W roku 2015 przypada piętnasta rocznica powstania naszego portalu. W cyklu artykułów, przypominających wydarzenia z przeszłości, czas na osiemnasty tydzień roku...

Tradycyjnie zaczniemy od przypomnienia wydarzeń ze świata "pozaskokowego" - te dni w polityce zapisały się za sprawą zwycięstwa François Hollande w wyborach prezydenckich we Francji oraz powstania koalicji Prawa i Sprawiedliwości, Samoobrony i Ligi Polskich Rodzin - co w późniejszym czasie dało nam sporo zabawy. W 2004 roku ważnym wydarzeniem było dołączenie dziesięciu państw - w tym Polski - do Unii Europejskiej, wtedy obchodziliśmy też (po raz pierwszy) Dzień Flagi RP.

Rok później tysiące maturzystów po raz pierwszy zdawały egzamin dojrzałości na nowych zasadach, w 2007 roku wystartował kanał TVP Historia, natomiast w 2010 - wyłączono ostatni w Polsce komputer "Odra", działający od 1974 roku.

Należy tu wymienić także beatyfikację Jana Pawła II (2011), śmierć terrorysty Osamy bin Ladena, Mieczysława Wilczka (ministra przemysłu w latach 1988-1989, autora liberalnej ustawy o przedsiębiorczości) i tajemnicze zaginięcie Madeleine McCann.

W skokach w maju pozornie nie dzieje się wiele, ale to dla większości zawodników początek przygotowań dla kolejnego sezonu. Nie inaczej było w roku 2001, kiedy treningi rozpoczęli m.in. Niemcy (z Christofem Duffnerem, a bez Hansjoerga Jaekle w składzie), Finowie czy Austriacy. Tym ostatnim trener Toni Innauer zaplanował ćwiczenia na nartorolkach.

Adam Małysz treningów wtedy jeszcze nie rozpoczął, a po powrocie z urlopu na Mauritiusie wziął udział w "Majówce z Małyszem" w rodzinnej Wiśle. Podczas imprezy można było zobaczyć trofea mistrza, porozmawiać z nim, wziąć autograf. Zresztą - to właśnie wtedy niżej podpisany miał możliwość spotkania Adama po raz pierwszy (i - jak się później okazało - zdecydowanie nie ostatni ;)).

W roku 2002 polskich kibiców rozczarowała informacja o odwołaniu meczu pomiędzy skoczkami i artystami - nie mogła się na nim pojawić polska ekipa, w związku z czym zabrakło niezbędnych przy takim wydarzeniu sponsorów i transmisji telewizyjnej.

Mecz doszedł do skutku w roku 2003 (choć szerzej o tym będzie dopiero w kolejnym odcinku) - w końcówce kwietnia potwierdzono miejsce, termin, ceny biletów i wielu zgłoszonych zawodników. Wśród nich znaleźli się Robert Mateja, który kilka dni wcześniej wziął ślub, czy członkowie ogłoszonej w pierwszych dniach maja kadry Niemiec - Sven Hannawald, Martin Schmitt i Michael Uhrmann.

W Polsce zabrakło reprezentantów USA (których kadra uszczupliła się o Alana Alborna - Amerykanin postanowił zakończyć karierę, choć później wrócił - o czym pisałem w jednym z poprzednich odcinków) i Japonii (tam Kazuyoshi Funaki powoli rozwijał swój klub, do którego dołączył Daijiro Higuchi).

W 2004 roku pojawiły się pierwsze informacje o depresji i "syndromie wypalenia" u Svena Hannawalda - a to miało doprowadzić go do zakończenia kariery. Wszyscy zastanawiali się, czy Niemiec powróci na szczyt. Nie powrócił.

O końcu kariery nie myślał wtedy (i wciąż nie myśli!) Noriaki Kasai. Japoński skoczek, wraz z uprawiającym kombinację norweską Daito Takahashim, spotkali się z kibicami w Tokio. "Nori" opowiadał wtedy, że nie przepada za europejskim jedzeniem i że uwielbia skocznie mamucie.

Nie wiemy, jakie wspomnienia Kasai ma z Hinterzarten, ale "mamuta" raczej tam nie odnalazł. Zarządcy tamtejszych obiektów nic sobie nie robili z preferencji Japończyka, ogłaszając rozbudowę kompleksu o mniejsze obiekty - K-15, K-30 i K-70.

Przygotowania do sezonu z nowymi trenerami (Alexander Pointner, Richard Schallert) rozpoczynali Austriacy, pierwsze treningi mieli za sobą także Polacy - w trakcie zgrupowania w Predazzo najlepiej spisywali się Adam Małysz i Stefan Hula.

Również w 2005 roku przygotowania Polaków trwały już w najlepsze - Adam Małysz, Robert Mateja, Krystian Długopolski, Rafał Śliż, Kamil Stoch i Piotr Żyła trenowali pod okiem Heinza Kuttina i Łukasza Kruczka w Austrii. O treningu nie myślał natomiast Sven Hannawald, który znalazł się poza niemiecką kadrą.

Różne wieści docierały do nas także z Norwegii. Tamtejszych skoczków zaczęła finansować firma Konica Minolta, problemy finansowe mieli więc za sobą. Niejasne jednak było, jak długo zostanie z nimi Mika Kojonkoski - fiński trener nie wykluczał pozostania w Norwegii, ale kusili go także Niemcy...

Rok 2006 przyniósł sporo wieści z Norwegii - z jednej strony sporo mówiło się tam o problemie niesportowego prowadzenia się przez niektórych zawodników, a tamtejszy związek rozważał nawet wprowadzenie zakazu spożywania alkoholu przez skoczków (ostatecznie z tego zrezygnowano). Z drugiej strony Lars Bystoel, który wcześniej wsławił się podobnymi ekscesami, ale też zdobył złoty medal olimpijski, został wyróżniony podczas gali SportStar Awards. Tymczasem Mika Kojonkoski zaczynał już budować zespół na kolejne igrzyska w Vancouver, a Henning Stensrud postanowił jeszcze nie kończyć kariery.

W tym samym okresie Polski Związek Narciarski zakończył współpracę z Edim Federerem, który jednak pozostał menedżerem Adama Małysza, a także rozpoczął współpracę z Kamilem Stochem. Apoloniusz Tajner aktywnie poszukiwał kandydatów do zapełnienia powierzchni reklamowej na strojach skoczków.

Pierwszy tydzień maja 2007 roku w znacznym stopniu obracał się wokół Simona Ammanna, który nie tylko wykładał na jednej ze szwajcarskich uczelni, ale też opowiedział nam o swoim związku z Josephine... czyli swoimi okularami.

Trochę miejsca poświęciliśmy wtedy Florianowi Lieglowi, który postanowił definitywnie zakończyć karierę ze względu na brak motywacji. Florek ze świata skoków nie zniknął - szybko ogłosił, że zostanie trerenem i w takiej funkcji (z niezłym skutkiem) działa do dziś. Jego byli koledzy z drużyny - Manuel Fettner, Mario Innauer, Arthur Pauli i Gregor Schlierenzauer - mieli inny pomysł na początek maja: pobiegli w wiedeńskim maratonie.

W tym samym okresie Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o organizacji młodzieżowych igrzysk, Adam Małysz otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a czeska federacja powołała kadrę kobiet. W naszym kraju taka grupa wciąż nie istniała, a Asia Gawron i Gabrysia Buńda nie miały szans na dynamiczny rozwój...

W 2008 roku skoczkowie z różnym powodzeniem jeździli samochodami - o ile Gregor Schlierenzauer bez problemu zdał egzamin na prawo jazdy (i następnego dnia otrzymał od sponsora pojazd marki Citroen), to Antonin Hajek miał poważny wypadek, w efekcie którego przeszedł operację miednicy i na dłuższy czas był wyłączony z treningów i startów.

Czech znalazł się na naszych łamach również rok później (2009), kiedy pisaliśmy o planowanej kolejnej (już ostatniej) operacji i o rozpoczęciu treningów przez Hajka.

Wspomnieliśmy również o powołaniach do kadr norweskich - w składzie pierwszego zespołu zabrakło doświadczonych Sigurda Pettersena i Roara Ljoekelsoeya, znaleźli się w nim natomiast m.in. Anders Bardal, Johan Remen Evensen, Tom Hilde, Anders Bardal i Bjoern Einar Romoeren.

W 2010 roku wiedzieliśmy już, że Roar Ljoekelsoey pożegnał się z karierą aktywnego skoczkami. Norweg opowiadał wtedy, że nie wyobraża sobie całkowitego odejścia ze skoków - chciał zostać trenerem i pracować z młodzieżą.

Rok 2011 był czasem zgłoszeń do organizacji mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym 2017. Do gry przystąpiły cztery miasta - Zakopane, Oberstdorf, Planica i Lahti. Przypomnijmy, że z tego starcia z podniesionymi głowami wyszli Finowie.

Nie o mistrzostwach świata, a o igrzyskach olimpijskich myśleli już Rosjanie. "Sborna" zbroiła się - Alieksandr Swiatow rozpoczął współpracę z austriackimi specjalistami - Richardem Schallertem i Gerhardem Hoferem. Ponadto na terenie imperium powstawały kolejne obiekty - m.in. w Niżnym Tagile, Czajkowskim i Krasnej Polanie.

Podczas gdy przypominaliśmy zawodników, którzy zakończyli swoje kariery (Olli, Uhrmann, Ahonen, Kuettel, Peterka, Pettersen, Małysz), Simon Ammann ogłosił, że na emeryturę wcale się nie wybiera.

Pisaliśmy również o skokach kobiet - m.in. o nowych trenerach w Niemczech (Andreas Bauer) i Norwegii (Christian Meyer), a także o związku wprowadzenia Pucharu Świata pań z większymi pieniędzmi dla najlepszych zawodniczek.

W roku 2013 ogłoszono dwóch nowych członków Komisji Zawodniczej FIS. Przez najbliższe dwa lata przedstawicielami skoczków mieli być Kamil Stoch i Szwajcarka Sabrina Windmueller.

Rok 2014 to kolejne zmiany na stanowiskach trenerskich - Austriaczki opuścił Harald Rodlauter (zastąpiony przez Andreasa Feldera), a pracę ze Szwajcarkami zakończył Fabian Ebenhoch; z kolei w Finlandii nowymi szkoleniowcami, mającymi wyprowadzić błękitno-białych z kryzysu, zostali Jani Klinga i Kari Ylianttila.

Pozostając w temacie szkoleniowców - Alexander Stöckl wyraził wtedy chęć dalszej współpracy z Norwegami. Tamtejszy związek nie ogłosił jeszcze składu kadr, ale Stöckl zdradził, że miejsca w pierwszej drużynie mogą być pewni Anders Bardal, Anders Fannemel i Rune Velta.

A skoro już jesteśmy przy Andersach - inny zawodnik o tym imieniu, reprezentujący USA Anders Johnson, przeszedł operację kolana, z którego kontuzją borykał się od dłuższego czasu. Zabiegowi poddał się również Klemens Murańka, wcześniej mający poważne problemy ze wzrokiem.

Na koniec tego odcinka wspomnijmy o wyróżnieniach dla skoczków - do sportowej galerii sław w Kanadzie dołączył Horst Bulau, z kolei Adam Małysz został wybrany hitem 25-lecia w plebiscycie radia RMF FM. Były polski skoczek (podobnie jak kilku kolegów po fachu - Gregor Schlierenzauer, Thomas Morgenstern czy Andreas Wellinger) wystartował w biegu "Wings for Life", w którym uzyskał dystans 19 kilometrów. Wiślanin miał wystartować i w tym roku, jednak w ostatniej chwili wyeliminowały go problemy zdrowotne...