Dochodzimy do Pucharu Kontynentalnego w naszej wędrówce po pucharach ogólnoświatowych. Oczywiście, jak to tradycja nam każe najpierw zajmę się zawodnikami, którzy startowali w CoC, ale ni punktu nie zdobyli. 89 zawodników w tej części się przejawiło. Oznaczenia przyjąłem identyczne, jak dla FIS Cup i Pucharu Kontynentalnego Pań.

Aleksander Zniszczoł (Polska) / 08.03.1994 (0+1 – Wisła 2) – FIS – najdziwniejszy przypadek, Olek był zgłoszony do drugiego konkursu w Wiśle, który się nie odbył. To jedyny taki przypadek w tym gronie.

Luka Brnot (Słowenia) / 17.01.1990 (1+1/DSQ – Neustadt 1) – FIS – też tak jak Olek, przy czym on przynajmniej wystartował, niemniej ani razu nie był sklasyfikowany.
Matej Dobovsek (Słowenia) / 30.06.1990 (1+1/41 – Neustadt 1) – FIS
Shohtaroh Hosoda (Japonia) / 02.12.1991 (1+1/45 – Neustadt 1) – FIS
Stefan Lang (Niemcy) / 02.03.1989 (1+1/33 – Iron Mountain 1) – FIS
Veli-Matti Lindström (Finlandia) / 15.11.1985 (1/78 – Rovaniemi 1) – jeden start i to z upadkiem w całym sezonie ongiś świetnego skoczka z Finlandia.
Määttä Antti (Finlandia) / 14.03.1993 (1+1/41 – Iron Mountain 1) – FIS
Andraz Pograjc (Słowenia) / 26.09.1991 (1/37 – Kranj 2) – FIS
Matjaz Pungertar (Słowenia) / 14.08.1990 (1/46 – Kranj 1) – FIS
Primoz Roglić (Słowenia) / 29.10.1989 (1/53 – Kranj 2) – FIS
Saso Tadić (Słowenia) / 02.01.1988 (1/63 – Kranj 2)
Jaka Tesovnik (Słowenia) / 29.12.1992 (1/69 – Kranj 2) – FIS
Chenhui Xing (Chiny) / 17.01.1989 (1/49 – Sapporo 1) – jeden z nielicznych skoczków chińskich, którzy wbrew zapowiedziom i oczekiwaniom nie stali się liczącą siłą w skokach.

Sebastien Cala (Francja) / 31.10.1988 (2/58 – Brotterode 2) – FIS
Thomas Diethart (Austria) / 25.02.1992 (2/38 – Bischofschofen 1) – FIS
Jarosław Dysko (Ukraina) / 03.05.1990 (2/48 – Zakopane 2) – FIS
Sebastian Ekman (Szwecja) / 15.11.1991 (2/42 – Kuusamo 1)
Tomas Friedrich (Czechy) / 02.02.1995 (2/50 – Zakopane 1 & 2) – FIS – najmłodszy zawodnik, wśród wszystkich startujących w Pucharze Kontynentalnym.
Simen Grimsrud (Norwegia) / 22.03.1992 (2+1/55 – Neustadt 1) – FIS
Vit Hacek (Czechy) / 28.06.1994 (2/44 – Zakopane 2) – FIS
Espen Enger Halvorsen (Norwegia) / 10.05.1990 (2+1/37 – Neustadt 1) – FIS
Pascal Kälin (Szwajcaria) / 11.01.1991 (2/65 – Engelberg 2) – FIS
Antolij Karpienko (Kazachstan) / 04.02.1987 (2/79 – Rovaniemi 1) – w sumie w drugim Rovaniemi został zdyskwalifikowany, więc de facto jeden start.
Johannes Lenz (Austria) / 07.01.1990 (2/48 – Bischofschofen 2) – FIS
Michaił Maksimoczin (Rosja) / 29.08.1993 (2/31 – Zakopane 1) – FIS – było blisko, ale trochę szczęścia zabrakło.
Jiri Mazoch (Czechy) / 02.01.1990 (2/59 – Engelberg 2) – FIS – de facto jeden start
Matus Mistrik (Słowacja) / 06.08.1991 (2/50 – Otepää 1) – FIS – też de facto jeden start
Roland Müller (Austria) / 16.12.1986 (2/32 - Otepää 1) – FIS – słabiutko, jak na dawną nadzieję skoków.
Yoshishiko Osanai (Japonia) / 24.03.1985 (2/36 – Sapporo 3) – FIS
Pius Paschke (Niemcy) / 20.05.1990 (2/37 – Kuusamo 2) – FIS
Primoz Peterka (Słowenia) / 28.02.1979 (2/53 – Kranj 2) – FIS – wstyd, oj wstyd.
Christian Reiter (Austria) / 09.03.1992 (2/56 – Bischofschofen 2) – fis – de facto jeden start, ciekawe, że i w FIS Cup nie udało się zdobyć punktu.
Aleksander Sardyko (Rosja) / 08.05.1990 (2/36 – Zakopane 2) – FIS
Markus Schiffner (Austria) 05.06.1992 (2/45 – Bischofschofen 1) – FIS – również towarzyszyła mu jedna dyskwalifikacja.
Pascal Sommer (Szwajcaria) / 29.06.1992 (2/70 – Engelberg 2) – FIS
Rihu Täkhävuori (Finlandia) / 04.01.1991 (2+1/39 – Iron Moutain 1) – nazwisko młody Fin ma naprawdę do połamania języka.
Shota Tanaka (Japonia) / 19.06.1986 (2/35 – Sapporo 2) – FIS
Zhandong Tian (Chiny) / 13.04.1983 (2/53 – Sapooro 2) – wc – bodaj najbardziej znany z Chińczyków, ale sukcesów nie zanotowano.
Wołodymyr Werediuk (Ukraina) / 07.04.1993 (2/47 – Zakopane 2) – FIS, wc
Aleksej Wostresow (Rosja) / 08.04.1987 (2/42 – Zakopane 2) – FIS

Vital Anken (Szwajcaria) / 12.02.1992 (3+1/53 – Neustadt 1) – FIS
Andrew Bliss (USA) / 17.11.1990 (3+1/54 – Engelberg 2) – FIS
Jonas Faller (Niemcy) / 12.01.1990 (3+2/33 – Brotterode 1) – FIS
Nico Hermann (Niemcy) / 30.06.1990 (3+1/33 – Kuusamo 1) – FIS
Kenshiro Ito (Japonia) / 08.01.1990 (3+1/32 – Sapporo 2)
Anton Kaliniczenko (Rosja) / 22.07.1982 (3/49 – Bischofschofen 1) – FIS – zawodnik punktujący kiedyś w PŚ naprawdę sklasyfikowany został raz.
Szilveszter Kozma (Rumunia) / 27.02.1992 (3/48 – Sapporo 1) – FIS
Yang Li (Chiny) / 31.03.1980 (3/46 – Sapporo 1) – wc
Alexandre Mabboux (Francja) / 19.09.1991 (3+1/50 – Neustadt 1) – FIS, wc
Trevor Morrice (Kanada) / 23.09.1991 (3/45 – Sapporo 1) – FIS, wc – de facto dwa starty.
Klemen Omladic (Słowenia) / 29.04.1991 (3+1/33 – Neustadt 1 & Kranj 1) – FIS
Sigurd Pettersen (Norwegia) / 28.02.1980 (3/44 – Rovaniemi 2) – wc – też raczej jego starty można w dziedzinie wstydu rozpatrywać.
Jianping Sun (Chiny) / 18.09.1988 (3/57 – Sapporo 2) – w pierwszym Sapporo zdyskwalifikowany.
Tomisław Tajner (Polska) / 14.05.1983 (3+2/32 – Neustadt 1) – wc – nie do końca udana reaktywacja Tonia.
Guang Yang (Chiny) / 11.05.1984 (3/55 – Sapporo 2) – sytuacja ze startami analogiczna jak Suna.
Anssi Ylipulli (Finlandia) / 14.04.1989 (3+1/53 – Oslo 2)

Yukon De Leeuw (Kanada) / 21.04.1993 (4+1/36 – Iron Mountain 1) – FIS
Gregor Deschwanden (Szwajcaria) / 27.02.1991 (4/37 – Engelberg 1 & Bischofschofen 2) – FIS, wc
Petar Fartunow (Bułgaria) / 03.06.1989 (4/60 – Vikersund 2) – FIS – jak na cztery starty, to wygląda to tak sobie.
Aleksandr Hancharou (Białoruś) / 24.07.1989 (4/51 – Zakopane 1) – FIS
Alexander Haupt (USA) / 06.09.1988 (4/37 – Iron Mountain 1) – FIS – de facto trzy starty.
Milos Kadlec (Czechy) / 26.11.1992 (4/41 – Zakopane 2) – FIS – podobnie jak Haupt.
Tőnis Kartau (Estonia) / 06.10.1990 (4/40 – Otepää 2 ) – fis – ciekawe, że w Rovaniemi naprawdę nie wystartował, w sumie więc sklasyfikowany dwa razy.
Kamil Kowal (Polska) / 20.07.1990 (4/33 – Sapporo 1) – FIS – wiecej o nim pisałem przy FIS Cup.
Bogomił Pawłow (Bułgaria) / 18.01.1992 (4+1/52 – Brotterode 2) – FIS, wc
Asan Tahtahunow (Kazachstan) / 25.09.1986 (4/59 – Engelberg 1) – fis, wc – też raz nie został sklasyfikowany.

Jeremy Baig (Kanada) / 12.01.1975 (5/46 – Otepää 1) – FIS – bardzo doświadczony Kanadyjczyk, aczkolwiek bez żadnych sukcesów w karierze.
Mika Kulmala (Finlandia) / 25.04.1989 (5+1/49 – Rovaniemi 2) – FIS
Jere Kykkänen (Finlandia) / 12.10.1988 (5/46 – Engelberg 2) – FIS – również jeden start unieważniony.
Andrzej Zapotoczny (Polska) / 16.10.1991 (5+1/39 – Kranj 1) – FIS, wc – de facto cztery starty, próbowany również w PŚ, jak dla mnie na wyrost.

Isak Grimholm (Szwecja) / 25.03.1985 (6/38 – Oslo 1) – wc – trochę Grimholm robi za symbol mizerii szwedzkich skoków, bo należy do najlepszych reprezentantów swojego kraju.
Nick Johnson (USA) / 13.06.1990 (6+2/39 – Iron Mountain 1) – FIS
Robert Kuban (Czechy) / 29.09.1991 (6/40 – Zakopane 2) – FIS
Aleksiej Murawicki (Białoruś) / 19.07.1992 (6/42 – Kuusamo 2) – FIS
Remus Tudor (Rumunia) / 17.03.1993 (6+1/41 – Sapporo 1) – FIS
Trevor Wert (USA) / 21.01.1989 (6+2/34 – Iron Mountain 1) – FIS – de facto pięć startów

Josef Larsson (Szwecja) / 05.12.1989 (7+1/39 – Kuusamo 2) – FIS, wc
Denis Sindler (Słowacja) / 03.03.1992 (7+1/45 – Otepää 1) – FIS – jak wielu zawodników z tej grupy, jeden start miał tylko na papierku.
Jordan Taillard (Francja) / 01.03.1992 (7/46 – Zakopane 1)

Pavel Farkas (Czechy) / 1991 (8/44 – Zakopane 2) – FIS – konia z rzędem temu, kto ustali datę dzienną urodzin Farkasa

Ronan Lamy Chappuis (Francja) / 10.09.1993 (9+1/34 – Zakopane 1) – FIS – częste starty, ale nie można tu mówić o powodzeniu.
Michael Lunardi (Włochy) / 21.09.1992 (9+1/43 – Zakopane 2) – FIS – tak naprawdę startował o jeden raz mniej.

OSTATNIA SZÓSTKA, TO ZAWODNICY Z CO NAJMNIEJ 10 STARTAMI BEZ POWODZENIA W PUCHARZE KONTYNENTALNYM.

Maksim Anisimow (Białoruś) / 05.04.1983 (10+1/31 – Bischofschofen 2) – FIS – skoczek z punktami PŚ w karierze. Tutaj skakał bez powodzenia(choć było blisko) i z jednym niesklasyfikowaniem.
Ilimar Pärn (Estonia) / 27.10.1988 (10+2/34 – Kuusamo 1) – FIS, wc – sporo tych startów miał też młody stosunkowo Estończyk. Próbował swych sił także w Pucharze Świata. Co z tego, skoro nie można mówić o dobrych wynikach.
Adrian Schuler (Szwajcaria) / 28.10.1992 (11+1/39 – Engelberg 1) – FIS, wc – pierwszy z z serii bezbarwnych Szwajcarów.
Antoine Guignard (Szwajcaria) / 30.07.1984 (12/41 – Bischofschofen 2) – FIS, wc – żeby w tylu startach nie osiągnąć nawet czwartej dziesiątki to trzeba chyba się starać.
Remi Francais (Szwajcaria) / 24.03.1989 (14/34 – Sapporo 3) – FIS, wc – ciężko mi jakoś te starty skomentować. Naprawdę jednak uważam, że świadczy to raczej źle o klasie zawodnika.

I NAJWIĘCEJ STARTÓW BEZ POWODZENIA ZANOTOWAŁ:

Siergiej Byczkow (Rosja) / 09.01.1991 (18+1/31/Otepää 1) – fis, wc – nawet jeśli uściślę, iż dwa razy widniał na liście, ale nie wystartował do zawodów (Zakopane), wynik taki musi zrobić wrażenie… negatywne. Młody Rosjanin jakoś nie potrafi notować godnych uwagi rezultatów. Być może zmieni się to w przyszłości.

CDN.