Interesujacych się tylko i wyłącznie Pucharem Świata przestrzegam – ta część podsumowania to jeszcze nie o tym, niemniej kończymy już temat Pucharu Kontynentalnego omówieniem najlepszej dwudziestki.

20. Andreas Strolz (Austria) / 01.08.1988 – 359 punktów (21(1)/15/1) – wc, FIS, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 18 (18, 15), ROVANIEMI 2 – 10 (17, 8), VIKERSUND 1 – 13 (9, 15), VIKERSUND 2 – 17 (27, 15), ERZURUM 1 – 12 (4, 16), ERZURUM 2 – 25 (25, 21), Engelberg 1 – DSQ, Engelberg 2 – 42, TITISEE-NEUSTADT 1 – 23 (27, 9), Titisee-Neustadt 2 – 37, Bischofshofen 1 – 31, BISCHOFSHOFEN 2 – 20 (23, 16), Brotterode 1 – 35, BROTTERODE 2 – 9 (9), IRON MOUNTAIN 1 – 1 (5, 1), IRON MOUNTAIN 2 – 20 (20), KRANJ 1 – 27 (25, 24), KRANJ 2 – 17 (19, 15), Kuopio 1 – 31, KUOPIO 2 – 5 (4, 10), WISŁA 1 – 7 (10, 5), Wisła 2 – 42 – typowy zawodnik drugiego sortu. Zdarzają mu się przebłyski, niemniej zdarzają się bardzo rzadko. W PŚ właściwie w ogóle się nie pokazuje (odpada w kwalifikacjach).

19. Robert Hrgota (Słowenia) / 02.08.1988 – 383 punkty (23(1)/19/3) – LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 27 (24, 29), ROVANIEMI 2 – 29 (27, 29), VIKERSUND 1 – 30 (27, 30), VIKERSUND 2 – 16 (22, 13), ENGELBERG 1 – 27 (9, 27), ENGELBERG 2 – 7 (7, 8), SAPPORO 2 – 11 (12, 9), SAPPORO 1 – 22 (28, 15), SAPPORO 3 – 16 (19, 13), PYEONGCHANG 1 – 13 (10, 19), PYEONGCHANG 2 – 3 (6, 1), TITISEE-NEUSTADT 1 – 5 (7, 12), Titisee-Neustadt 2 – 45, BISCHOFSHOFEN 1 – 20 (9, 29), BISCHOFSHOFEN 2 – 8 (12, 9), BROTTERODE 1 – 19 (14, 22), Brotterode 2 – 32 (32), Iron Mountain 1 – 39, Iron Mountain 2 – 44, KRANJ 1 – 10 (6, 16), KRANJ 2 – 5 (3, 9), ZAKOPANE 1 – 22 (18, 16), ZAKOPANE 2 – 18 (29, 9), Wisła 1 – DNS – w przeszłości zdarzało mu się startować w PŚ i nawet punktował sporadycznie, ostatnio jednak raczej terminuje w COC.
18. Michael Hayboeck (Austria) / 05.03.1991 – 400 punktów (8/8/1) – WC, lgp, SCOC – BROTTERODE 1 – 6 (7, 6), BROTTERODE 2 – 11 (11), ZAKOPANE 1 – 4 (15, 1), ZAKOPANE 2 – 3 (5, 8), KUOPIO 1 – 4 (3, 6), KUOPIO 2 – 3 (5, 3),WISŁA 1 – 1 (3, 2), WISŁA 2 – 15 (15) – w sumie jeden z nielicznych młodszych od Schlierenzauera Austriaków, którym ośmielam się wróżyć jako taką karierę.
17. Manuel Poppinger (Austria) / 19.05.1989 – 416 punktów (18/15/3) – wc, FIS, SCOC – ERZURUM 1 – 11 (14, 5), ERZURUM 2 – 4 (11, 2), ENGELBERG 1 – 7 (6, 8), ENGELBERG 2 – 13 (11, 15), TITISEE-NEUSTADT 1 – 3 (1, 19), TITISEE-NEUSTADT 2 – 5 (4, 12), BISCHOFSHOFEN 1 – 21 (29, 21), BISCHOFSHOFEN 2 – 11 (5, 20), Brotterode 1 – 44, BROTTERODE 2 – 15 (15), IRON MOUNTAIN 1 – 23 (23, 21), Iron Mountain 2 – 45, ZAKOPANE 1 – 7 (13, 6), ZAKOPANE 2 – 17 (7, 22), KUOPIO 1 – 9 (12, 8), KUOPIO 2 – 10 (6, 16), WISŁA 1 – 14 (5, 16), Wisła 2 – 46 – gdyby skakał równiej miałby lepsze miejsce w światowej hierarchii.
16. Stephan Hocke (Niemcy) / 20.10.1983 – 418 punktów (8/7/1) – WC, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 1 (1, 1), ROVANIEMI 2 – 1 (2, 1), VIKERSUND 1 – 3 (3, 4), VIKERSUND 2 – 1 (1, 4), ZAKOPANE 1 – 11 (11, 9), ZAKOPANE 2 – 12 (6, 22), Kuopio 1 – 47, KUOPIO 2 – 19 (16, 22) – po świetnym początku w COC, gdzie był bezkonkurencyjny awansował do PŚ, gdzie radził sobie nieźle, ale wrócił pod koniec do COC, gdzie już aż tak nie błyszczał. 14. Vegard-Haukoe Sklett (Norwegia) / 10.02.1986 – 460 punktów (18/17/3) – WC, SCOC – ROVANIEMI 1 – 22 (13, 26), ROVANIEMI 2 – 14 (17, 9), VIKERSUND 1 – 9 (13, 5), VIKERSUND 2 – 5 (4, 6), Engelberg 1 – 65, ENGELBERG 2 – 8 (18, 3), BISCHOFSHOFEN 1 – 10 (4, 18), BISCHOFSHOFEN 2 – 12 (13, 10), BROTTERODE 1 – 20 (23, 15), BROTTERODE 2 – 3 (3), KRANJ 1 – 18 (23, 12), KRANJ 2 – 12 (11, 14), ZAKOPANE 1 – 21 (12, 19), ZAKOPANE 2 – 6 (2, 20), KUOPIO 1 – 13 (20, 9), KUOPIO 2 – 6 (25, 2), WISŁA 1 – 5 (15, 3), WISŁA 2 – 14 (14)
14. Thomas Thurnbichler (Austria) / 19.06.1989 – 460 punktów (24/19/1) – FIS, SCOC – ROVANIEMI 1 – 9 (9, 11), ROVANIEMI 2 – 15 (14, 13), VIKERSUND 1 – 10 (5, 17), Vikersund 2 – 37, ERZURUM 1 – 14 (4, 18), ERZURUM 2 – 15 (14, 15), Engelberg 1 – 37, Engelberg 2 – 46, TITISEE-NEUSTADT 1 – 25 (11, 28), Titisee-Neustadt – 40, BISCHOFSHOFEN 1 – 14 (12, 15), BISCHOFSHOFEN 2 – 10 (7, 17), BROTTERODE 1 – 16 (28, 7), BROTTERODE 2 – 10 (10), IRON MOUNTAIN 1 – 9 (21, 2), IRON MOUNTAIN 2 – 4 (4), KRANJ 1 – 19 (10, 27), KRANJ 2 – 16 (13, 19), Zakopane 1 – 32, ZAKOPANE 2 – 1 (3, 2), KUOPIO 1 – 16 (18, 11), KUOPIO 2 – 12 (13, 13), WISŁA 1 – 16 (20, 14), WISŁA 2 – 25 (25) – zawsze w cieniu starszego brata, który też do czołówki ścisłej nie należy.
13. Jure Sinkovec (Słowenia) / 03.07.1985 – 478 punktów (23/20/2) – SCOC – ROVANIEMI 1 – 20 (21, 18), ROVANIEMI 2 – 27 (21, 28), Vikersund 1 – 33, VIKERSUND 2 – 30 (19, 30), ERZURUM 1 – 19 (6, 27), ERZURUM 2 – 12 (17, 13), ENGELBERG 1 – 19 (8, 25), ENGELBERG 2 – 10 (13, 8), SAPPORO 2 – 17 (7, 24), SAPPORO 1 – 11 (12, 8), SAPPORO 3 – 4 (5, 11), PYEONGCHANG 1 – 8 (12, 10), PYEONGCHANG 2 – 4 (4, 7), TITISEE-NEUSTADT 1 – 17 (15, 17), TITISEE-NEUSTADT 2 – 14 (13, 16), BISCHOFSHOFEN 1 – 16 (26, 9), BISCHOFSHOFEN 2 – 14 (11, 13), KRANJ 1 – 9 (15, 9), KRANJ 2 – 2 (1, 6), ZAKOPANE 1 – 12 (9, 14), Zakopane 2 – 32, WISŁA 1 – 11 (12, 9), Wisła 2 – 34 – W sumie całkiem doświadczony Słoweniec wydaje się być coraz lepszy.
12. Kim Rene Elverum Sorsell (Norwegia) / 06.10.1987 – 492 punkty (12/10/1) – WC, scoc – VIKERSUND 1 - 1 (2, 1), VIKERSUND 2 – 3 (5, 2), ERZURUM 1 – 3 (12, 2), ERZURUM 2 – 3 (6, 4), ENGELBERG 1 – 5 (22, 2), Engelberg 2 – 35, ZAKOPANE 1 – 19 (30, 3), ZAKOPANE 2 – 20 (10, 22), KUOPIO 1 – 8 (6, 12), KUOPIO 2 – 8 (1, 18), WISŁA 1 – 2 (8, 2), Wisła 2 – 40 – nie umiem się do niego przekonać (jako skoczka, bo jako człowiek mi w żaden sposób nie przeszkadza). Niby talent ma, ale coś mi mówi, że nigdy wielkim skoczkiem nie zostanie.
11. Julian Musiol (Niemcy) / 04.04.1986 – 556 punktów (19/19/2) – wc, FIS, lgp, SCOC – ROVANIEMI 1 – 3 (3, 7), ROVANIEMI 2 – 5 (2, 9), VIKERSUND 1 – 8 (5, 14), VIKERSUND 2 – 10 (6, 12), SAPPORO 2 – 6 (15, 3), SAPPORO 3 – 18 (10, 22), SAPPORO 3 – 11 (12, 15), PYEONGCHANG 1 – 2 (2, 8), PYEONGCHANG 2 – 7 (12, 2), TITISEE-NEUSTADT 1 – 4 (13, 8), TITISEE-NEUSTADT 2 – 13 (10, 19), BISCHOFSHOFEN 1 – 8 (15, 8), BISCHOFSHOFEN 2 – 23 (26, 19), BROTTERODE 1 – 15 (26, 8), BROTTERODE 2 – 7 (7), KRANJ 1 – 16 (12, 23), KRANJ 2 – 24 (17, 27), WISŁA 1 – 28 (26, 26), WISŁA 2 – 18 (18)

10. Matic Kramarsic (Słowenia) / 02.02.1990 – 562 punkty (23(1)/18/1) – wc, SCOC – Rovaniemi 1 – DSQ, Rovaniemi 2 – 34, VIKERSUND 1 – 25 (24, 25), VIKERSUND 2 – 18 (12, 24), ERZURUM 1 – 17 (19, 13), ERZURUM 2 – 17 (20, 14), ENGELBERG 1 – 4 (14, 2), ENGELBERG 2 – 2 (2, 4), SAPPORO 2 – 3 (2, 6), SAPPORO 1 – 14 (13, 13), Sapporo 3 – 50, TITISEE-NEUSTADT 1 – 2 (2, 16), Titisee-Neustadt 2 – 32, BISCHOFSHOFEN 1 – 6 (14, 6), BISCHOFSHOFEN 2 – 9 (13, 8), BROTTERODE 1 – 23 (9, 26), Brotterode 2 – 49, Iron Mountain 1 – 44, IRON MOUNTAIN 2 – 27 (27), KRANJ 1 – 17 (21, 15), KRANJ 2 – 18 (14, 20), ZAKOPANE 1 – 17 (7, 28), ZAKOPANE 2 – 26 (14, 29), WISŁA 2 – 1 (1) – Słoweńcy są wręcz znani z ostrego eksploatowania swojej młodzieży w COC – dobrze w sumie, dzięki temu wielu może skakać w PŚ.
9. Andreas Stjernen (Norwegia) / 30.07.1988 – 573 punkty (21/18/1) – WC, LGP, SCOC – VIKERSUND 1 – 16 (18, 9), VIKERSUND 2 – 24 (16, 23), Engelberg 1 – 41, ENGELBERG 2 – 20 (24, 16), SAPPORO 2 – 15 (20, 13), SAPPORO 1 – 15 (22, 10), SAPPORO 3 – 20 (11, 26), PYEONGCHANG 1 – 17 (25, 6), PYEONGCHANG 2 – 5 (3, 16), TITISEE-NEUSTADT 1 – 8 (4, 21), TITISEE-NEUSTADT 2 – 4 (5, 7), Bischofshofen 1 – 40, BISCHOFSHOFEN 2 – 4 (6, 5), Brotterode 1 – 40, BROTTERODE 2 – 16 (16), KRANJ 1 – 2 (1, 4), KRANJ 2 – 4 (2, 11), ZAKOPANE 1 – 23 (18, 21), ZAKOPANE 2 – 11 (29, 3), KUOPIO 1 – 1 (5, 2), KUOPIO 2 – 9 (15, 7) – w przeciwieństwie do Sorsella, ze Stjernena naprawdę może być kiedyś dobry skoczek. Ma 23 lata, a to wiek, w którym zahibernowane talenty norweskie się objawiają.
8. Maximilian Mechler (Niemcy) / 03.01.1984 – 592 punkty (12/11/3) – WC, LGP, SCOC – TITISEE-NEUSTADT 1 – 1 (3, 1), TITISEE-NEUSTADT 2 – 1 (1, 1), BISCHOFSHOFEN 1 – 2 (1, 2), BISCHOFSHOFEN 2 – 3 (3, 2), KRANJ 1 – 13 (9, 21), KRANJ 2 – 23 (36, 10), ZAKOPANE 1 – 8 (10, 7), Zakopane 2 – 33, KUOPIO 1 – 3 (8, 3), KUOPIO 2 – 1 (7, 1), WISŁA 1 – 12 (17, 4), WISŁA 2 – 21 (21) – obserwujemy coś na kształt powolnego odradzania się doświadczonego już Niemca, którego zawsze umieszczam w przegródce „niespełnione talenty”.
7. Felix Schoft (Niemcy) / 06.07.1990 – 631 punktów (18/18/2) – WC, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 7 (10, 2), ROVANIEMI 2 – 7 (12, 4), VIKERSUND 1 – 11 (15, 10), VIKERSUND 2 – 8 (13, 3), TITISEE-NEUSTADT 1 – 19 (28, 6), TITISEE-NEUSTADT 2 – 3 (3, 3), BISCHOFSHOFEN 1 – 5 (5, 10), BISCHOFSHOFEN 2 – 2 (1, 3), BROTTERODE 1 – 2 (6, 3), BROTTERODE 2 – 2 (2), KRANJ 1 – 12 (16, 11), KRANJ 2 – 19 (18, 17), ZAKOPANE 1 – 9 (5, 16), ZAKOPANE 2 – 25 (12, 26), KUOPIO 1 – 22 (28, 19), KUOPIO 2 – 18 (20, 15), WISŁA 1 – 9 (10, 8), WISŁA 2 – 10 (10)
6. Stefan Thurnbichler (Austria) / 02.03.1984 – 667 punktów (12/11/1) – WC, FIS – ROVANIEMI 1 – 11 (5, 23), Rovaniemi 2 – 41, VIKERSUND 1 – 6 (8, 8), VIKERSUND 2 – 9 (9, 5), ERZURUM 1 – 1 (1, 8), ERZURUM 2 – 1 (1, 1), BISCHOFSHOFEN 1 – 1 (2, 1), BISCHOFSHOFEN 2 – 1 (2, 1), KRANJ 1 – 3 (3, 2), KRANJ 2 – 6 (8, 3), KUOPIO 1 – 11 (9, 13), KUOPIO 2 – 4 (3, 9) – ze wszystkich zawodników to właśnie Thurnbichler starszy wygrał najwięcej konkursów w PK. W sumie to zawodnik typowy dla tego pucharu, wiadomo – startował, czasem nawet miał jakieś niezłe wyniki w PŚ, ale nigdy nie przebił się do czołówki.

5. Matjaz Pungertar (Słowenia) / 14.08.1990 – 693 punkty (23/17/1) – wc, SCOC – ROVANIEMI 1 – 16 (15, 14), ROVANIEMI 2 – 18 (24, 13), Vikersund 1 – 50, VIKERSUND 2 – 11 (22, 8), ERZURUM 1 – 29 (28, 28), Erzurum 2 – 32, ENGELBERG 1 – 9 (30, 5), ENGELBERG 2 – 12 (8, 13), SAPPORO 2 – 5 (6, 7), SAPPORO 1 – 2 (2, 4), Sapporo 3 – 38, PYEONGCHANG 1 – 1 (1, 1), PYEONGCHANG 2 – 1 (1, 3), TITISEE-NEUSTADT 1 – 9 (14, 11), TITISEE-NEUSTADT 2 – 10 (20, 4), IRON MOUNTAIN 1 – 2 (4, 5), Iron Mountain 2 – 31, KRANJ 1 – 23 (11, 28), Kranj 2 – 38, ZAKOPANE 1 – 10 (4, 20), Zakopane 2 – 44, WISŁA 1 – 17 (8, 24), WISŁA 2 – 2 (2) – Słoweńców w czołówce PK jest zatrzęsienie. Ten prowadził nawet przez pewien czas w cyklu, potem zaliczył nieudane próby w PŚ – to chyba jeszcze dla niego za wysokie progi.
4. Dejan Judez (Słowenia) / 02.08.1990 – 696 punkty (27/24/1) – WC, SCOC – ROVANIEMI 1 – 17 (10, 18), ROVANIEMI 2 – 12 (13, 12), VIKERSUND 1 – 7 (7, 11), VIKERSUND 2 – 4 (14, 1), ERZURUM 1 – 8 (6, 10), ERZURUM 2 – 19 (22, 11), ENGELBERG 1 – 18 (16, 20), ENGELBERG 2 – 6 (10, 7), SAPPORO 2 – 10 (5, 16), SAPPORO 1 – 21 (29, 11), Sapporo 3 – 41, PYEONGCHANG 1 – 6 (17, 3), PYEONGCHANG 2 – 16 (20, 13), TITISEE-NEUSTADT 1 – 21 (20, 14), Titisee-Neustadt 2 – 32, Bischofshofen 1 – 37, BISCHOFSHOFEN 2 – 28 (26, 26), BROTTERODE 1 – 18 (17, 19), BROTTERODE 2 – 18 (18), KRANJ 1 – 1 (2, 1), KRANJ 2 – 3 (4, 5), ZAKOPANE 1 – 4 (2, 15), ZAKOPANE 2 – 23 (26, 16), KUOPIO 1 – 17 (16, 16), KUOPIO 2 – 16 (17, 14), WISŁA 1 – 6 (2, 13), WISŁA 2 – 3 (3) – ten Słoweniec zaś zdecydowanie najwięcej startów zaliczył w PK. Nie było go tylko w Iron Mountain. Ogólnie z tych Słoweńców, którzy są w tej części omawiani wydaje mi się być najbardziej perspektywicznym zawodnikiem.
3. Andreas Wank (Niemcy) / 18.02.1988 – 750 punktów (23/21/2) – WC, LGP – ROVANIEMI 1 – 2 (2, 9), ROVANIEMI 2 – 4 (5, 6), VIKERSUND 1 – 11 (16, 6), VIKERSUND 2 – 14 (10, 14), SAPPORO 2 – 24 (10, 30), SAPPORO 1 – 7 (9, 6), SAPPORO 3 – 6 (1, 18), PYEONGCHANG 1 – 5 (6, 3), PYEONGCHANG 2 – 9 (9, 19), TITISEE-NEUSTADT 1 – 22 (16, 23), TITISEE-NEUSTADT 2 – 7 (7, 9), BISCHOFSHOFEN 1 – 9 (23, 24), BISCHOFSHOFEN 2 – 6 (4, 11), BROTTERODE 1 – 12 (20, 9), BROTTERODE 2 – 4 (4), KRANJ 1 – 6 (7, 7), KRANJ 2 – 30 (27, 30), ZAKOPANE 1 – 2 (3, 11), ZAKOPANE 2 – 7 (18, 4), KUOPIO 1 – 14 (15, 17), Kuopio 2 – 49, WISŁA 1 – 3 (6, 7), Wisła 2 – 35 – pierwszą trójkę otwiera zawodnik, który ani razu nie wygrał zawodów w PK – co wcale nie okaże się w tym sezonie takie dziwne. Ogólnie wydawał się nadzieją niemieckich skoków, ale teraz zdecydowanie przegrywa choćby z Freundem i Freitagiem.
2. Mario Innauer (Austria) / 10.01.1990 – 776 punktów (19(1)/19/1) – WC, FIS, SCOC – ROVANIEMI 1 – 20 (21, 18), ROVANIEMI 2 – 22 (11, 25), VIKERSUND 1 – 24 (29, 24), VIKERSUND 2 – 18 (18, 20), ERZURUM 1 – 6 (3, 12), ERZURUM 2 – 2 (4, 7), ENGELBERG 1 – 2 (1, 4), ENGELBERG 2 – 1 (1, 1), BISCHOFSHOFEN 1 – 27 (18, 26), BISCHOFSHOFEN 2 – 24 (16, 25), IRON MOUNTAIN 1 – 5 (11, 6), IRON MOUNTAIN 2 – 15 (15), KRANJ 1 – 4 (5, 3), KRANJ 2 – 1 (4, 1), ZAKOPANE 1 – 1 (1, 2), ZAKOPANE 2 – 5 (28, 1), KUOPIO 1 – 10 (13, 7), KUOPIO 2 – 7 (14, 6), WISŁA 1 – 24 (28, 18), Wisła 2 – DNS – syn Toniego Innauera był bliski zwycięstwa w całym PK, ale przeszkodził mu w tym upadek w Wiśle. W sumie kolejny trochę niezrealizowany talent.
1. Rok Zima (Słowenia) / 07.08.1988 – 826 punktów (25/25/2) – wc, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 23 (19, 24), ROVANIEMI 2 – 19 (15, 18), VIKERSUND 1 – 22 (23, 22), VIKERSUND 2 – 13 (29, 7), ERZURUM 1 – 15 (8, 15), ERZURUM 2 – 26 (18, 27), ENGELBERG 1 – 14 (12, 22), ENGELBERG 2 – 19 (15, 20), SAPPORO 2 – 9 (11, 7), SAPPORO 1 – 17 (18, 16), SAPPORO 3 – 3 (3, 12), PYEONGCHANG 1 – 2 (7, 2), PYEONGCHANG 2 – 2 (2, 5), TITISEE-NEUSTADT 1 – 13 (10, 20), TITISEE-NEUSTADT 2 – 2 (2, 2), IRON MOUNTAIN 1 – 3 (9, 3), IRON MOUNTAIN 2 – 16 (16), KRANJ 1 – 16 (14, 18), KRANJ 2 – 9 (12, 2), ZAKOPANE 1 – 3 (6, 5), ZAKOPANE 2 – 8 (10, 12), KUOPIO 1 – 5 (1, 13), KUOPIO 2 – 11 (10, 12), WISŁA 1 – 4 (4, 10), WISŁA 2 – 8 (8) – okazuje się, że można zdobyć Puchar Kontynentalny nie wygrywając żadnych zawodów – nie jest to często spotykana sytuacja, ale zdarzyła się w minionym sezonie (mimo sześciu miejsc na podium Zimie nie udało się wygrać bodaj raz!). Zima wydaje się być za słaby na PŚ, dlatego tu sobie zakotwiczył i radzi sobie nieźle. Niemniej, wypadałoby jakieś punkty PŚ zdobyć, czego mu życzę z całego serca.

Panie i Panowie przed nami Puchar Świata!