Wraz z ci±gle rosn±c± liczb± zawodników uprawiaj±cych skoki narciarskie i kombinację norwesk± pojawiaj± się problemy ze zbyt wieloma chętnymi do uczestnictwa w zawodach. Wiadomo, że Puchar ¦wiata jest najwyższ± lig± dla skoczków narciarskich, w zawodach z tego cyklu uczestnicz± najlepsi zawodnicy ¶wiata. Aby umożliwić występy w międzynarodowych zawodach tym, którzy nie prezentuj± tak wysokiego poziomu, w latach 90. XX wieku utworzono Puchar Kontynentalny. U progu XXI wieku okazało się, że nawet te zawody nie wystarczaj±. W zwi±zku z tym utworzono kolejny cykl zawodów w skokach narciarskich organizowanych pod patronatem FIS - jest to tzw. FIS Cup (Puchar FIS).
Podstawowym założeniem FIS Cup jest umożliwienie startów na międzynarodowym poziomie młodym zawodnikom i w ten sposób stworzenie im możliwo¶ci stopniowego awansu - od FIS Cup poprzez Puchar Kontynentalny aż do Pucharu ¦wiata.
Zasady cyklu zawodów FIS Cup opieraj± się w dużej czę¶ci na istniej±cych już regulaminach P¦ i CoC, jednak daje się zauważyć kilka różnic. Pierwsz± z nich jest fakt, że jednego dnia może się odbyć kilka konkursów FIS Cup w różnych miejscach. Reguła ta stosowana była na pocz±tku istnienia Pucharu Kontynentalnego, jednak wraz ze stopniowym wzrostem znaczenia tego cyklu, zrezygnowano z niej.
Największe różnice między poszczególnymi cyklami to oczywi¶cie zasady nominacji zawodników do konkursów. W FIS Cup sprawa przedstawia się tak:
Punktacja do klasyfikacji generalnej przedstawia się tak samo, jak w przypadku P¦ i CoC. Aby jednak wyniki konkursu były zaliczane do klasyfikacji generalnej, w zawodach tych musz± wzi±ć udział zawodnicy z przynajmniej pięciu krajów.
