Nie tak dawno, bo dwa miesiące temu, dowiedzieliśmy się, że na początku sezonu 2008/2009 w pucharowych konkursach będzie mogło uczestniczy nie czterech, a pięciu Polaków. Wszyscy cieszyliśmy się z faktu, że wreszcie w polskich skokach nadejdzie zmiana. Na lepsze.

Póki co zmiana jest- ale na gorsze. Limit pięciu skoczków wykorzystaliśmy tylko raz- w Kuusamo ale do konkursu głównego zakwalifikowało się jednak tylko trzech skoczków. Jeszcze gorzej było teraz, w Trondheim. Nie dość, że Łukasz Kruczek do Norwegii nie zabrał kompletu, na start w kwalifikacjach pozwolił tylko czwórce zawodników ( jedno miejsce się marnowało, choć mogłoby należeć do jednego z młodych skoczków, który jechałby do Norwegii z celem nie tyle zakwalifikowania się do konkursu, co chociaż „oskakania się”) to kwalifikacje do pierwszego konkursu przebrnęła tylko dwójka zawodników, do drugiego załapał się jeszcze Marcin Bachleda.

Z tego, co wiemy, Polacy nie wykorzystają swojego limitu także w najbliższym konkursie, we włoskim Pragelato. Powód? Fatalna dotychczasowa postawa naszych reprezentantów na pierwszych pucharowych konkursach. Dobra. Jest wytłumaczenie, które jednak do mnie nie przemawia. Co jest w takim razie przyczyną tak słabych skoków polskiego temu? Na pewno nie przemęczenie, bo ono może wystąpić w trakcie sezonu, ale nie na jego początku! Jak dzisiaj tłumaczono w warszawskim studio podczas przerwy w zawodach, przyczyną takiego stanu rzeczy może być za mała ilość oddanych skoków przed sezonem. Rok temu, Hannu Lepistoe przetrenował naszych skoczków, teraz treningu za mało. Nasuwa się kolejna kwestia- czemu przed inauguracją sezonu zapewniano nas, że wszystko jest w porządku? Dobrze, zostawmy to. Jeśli pod uwagę mamy wziąć tylko tę kwestię, to dobrze się stanie, że Polacy opuszczą Pragelato, że pojadą spokojnie potrenować do Ramsau, bo na małej skoczni najlepiej przecież jest wyeliminować błędy. Dobrze, że decyzję o treningu podjęto natychmiast, czym szybciej technika skoku zostanie poprawiona, tym lepiej. Chwalę tę decyzję, ponieważ jest ona o niebo lepsza niż udawanie, że plan szkoleniowy poszedł dobrze, że to tylko kwestia czasu, a skoki się same unormują.

Tę decyzję chwalę, ale limit pięciu skoczków dalej pozostaje niewykorzystany. Może dobrym pomysłem byłoby wysłanie do Pragelato polskiej młodzieży? Byłaby to dla nich forma treningu, lecz tu znów sprawa zaczyna się komplikować. Bo pomysł ten może nie byłby najgorszy (zapewne wielu z was już o tym myślało) gdyby nie fakt, że już jutro w Pucharze Kontynentalnym wystąpi właśnie owa młodzież. W Rovaniemi wystąpią: Krzysztof Miętus, Piotr Żyła, Maciej Kot, Jakub Kot, Rafał Śliż i Andrzej Zapotoczny. Fakt jeden i niezaprzeczalny- młodzieży mamy więcej i chociażby Dawid Kubacki mógłby lecieć do Włoch, ale czy warto?

Po przeczytaniu listy nazwisk zawodników na PK pewnie wielu z was zastanawia się również co robi Piotr Żyła w składzie na Rovaniemi? Zawodnik ten w zeszłym sezonie pokazywał się przecież w Pucharze Świata. Może polskiej sytuacji pomoże tylko polityka małych kroczków, ale robionych w tył? Bo jak na razie wszystko wskazuje na to, że zamiast robienia postępów cofamy się, ale to już inna kwestia, której nie chcę na razie roztrząsać…

Wracamy więc do sedna, póki co limitu nie wykorzystujemy, tak jakbyśmy mogli. Taka szansa może się szybko nie powtórzyć, a period pierwszy, na który limit pięciu skoczków
obowiązuje trwać wiecznie nie będzie. Póki co wierzmy, że po treningu w Ramsau wszystko wróci do normy, może to brzmi trochę jak wiara w cuda, ale i one czasem się zdarzają i mimo wszystko warto na nie liczyć.