Miasteczko Kuusamo usytuowane jest na północnym wschodzie prowincji Oulu, około 800 km na północ od Helsinek. Administracyjnie do gminy Kuusamo należy Ruka, położony aż 25 km od samej miejscowości ośrodek sportowy. Działa tu Międzynarodowa Stacja Narciarska Ruka (zastanawia mnie, czy nazwa nie jest pochodzenia rosyjskiego - w końcu Finlandia znajdowała się dość długo pod panowaniem carskiej Rosji), jeden z popularniejszych ośrodków narciarskich w kraju. Znajdują się tu liczne stoki narciarskie o różnym stopniu trudności i trasy biegowe. Jeden ze stoków jest nawet sztucznie naśnieżany... latem; na tyle dużymi ilościami śniegu, że nie zdąża on stopnieć. A skandynawskie lato przecież nie jest tak naprawdę tak dużo chłodniejsze od polskiego...
Latem użytkowane są także obydwie znajdujące się w Ruce skocznie, K-120 i K-64. Ta duża, "pucharowa", bywa nazywana największą skocznią całoroczną na świecie. Oprócz tego obiekt jest wyposażony w wyciąg, windę, ogrzewaną "poczekalnię" i oczywiście sztuczne oświetlenie - najważniejsze tutejsze zawody to PŚ pod koniec listopada, kiedy jest tu już tak szaro i ciemno, że w pochmurne dni nawet około południa nie należy użytkować skoczni bez dodatkowego oświetlenia. O tej porze roku dzień trwa tu ok. 4,5 godzin, mniej więcej od 9:30 do 14. O Kuusamo pisze się, że leży tuż pod kołem podbiegunowym, jednak w rzeczywistości znajduje się ono jeszcze kilkadziesiąt kilometrów dalej na północ.
W 1996 r. zorganizowano tu Puchar Świata w zastępstwie Kuopio, potem jednak na parę lat inauguracja "zadomowiła się" w tej drugiej miejscowości. Od 2002 r. FIS zdecydował się znów dać szansę Kuusamo (Kuopio na pocieszenie zostało współorganizatorem zyskującego na znaczeniu Turnieju Skandynawskiego). Zaletą i jednocześnie mankamentem miasteczka jest fakt, że położone jest rzeczywiście bardzo daleko na północy - warunki śniegowe są tu pewniejsze, ale dojazd nie jest łatwy i może być trudno tu dłużej wytrzymać. Podczas inauguracji PŚ w 2002 r. nasłuchaliśmy się dużo na temat panujących tam temperatur... Otoczenie jest prawdziwie północne i gdy nie ma tam jeszcze organizatorów i kibiców, skocznia wygląda niesamowicie dziko i smutno.