Puchar Kontynentalny subiektywnie i przeglądowo cz. 2

Druga część omówienia Pucharu Kontynentalnego to miejsca 21-70, czyli i zwycięzcy zawodów się trafią, i skoczkowie skaczący na co dzień w PŚ, tu zbierający szlify treningowe. Robi się więc coraz ciekawiej.

70. Taro Takayanagi (Japonia) / 02.06.1982 – 68 punktów (3/3/8) – wc, FIS – SAPPORO 2 – 8 (16, 4), SAPPORO 1 – 10 (17, 5), SAPPORO 3 – 21 (16, 21) – jeden z tych Japończyków, co skaczą od lat i wiele z tego dla światowych skoków nie wynika
69. Marinus Kraus (Niemcy) / 13.02.1991 – 69 punktów (7/4/6) – wc, FIS, SCOC – Rovaniemi 1 – 37, ROVANIEMI 2 – 23 (29, 21), VIKERSUND 1 – 20 (20, 18), Vikersund 2 – 36, ERZURUM 1 – 21 (20, 22), ERZURUM 2 – 6 (5, 9), Brotterode 1 – 32
68. Yukon De Leeuw (Kanada) / 21.04.1993 – 72 punkty (7/5/6) – wc, FIS – SAPPORO 2 – 30 (27, 28), SAPPORO 1 – 6 (4, 20), Sapporo 3 – 35, PYEONGCHANG 1 – 10 (13, 11), PYEONGCHANG 2 – 28 (15, 28), IRON MOUNTAIN 1 – 29 (30, 27), Iron Mountain 2 – 35
67. Daniel Huber (Austria) / 02.01.1993 – 73 punkty (6/4/8) – FIS – Bischofshofen 1 – 39, Bischofshofen 2 – 49, KRANJ 1 – 8 (18, 5), KRANJ 2 – 11 (7, 17), ZAKOPANE 1 – 16 (18, 12), ZAKOPANE 2 – 24 (24, 26)
66. Rune Velta (Norwegia) / 19.07.1989 – 75 punktów (6/4/7) – WC, LGP, SCOC – Bischofshofen 1 – 42, BISCHOFSHOFEN 2 – 21 (24, 18), KRANJ 1 – 22 (19, 20), Kranj 2 – 32 (31), WISŁA 1 – 13 (13, 12), WISŁA 2 – 7 (7) – jak na zawodnika z powodzeniem startującego w Pucharze Świata wyjątkowo słabo spisał się w Pucharze Kontynentalnym.

65. Martin Cikl (Czechy) / 17.08.1987 – 76 punktów (17(1)/9/13) – wc, FIS – Rovaniemi 1 – 37, ROVANIEMI 2 – 27 (22, 27), ENGELBERG 1 – 24 (29, 15), Engelberg 2 – DNS, Titisee-Neustadt 1 – 34, TITISEE-NEUSTADT 2 – 24 (20, 25), Brotterode 1 – 43, BROTTERODE 2 – 13 (13), IRON MOUNTAIN 1 – 21 (20, 20), Iron Mountain 2 – 34, Kranj 1 – 34, Kranj 2 – 31 (29, 31), Zakopane 1 – 35, ZAKOPANE 2 – 27 (20, 26), Kuopio 1 – 36, KUOPIO 1 – 24 (19, 23), WISŁA 1 – 26 (24, 23), WISŁA 2 – 19 (19) – słabszy sezon zimowy Czecha. Stał się typowym kontynentalowcem – wiele startów, z których niewiele wynika.
64. Daniel Lackner (Austria) / 26.05.1987 – 80 punktów (11/5/9) – FIS, SCOC – Rovaniemi 1 – 50, Rovaniemi 2 – 52, VIKERSUND 1 – 14 (14, 12), Vikersund 2 – 49, ERZURUM 1 – 24 (24, 24), ERZURUM 2 – 17 (22, 10), Sapporo 2 – 41, Sapporo 1 – 35, Sapporo 3 – 49, PYEONGCHANG 1 – 9 (5, 17), PYEONGCHANG 2 – 19 (29, 6) – wyjątkowo nierówny Austriak. Ma już 24 lata, więc wielkiej kariery pewnie nie zrobi nigdy.
63. Antonin Hajek (Czechy) / 12.02.1987 – 83 punkty (14/8/13) – wc, lgp, SCOC – Engelberg 1 – 37, ENGELBERG 2 – 26 (30, 24), Titisee-Neustadt 1 – 31, TITISEE-NEUSTADT 2 – 22 (15, 23), BISCHOFSHOFEN 1 – 28 (28, 23), Bischofshofen 2 – 35, Kranj 1 – 48, KRANJ 2 – 29 (26, 27), Zakopane 1 – 43, Zakopane 2 – 57, KUOPIO 1 – 19 (22, 18), KUOPIO 2 – 13 (29, 5), WISŁA 1 – 20 (18, 24), WISŁA 2 – 13 (13) – namieszał nieco po swoim powrocie w sezonie 2009/10, ale niestety później loty obniżył i skacze na swoim poziomie sprzed wypadku, czyli tak sobie.
62. Luka Leban (Słowenia) / 17.09.1992 – 84 punkty (8/4/5) – SCOC – Bischofshofen 1 – 35, BISCHOFSHOFEN 2 – 30 (30, 30), Brotterode 1 – 55, BROTTERODE 2 – 5 (5), IRON MOUNTAIN 1 – 8 (2, 22), IRON MOYNTAIN 2 – 25 (25), Kranj 1 – 41, Kranj 2 – 40
61. Klemens Murańka (Polska) / 31.08.1994 – 85 punktów (13/7/9) – wc, SCOC – ENGELBERG 1 – 28 (7, 29), Engelberg 2 – 43, Sapporo 2 – 38, Sapporo 1 – 33, SAPPORO 3 – 26 (23, 23), PYEONGCHANG 1 – 19 (20, 12), PYEONGCHANG 2 – 11 (17, 9), Zakopane 1 – 34, Zakopane 2 – 45, KUOPIO 1 – 21 (23, 21), KUOPIO 2 – 29 (22, 29), Wisła 1 – 34, WISŁA 2 – 9 (9) – coś w Klimku niestety się zablokowało. Ciągle nie może potwierdzić tego, iż uważany był za największy talent w polskich skokach od czasów Adama Małysza. Oczywiście – ma dopiero 17 lat – nie jest to wiek, w którym można ferować wyroki (w końcu ile lat miał Kamil Stoch, jak zaczął odnosić sukcesy), niemniej okazuje się, że Murańka nie jest wcale lepszy tak od rówieśników, czy niewiele starszych skoczków (jak choćby Zniszczoł, Klusek, Byrt czy G. Miętus). Cały czas więc stoję na straży stanowiska, że Klimek jest dobrym skoczkiem, wielkim talentem, niemniej szum medialny zaszkodził mu w harmonijnym rozwoju kariery.

59. Florian Schabereiter (Austria) / 10.02.1991 – 89 punktów (11/7/13) – Rovaniemi 1 – 44, Rovaniemi 2 – 60, Vikersund 1 – 54, Vikersund 2 – 53, SAPPORO 2 – 20 (8, 29), SAPPORO 1 – 16 (25, 9), SAPPORO 3 – 13 (24, 4), PYEONGCHANG 1 – 18 (15, 16), PYEONGCHANG 2 – 18 (8, 27), BISCHOFSHOFEN 1 – 18 (22, 12), BISCHOFSHOFEN 2 – 27 (25, 26)
59. Piotr Żyła (Polska) / 16.01.1987 – 89 punktów (8/7/9) – WC, lgp, SCOC – ROVANIEMI 1 – 19 (20, 17), ROVANIEMI 2 – 20 (27, 16), VIKERSUND 1 – 29 (28, 29), VIKERSUND 2 – 20 (20, 17), ERZURUM 1 – 17 (18, 16), ERZURUM 2 – 9 (2, 23), Engelberg 1 – 48, ENGELBERG 2 – 21 (20, 21) – przez lata bodaj najbardziej niedoceniony skoczek polski, który wydaje się wychodzić wreszcie z cienia.
58. Markus Schiffner (Austria) / 05.06.1992 – 105 punktów (9/7/7) – FIS, SCOC – ERZURUM 1 – 16 (17, 14), ERZURUM 2 – 22 (18, 18), Sapporo 2 – 40, SAPPORO 1 – 16 (25, 9), SAPPORO 3 – 13 (24, 4), PYEONGCHANG 1 – 22 (13, 25), PYEONGCHANG 2 – 21 (24, 11), BROTTERODE 1 – 7 (3, 16), Brotterode 2 – 36
57. Marco Grigoli (Szwajcaria) / 27.04.1991 – 114 punktów (4(1)/3/3) – wc, FIS, LGP, SCOC – ENGELBERG 1 – 3 (3, 6), ENGELBERG 2 – 5 (6, 6), Titisee-Neustadt 1 – DNS, WISŁA 1 – 22 (25, 20), Wisła 2 – 39 – najniżej sklasyfikowany wśród wszystkich zawodników, którzy stawali na podium Szwajcar to zawodnik, który mieści się w grupie „za słabych na PŚ, za dobrych na COC”.
56. Atle Pedersen Roensen (Norwegia) / 13.03.1988 – 115 punktów (9/6/7) – wc, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 25 (27, 18), ROVANIEMI 2 – 9 (10, 16), Vikersund 1 – 31, Vikersund 2 – 31, SAPPORO 2 – 27 (30, 21), Sapporo 1 – 44, SAPPORO 3 – 23 (19, 19), PYEONGCHANG 1 – 7 (8, 9), PYEONGCHANG 2 – 8 (10, 8)

55. Daniel Wenig (Niemcy) / 12.08.1991 – 118 punktów (8/6/5) – wc, FIS – ROVANIEMI 1 – 5 (7, 2), ROVANIEMI 2 – 10 (6, 18), VIKERSUND 1 – 19 (17, 19), VIKERSUND 2 – 11 (8, 16), Kranj 1 – 37, KRANJ 2 – 27 (25, 26), KUOPIO 1 – 24 (27, 25), Kuopio 2 – 38
54. Balthasar Schneider (Austria) / 27.11.1984 – 119 punktów (9/7/6) – Sapporo 2 – 44, SAPPORO 1 – 30 (15, 30), SAPPORO 3 – 9 (13, 6), PYEONGCHANG 1 – 21 (19, 18), PYEONGCHANG 2 – 13 (18, 10), TITISEE-NEUSTADT 1 – 6 (18, 2), TITISEE-NEUSTADT 2 – 18 (19, 16), BISCHOFSHOFEN 1 – 25 (17, 26), Bischofshofen 2 – 39 – zawodnik, mimo doświadczeń w PŚ, niemal „zrośnięty” z Pucharem Kontynentalnym. Dość powiedzieć, że nie startował w sezonie 2010/11 w ŻADNYCH innych zawodach.
53. Florian Horst (Niemcy) / 03.05.1990 – 120 punktów (11/6/6) – FIS, SCOC – Erzurum 1 – 34, Erzurum 2 – 40, TITISEE-NEUSTADT 1 – 14 (23, 5), TITISEE-NEUSTADT 2 – 20 (12, 24), BISCHFOFSHOFEN 1 – 16 (5, 23), Titisee-Neustadt 2 – 31, BROTTERODE 1 – 24 (24), BROTTERODE 2 – 6 (3, 15), IRON MOUNTAIN 1 – 9 (9), Zakopane 1 – 44, Zakopane 2 – 42
52. Andreas Kuettel (Szwajcaria) / 25.04.1979 – 124 punkty (5/4/5) – wc, LGP, SCOC – ENGELBERG 1 – 17 (11, 23), Engelberg 2 – 33, SAPPORO 1 – 13 (17, 10), SAPPORO 2 – 5 (3, 21), SAPPORO 3 – 5 (6, 9) – wielki skoczek, z piękną karierą, która niestety już się skończyła. Dziękujemy Andi!
51. Tomasz Byrt (Polska) / 25.01.1993 – 125 punktów (7/6/7) – WC, lgp, SCOC – Engelberg 1 – 44, ENGELBERG 2 – 22 (28, 17), SAPPORO 2 – 14 (19, 11), SAPPORO 1 – 9 (6, 19), SAPPORO 3 – 12 (17, 7), PYEONGCHANG 1 – 24 (27, 20), PYEONGCHANG 2 – 7 (11, 4) – jeden z najciekawszych polskich skoczków młodego pokolenia i chyba największa obecnie nadzieja naszych skoków narciarskich.

49. Tomaz Naglic (Słowenia) / 18.07.1989 – 129 punktów (13/8/7) – WC, SCOC – Rovaniemi 1 – 45, ROVANIEMI 2 – 25 (17, 25), Vikersund 1 – 34, Vikesund 2 – 44, ENGELBERG 1 – 23 (24, 21), ENGELBERG 2 – 15 (18, 14), Titisee-Neustadt 1 – 43, TITISEE-NEUSTADT 2 – 9 (10, 6), BISCHOSFHOFEN 1 – 12 (7, 17), BISCHOFSHOFEN 2 – 7 (8, 7), KRANJ 1 – 24 (28, 18), KRANJ 2 – 26 (24, 25), Wisła 2 – 32
49. David Winkler (Niemcy) / 27.06.1989 – 129 punktów (15/11/7) – FIS, SCOC – ERZURUM 1 – 7 (13, 3), ERZURUM 2 – 21 (14, 21), Engelberg 1 – 34, Engelberg 2 – 37, Sapporo 2 – 34, SAPPORO 1 – 25 (24, 24), Sapporo 3 – 44, PYEONGCHANG 1 – 20 (21, 24), PYEONGCHANG 2 – 15 (15, 15), TITISEE-NEUSTADT 1 – 30 (25, 30), TITISEE-NEUSTADT 2 – 26 (30, 20), IRON MOUNTAIN 1 – 15 (13, 18), IRON MOUNTAIN 2 – 29 (29), WISŁA 1 – 19 (18, 21), WISŁA 2 – 17 (17)
48. Jarko Maeaettae (Finlandia) / 28.12.1994 – 137 punktów (8/4/2) – WC, SCOC – Rovaniemi 1 & 2 – 32, VIKERSUND 1 – 23 (22, 23), VIKERSUND 2 – 22 (24, 17), Engelberg 1 – 31, Engelberg 2 – 41, KUOPIO 1 – 6 (11, 4), KUOPIO 2 – 2 (2, 4) – przez wielu uważany za duży talent Maeaette zaskoczył drugim miejscem w Kuopio. Był on najniżej sklasyfikowany z tych zawodników, którzy zajęli co najmniej drugie miejsce.
47. Mackenzie Boyd-Clowes (Kanada) / 13.07.1991 – 146 punktów (9(1)/8/7) – WC, FIS, scoc – SAPPORO 2 – 7 (4, 15), Sapporo 1 – DSQ, SAPPORO 3 – 17 (25, 10), TITISEE-NEUSTADT 1 – 11 (21, 3), Titisee-Neustadt 2 – 32, BISCHOFSHOFEN 1 – 13 (20, 6), IRON MOUNTAIN 1 – 11 (7, 10), IRON MOUNTAIN 2 – 30 (30), KUOPIO 1 – 18 (3, 22), KUOPIO 2 – 17 (23, 11) – Bulauem może nie jest, ale to i tak obecnie najlepszy ze skoczków kanadyjskich.
46. Bartłomiej Kłusek (Polska) / 15.01.1993 – 147 punktów (25/16/12) – Rovaniemi 1 – 37, Rovaniemi 2 – 45, Vikersund 1 – 36, Vikersund 2 – 61, Engelberg 1 – 40, Engelberg 2 – 50, SAPPORO 2 – 23 (18, 23), SAPPORO 1 – 24 (14, 27), SAPPORO 3 – 29 (29, 29), PYEONGCHANG 1 – 26 (30, 23), PYEONGCHANG 2 – 25 (25, 18), Titisee-Neustadt 1 – 49, TITISEE-NEUSTADT 2 – 30 (29, 30), BISCHOSFHOFEN 1 – 15 (13, 15), Bischofshofen 2 – 33, BROTTERODE 1 – 14 (20, 10), BROTTERODE 1 – 17 (17), IRON MOUNTAIN 1 – 22 (18, 23), IRON MOUNTAIN 2 – 26 (26), ZAKOPANE 1 – 29 (30, 27), ZAKOPANE 2 – 14 (23, 9), KUOPIO 1 – 12 (24, 5), Kuopio 2 – 41, WISŁA 1 – 18 (14, 22), WISŁA 2 – 30 (30) – naskakał się Bartek wyjątkowo dużo i choć ani razu nie zajął miejsca w czołówce zawodów, to nabrał niezłych szlifów. Podobnie jak Schneider nie skakał nigdzie poza zimowym COC.

45. Danny Queck (Niemcy) / 17.09.1989 – 152 punkty (16/13/8) – wc, lgp, SCOC – ROVANIEMI 1 – 27 (29, 24), ROVANIEMI 2 – 26 (26, 24), Vikersund 1 – 32, VIKERSUND 2 – 20 (20, 17), ERZURUM 1 – 8 (14, 4), ERZURUM 2 – 23 (11, 26), ENGELBERG 1 – 26 (26, 24), ENGELBERG 2 – 25 (17, 27), Titisee-Neustadt 1 – 42, TITISEE-NEUSTADT 2 – 19 (14, 21), BROTTERODE 1 – 10 (8, 11), BROTTERODE 2 – 22 (22), KRANJ 1 – 19 (22, 13), KRANJ 2 – 14 (15, 16), ZAKOPANE 1 – 27 (21, 29), Zakopane 2 – 31
44. Olli Muotka (Finlandia) / 14.07.1988 – 160 punktów (2/2/1) –WC, LGP – ENGELBERG 1 – 1 (2, 1), ENGELBERG 2 – 3 (3, 5) – Muotka to skoczek regularnie punktujący w PŚ, starty w Pucharze Kontynentalnym to dla niego trening. Należy do ścisłej czołówki skoczków fińskich, niemniej daleko mu do czołówki światowej. Ze zwycięzców pojedynczych zawodów najniżej sklasyfikowany.
43. Kazuyoshi Funaki (Japonia) / 27.04.1975 – 166 punktów (3/3/2) – WC, FIS, LGP – SAPPORO 2 – 2 (1, 5), SAPPORO 1 – 4 (8, 3), SAPPORO 3 – 7 (8, 8) – nie składa broni kolejny z japońskich weteranów, który najlepsze lata ma już za sobą.
42. Maciej Kot (Polska) / 09.06.1991 – 169 punktów (14/9/6) – wc, FIS, LGP, SCOC – Rovaniemi 1 – 32, Rovaniemi 2 – 31, Vikersund 1 – 51, Vikersund 2 – 48, ERZURUM 1 – 12 (16, 7), ERZURUM 2 – 12 (10, 18), ENGELBERG 1 – 16 (20, 11), Engelberg 2 – 32, ZAKOPANE 1 – 25 (25, 26), ZAKOPANE 2 – 15 (8, 18), KUOPIO 1 – 23 (25, 24), KUOPIO 2 – 23 (24, 21), WISŁA 1 – 8 (7, 11), WISŁA 2 – 6 (6) – młodszy z braci Kotów to zawodnik dość wyjątkowy. Talent wielki, ale spalający się w Pucharze Świata. Co raczej powinno ulec zmianie.
41. Ole Marius Ingvaldsen (Norwegia) / 20.10.1985 – 175 punktów (12/10/3) – WC – ROVANIEMI 1 – 3 (3, 7), ROVANIEMI 2 – 12 (24, 4), VIKERSUND 1 – 17 (11, 16), VIKERSUND 2 – 23 (16, 22), Erzurum 1 – 31, ERZURUM 2 – 12 (7, 20), KRANJ 1 – 21 (13, 24), KRANJ 2 – 22 (23, 22), Zakopane 1 – 31 (26, 31), ZAKOPANE 2 – 13 (17, 11), KUOPIO 1 – 30 (2, DSQ), KUOPIO 2 – 22 (12, 26)

40. Rok Urbanc (Słowenia) / 28.02.1985 – 176 punktów (9/8/3) – wc, SCOC – ERZURUM 1 – 23 (28, 20), ERZURUM 2 – 19 (7, 25), BROTTERODE 1 – 3 (2, 12), BROTTERODE 2 – 27 (27), IRON MOUNTAIN 1 – 4 (7, 4), IRON MOUNTAIN 2 – 10 (10), KRANJ 1 – 26 (30, 17), Kranj 2 – 42, WISŁA 2 – 20 (20) – ile razy można pisać, że najbardziej przypadkowy zwycięzca zawodów PŚ w historii dobrze się czuje tylko w PŚ. Widać można razy wiele.
39. Markus Eggenhofer (Austria) / 11.12.1987 – 177 punktów (16/10/2) – FIS, LGP, SCOC – Rovaniemi 1 – 36, Rovaniemi 2 – 34, Vikersund 1 – 43, Vikersund 2 – 42, ENGELBERG 1 – 24 (15, 26), ENGELBERG 2 – 28 (28, 28), BISCHOFSHOFEN 1 – 11 (10, 13), BISCHOSFHOFEN 2 – 18 (10, 24), IRON MOUNTAIN 1 – 27 (25, 28), IRON MOUNTAIN 2 – 2 (2), ZAKOPANE 1 – 24 (22, 21), ZAKOPANE 2 – 10 (19, 7), KUOPIO 1 – 25 (21, 27), Kuopio 2 – 44, Wisła 1 – 31, WISŁA 2 – 24 (24)
38. David Unterberger (Austria) / 23.09.1988 – 180 punktów (20/10/3) – FIS, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 11 (21, 6), Rovaniemi 2 – 42, Vikersund 1 – 52, Vikersund 2 – 31, ERZURUM 1 – 28 (21, 30), ERZURUM 2 – 19 (7, 25), Engelberg 1 – 58, Engelberg 2 – 54, TITISEE-NEUSTADT 1 – 26 (9, 29), TITISEE-NEUSTADT 2 – 23 (27, 14), Bischofshofen 1 – 37, BISCHOFSHOFEN 2 – 15 (15, 11), IRON MOUNTAIN 1 – 25 (24, 19), IRON MOUNTAIN 2 – 3 (3), Kranj 1 – 32, Kranj 2 – 37, KUOPIO 1 – 7 (10, 9), KUOPIO 2 – 15 (27, 8), Wisła 1 – 41, Wisła 2 – 40
37. Ondrej Vaculik (Czechy) / 12.05.1986 – 186 punktów (16/9/5) – WC, FIS, lgp, SCOC – ROVANIEMI 1 – 5 (7, 2), ROVANIEMI 2 – 8 (8, 11), Engelberg 1 – 57, Engelberg 2 – 50, BROTTERODE 1 – 25 (15, 25), BROTTERODE 2 – 6 (6), IRON MOUNTAIN 1 – 7 (10, 9), IRON MOUNTAIN 2 – 14 (14), KRANJ 1 – 28 (27, 24), Kranj 2 – 34 (33), ZAKOPANE 1 – 26 (27, 25), ZAKOPANE 2 – 30 (12, 30), Kuopio 1 – 33, Kuopio 2 – 35, Wisła 1 – 38, Wisła 2 – 44 – Vaculik dostał ewidentnej zadyszki pod koniec sezonu.
36. Peter Frenette (USA) / 24.02.1992 – 202 punkty (19/10/2) – WC, FIS, SCOC – ROVANIEMI 1 – 23 (26, 18), Rovaniemi 2 – 48, VIKERSUND 1 – 21 (25, 21), VIKERSUND 2 – 26 (28, 25), Erzurum 1 – 34, Erzurum 2 – 31, Engelberg 1 – 32, ENGELBERG 2 – 15 (27, 11), Sapporo 2 – 34, SAPPORO 1 – 8 (30, 1), SAPPORO 3 – 2 (4, 2), IRON MOUNTAIN 1 – 10 (14, 7), Iron Mountain 2 – 32, Kranj 1 – 38, Kranj 2 – 34 (33), ZAKOPANE 1 – 28 (29, 23), Zakopane 2 – 34, KUOPIO 1 – 27 (29, 26), KUOPIO 2 – 14 (8, 17) – najlepszy obecnie skoczek amerykański z dobrej strony pokazał się zwłaszcza w Sapporo, gdzie w jednym konkursie stanął na podium, a w drugim awansował aż o 22 miejsce względem pierwszej serii.

35. Richard Freitag (Niemcy) / 14.08.1991 – 205 punktów (4/4/2) – WC, lgp, SCOC – ROVANIEMI 1 – 13 (27, 5), ROVANIEMI 2 – 3 (2, 2), VIKERSUND 1 – 5 (10, 3), VIKERSUND 2 – 2 (2, 10) – po dobrym początku w COC skakał już w ważniejszych zawodach. Ogólnie to obok Freunda przyszłość reprezentacji Niemiec.
34. Johan Martin Brandt (Norwegia) / 24.12.1987 – 206 punktów (16/10/7) – SCOC – Vikersund 1 – 57, Vikersund 2 – 35, TITISEE-NEUSTADT 1 – 7 (17, 4), TITISEE-NEUSTADT 2 – 10 (8, 18), BISCHOFSHOFEN 1 – 7 (11, 7), Bischofshofen 2 – 32, BROTTERODE 1 – 8 (4, 20), BROTTERODE 2 – 19 (19), IRON MOUNTAIN 1 – 19 (22,12), IRON MOUNTAIN 2 – 28 (28), Kranj 1 – 47, Kranj 2 – 62, KUOPIO 1 – 15 (16, 15), KUOPIO 2 – 20 (11, 25), Wisła 1 – 40, WISŁA 2 – 12 (12)
32. Jernej Damjan (Słowenia) / 28.05.1983 – 210 punktów (3/3/1) – WC, LGP, SCOC – SAPPORO 2 – 4 (14, 1), SAPPORO 1 – 3 (5, 7), SAPPORO 3 – 1 (2, 1) – jego starty w COC to li tylko wycieczka do Japonii. Jeszcze nie został tu zesłany.
32. Juha-Matti Ruuskanen (Finlandia) / 24.07.1984 – 210 punktów (8/8/4) – WC, LGP – ROVANIEMI 1 – 14 (15, 13), ROVANIEMI 2 – 6 (9, 6), VIKERSUND 1 – 4 (1, 12), VIKERSUND 2 – 6 (3, 11), ERZURUM 1 – 8 (8, 9), ERZURUM 2 – 10 (25, 3), KUOPIO 1 – 28 (26, 28), KUOPIO 2 – 30 (26, 30)
31. Thomas Diethart (Austria) / 25.02.1992 – 216 punktów (6/6/1) – WC, FIS, lgp, SCOC – ENGELBERG 1 – 12 (23, 7), ENGELBERG 2 – 3 (5, 2), BROTTERODE 1 – 24 (16, 24), BROTTERODE 2 – 1 (1), IRON MOUNTAIN 1 – 16 (16, 13), IRON MOUNTAIN 2 – 19 (19)

30. Georg Spaeth (Niemcy) / 24.02.1981 – 217 punktów (13/11/4) – LGP – ENGELBERG 1 – 6 (4, 9), ENGELBERG 2 – 17 (14, 19), SAPPORO 2 – 26 (27, 22), Sapporo 1 – 39, SAPPORO 3 – 22 (17, 20), PYEONGCHANG 1 – 11 (22, 6), PYEONGCHANG 2 – 12 (7, 22), Titisee-Neustadt 1 – 57, TITISEE-NEUSTADT 2 – 12 (17, 8), BISCHOFSHOFEN 1 – 4 (8, 5), BISCHOFSHOFEN 2 – 17 (18, 14), BROTTERODE 1 – 22 (27, 12), BROTTERODE 2 – 23 (23) – jeden z tych zawodników, których kariery przerwała kontuzja. Szkoda, bo swego czasu należał do światowej czołówki.
29. Rafał Śliż (Polska) / 11.07.1983 – 229 punktów (17(1)/10/4) – WC, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 29 (24, 30), Rovaniemi 2 – 45, Vikersund 1 – 39, VIKERSUND 2 – 28 (24, 28), ERZURUM 1 – 4 (2, 11), ERZURUM 2 – 8 (7, 8), Engelberg 1 – 33, ENGELBERG 2 – 11 (12, 12), Brotterode 1 – 45, BROTTERODE 2 – 21 (21), IRON MOUNTAIN 1 – 17 (1, 30), Iron Mountain 2 – 37, ZAKOPANE 1 – 6 (15, 3), ZAKOPANE 2 – 4 (3, 13), Kuopio 1 – 47, Kuopio 2 – DNS, WISŁA 1 – 27 (16, 29), Wisła 2 – 49 – Rafał Śliż to skoczek nierówny, ale raczej wyróżniający się pozytywnie. Ciekawe, że aż trzy razy spadał z miejsca na podium w minionym sezonie COC i ani razu owego podia nie osiągnął.
28. Kenneth Gangnes (Norwegia) / 15.05.1989 – 237 punktów (11/9/4) – WC – SAPPORO 2 – 22 (13, 25), SAPPORO 1 – 19 (21, 14), SAPPORO 3 – 8 (7, 17), PYEONGCHANG 1 – 4 (4, 5), PYEONGCHANG 2 – 10 (5, 26), Titisee-Neustadt 1 – 32, TITISEE-NEUSTADT 2 – 6 (9, 5), Bischosfhofen 1 – 40, BISCHOFSHOFEN 2 – 29 (29, 29), WISŁA 1 – 15 (23, 6), WISŁA 2 – 4 (4)
27. Stefan Kraft (Austria) / 13.05.1993 – 241 punktów (8/8/1) – BROTTERODE 1 – 1 (1, 3), BROTTERODE 2 – 8 (8), IRON MOUNTAIN 1 – 13 (19, 8), IRON MOUNTAIN 2 – 12 (12), KRANJ 1 – 25 (24, 21), KRANJ 2 – 7 (6, 6), ZAKOPANE 1 – 14 (8, 24), ZAKOPANE 2 – 24 (14, 21) – mało znany Austriak niespodziewanie dla wszystkich został wicemistrzem świata juniorów. Później zanotował też kilka ciekawych wyników w COC.
26. Markus Eisenbichler (Niemcy) / 03.04.1991 – 242 punkty (14(2)/12/2) – scoc – Engelberg 1 – DSQ, Engelberg 2 – 40, TITISEE-NEUSTADT 1 – 29 (26, 27), TITISEE-NEUSTADT 2 – 28 (25, 29), BISCHOFSHOFEN 1 – 13 (20, 11), BISCHOFSHOFEN 2 – 5 (9, 4), Brotterode 1 – DSQ, BROTTERODE 2 – 28 (28), KRANJ 1 – 30 (29, 30), KRANJ 2 – 8 (9, 4), ZAKOPANE 1 – 17 (23, 10), ZAKOPANE 2 – 2 (1, 5), Kuopio 1 – 45, WISŁA 1 – 23 (21, 17), WISŁA 2 – 11 (11)

25. Felix Brodauf (Niemcy) / 22.09.1989 – 299 punktów (23/16/3) – SCOC – ERZURUM 1 – 20 (21, 19), ERZURUM 2 – 5 (3, 11), Engelberg 1 – 53, Engelberg 2 – 63, SAPPORO 2 – 25 (29, 20), Sapporo 1 – 34, Sapporo 3 – 31, PYEONGCHANG 1 – 30 (29, DSQ), PYEONGCHANG 2 – 20 (23, 17), TITISEE-NEUSTADT 1 – 12 (12, 13), TITISEE-NEUSTADT 2 – 14 (20, 10), BISCHOFSHOFEN 1 – 3 (3, 3), BISCHOFSHOFEN 2 – 19 (19, 20), BROTTERODE 1 – 4 (10, 1), Brotterode 2 – 34, KRANJ 1 – 11 (20, 8), BROTTERODE 2 – 20 (16, 23), ZAKOPANE 1 – 20 (15, 18), ZAKOPANE 2 – 22 (26, 14), Kuopio 1 – 35, KUOPIO 2 – 25 (30, 19), WISŁA 1 – 29 (22, 28), Wisła 2 – 31 – ten wielokrotnie startujący Niemiec swego czasu był najlepszym FIS Cupowcem. Teraz pokazuje klasę w COC, następny przystanek – Puchar Świata?
24. Primoz Pikl (Słowenia) / 25.08.1982 – 332 punkty (15/14/5) – WC, LGP, SCOC – ROVANIEMI 1 – 8 (6, 9), ROVANIEMI 2 – 17 (22, 13), VIKERSUND 1 – 18 (12, 20), VIKERSUND 2 – 15 (10, 21), ERZURUM 1 – 5 (11, 6), ERZURUM 2 – 11 (24, 6), BISCHOFSHOFEN 1 – 26 (27, 21), BISCHOFSHOFEN 2 – 16 (17, 14), BROTTERODE 1 – 5 (11, 1), BROTTERODE 2 – 13 (13), KRANJ 1 – 5 (4, 6), KRANJ 2 – 10 (10, 11), ZAKOPANE 1 – 15 (24, 8), ZAKOPANE 2 – 15 (8, 18), Wisła 1 – 33
23. Matej Dobovsek (Słowenia) / 30.06.1990 – 336 punktów (10/9/1) – wc, FIS, SCOC – IRON MOUNTAIN 1 – 14 (15, 10), IRON MOUNTAIN 2 – 1 (1), KRANJ 1 – 7 (7, 9), KRANJ 2 – 13 (20, 6), ZAKOPANE 1 – 13 (13, 12), ZAKOPANE 2 – 8 (21, 5), KUOPIO 1 – 2 (7, 1), KUOPIO 2 – 27 (18, 24), WISŁA 1 – 10 (1, 19), Wisła 2 – 36
22. Mitja Meznar (Słowenia) / 30.06.1988 – 344 punkty (9(1)/8/1) – WC, LGP, SCOC – ENGELBERG 1 – 11 (17, 10), ENGELBERG 2 – 9 (8, 10), SAPPORO 2 – 1 (3, 2), SAPPORO 2 – 1 (1, 2), SAPPORO 3 – 15 (26, 3), TITISEE-NEUSTADT 1 – 9 (6, 18), TITISEE-NEUSTADT 2 – 8 (6, 15), BROTTERODE 1 – 17 (18, 12), Brotterode 2 – DSQ, Wisła 1 – 42
21. Anssi Koivuranta (Finlandia) / 03.07.1988 – 358 punktów (6/6/1) – WC, FIS, SCOC – ROVANIEMI 1 – 10 (10, 12), ROVANIEMI 2 – 2 (1, 3), VIKERSUND 1 – 2 (4, 2), VIKERSUND 2 – 7 (7, 9), ERZURUM 1 – 1 (8, 1), ERZURUM 2 – 7 (13, 4) – Świetny kombinator stał się niezłym skoczkiem. Ciekawe, czy żałuje kroku, który i tak musiał być uczyniony.

CDN.

Follow @SkokiNar

Zaloguj się, aby komentować

rejestracja »

zapomniałem hasło »

Regulamin komentarzy - rozwiń »Regulamin komentarzy - zwiń »

Redakcja zastrzega sobie prawo do usunięcia bądź zmodyfikowania komentarzy nie związanych z komentowaną treścią (artykułem, tekstem na blogu, zdjęciami, relacją LIVE itd.), a także obrażających skoczków, członków redakcji i innych użytkowników portalu oraz zawierających wulgaryzmy. Również "czaty" prowadzone w komentarzach nie są mile widziane.
Zabronione jest zamieszczanie w komentarzach jakichkolwiek reklam, w tym odnośników do stron internetowych.
Zabronione jest wielokrotne wysyłanie komentarza o tej samej treści.
Redakcja pragnie również zaznaczyć, że niekoniecznie odpowiada na typowe prowokacje (dotyczące np. tematyki artykułu, która nie odpowiada indywidualnemu użytkownikowi).
Wszelkie opinie krytyczne pod adresem redakcji prosimy kierować na adres e-mail redakcji - te zamieszczone w komentarzach będą ignorowane, aby uniknąć zejścia z tematu.
W komentarzach zamieszczanych w reklacji LIVE zabronione jest zamieszczanie informacji zawierających jedynie wynik zawodnika (odległość, miejsce).
Za nagminne łamanie reguł wymienionych w regulaminie, ogólnie pojętych zasad dobrego wychowania oraz netykiety na dany adres IP może zostać nałożona czasowa blokada adresu IP.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi zamieszczanych przez użytkowników. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną lub cywilną.
Redakcja informuje, że podczas dodawania komentarza zbierane są informacje o adresie IP komputera, z którego komentarz jest dodawany. Informacje te w razie potrzeby mogą zostać udostępnione organom ścigania w celu pociągnięcia autora komentarza do odpowiedzialności karnej lub cywilnej.
Redakcja gorąco zachęca do rozwagi i zachowania zdrowego rozsądku podczas umieszczania komentarzy.
Wysyłanie komentarza jest jednoznaczne z akceptacją powyższych zasad.

Komentarze (18)

kategorie użytkowników:

niezarejestrowany

zarejestrowany

redaktor

VIP

HKS

06.09.2011, 14:38

Żeby mnie jasno zrozumiano. Polacy to zawodnicy o większym potencjale i 2 lata temu zjadali Włocha na śniadania, a on jednak robi postępy (ewidentnie wybrał specjalizacje biegową co w kombinacji się może opłacić), a Polacy stoją w miejscu. Costa na pewno nie jest dobrym przykładem KILKULETNIEGO dominatora w AC, a Polacy już prędzej, bo od kilku lat utrzymują się w czołówce i niewiele z tego wynika.

HKS

06.09.2011, 14:26

No tak tylko tych prób była śladowa ilość. We wspominanej LGP uzyskał 20 i 30 czas biegu przy bardzo mocnej obsadzie, także wszystko moim zdaniem idzie w dobrym kierunku. W jego przypadku mimo wszystko widać rozwój, a u Polaków jeśli chodzi o PŚ czy PK to ciężko go dostrzec. Dominacje też ciężko określić, ale moim zdaniem Polacy też mieli okresy w AC gdzie byli dominatorami, a nic z tego specjalnie nie wynikało.

Zobaczymy jak to się będzie kształtować w grudniu, ale specjalnie bym się o Włocha nie martwił.

Palacz Zwłok

06.09.2011, 13:51

Ale wszystkie inne próby Costy czy to w kontynentalach, czy niedawno w Oberstdorfie podczas LGP zapunktowania w zawodach wyższej rangi kończą się niepowodzeniem.
Jeśli porównać wyniki Włocha z rezultatami niebrylujących przecież Polaków - Cieślara i Słowioka - to Polacy wypadają lepiej [faktycznie z wyjątkiem MŚJ, choć Słowiok spisął się przecież podobnie]

HKS

06.09.2011, 10:18

Costa był chociaż dwa razy 9 na MŚJ czyli dużo lepiej od Cieślara, który też dominował w Alpen Cupie;) Na MŚ Włoch wyprzedził polskich juniorów na 10 km o półtorej minuty w biegu, a to przecież ten sam rocznik. Na przestrzeni sezonu zrobił bardzo duże postępy w biegu i myślę, że już w tym sezonie zimowym będzie się liczył w innych konkursach. Co do Słowioka i Cieślara - mam wątpliwości. Zobaczymy jak to będzie, ale jestem niemal pewien że Costa w najbliższym sezonie nie będzie już startował w Alpen Cupie mimo że ma do tego prawo, a Polacy oczywiście dalej będa brylować w konkursach tej rangi, bo w zasadzie nie powinni mieć dużej konkurencji.

Palacz Zwłok

06.09.2011, 03:05

Nie ma co sobie kpić, faktycznie w Alpen Cupie nie startuje sporo reprezentacji. Z Estończyków możesz sobie kpić, ale takie postaci jak chociażby Ilves czy Aigro to zawodnicy, którzy w przyszłości mogą naprawdę wiele zwojować. Ewidentnym przykładem na rozwój skoków w Estonii jest sukces Kaarela Nurmsalu i jego dwukrotne zdobycie brązowego medalu na MŚJ - zarówno w kombinacji, jak i skokach. W Otepaa mają piękny i nowoczesny kompleks skoczni, brakuje co prawda jeszcze K120, ale kto wie, może to tylko kwestia czasu. A utworzenie kompletnej reprezentacji startującej regularnie także w konkursach drużynowych to tylko kwestia czasu - Sammelselg dojrzewa, Nurmsalu przeszedł na skoki, są jeszcze Nomme, ew. kombinatorzy i młodziutkie, jeszcze nieoszlifowane talenty.
Przypominam co działo się we włoskich skokach po zakończeniu kariery przez Cecona. Obecnie mają stosunkowo młodą kadrę, która startuje regularnie, a punkty PŚ zdobywali w zeszłym sezonie zarówno Colloredo, Morassi, jak i nowy nabytek kadry Bresadola.

Natomiast taki Samuel Costa - 19-letni Włoch [co prawda w kombinacji norweskiej, ale jednak] bryluje w Alpen Cupie, często zdobywając miejsca na podium, ale już w jakichkolwiek innych zawodach cieniuje. Także nie róbmy z Alpen Cupów nie wiadomo jakiego wyznacznika. Pozdrawiam

mati

05.09.2011, 19:56

fajne. te artykuły o coc i fis cup czekam na reszte i puchar świata ;)

Alpen Cup

05.09.2011, 17:28

@sprawdzian
Racja Szwecja, Estonia. BurkinaFaso. Wyspy Dziewicze ;)))
A Finowie i Norwegowie pokazują swoich najlepszych w PK na ich terenach i jest porównanie nawet z nimi.
Czesi dostali wczoraj lanie na ich Mistzrostwach Czech nie tylko od Polaków ale i od Lichego ze Słowacji więc chyba nie ma o nich co opowiadać

@sprawdzian

05.09.2011, 17:21

Wiele krajów nie startuje w Alpen Cup

piotr186

05.09.2011, 16:18

HKS

Koivuranta to raczej nie wyjdzie (nie wyskoczy?) po za przeciętność z pojedynczymi wyskokami.

FIS YOUTH

05.09.2011, 16:17

A pamiętacie.
Jak Byrtowi grano Mazurka Dąbrowskiego w czasie LGP. gdy była dekoracja zwycięzcy FIS YOUTH na Wielkiej Krokwi. to kamery TVP nie tylko nie pokazały tego ba jeszcze Szaranowicz udawał, że nie wie dlaczego grają hymn Polski. To było kilka lat temu w Zakopanem.

Alpen Cup- sprawdzian

05.09.2011, 15:36

Czołówka zawodników młodszych kategorii to startuje w Alpen Cup. Tam naprawdę widac kto jest nbajlepszy a kto tylko średniak. Kilka startów w Alpen Cup i macie jasno

Jarek Gracka

05.09.2011, 14:03

@ przedmówcy

Ja nigdy nie kwestionuję talentu Murańki, ani faktu, że wśród rówieśników się wybija i nie mam nic do niego - niemniej mam pretensje do dziennikarzy szukających sensacji, którzy wmówili wszystkim po tych skokach kilka lat temu w Zakopanem, że to co najmniej drugi Małysz. I widać to, że ostatnio Klemens, mający już skończone 17 lat jakby nie patrzeć, jakby zaczął skakać gorzej. Inna sprawa, że obecni 16-17 latkowie są wyjątkowo słabi - zawsze byli jacyś bardzo młodzi skoczkowie szturmujący czołówkę, a obecnie najlepszy z nich jest faktycznie Maeaettae, którego nazwać skoczkiem czołówki nie można. A co do Murańki - chciałbym, by ogólnie w mediach zmieniono pisanie o nim jako o "cudownym dziecku skaczącym ponad 130 m na Wielkiej Krokwi", a zaczęto go traktować jako juniora rokującego nadzieje, ale jednego z wielu takich. Dla mnie obecnie największą nadzieją z rocznika 1994 jest jednakowoż Olek Zniszczoł (jak mu tylko kombinezony dopasują), a w ogóle największą nadzieją polskich skoków - zdecydowanie Tomek Byrt. Przypuszczam, że byli i są podobnie utalentowani jak Klimek, ale mieli trochę lepszą sytuację - ich początki nie były tak dokładnie monitorowane. A o Klimku red. Szaranowicz już 2-3 lata temu mówił "legendarny". Murańka to naprawdę sympatyczny młody człowiek i talent bardzo duży i jako wielki fan skoków narciarskich chciałbym, by osiągnął coś na miarę tego talentu. Co nie oznacza oczywiście, że jako piszący o skokach nie mogę czasem dołożyć łyżeczki dziegciu do miodu - jeśli Klimek skacze słabiej nie cieszę się jak przykładowy forumowicz piłki nożnej z każdego gola puszczonego przez Wojtka Szczęsnego, ale piszę, że coś jest nie tak. Wierzę i ufam, że trenerzy podejmą kroki by wszystko było OK :)

Palacz Zwłok

05.09.2011, 13:39

Czy ja wiem czy niezbyt istotne. Raczej odpowiednik MŚJ dla młodszych zawodników. Na pewno startuje tam czołówka zawodników z roczników 94-95.

HKS

05.09.2011, 11:33

Kot to się raczej nie spala, a po prostu jest bez formy w zimie i w tym tkwi problem;)

Koivuranta od listopada pokaże klasę;)

Leon

04.09.2011, 23:38

@Autor
W ostatnim czasie najlepszy z 1994 jest Jarkko Maeaettae, talent o tyle szczególny, że w tegorocznym LGP był najlepszy z kadry Finów, którzy mają niebotyczny kryzys. Inna sprawa, że nie ma za bardzo jak porównywać roczniki, bo rzadko skaczą razem poza właśnie EYOF czy MŚJ. Akurat w tym drugim Murańka pokonał Maeaettae, te zawody mają wyższą rangę. Zadyszka pojawiła się dopiero w miesiącach wakacyjnych. Może mu forma już wraca, może wróci w połowie zimy (tym lepiej).

Jarek Gracka

04.09.2011, 22:52

@ Leon
Murańka na pewno od ww. nie odstaje in plus, a już na pewno nie jest najlepszy w swej grupie wiekowej na świecie. EYOF to akurat raczej niezbyt istotne zawody (IMHO), a faktycznie Murańka - jest niezły, ale na pewno nie odstaje od rówieśników, którzy są mniej więcej tak samo dobrzy. Ja mu życzę wszystkiego najlepszego.

Leon

04.09.2011, 22:49

Maciej Kot czy tylko się spala w PŚ, czy też formę ma szykowaną na lato to temat, który wraca co roku, oby po raz ostatni.

Leon

04.09.2011, 22:34

Że Murańka nie jest lepszy od rówieśników to lekka przesada, fakt że latem Zniszczoł ma lepsze wyniki, ale jeszcze w lutym Klimek był liderem złotej drużyny (razem z Olkiem, Kojzarem i Biegunem) w EYOF w Libercu, i w styczniu na MŚJ w Oteppa był najlepszy z młodzieżówki jeszcze Celeja, choć całą zimę w lepszej formie był Byrt. W MP też nie ma rywali z rówieśników, zimę miał względnie udaną. Swoją drogą współczuję mu, że jak wynika z opisu musi wciąż potwierdzać jakim jest talentem, ma prawo chłopak do zadyszki w wakacje.

Inna sprawa że juniorzy Matei mają latem niepokojący wyskok formy (Kłusek, Zniszczoł, Ziobro życiowe wyniki) przypominający ubiegłe lato chłopców Kruczka, nie chciałbym być złym prorokiem przed sezonem...

Przekaż 1,5% podatku na rehabilitację syna naszego redaktora - Adam Mysiak