Ostatnia część kobiecego podsumowania to już obecna czołówka kobiecych skoków. Na razie zgrupowana wciąż jeszcze w Pucharze Kontynentalnym, niemniej już w przyszłym sezonie – i słusznie – rusza Puchar Świata pań. Na razie jednak zapraszam do podsumowania czołówki Pucharu Kontynentalnego.

20. Line Jahr (Norwegia) / 16.01.1984 – 239 punktów (11+1/10/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 3 (4, 3), ROVANIEMI 2 – 6 (5, 8), VIKERSUND 1 – 12 (7, 20), VIKERSUND 2 – 16 (9, 17), NOTODDEN 1 – 15 (16, 9), NOTODDEN 2 – 5 (7, 4), Schonach 1 – 33, HINTERZARTEN 1 – 14 (21, 12), HINTERZARTEN 2 – 29 (29), BROTTERODE 1 – 23 (23), BROTTERODE 2 – 18 (11, 21) + Schonach 2; MŚ OSLO – 10 (13, 13) – niezła Norweżka, która najlepsza starty zanotowała na samym początku sezonu. Potem sukcesywnie spadała aż na koniec drugiej dziesiątki.

19. Ursa Bogataj (Słowenia) / 07.03.1995 – 244 punkty (15+1/13/6) – ROVANIEMI 1 – 15 (20, 14), ROVANIEMI 2 – 27 (30, 11), VIKERSUND 1 – 17 (27, 10), Vikersund 2 – 33, NOTODDEN 1 – 18 (17, 19), NOTODDEN 2 – 17 (15, 20), SCHONACH 1 – 25 (26, 20), HINTERZARTEN 1 – 21 (16, 23), HINTERZARTEN 2 – 22 (22), LJUBNO 1 – 9 (8, 12), LJUBNO 2 – 9 (8, 9), Brotterode 1 – 37, BROTTERODE 2 – 13 (18, 11), ZAKOPANE 1 – 6 (4, 6), ZAKOPANE 2 – 6 (9, 6) – „wizualnie” wypada gorzej niż Jahr, ale sklasyfikowana nieco wyżej młoda Słowenka. Szkoda, że nie mogła zabłysnąć na Mistrzostwach Świata.

18. Lisa Demetz (Włochy) / 21.05.1989 – 272 punkty (10(1)/10/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 16 (12, 22), ROVANIEMI 2 – 7 (10, 5), VIKERSUND 1 – 7 (13, 6), VIKERSUND 2 – 7 (12, 8), NOTODDEN 1 – 8 (4, 13), NOTODDEN 2 – 14 (14, 8), Schonach 1 – DNS, BROTTERODE 1 – 3 (3), BROTTERODE 2 – 19 (16, 22), ZAKOPANE 1 – 17 (11, 18), ZAKOPANE 2 – 18 (20, 19); MŚ OSLO – 13 (8, 18) – w sumie raczej nizłe starty Włoszki, choć podium bardzo przypadkowe.

17. Yuki Ito (Japonia) / 10.05.1994 – 292 punkty (7+1/7/1 + MŚ) – BROTTERODE 1 – 7 (7), BROTTERODE 2 – 4 (3, 7), ZAKOPANE 1 – 16 (17, 12), ZAKOPANE 2 – 12 (11, 11), RAMSAU 1 – 6 (5, 8), RAMSAU 2 – 9 (10, 9), ZAO 1 – 1 (1, 3) + Zao 2; MŚ OSLO – 15 (15, 15) – jak na tak niewielką ilość startów to miejsce budzi szacunek. Brązowa medalistka MŚ Juniorek jest najniżej sklasyfikowaną z pięciu skoczkiń, które wygrały pojedyncze zawody.

16. Anette Sagen (Norwegia) / 10.01.1985 – 296 punktów (15+1/14/6 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 11 (12, 11), ROVANIEMI 2 – 11 (7, 14), VIKERSUND 1 – 21 (21, 17), VIKERSUND 2 – 18 (21, 19), NOTODDEN 1 – 14 (20, 7), NOTODDEN 2 – 8 (11, 10), SCHONACH 1 – 21 (16, 25), Hinterzarten 1 – 32, HINTERZARTEN 2 – 30 (30), BROTTERODE 1 – 9 (9), BROTTERODE 2 – 16 (10, 19), ZAKOPANE 1 – 13 (15, 11), ZAKOPANE 2 – 11 (12, 8), RAMSAU 1 – 7 (7, 10), RAMSAU 2 – 6 (5, 6) + Schonach 2; MŚ OSLO – 22 (13, 25) – Norweżka jest cieniem samej siebie – to nie ta zawodniczka, która niegdyś dominowała na skoczniach świata. Zdarzały jej się przebłyski, ale ogólnie raczej możemy mówić o dużym rozczarowaniu. Nie pomoże fakt, że żadna z jej rodaczek i tak nie osiągnęła lepszego rezultatu.

15. Anja Tepes (Słowenia) / 27.02.1991 – 301 punktów (17+1/15/4 + MŚ) – VIKERSUND 1 – 29 (29, 28), VIKERSUND 2 – 24 (28, 20), NOTODDEN 1 – 25 (18, 26), Notodden 2 – 38, SCHONACH 1 – 20 (25, 15), HINTERZARTEN 1 – 6 (9, 6), HINTERZARTEN 2 – 15 (15), BRAUNLAGE 1 – 21 (24, 16), BRAUNLAGE 2 – 14 (21, 9), LJUBNO 1 – 4 (3, 4), LJUBNO 2 – 5 (5, 4), Brotterode 1 – 31, BROTTERODE 2 – 15 (21, 4), ZAKOPANE 1 – 14 (4, 24), ZAKOPANE 2 – 19 (24, 15), RAMSAU 1 – 11 (9, 13), RAMSAU 2 – 10 (8, 14) + Schonach 2; MŚ OSLO – 30 (27, 30) – a tu można mówić o miłej niespodziance. Słowenka skakała często – najlepiej wypadła w Ljubno. Niemniej o starcie na MŚ wolałaby pewnie zapomnieć.

14. Anna Haefele (Niemcy) / 26.06.1989 – 310 punktów (18(1)/15/7 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 22 (29, 16), ROVANIEMI 2 – 18 (22, 14), Vikersund 1 – 34, Vikersund 2 – 31, NOTODDEN 1 – 19 (19, 18), NOTODDEN 2 – 19 (17, 21), SCHONACH 1 – 17 (24, 14), HINTERZARTEN 1 – 16 (26, 14), HINTERZARTEN 2 – 11 (11), BRAUNLAGE 1 – 9 (10, 5), BRAUNLAGE 2 – 11 (13, 10), LJUBNO 1 – 7 (7, 10), LJUBNO 2 – 7 (7, 6), BROTTERODE 1 – 10 (10), Brotterode 2 – 31, ZAKOPANE 1 – 14 (14, 13), ZAKOPANE 2 – 13 (14, 17), RAMSAU 1 – 12 (8, 17), Ramsau 2 – DNS + Schonach 2; MŚ OSLO – 35 – trochę tych punktów Niemka uciułała, niemniej fatalnego wrażenia ze startu na Mistrzostwach ciężko będzie zatrzeć.

13. Spela Rogelj (Słowenia) / 08.11.1994 – 335 punktów (16+2/16/5 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 28 (25, 27), ROVANIEMI 2 – 19 (20, 21), VIKERSUND 1 – 16 (17, 16), VIKERSUND 2 – 17 (17, 16), NOTODDEN 1 – 10 (13, 8), NOTODDEN 2 – 11 (5, 18), SCHONACH 1 – 9 (8, 9), HINTERZARTEN 1 – 9 (11, 7), HINTERZARTEN 2 – 7 (7), LJUBNO 1 – 5 (7, 5), LJUBNO 2 – 6 (4, 8), BROTTERODE 1 – 28 (28), BROTTERODE 2 – 25 (23, 24), ZAKOPANE 1 – 18 (18, 16), ZAKOPANE 2 – 14 (13, 14), ZAO 1 – 12 (12, 16) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 21 (17, 19) – wicemistrzyni świata juniorek w seniorskich skokach radzi sobie jeszcze dość nierówno (choćby taki sobie start na Mistrzostwach Świata), ale jest niewątpliwie skoczkinią rokującą.

12. Elena Runggaldier (Włochy) / 10.07.1990 – 338 punktów (11+1/11/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 5 (4, 5), ROVANIEMI 2 – 12 (11, 17), VIKERSUND 1 – 20 (22, 13), VIKERSUND 2 – 8 (7, 14), NOTODDEN 1 – 3 (10, 1), NOTODDEN 2 – 13 (13, 6), SCHONACH 1 – 17 (14, 21), BROTTERODE 1 – 14 (14), BROTTERODE 2 – 11 (9, 15), ZAKOPANE 1 – 8 (12, 8), ZAKOPANE 2 – 3 (3, 3) + Schonach 2; MŚ OSLO – 2 (2, 4) – Włoszka potrafi bardzo zaskoczyć – zdolna jest do rzeczy wielkich, choć nie zawsze to pokazuje. Rok temu zupełnie niespodziewanie zatriumfowała wśród juniorek, potem świetnie skakała latem. Teraz zimą nieco w kratkę, ale za to z doskonałym wynikiem na Mistrzostwach Świata – gratulujemy!

11. Sara Takanashi (Japonia) / 08.10.1996 – 411 punktów (6/6/1 + MŚ) – BROTTERODE 1 – 12 (12), BROTTERODE 2 – 9 (6, 13), ZAKOPANE 1 – 2 (2, 1), ZAKOPANE 2 – 2 (2, 1), RAMSAU 1 – 1 (2, 1), RAMSAU 2 – 1 (1, 1); MŚ OSLO – 6 (9, 6) – młodziutka Japonka nie skacze za często, ale już jak skacze to najczęściej ze świetnym skutkiem! Zabrakło niestety trochę doświadczenia na Mistrzostwach Świata, ale według moich prognoz niebawem powinna zostać najlepszą skoczkinią na świecie (obok Mattel).

10. Maja Vtic (Słowenia) / 27.01.1988 – 506 punktów (16+2/16/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 8 (8, 5), ROVANIEMI 2 – 10 (12, 7), VIKERSUND 1 – 14 (24, 11), VIKERSUND 2 – 15 (16, 13), NOTODDEN 1 – 17 (23, 9), NOTODDEN 2 – 16 (23, 14), SCHONACH 1 – 14 (21, 12), HINTERZARTEN 1 – 5 (8, 5), HINTERZARTEN 2 – 5 (5), LJUBNO 1 – 3 (4, 3), LJUBNO 2 – 3 (2, 3), BROTTERODE 1 – 26 (26), BROTTERODE 2 – 7 (14, 5), ZAKOPANE 1 – 9 (9, 14), ZAKOPANE 2 – 9 (7, 13), ZAO 1 – 3 (4, 2) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 5 (18, 3) – Słowenka już kilka dobrych lat należy do czołówki kobiecych skoków. Była blisko medalu na MŚ, ale jak się zawala pierwszy skok, to wiele z tego dobrego wyniknąć nie móże.

9. Lindsay Van (USA) / 27.11.1984 – 519 punktów (11+1/11/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 4 (3, 7), ROVANIEMI 2 – 3 (2, 4), VIKERSUND 1 – 3 (4, 2), VIKERSUND 2 – 3 (3, 3), NOTODDEN 1 – 7 (2, 12), NOTODDEN 2 – 4 (9, 2), SCHONACH 1 – 5 (3, 7), HINTERZARTEN 1 – 12 (4, 18), HINTERZARTEN 2 – 3 (3), BRAUNLAGE 1 – 7 (9, 2), BRAUNLAGE 2 – 6 (8, 3) + Schonach 2; MŚ OSLO – 35 – była mistrzyni świata wróciła po przerwie na skocznie i wróciła do czołówki, przy czym niewątpliwie po nocach śnić jej się będzie absolutnie beznadziejna próba obrony tytułu. A swoją drogą – widzicie podobieństwo w personaliach do pewnej słynnej rodaczki – narciarki alpejskiej?

8. Julianne Seyfarth (Niemcy) / 19.02.1990 – 543 punkty (15(3)/14/2 + MŚ) - Rovaniemi 1 – DSQ, ROVANIEMI 2 – 30 (28, 30), Vikersund 1 – 35, VIKERSUND 2 – 8 (15, 7), NOTODDEN 1 – 9 (7, 17), Notodden 2 – DSQ, HINTERZARTEN 1 – 11 (22, 7), HINTERZARTEN 2 – 10 (10), BRAUNLAGE 1 – 4 (4, 8), BRAUNLAGE 2 – 4 (4, 4), LJUBNO 1 – 6 (6, 7), LJUBNO 2 – 2 (5, 2), BROTTERODE 1 – 5 (5), Brotterode 2 – DSQ, ZAKOPANE 1 – 4 (8, 4), ZAKOPANE 2 – 10 (10, 11), RAMSAU 1 – 5 (5, 4), RAMSAU 2 – 5 (6, 4) + MŚ OSLO – 31 – kolejna zawodniczka, która zawaliła mistrzostwa świata. Jej obecność w czołówce dziwić nie może, niemniej warto zwrócić uwagę, że była często dyskwalifikowana.

7. Ulrike Graessler (Niemcy) / 17.05.1987 – 567 punktów (20+2/19/2 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 12 (14, 11), ROVANIEMI 2 – 16 (13, 20), VIKERSUND 1 – 13 (15, 13), VIKERSUND 2 – 14 (8, 15), NOTODDEN 1 – 12 (12, 9), NOTODDEN 2 – 15 (18, 14), Schonach 1 – 37, HINTERZARTEN 1 – 26 (23, 26), HINTERZARTEN 2 – 13 (13), BRAUNLAGE 1 – 19 (15, 21), BRAUNLAGE 2 – 25 (23, 27), LJUBNO 1 – 10 (13, 5), LJUBNO 2 – 10 (12, 10), BROTTERODE 1 – 4 (4), BROTTERODE 2 – 14 (15, 16), ZAKOPANE 1 – 8 (7, 8), ZAKOPANE 2 – 4 (4, 4), RAMSAU 1 – 2 (1, 2), RAMSAU 2 – 2 (3, 2), ZAO 1 – 5 (3, 7) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 19 (3, 28) – jedyna zawodniczka, która startowała we wszystkich dwudziestu konkursach mierzyła chyba nieco wyżej.Początek sezonu miała jednak fatalny. Podobnie jak niewątpliwie zawaliła sobie start w drugiej serii w Oslo. Niemniej siódme miejsce zdecydowanie nie jest złe.

6. Jessica Jerome (USA) / 08.02.1987 – 598 punktów (11+1/11/1 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 1 (1, 1), ROVANIEMI 2 – 2 (3, 3), VIKERSUND 1 – 6 (6, 5), VIKERSUND 2 – 6 (6, 4), NOTODDEN 1 – 2 (3, 5), NOTODDEN 2 – 7 (6, 13), SCHONACH 1 – 4 (6, 1), HINTERZARTEN 1 – 4 (5, 3), HINTERZARTEN 2 – 4 (4), BRAUNLAGE 1 – 6 (6, 7), BRAUNLAGE 2 – 8 (9, 7) + Schonach 2; MŚ OSLO – 14 (21, 10) – pierwsza liderka PK w minionym sezonie. Straciła ten tytuł po drugim konkursie, niemniej skakała nieźle, choć relatywnie w niewielu konkursach. Zajmowała trzecie miejsce, przed zakończeniem startów w Braunlage. Jeśli przerwa wynikała z przygotowań do MŚ nie był to najlepszy pomysł zważywszy słaby start w Oslo.

5. Jacqueline Seifriedsberger (Austria) / 20.01.1991 – 629 punktów (16+2/16/2 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 7 (6, 9), ROVANIEMI 2 – 4 (7, 2), VIKERSUND 1 – 10 (16, 8), VIKERSUND 2 – 11 (10, 12), NOTODDEN 1 – 13 (5, 23), NOTODDEN 2 – 8 (8, 16), SCHONACH 1 – 8 (12, 6), HINTERZARTEN 1 – 7 (6, 9), HINTERZARTEN 2 – 5 (5), BRAUNLAGE 1 – 3 (3, 9), BRAUNLAGE 2 – 6 (9, 7), BROTTERODE 1 – 11 (11), BROTTERODE 2 – 17 (7, 23), RAMSAU 1 – 3 (2, 3), RAMSAU 2 – 4 (2, 7), ZAO 1 – 2 (2, 4) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 31 – kolejna zawodniczka z czołówki, której w ogóle nie wyszedł start w Oslo. Ciekawe, z czym to jest związane. Niemniej to kolejny sezon, w którym Austriaczka mieści się w czołówce.

4. Melanie Faisst (Niemcy) / 27.01.1988 – 697 punktów (15(1)+2/15/3 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 9 (10, 8), ROVANIEMI 2 – 5 (5, 5), VIKERSUND 1 – 5 (5, 7), VIKERSUND 2 – 5 (5, 6), NOTODDEN 1 – 5 (5, 6), NOTODDEN 2 – 3 (1, 9), SCHONACH 1 – 3 (4, 3), HINTERZARTEN 1 – 8 (7, 11), HINTERZARTEN 2 – 9 (9), BRAUNLAGE 1 – 5 (7, 3), BRAUNLAGE 2 – 3 (3, 4), BROTTERODE 1 – 3 (2, 3), Ramsau 1 – DSQ, RAMSAU 2 – 3 (4, 3), ZAO 1 – 4 (8, 1) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 9 (19, 7) – najwyżej sklasyfikowana Niemka, która wyjątkowo często okupowała najniższy stopień podium – najwięcej ze wszystkich zawodniczek w całym sezonie.

3. Eva Logar (Słowenia) / 08.03.1991 – 704 punkty (18+2/18/2 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 10 (8, 10), ROVANIEMI 2 – 9 (9, 9), VIKERSUND 1 – 9 (8, 12), VIKERSUND 2 – 10 (11, 9), NOTODDEN 1 – 11 (9, 15), NOTODDEN 2 – 12 (12, 5), SCHONACH 1 – 6 (5, 5), HINTERZARTEN 1 – 3 (3, 4), HINTERZARTEN 1 – 25 (25), BRAUNLAGE 1 – 8 (5, 11), BRAUNLAGE 2 – 5 (5, 7), LJUBNO 1 – 2 (2, 2), LJUBNO 2 – 4 (1, 6), BROTTERODE 1 – 5 (5), BROTTERODE 2 – 5 (4, 6), ZAKOPANE 1 – 3 (6, 3), ZAKOPANE 2 – 5 (5, 5), ZAO 1 – 6 (6, 11) + Schonach 2, Zao 2; MŚ OSLO – 4 (4, 9) – Słowenki są prawdziwą siłą w kobiecych skokach, stąd nie dziwi miejsce w trójce przedstawicielki tego kraju. Logar nawet nie była bardzo często na podium, ale skakała równo i dobrze. W Oslo była o krok od medalu.

2. Coline Mattel (Francja) / 03.11.1995 – 1100 punktów (13+1/13/1 + MŚ) – VIKERSUND 1 – 4 (3, 4), VIKERSUND 2 – 2 (2, 2), NOTODDEN 1 – 4 (7, 4), NOTODDEN 2 – 1 (2, 1), SCHONACH 1 – 2 (1, 4), HINTERZARTEN 1 – 2 (2, 2), HINTERZARTEN 2 – 1 (1), BRAUNLAGE 1 – 1 (1, 1), BRAUNLAGE 2 – 1 (2, 1), BROTTERODE 1 – 2 (2), BROTTERODE 2 – 2 (5, 2), ZAKOPANE 1 – 1 (1, 2), ZAKOPANE 2 – 1 (1, 2) + Schonach 2; MŚ OSLO – 3 (5, 2) – zdecydowanie druga siła w kobiecych skokach. Francuska jest jeszcze bardzo młodziutka, a już bez kompleksów rywalizuje z najlepszymi, wygrywając sześć zawodów w sezonie! Mistrzostwo świata juniorek było jakby planowym osiągnięciem, trzecie miejsce wśród seniorek to już coś, co trzeba Coline gratulować, zwłaszcza że jest jedyną obecnie zawodniczką mogącą powalczyć z Iraschko.

1. Daniela Iraschko (Austria) / 21.11.1983 – 1445 punktów (16(1)+1/16/1 + MŚ) – ROVANIEMI 1 – 2 (2, 2), ROVANIEMI 2 – 1 (1, 1), VIKERSUND 1 – 1 (1, 1), VIKERSUND 2 – 1 (1, 1), NOTODDEN 1 – 1 (1, 2), NOTODDEN 2 – 2 (4, 3), SCHONACH 1 – 1 (2, 2), HINTERZARTEN 1 – 1 (1, 1), HINTERZARTEN 2 – 2 (2), BRAUNLAGE 1 – 2 (2, 3), BRAUNLAGE 2 – 2 (1, 2), LJUBNO 1 – 1 (1, 1), LJUBNO 2 – 1 (3, 1), BROTTERODE 1 – 1 (1), BROTTERODE 2 – 1 (1, 1), ZAKOPANE 1 – 5 (3, 5), Zakopane 2 – DNS + Schonach 2; MŚ OSLO – 1 (1, 1) – co tu dużo kryć, najlepsza zawodniczka ostatnich lat. Wygrała sezon zdecydowanie (czasem tylko Mattel nawiązywała z nią walkę) i – w przeciwieństwie do wpadki sprzed dwóch lat – zdobyła zdecydowanie mistrzostwo świata. Na pewno źle będzie wspominać skocznie w Zakopanem – gdyż upadek, który miała tam o mało co nie sprawił, że nie wystartowałaby na MŚ, na szczęście szybko się wykurowała. Gratulacje dla zwyciężczyni. Za rok pewnie Puchar Świata.