(

Monika Lis

)

O Adasiu z wiślańskiej krainy!
Ty nasze serca rozgrzewasz w czasie zimy
Gdy turniej 4 skoczni wygrałeś
Małyszomanię rozpętałeś
Wszyscy przed tv siadają
Twoje piękne skoki podziwiają
Ty nasze dusze pod niebiosa wznosisz
Ty na duchu każdego podnosisz
Dzięki Tobie smutki radosnym się stają
Polacy swego idola mają
Twój portret nad Wisłą góruje
Tobie się już pomniki buduje
Ty ekumenizm w Polsce rozwijasz
Gdy nad przestworzami się wzbijasz
Bo wszyscy jedną się stają
Gdy Twe skoki podziwiają
Do Wisły tłumy przyjeżdżają
Pod Twoim domem kolejki się ustawiają
I pragną na Twój dom popatrzeć
I Ciebie choć na chwilę zobaczyć
Ciebie wszyscy bardzo kochają
Adasiu niech Ci wiatry sprzyjają
Twoja sława nigdy nie przeminie
Żyj nam długo w polskiej krainie.

(

Monika Lis

)

Już niedługo puchar świata,
Znów nasz Adaś będzie skakał
I w czasie tej zimowej pory,
Do czerwoności rozgrzane telewizory
Siadają starsi, siadają dzieci
I obserwują jak Adaś leci
I myślą sobie dzisiaj niektórzy,
Czy znów nasz Adaś sukces powtórzy?
I nie obchodzą mnie żadni piłkarze,
Bo od miesięcy myślę o pucharze
Znów będą emocje, wielkie wzruszenia
Życzę Ci Adaś powodzenia.

(

Mallie

)

Dnia pięknego, zimowego,
Było to stycznia szóstego,
W Bischofshofen już od rana,
Atmosfera podgrzewana.
Tłumy walą jak rok rocznie,
By zakończyć "Cztery Skocznie".
Tę imprezę niesłychaną,
Prestiżową, w świecie znaną.
Jak było do przewidzenia,
Nikt już nie pokonał Svenia
Wygrał czwarty konkurs Hanni
I Miklasa jęki na nic.
Zaczął szeptać więc na boki,
Że Hannawald bierze doping.
No bo Miklas nie zrozumie,
Że Sven także skakać umie.
I przedsięwziął plan okrutny:
"Trzeba Svena zepchnąć z burty!",
Zepsuć bardzo mu opinię,
Niech w Polaka oczach zginie.
Ale Krzysio nie wie o tym,
Że nie wszyscy w Polsce - kmioty.
Są też ludzie kompetentni,
Na Miklasa obojętni.
Którzy własne zdanie mają
I TVP nie słuchają.
Bo gdy chęć na skoki mają,
Na RTL przełączają.
Dieter Thoma dobrze mówi,
Wielu kibiców go lubi.
Człowiek zawsze obiektywny,
Nie jak nasi - prymitywny.
Thoma Małysza szanuje
I go bardzo dopinguje.
Wstyd robicie nam, spikerzy,
Komentujcie, jak należy!!!!!

(

Anna Małkowska

)

Chcę wzlecieć jak ptak,
Lecz nie mam skrzydeł.
Przypnę więc do nóg narty
I polecę jak najwyżej.
Jak najwyżej, jak najdalej,
Jak nasz Małysz - orzeł,
Choć jestem dziewczyną,
Polecę nie gorzej.
Polecę daleko,
Jak w Willingen Adam,
Choć jestem dziewczyną,
Do nóg mu nie padam.
Polecę jak ptak,
Któremu skrzydła podcinają,
Choć ludzie mnie nie wspierają,
A wręcz zniechęcają.
Będę skakać daleko, wysoko.
Wszystkie rekordy pobiję,
By pokazać ludziom,
Że ja po to żyję.
Żyję po to, by latać,
By ludziom pokazać,
Że dziewczyny, wbrew wszystkiemu,
Także pragną skakać.

(

Anna Małkowska

)

Wielki Polak z niego,
Idol nastolatek.
Każdy skoczek chce dziś skakać,
Tak, jak i on skacze.
Prawie wszędzie on wygrywa,
Gdzie startuje, rekord bije,
Bo Goplaną się zajada
I Red Bulla ciągle pije.
Z rywalami się przyjaźni,
Gdy wygrają - gratuluje.
Triumfują Schmitt lub Simi,
A on z nimi się raduje.
Medalista nasz kochany,
Olimpiady, mistrzostw świata,
Cieszą się z nim żona, córka,
wujek, babcia, mama, tata...
Cała Polska się z nim cieszy,
Cała Polska się raduje !
Gdy wygrywa, i prezydent,
Premier gratuluje.
O kim mowa ? Jeszcze nie wiesz ?
O skromnym, nieśmiałym
Adamie Małyszu,
Człowieku wielkim, choć małym.

(

Monika Lis

)

Nasze marzenia, nasze westchnienia
Od dwóch lat nic się nie zmienia
Adam Małysz radość nam przynosi
On nas na duchu podnosi
Jest taki skromny, taki nieśmiały
Lecz w tym co robi wręcz doskonały
Z niego jest radość, z niego pociecha
I słońce wschodzi gdy się uśmiecha
Każdy Go chyba w Polsce kocha
Nie jedna dziewczyna po nocach szlocha
Radują nas jego dobre wyniki
Podobają się wszystkim jego wąsiki
W uchu ma cudownego kolczyka
Mam na jego punkcie bzika.

(

Anna Małkowska

)

Upadł w Willingen,
Ale powstał potem.
Podwójny olimpijski mistrz,
Latający Harry Potter.
W srebrnym płaszczu, okularach,
Jest nam czarodziejem,
Lecz na nartach kiedy leci,
Co się tam nie dzieje...
Hannawald aż przysiadł,
Małysz drugi, Matti trzeci...
A kto pierwszy ?
Poczekajcie, właśnie Simi leci !
"Jak daleko ! W jakim stylu !"
Zachwycają się sędziowie.
A publiczność wiwatuje,
Cieszą się skoczkowie.
Ammann wygrał ! Cóż za skoki !
Tonie już w objęciach
Olimpijski mistrz podwójny,
W gruncie rzeczy jeszcze dzieciak.
"Ja nie chciałem wygrać przecież,
To było niechcący..."
Mówi, śmiejąc się wesoło
Harry Potter latający.

(

Tomas Mail

)

Małysz skacze i szybuje,
Schmitt się wścieka, kombinuje.
Lecz naszemu nie da rady,
je za dużo czekolady.
Chciałby wygrać, lecz nie może
i wciąż woła:
O MÓJ BOŻE!
jak ten Polak pięknie skacze,
ja to chyba się rozpłaczę.
Byłem wielki, jestem maly,
a Adaś jest doskonały.
Teraz On będzie królować,
ja się będę musiał schować.
Bo kibice-dziewczyny mnie zakraczą,
że nie jestem już ich maczo.
Co tu robić by tak skakać,
przyjdzie chyba się rozpłakać!

(

Michał Januszewski

)

Po raz kolejny Adam wygrywa,
kolejny puchar cenny zdobywa.
I nie zważając na rywali
pewien zwycięstwa ląduje w oddali.
Szczęśliwy jak zawsze, uradowany,
staje na podium w trykot ubrany.
Adam trenuje, a czas ucieka,
lecz Puchar Świata na niego czeka.