Adam Małysz urodził się 3 grudnia 1977 roku w Wiśle. Już jako trzylatek próbował sił na nartach zjazdowych, ale od najmłodszych lat interesowały go tylko skoki narciarskie. Będąc przedszkolakiem, budował ze śniegu miniaturowe skocznie i próbował na nich skakać. Pierwszy skok oddał nie chodząc jeszcze do szkoły podstawowej. Bakcyla zaszczepił mu wuj, były skoczek - Jan Szturc, który ówcześnie był trenerem skoczków w Wiśle (KS Wisła). Przez całą szkołę podstawową Adam trenował kombinację norweską. W 1994 roku, startując jako junior, wywalczył Mistrzostwo Polski seniorów w skokach na średniej i wicemistrzostwo na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. W tym samym roku zdobył wicemistrzostwo Polski juniorów w kombinacji. Pod koniec 1994 roku trener Szturc zdecydował, że Małysz ze względu na swoją drobną budowę, zajmie się wyłącznie skokami narciarskimi. W tym samym roku Adam Małysz został przyjęty do kadry skoczków, powadzonej wówczas przez Czecha Pavla Mikeskę.

Pierwszą większą imprezą, w której wystartował, był Turniej Czterech Skoczni w sezonie 1994/95. W konkursie w Innsbrucku zajął wtedy, wysokie jak na debiutanta, 17. miejsce. W Mistrzostwach Świata w kanadyjskim Thunder Bay wyniki też były dobre - 11. miejsce na średniej skoczni i 10. na dużym obiekcie. Na podium po raz pierwszy stanął w Iron Mountain 1996. Największe sukcesy Adama przyszły jednak dopiero kiedy kadrę narodową objął Apoloniusz Tajner. Efektem tego jest wygrana Małysza w Turnieju Czterech Skoczni i trzykrotnie w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata w sezonach 2000-2003. Inne osiągnięcia za kadencji Tajnera to 1 i 2 miejsce na MŚ w Lahti, złoto na MŚ w Predazzo, zwycięstwo w Letniej Grand Prix 2001, srebrny i brązowy medal na Olimpiadzie w SLC 2002 oraz dwukrotnie złoty medal na MŚ w Val di Fiemme.
Po spektakularnych sukcesach Małysz został okrzyknięty największym talentem polskich sportów zimowych w historii. Do dziś Małysz jest wierny swojemu klubowi z Wisły. Nadal tam mieszka. W styczniu 1997 roku Adam Małysz zaręczył się z Izabelą Polok. 14 czerwca tego samego roku w kościele ewangelicko-augsburskim w Wiśle odbył się ich ślub, a 31 października 1997 urodziła się córka Karolina. Z zawodu Adam jest dekarzem. Wzrost 169 cm, waga 54 kg.
Sezon 2003/04, po dobrym starcie, nie był jednak dobry dla Polaka. Często zajmował miejsca poza 10-tką w konkursie i media zaczęły mówić o jego końcu. Presja ta nie wpłynęła na lepsze wyniki, a dodatkowo spowodowała odejście trenera Tajnera ze stanowiska. Jak na złość Małysz doznał kontuzji podczas treningu w Salt Lake City, upadając i uderzając plecami o zeskok, doznając m.in.: wstrząśnienia mózgu. To wykluczyło go ze startów do końca sezonu. Polak zajął ostatecznie 12 lokatę, nie wygrywając żadnego konkursu PŚ.
Odrodził się latem 2004, gdzie wygrał dwa pierwsze konkursy letniego CoC i cztery pierwsze zawody indywidualne Letniej Grand Prix. Ostatecznie wygrał cały cykl letni (po raz drugi w swojej karierze). W 2005 roku, podczas MŚ w Oberstdorfie zajął 6 miejsce na K-90, a na koniec sezonu 2004/05 był czwarty, wygrywając 4 konkursy. Potem przyszła kolejna obniżka formy. Wycofano go nawet z Turnieju Czterech Skoczni.
Odrodził się podczas PŚ w Zakopanem, gdzie był nawet czwarty. Na Olimpiadzie w Turynie na K-95 zajął 7 lokatę, a na K-125 był dopiero 14-ty, za to w drużynie zajął dobrą, 5 lokatę! Jego forma rosła. W Lahti podczas Turnieju Skandynawskiego zajął 6 miejsce, a dwa dni później w Kuopio stanął na trzecim stopniu podium - pierwszy raz w sezonie 2005/06. Kilka dni później odniósł pierwsze zwycięstwo w sezonie, w Oslo!!!
W sezonie letnim 2006 po raz kolejny udowodnił swoją wysoką formę. Startując w 7 z 10 konkursów aż cztery razy triumfował i dzięki temu po raz trzeci w swojej karierze wygał Letnie Grand Prix!!! Zimą 2006/07 mimo średniego początku, jego forma znów rosła. Najpierw wygrał trzy konkursy PŚ, a potem na MŚ w Sapporo zdobył swój czwarty złoty medal! Wygrał na średniej skoczni, deklasując rywali. Na dużej skoczni był tuż za podium. Potem sezon należał już tylko do niego. Dogonił i wyprzedził Andersa Jacobsena zdobywając czwartą kryształową kulę! Latem 2007 zajął 2 miejsce w LGP.

Po tym jak Adam wywalczył czwartą kryształową kulę, wielu kibiców wierzyło, że ich idol w kolejnym sezonie nie spuści z tonu i będzie znów wygrywał. Niestety nie do końca się to udało. Dobre miejsca przeplatały się ze słabszymi. Adam najlepiej wypadł w Zakopanem, gdzie zajął bardzo dobrą - choć „pechową” - czwartą pozycję. Czwarty był także w Turnieju Czterech Skoczni i było to jego największe osiągnięcie sezonu 2007/2008. Startując w 25-ciu konkursach aż 13-krotnie był w pierwszej dziesiątce. Tradycyjnie już Adam był najlepszym polskim zawodnikiem w całej stawce Pucharu Świata i ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 12-ste miejsce. W sezonie 2008/09 zaliczał coraz słabsze występy. Przegrał nawet w Polsce na MP w Wiśle z Kamilem Stochem. Odszedł od ekipy prowadzonej przez Łukasza Kruczka i założył Team Małysz, a jego doradcą został Lepistoe.

Podczas MŚ w Libercu Małysz nie zdobył medalu, był 21-szy na normalnej skoczni, a na dużej 12-ty. Z kolei w konkursie drużynowym wywalczył z kolegami znakomite czwarte miejsce! Dopiero pod koniec sezonu Adam Małysz zaczął znów błyszczeć: był trzeci i czwarty w Kuopio i Lillehammer. Szczególnie szczęśliwe okazały się konkursy w Planicy, gdzie Małysz indywidualnie był dwukrotnie drugi, zaś razem z Kamilem Stochem, Stefanem Hulą i Łukaszem Rutkowskim dokonał historycznego osiągnięcia, kiedy polska reprezentacja zajęła drugie miejsce w konkursie drużynowym w lotach!!! W PŚ uplasował się na 13-ej pozycji. W sezonie 2009/10 nie prezentował się najlepiej na początku, formę złapał tuż przed Igrzyskami i zdobył srebro w Vancouver na obu skoczniach: normalnej i dużej. Sezon 2010/11 to jedna wygrana w Zakopanem, ale też brąz na normalnej skoczni w Oslo podczas MŚ. Pod koniec sezonu zdecydował się na zakończenie bogatej kariery.