Mistrzostwa świata juniorów odbywają się co roku. W pierwszych dwóch konkursach w 1977 roku w Sainte-Croix i rok później w Murau wzięli udział tylko zawodnicy z Europy. Konkursy rozgrywane od 1979 są mistrzostwami globu. Pierwszym triumfatorem był reprezentant gospodarzy - Horst Bulau. Rok później w Szwecji także triumfował Kanadyjczyk Steve Collins, który kilka dni później został najmłodszym w historii zwycięzcą konkursu Pucharu Świata. Konkursy drużynowe włączono do programu mistrzostw w 1986 roku.

Mistrzostwa świata juniorów, podobnie jak seniorów, obejmują wszystkie dyscypliny narciarstwa klasycznego - skoki, biegi i kombinację norweską. Obecnie w skokach przyznawanych jest pięć kompletów medali - w konkursach indywidualnych chłopców i dziewcząt, w konkursach drużynowych chłopców i dziewcząt oraz w konkursie drużyn mieszanych. Wyniki MŚJ nie są zaliczane do klasyfikacji generalnej żadnego cyklu.

MŚJ mają one to do siebie, że wygrywają na nich młodzi, nieznani zawodnicy, którzy kilka lat później dominują na skoczniach w zawodach seniorskich - choć bywa i tak, że na starcie stają już skoczkowie z pewnymi sukcesami w zawodach seniorskich. Zdarza się jednak, że zwycięstwo w MŚJ nie idzie w parze z sukcesami w późniejszej karierze.

Pierwszym zawodnikiem, który zdobył dla Polski tytuł mistrza świata juniorów, był w 2004 roku Mateusz Rutkowski. Dziesięć lat później po złoty medal po raz pierwszy sięgnęła nasza drużyna.