Ilimar Paern (Estonia) / 27.10.1988 (-/-; 1+2; 50; MŚ; DRUŻYNA) – coc, SCOC – Lahti – 50; Kuusamo, Kuopio – kwalifikacje; MŚ OSLO K90 & K120 – kwalifikacje; DRUŻYNA LAHTI – 9(#II) – pewny punkt słabej drużyny estońskiej. Tu jednak Nurmsalu wydaje się być główną jej postacią. Niemniej na skoczka na miarę Jurisa i Salumae (też przecież nie należeli do czołówki) trochę jeszcze Estończycy poczekają (chociaż ten Nurmsalu…).
Manuel Poppinger (Austria) / 19.05.1989 (-/-; 1+1; 45) – COC, FIS, SCOC – Bischofshofen – 45; Innsbruck – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 61 – Austriak dostaje szanse na razie tylko u siebie. Jednak nie ta klasa, by skakać gdzie indziej jeszcze.
Vegard Swensen (Norwegia) / 22.10.1986 (-/-; 1) – scoc – Vikersund 1 – 36 – Norweg rzadko się pojawia w PŚ. Kwalifikacje przeszedł, ale w konkursie już furory nie zrobił.
Rok Zima (Słowenia) / 07.08.1988 (-/41 L; 1+3; 34) – COC, LGP, SCOC – Willingen – 34; Klingenthal, Oberstdorf Loty, Planica 1 – kwalifikacje – na przykładzie Słoweńca widać dużą różnicę pomiędzy Pucharem Świata, a Pucharem Kontynentalnym. Tu bowiem Zima nie istnieje.
Tomas Zmoray (Słowacja) / 26.07.1989 (2010/2010*2009; 1+3; MŚ; 49) – coc, FIS, lgp, SCOC – Zakopane 3 – 49; Harrachov 1, Zakopane 1 & 2 – kwalifikacje; MŚ OSLO K90 & K120 – kwalifikacje – Słowak stara się od lat zdobyć punkty PŚ, nie wychodzi mu to w żadnym przypadku. Skoki słowackie upadły niemal na dno.
Georgiy Chervyakov (Rosja) / 15.02.1990 (2010/-; 2+8; 47) – COC, SCOC – Sapporo 1 – 48, Sapporo 2 – 47; Lillehammer 1 & 2, Harrachov 1, Engelberg 1 & 2, Zakopane 1, 2 & 3 – Rosjanin też stara się jakoś zaistnieć w PŚ i też bez skutku. Tragiczna zmiana w kadrze Rosjan wymusi dodanie „tego czwartego” do drużyny, ale wydaje mi się, że będzie nim raczej reaktywowany Kalinitschenko.
Yukon De Leeuw (Kanada) / 21.04.1993 (-/-; 2; 38) – COC, FIS – Sapporo 1 – 38, Sapporo 2 – 50
Diego Dellasega (Włochy) / 05.12.1990 (2010/2010; 2+7; 46; MŚ; DRUŻYNA) – COC, lgp, SCOC – Engelberg 3 – 49, Sapporo 2 – 46; Kuusamo, Kuopio, Engelberg 2, Innsbruck, Sapporo 1, Willingen, Planica – kwalifikacje; MŚ OSLO K90 – kwalifikacje, MŚ OSLO K120 – kwalifikacje wycofany; DRUŻYNA KUUSAMO – 11(#III), DRUŻYNA WILLINGEN – 9(#II), MŚ DRUŻYNA K90 – 11(#II), DRUŻYNA PLANICA – 9(#I) – Włoch jakoś nigdy jeszcze nie zapunktował w PŚ ani choćby w LGP. Raz przez dyskwalifikację, większość razy przez złe starty. Aż dziw, że udało się to choćby jego kuzynowi Roberto, czy Davidovi Bresadoli – niby słabszym skoczkom.
Stefan Hayboeck (Austria) / 15.08.1989 (-/-; 2; 40) – COC, LGP, SCOC – Innsbruck – 40, Bischofshofen – 48; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 55 – Stefan jest starszy, ale też zdecydowanie mniej utalentowany od Michaela. Należy do grona wypełniaczy austriackich.
Jakub Kot (Polska) / 19.01.1990 (2010/2009; 2+2; 33) – COC, SCOC – Harrachov Loty 1 – 33, Harrachov Loty 2 – 34; Sapporo 1 & 2 – kwalifikacje – niewątpliwie dużo słabszy od brata, za to z identycznym bilansem w PŚ.
Matic Kramarsic (Słowenia) / 02.02.1990 (2009/2009; 2+1; 31) – COC, SCOC – Sapporo 1 – 34, Sapporo 2 – 31, Planica 1 – kwalifikacje – ten był bardzo blisko punktów PŚ, ale jednak trochę w Japonii zabrakło.
Klemens Murańka (Polska) / 31.08.1994 (-/-; 2+4; 37) – COC, SCOC – Zakopane 1 – 37, Zakopane 2 – 51; Kuusamo, Kuopio, Lillehammer 1 & 2 – kwalifikacje – 17 latek z Polski to skoczek bardzo zdolny, niemniej na pewno nie służy jego karierze wcześniejsze rozdmuchanie medialne. Wydaje się, że obecnie wyprzedzili go Zniszczoł i Byrt, należący do tego samego pokolenia, ale Klimek nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.
Julian Musiol (Niemcy) / 04.04.1986 (2009*2006/2010*2009; 2; 46) – COC, FIS, lgp, SCOC – Oberstdorf – 46, Garmisch-Partenkirchen – 46; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 54
Danny Queck (Niemcy) / 17.09.1989 (-/2010; 2; 33) – COC, lgp, SCOC – Harrachov Loty 1 – 35, Harrachov Loty 2 – 33 – dostał szansę w Harrachovie i niemal ją wykorzystał.
Atle Pedersen Roensen (Norwegia) / 13.08.1988 (82 Z/80 L; 2+2; 46) – COC, LGP, SCOC – Lillehammer 1 – 46, Sapporo 2 – 49; Sapporo 1, Vikersund – kwalifikacje – Norweg nieco spuścił z tonu, ale też z wysokiego konia to on nie spadał.
Taro Takayanagi (Japonia) / 02.06.1982 (2008/2000; 2; 37) – COC, FIS – Sapporo 1 – 43, Sapporo 2 – 37 – skacze już dość długo Japończyk, ale rzadko kiedy w najważniejszych zawodach. Typowy przedstawiciel licznej, acz niezbyt dobrej grupy Japończyków drugiego, a nawet trzeciego sortu.
Christian Ulmer (Niemcy) / 19.04.1984 (2010*2009/2009*2007; 1(1); 38) – COC, FIS, SCOC – Harrachov Loty 1 – dyskwalifikacja, Harrachov Loty 2 – 38 – Niemiec kiedyś zmieścił się w dziesiątce pojedynczych zawodów PŚ, ale to miał więcej szczęścia niż rozumu.
Hiroki Yamada (Japonia) / 19.05.1982 (2009/2007*2005; 2; 34) – COC, FIS – Sapporo 1 – 41, Sapporo 2 – 43 – był czas, kiedy to Japończyk uchodził za nadzieję skoków. Szybko rzeczywistość te nadzieje zweryfikowała.
Martin Cikl (Czechy) / 17.08.1987 (62 Z/2009; 3(1 w konkursie odwołanym)+1; 33) – COC, FIS – Engelberg 1 – 33, Willingen – 43, Klingenthal – 49; Harrachov Loty – kwalifikacje + Harrachov 2 – Cikl też spuścił z tonu w minionym sezonie. Warto zwrócić uwagę, że jest pierwszym omawianym tu zawodnikiem, który przeszedł kwalifikacje w odwołanym konkursie w Harrachovie.
Marco Grigoli (Szwajcaria) / 27.04.1991 (2010/50 L; 3+6; 41; MŚ; DRUŻYNA) – COC, FIS, LGP, SCOC – Kuusamo – 44, Lillehammer – 42, Innsbruck – 41; Kuopio, Lillehammer 1, Garmisch-Partenkirchen, Bischofshofen, Oberstdorf Loty, Planica 1 – kwalifikacje; MŚ OSLO K90 & K120 – 45; DRUŻYNA KUUSAMO – 9(#III), DRUŻYNA MŚ K90 – 10(#III); TURNIEJ 4 SKOCZNI –; 58 – Szwajcar należy do najlepszych skoczków w kraju, w którym jest tylko jeden dobry (za to naprawdę światowej klasy) zawodnik. Jakiś większych szans na rozwój kariery nie widzę.
Maciej Kot (Polska) / 09.06.1991 (2010/16 L; 3+3; 40) – COC, FIS, LGP, SCOC – Sapporo 1 – 40, Sapporo 2 – 45, Zakopane 1 – 46; Harrachov 1 – kwalifikacje wycofany, Vikersund 1, Planica 1 – kwalifikacje – lata mijają, a Maciek znowu w tym miejscu. Po startach latem znów mam wielką nadzieję, że to już ostatni raz. Szczerze w to wierzę, naprawdę – za to już ostatni raz.
Krzysztof Miętus (Polska) / 08.03.1991 (45 Z/31 L; 3(1)+9; DRUŻYNA; 32) – COC, LGP, SCOC - Engelberg 2 – 45, Engelberg 3 – 39, Zakopane 1 – 32; Kuusamo, Kuopio, Lillehammer 1, Lillehammer 2, Engelberg 1, Oberstdorf, Garmisch-Partenkirchen, Zakopane 2, Oberstdorf Loty + Harrachov 2; DRUŻYNA KUUSAMO – 5(#III) – Krzysiek Miętus też miał słabiutki sezon zimowy, niemniej podobnie jak w przypadku Maćka Kota wierzę, że się już nie powtórzy. Starszy Miętus w przeciwieństwie do młodszego Kota jednak już nie raz, i nie dwa punktował w PŚ.
Yuta Watase (Japonia) / 08.08.1982 (75 Z/37 L; 3+4; 46) – FIS, LGP - Garmisch-Partenkirchen – 47, Sapporo 1 – 46, Sapporo 2 – 48; Oberstdorf, Innsbruck, Bischofshofen, Harrachov Loty 1 – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 57 – nie mam pojęcia jakim cudem Watase omyłkowo znalazł się w poprzednim artykule (i nikt mnie nie sprostował? – aż dziw, zaspaliście?). Oczywiście jego miejsce jest tu, wśród startujących w konkursach bez punktów.
Radik Zhaparov (Kazachstan) / 29.02.1984 (2010*2008/57 L; 3(1)+6; 44; MŚ; DRUŻYNA) - coc, FIS, LGP, SCOC – Lillehammer 1 – 44, Lillehammer 2 – 49, Engelberg 2 – 49; Kuusamo, Kuopio, Engelberg 1, Garmisch-Partenkirchen, Bischofshofen, Harrachov Loty 1 – kwalifikacje + Harrachov 2; MŚ OSLO K90 – 33, MŚ OSLO K90 – 44; DRUŻYNA KUUSAMO – 12(#IV), DRUŻYNA MŚ K90 – 12(#1), DRUŻYNA MŚ K120 – 10(#IV) – Kazach skaczący już w PŚ od wielu lat tym razem znów nic nie pokazał. Nie stawiał bym na nim jednak jeszcze krzyżyka. Coś tam może pokazać.
Ostatnich pięciu zawodników startowało więcej niż cztery razy – bez powodzenia.
Sami Niemi (Finlandia) / 16.02.1991 (2010*2009/2009; 4+1; 42) – COC, SCOC – Kuusamo – 42, Zakopane 1, 2 & 3 – 48; Kuopio – kwalifikacje – brak rozwoju młodego fińskiego skoczka wpisałbym w ogólny marazm skoków fińskich. Jak nie będzie dobrego – acz nierównego – Hautamaekiego (który długo już nie poskacze) kto im zostanie? Muotka (fakt, że jest zawodnikiem obecnie najbardziej perspektywicznym dla Finów jest niesamowicie smutny? Koivuranta (nie potrafiący w pełni odnaleźć się w skokach?)? Keituri (tracący tyle czasu, na zmagania z kontuzjami, że nie potrafi rozwinąć skrzydeł)? Może ewentualnie Maeaettae – może… Na pewno nie Niemi.
Antonin Hajek (Czechy) / 12.02.1987 (23 Z/2010*2007; 6(1)+6; 36; DRUŻYNA) – COC, lgp, SCOC – Kuusamo – 48, Kuopio – 50, Lillehammer 1 – 47, Engelberg 2 – 42, Harrachov Loty 1 – 36, Harrachov Loty 2 – 39; Lillehammer 2, Engelberg 1, Engelberg 3, Sapporo 1 & 2, Oberstdorf Loty + Harrachov 2; DRUŻYNA KUUSAMO – 10(#IV) – jedno z większych zaskoczeń in minus. Po bardzo dobrej zimie można było się spodziewać niezłych startów latem. Nie udało się niestety. Czyżby powrót do formy miał być tylko chwilowy?
Vincent Descombes Sevoie (Francja) / 09.01.1984 (47 Z/36 L; 7(1)+9 ; 46; MŚ; DRUŻYNA) – COC, LGP, SCOC – Lillehammer 2 – 46, Engelberg 1 – 50, Engelberg 2 – 46, Engelberg 3 – 49, Bischofshofen – 50, Zakopane 2 – 49, Zakopane 3 – 46; Kuusamo, Kuopio, Lillehammer, Innsbruck, Harrachov Loty 1, Zakopane 1, Willingen, Klingenthal, Planica 1 + Harrachov 2; MŚ OSLO K90 – 36, MŚ OSLO K120 – 49; DRUŻYNA PLANICA – 8(#1); TURNIEJ 4 SKOCZNI – 64 – Francuz też spuścił z tonu. Siedem tylko startów w konkursach bez punktów i ani razu nie był wyżej niż na 46. pozycji? Słabo, bardzo słabo. Latem już jakby lepiej.
Dawid Kubacki (Polska) / 12.03.1990 (2010/5 L; 7(1)+7; 32) – COC, LGP, SCOC – Lillehammer 2 – 44, Engelberg 3 – 32, Oberstdorf – 40, Garmisch-Partenkirchen – 40, Innsbruck – 48, Bischofshofen – 43, Zakopane 1 – 47; Kuusamo, Kuopio, Lillehammer 1, Engelberg 1, Engelberg 2, Harrachov Loty 1, Zakopane 2 – kwalifikacje + Harrachov 2; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 43 – Dawid po dobrych startach latem (dobrych to mało powiedziane!) bardzo, ale to bardzo zawiódł zimą. I to kolejny zawodnik, w którego mimo wszystko bardzo wierzę w tym roku.
Andreas Kuettel (Szwajcaria) / 25.04.1979 (33 Z/59 L; 8+3; 37; MŚ; DRUŻYNA) – COC, LGP, SCOC – Kuusamo – 41, Kuopio – 40, Lillehammer 2 – 37, Engelberg 1 – 40, Zakopane 1 – 43, Zakopane 2 – 50, Zakopane 3 – 45, Klingenthal – 39; Lillehammer 1, Engelberg 2, Oberstdorf Loty – kwalifikacje; MŚ OSLO K90 – 29 (30, 25), MŚ OSLO K120 – 43; DRUŻYNA KUUSAMO – 9(#II), MŚ DRUŻYNA K90 – 10(#II) – i tak żegnamy, w sumie w nie najlepszym stylu, jednego z najlepszych zawodników ostatnich lat. Mimo słabiutkiego końca, jego sukcesy są niepodważalne. Dziękujemy Andi!
CDN – trzeba podkręcić tempo, by z latem przed zimą zdążyć…
