Pora na podsumowania lata panów. Tym razem FIS Cup nie zostanie tu ujęty, gdyż on nie dzieli się na lato i zimę – nie będę robił wszakże podsumowań częściowych. Oznaczenia wiele się zmieniać nie będą, przy czym w informacji o startach w pozostałych pucharach będę odnosił się do startów zimą (oznaczanych WC i wc; COC i coc; FIS i fis) oraz latem 2010 (oznaczanych LGP i lgp ; FIS’11 i fis’11). Pierwsza grupa to 73 zawodników bez żadnego punktu oraz zawodnicy sklasyfikowani na miejscach 71 – 122. Tak więc Panie i Panowie – do lektury.
I jeszcze jedna uwaga – tym razem, by pokazać dobrą wolę w stosunku do innej części czytających użyję nazwisk w zapisie angielskim – zimę 2010/11 zrobię jednakowoż znów w zapisie polskim. Bowiem hołduję zasadzie, dla każdego coś miłego. I może jeszcze jedna uwaga – zapis „WC” dotyczy zarówno PŚ, jak i indywidualnych startów w wielkich imprezach (jeśli jakiś zawodnik nie skakał w PŚ, ale startował w zawodach olimpijskich lub MŚ w lotach zostanie z tym oznaczeniem).

I. STARTY BEZ PUNKTÓW

Luka Brnot (Słowenia) / 17.01.1990 (1(0)/DSQ – Velenje) – COC, fis – nie poskakał sobie Brnot latem 2010. Jedyne zgłoszenie w Velenje (że tak zrymuję) skończyło się dyskwalifikacją

Anze Damjan (Słowenia) / 11.09.1987 (1/32 – Kranj 1) – COC

Jan Druzina (Słowenia) / 04.01.1994 (1/48 – Velenje) – FIS

Assymhan Kharishov (Kazachstan) / 02.08.1993 (1/46 – Ałmaty 2) – fis, FIS’11 – wolałbym Asymhana Chaszirowa, ale obiecałem

Szilveszter Kozma (Rumunia) / 27.02.1992 (1(0)/DSQ – Velenje) – COC, FIS, FIS’11 – podobnie jak Brnot nie doczekał się wyniku

Ossi-Pekka Valta (Finlandia) / 22.11.1991 (1/71 – Garmisch-Partenkirchen 1) – FIS

Rozle Zagar (Słowenia) / 17.09.1989 (1(0)/DSQ – Kranj 1) – FIS



Fredrik Bjerkeengen (Norwegia) / 11.11.1988 (2/38 – Oslo 1) – COC

Sebastien Cala (Francja) / 31.10.1988 (2/51 – Courchevel 2) – coc, FIS

Federico Cecon (Włochy) / 11.06.1994 (2/57 – Wisła 1) – fis, FIS’11

Markus Eisenbichler (Niemcy) / 03.04.1991 (2/41 – Garmisch-Partenkirchen 1) – wc, COC, FIS

Nicholas Fairall (USA) / 06.07.1987 (2/78 – Oslo 1) – wc, coc, FIS’11 – jednak Fairall rozczarowuje, bo zapowiadał się o wiele lepiej

Pavel Farkas (Czechy) / 1991 (2/58 – Wisła 1) – coc, FIS, fis’11

Nicholas Gonthier (Francja) / 04.03.1993 (2/51 – Courchevel 1) – FIS, fis’11

Roman Gornostaev (Rosja) / 14.10.1987 (2(1)/65 – Wisła 2) – FIS

Nico Hermann (Niemcy) / 06.10.1989 (2/56 – Garmisch-Partenkirchen 1) – coc, FIS, FIS’11

Milos Kadlec (Czechy) / 26.11.1992 (2(0)/DSQ – Wisła 1 & 2) – coc, FIS, FIS’11 – nie miał szczęścia Czech do polskich zawodów. A może po prostu źle wstrzymywał oddech.

Bartłomiej Klusek (Polska) / 15.01.1991 (2/38 – Wisła 1) – FIS

Alexey Korolev (Kazachstan) / 20.06.1987 (2/31 – Ałmaty 2) – WC, COC, lgp – jednak zawód, bo Korolev punktujący w PŚ powinien na własnym terenie był lepiej wypaść

Dawid Kowal (Polska) / 17.12.1988 (2/32 – Wisła 1) – COC, FIS – też raczej zawiódł w Wiśle. Swoją drogą, szkoda że kariera braci Kowal nie potoczyła się, tak była powinna.

Artur Kukuła (Polska) / 17.07.1992 (2/51 – Wisła 1) – FIS

Stephan Leyhe (Niemcy) / 05.01.1992 (2/51 – Garmisch-Partenkirchen 2) – wc, COC, FIS

Patrik Lichy (Czechy) / 22.09.1992 (2/40 – Ałmaty 2) – fis, FIS’11

Michael Lunardi (Włochy) / 21.09.1992 (2(1)/52 – Wisła 1) – coc, FIS, FIS’11

Jiri Mazoch (Czechy) / 02.01.1990 (2/34 – Wisła 1) – COC, lgp

Sabirzhan Muminov (Kazachstan) / 16.04.1994 (2/42 – Ałmaty 1 & 2) – fis, FIS’11

Vladimir Rosko (Słowacja) / 17.09.1974 (2/60 – Wisła 2) – coc, FIS, FIS’11

Siim-Tanel Sammelselg (Estonia) / 18.05.1993 (2/83 – Oslo 2) – COC, FIS

Jędrzej Ścisłowicz (Polska) / 15.02.1992 (2/39 – Wisła 1) – FIS – aż chciałem napisać Jedrzej Scislowicz, ale się znów powstrzymałem, by nie przeginać



Roberto Dellasega (Włochy) / 15.06.1990 (3/42 – Kranj 1 & 2) – WC, FIS, lgp, FIS’11 – kolejne rozczarowanie, Powinien wypaść lepiej

Gregor Deschwanden (Szwajcaria) / 27.02.1991 (3/52 – Kranj 2) – wc, coc, FIS, FIS’11

Kim Rene Elverum Sorsell (Norwegia) / 06.10.1988 (3/43 – Oslo 1) – wc, COC – zawodnik ten ma więcej fanek, niż dobrych skoków w życiu

Samet Karta (Turcja) / 09.09.1993 (3(2)/66 – Velenje) – FIS, FIS’11 – obecność Turków na skoczniach już w ogóle nie dziwi

Primoz Roglic (Słowenia) / 29.10.1989 (3/34 – Velenje) – coc, FIS

Vegard Swensen (Norwegia) / 22.10.1986 (3/46 – Lillehammer 2) – COC

Remus Tudor (Rumunia) / 17.03.1993 (3/58 – Kranj 2) – coc, FIS, FIS’11

Faik Yuksel (Turcja) / 10.02.1995 (3/58 – Kranj 1 & Velnje) – FIS, FIS’11



Nicholas Alexander (USA) / 24.08.1988 (4/48 – Oslo 2) – wc, COC, FIS – kolejny Amerykanin, który jakoś nie umie się przebić

Fredrik Balkaasen (Szwecja) / 13.05.1989 (4/58 – Lillehammer 1) – wc, COC, FIS, FIS’11

Mackenzie Boyd-Clowes (Kanada) / 13.07.1991 (4/35 – Lillehammer 1) – wc, COC, FIS, FIS’11

Davide Bresadola (Włochy) / 10.09.1988 (4/35 – Wisła 2) – FIS, FIS’11

Alessio de Crignis (Włochy) / 18.05.1990 (4/52 – Kranj 1) – wc, COC, FIS – coś tym młodym Włochom słabo wychodził ten puchar

Yaroslav Dysko (Ukraina) / 03.05.1990 (4/60 – Wisła 1) – coc, FIS, FIS’11

Remi Francais (Szwajcaria) / 24.03.1989 (4/35 – Courchevel 1) – wc, COC, FIS, FIS’11

Anders Johnson (USA) / 23.04.1989 (4/42 – Lillehammer 2) – wc, COC, FIS’11

Roman Kuryavskiy (Kazachstan) / 27.01.1991 (4(3)/38 – Ałmaty 1) – fis, FIS’11

Oleksandr Lazarovych (Ukraina) / 30.08.1994 (4/50 – Wisła 1 & 2) – wc – jakoś przyzwyczaił nas też do lepszych startów

Eric Mitchell (Kanada) / 10.04.1992 (4/45 – Ałmaty 1 & 2) – wc, COC, fis, FIS’11

Alexey Pchelintsev (Kazachstan) / 18.04.1991 (4/45 – Ałmaty 1 & 2) – fis, FIS’11

Mats Piho (Estonia) / 20.01.1990 (4/35 – Ałmaty 2) – fis, FIS’11 – skoki estońskie też upadły, zanim się zdążyły na dobre rozkręcić

Florian Schabereiter (Austria) / 10.02.1991 (4/49 – Lillehammer 1) – WC, COC, FIS – a to skoczek, który w Pucharze Kontynentalnym jednak powinien zdobywać punkty. Co czyni jego występ rozczarowującym

Erik Simon (Niemcy) / 21.08.1987 (4/40 – Wisła 2) – COC, FIS

Denis Sindler (Słowacja) / 03.03.1992 (4/65 – Lillehammer 2) – coc, FIS, fis’11

Marat Zhaparov (Kazachstan) / 1984 (4/41 – Ałmaty 1) – fis, FIS’11

Aleksander Zniszczoł (Polska) / 08.03.1994 (4/36 – Courchevel 1) – coc, FIS – spory talent, ale w konfrontacji ze swym rówieśnikiem Murańką wypada jednak słabiej



Anton Kalinitschenko (Rosja) / 22.07.1982 (5/32 – Courchevel 2) – coc, FIS – pamiętam tego skoczka ze startów w PŚ jeszcze w latach ‘90

Jarkko Maeaettae (Finlandia) / 28.12.1994 (5/40 – Lillehammer 1) – wc, FIS, COC

Yuusuke Narita (Japonia) / 14.04.1991 (5/35 – Velenje) – FIS

Kinya Okada (Japonia) / 05.02.1992 (5/56 – Kranj 2) – FIS

Yukiya Sato (Japonia) / 19.06.1995 (5/44 – Velenje) – FIS

Dmitri Sporynin (Rosja) / 01.06.1989 (5/45 – Kranj 2) – FIS

Asan Tahtakhunov (Kazachstan) / 25.09.1986 (5/37 – Ałmaty 1) – wc, coc, fis – niemoc punktowa Kazacha trwa

Ryohta Yokokawa (Japonia) / 05.03.1992 (5/57 – Kranj 2) – FIS – w tej grupie Japończyków nie brakuje

Vasyl Zhurakivskyy (Ukraina) / 23.01.1991 (5/49 – Wisła 2) – FIS, FIS’11



Anatoliy Karpenko (Kazachstan) / 04.02.1987 (6(4)/46 – Ałmaty 1) – coc

Martti Nomme (Estonia) / 1993 (6(3)/43 – Ałmaty 2) – FIS’11 – ciekawe, że obu skoczków zgłoszonych do sześciu konkursów de facto pokazywało się w mniejszej ilości zawodów



Bogomil Pavlov (Bułgaria) / 18.01.1992 (7/38 – Ałmaty 2) – wc, coc, FIS, fis’11 – nr 2 w ekipie Bułgarskiej ale z dużą startą do Zografskiego



Sami Saapunki (Finlandia) / 21.09.1994 (8/35 – Wisła 2) – COC

Volodymyr Veredyuk (Ukraina) / 07.04.1993 (8/48 – Wisła 2) – wc, coc, FIS



Maxim Anisimov (Białoruś) / 05.04.1983 (9/54 – Kranj 2) – coc, FIS

Isak Grimholm (Szwecja) / 25.03.1985 (9/36 – Kranj 2) – wc, coc, FIS’11

Josef Larsson (Szwecja) / 05.12.1989 (9/48 – Kranj 2) – wc, coc, FIS, FIS’11

Carl Nordin (Szwecja) / 23.12.1989 (9/44 – Kranj 2) – wc, COC, FIS, FIS’11 – nieprzypadkowo w tej grupie tyle Szwedów. To chyba wyznacza kres ich dzisiejszych możliwości


II. MIEJSCA 71-122

122. Joachim Hauer (Norwegia) / 02.02.1991 – 1 punkt (2/1/30 – Wisła 2) – FIS

122. Ilimar Paern (Estonia) / 27.10.1988 – 1 punkt (6/1/30 – Ałmaty 2) – wc, coc, FIS

122. Arthur Pauli (Austria) / 14.05.1989 – 1 punkt (4/1/30 – Courchevel 2) – COC, FIS, FIS’11 – smutne, że tak zdolny skoczek zakończył karierę

122. Tomas Zmoray (Słowacja) / 26.07.1989 – 1 punkt (5/1/30 – Garmisch-Partenkirchen 1) – wc, COC, FIS, lgp, FIS’11 – starty Zmoraya w Pucharze Kontynentalnym pokazują, jaka różnica jest między FIS Cup a COC

121. Johannes Obermayr (Austria) / 19.03.1993 – 2 punkty (2/1/29 – Courchevel 2) – FIS, FIS’11



118. Jaka Hvala (Finlandia) / 15.07.1993 – 3 punkty (2/1/28 – Kranj 1) – COC

118. Evgeni Levkin (Kazachstan) / 14.10.1992 – 3 punkty (7/1/28 – Garmisch-Partenkirchen 1) – wc, COC, fis, lgp

118. Christian Ulmer (Niemcy) / 19.08.1984 – 3 punkty (4/1/28 – Garmisch-Partenkirchen 2) – wc, COC, FIS – słabe starty Niemca, który kiedyś(fakt, że szczęśliwie) zmieścił się w pierwszej „10” PŚ.

116. Lauri Asikainen (Finlandia) / 28.05.1989 – 4 punkty (6/1/27 – Wisła 1) – FIS’11 – ex-kombinator nie miał może mocnego wejścia do PŚ, ale radził sobie całkiem udatnie w FIS Cup, a i w Kontynentalu zdobył pierwsze punkty


113. Georgiy Chervyakov (Rosja) / 15.02.1990 – 5 punktów (4/2/28 – Ałmaty 1) – wc, COC, FIS – najniżej z tych, co punktowali więcej niż raz obok Winklera

113. Ronan Lamy Chappuis (Francja) / 10.09.1993 – 5 punktów (2/1/26 – Courchevel 1) – coc, FIS, lgp, FIS’11

113. David Winkler (Niemcy) / 27.06.1989 – 5 punktów (6/2/27 – Ałmaty 1) – COC, FIS, FIS’11

110. Chil-Gu Kang (Korea Południowa) / 08.08.1984 – 6 punktów (4/1/25 – Ałmaty 1) – COC, FIS, lgp

110. Maximilian Mechler (Niemcy) / 03.01.1984 – 6 punktów (2/1/25 – Garmisch-Partenkirchen 2) – WC, COC, FIS, LGP – najniżej w Pucharze Kontynentalnym sklasyfikowany z tych, którzy punktowali w Letniej Grand Prix

110. Sami Niemi (Finlandia) / 16.02.1991 – 6 punktów (8/2/26 – Wisła 2) – wc, COC



109. Jan Ziobro (Polska) / 24.06.1991 – 7 punktów (4/1/24 – Ałmaty 2) – COC, FIS – młody polski skoczek niebawem powinien z FIS Cupowca przemienić się w skoczka, który potrafi nieco mocniej zaznaczyć obecność w Pucharze Kontynentalnym

108. Volodymyr Boshchuk (Ukraina) / 03.08.1982 – 8 punktów (6/1/23 – Garmisch-Partenkirchen 2) – wc, lgp

104. Sebastian Colloredo (Włochy) / 09.09.1987 – 9 punktów (1/1/22 – Kranj 1) – WC, LGP – rozgrzewkę sobie zrobił Włoch w Kranj

104. Peter Frenette (USA) / 24.02.1992 – 9 punktów (4/1/22 – Lillehammer 2) – wc, COC, FIS, FIS’11 – bodaj najzdolniejszy z Amerykanów, ale na frenetyczne oklaski nie zasłużył jeszcze.

104. Manuel Poppinger (Austria) / 19.05.1989 – 9 punktów (7/1/22 – Wisła 1) – COC, FIS, FIS’11

104. Vegard-Haukoe Sklett (Norwegia) / 10.02.1986 – 9 punktów (6/2/23 – Wisła 1) – WC, COC



101. Robert Johansson (Norwegia) / 23.03.1990 – 10 punktów (4/1/21 – Lillehammer 2) – COC, FIS

101. Ivan Karaulov (Kazachstan) / 23.06.1980 – 10 punktów (6/3/26 – Ałmaty 1) – wc, COC, FIS, lgp – najniżej sklasyfikowany wśród tych, co punktowali trzy razy

101. Nicholas Mayer (Francja) / 06.10.1990 – 10 punktów (6/1/21 – Oslo 2) – wc, COC, FIS, lgp

100. Anders Jacobsen (Norwegia) / 17.02.1985 – 11 punktów (2/1/20 – Oslo 1) – WC, LGP – dość to dziwnie wygląda, że jeden z najlepszych skoczków na świecie zamyka pierwszą „100” Pucharu Kontynentalnego


98. Matej Dobovsek (Słowenia) / 30.06.1990 – 12 punktów (3/1/19 – Ałmaty 1) – coc, FIS – jak to pisał kiedyś wieszcz Zygmunt Krasiński – „bogi i ludzie szaleją”, by Dobovsek przed Jacobsenem był w tabeli

98. Yuhei Sasaki (Japonia) / 13.01.1988 – 12 punktów (2/1/19 – Ałmaty 2) – FIS – widać szaleje im się całkiem nieźle…

97. Andraz Pograjc (Słowenia) / 26.09.1991 – 13 punktów (6/2/22 – Lillehammer 1) – coc, FIS

96. Roman Koudelka (Czechy) / 09.07.1989 – 14 punktów (4/2/20 – Lillehammer 1) – WC, LGP – w sumie Koudelka trochę już powoli zaczyna podchodzić pod niespełnioną nadzieję, chociaż… taki Janda też późno zaczął wygrywać. Swoją drogą dość spektakularnie zaprzepaścił Roman szansę na dobry wynik w Lillehammer


95. Denis Kornilov (Rosja) / 17.08.1986 – 16 punktów (4/2/22 – Oslo 1) – WC, FIS, LGP – coraz gorzej stoją skoki w Rosji, niestety

94. Yong-Jik Choi (Korea Południowa) / 03.12.1982 – 17 punktów (4/3/18 – Ałmaty 2) – wc, COC, fis, lgp

90. Nikolay Karpenko (Kazachstan) / 10.08.1981 – 18 punktów (4/2/21 – Ałmaty 1) – WC, COC, FIS, LGP – Karpenko nie wypadł tak dobrze w COC, jak można by się spodziewać, ale też wstydu nie ma. I tak jego target to Puchar Świata

90. Akseli Kokkonen (Norwegia) / 27.02.1984 – 18 punktów (6/3/22 – Oslo 2) – WC, COC

90. Alexandre Mabboux (Francja) / 19.09.1991 – 18 punktów (6/1/14 – Courchevel 1) – wc, coc, FIS, lgp

90. Alexander Sardyko (Rosja) / 08.05.1990 – 18 punktów (9/2/22 – Ałmaty 1 & 2) – coc, FIS – to w sumie zaszczyt dla Sardyko znaleźć się wśród kilku bardziej znanych skoczków(może poza Mabboux)


89. Adrian Schuler (Szwajcaria) / 28.10.1992 – 19 punktów (11/3/18 – Courchevel 1) – wc, coc, FIS, lgp, FIS’11

87. Jakub Kot (Polska) / 19.01.1990 – 20 punktów (4/3/21 – Wisła 2) – wc, COC, FIS – starszy z Kotów rokuje jednak nieco gorzej, niż Maciek, który potrafi się z lepszej strony pokazać

87. Andreas Kuettel (Szwajcaria) / 25.04.1979 – 20 punktów (2/1/13 – Oslo 2) – WC, LGP – wiadomo, że starty w COC dla Kuettela to była forma większej rozgrzewki, ale niełatwo nie ulec wrażeniu, że jego długa, a piękna kariera powoli się kończy


84. Dimitry Ipatov (Rosja) / 30.06.1984 – 21 punktów (6/2/15 – Oslo 2) – WC, COC, FIS, LGP

84. Luka Leban (Słowenia) / 17.09.1992 – 21 punktów (7/2/14 – Garmisch-Partenkirchen 1) – COC

84. Peter Prevc (Słowenia) / 20.02.1992 – 21 punktów (3/2/18 – Kranj 1) – WC, LGP – wicemistrz świata juniorów to chyba najbardziej obiecujący skoczek ze swojego rocznika

82. Pius Paschke (Niemcy) / 20.05.1990 – 22 punkty (4/2/17 – Ałmaty 2) – coc, FIS, FIS’11

82. Vitaliy Shumbarets (Ukraina) / 14.07.1983 – 22 punkty (9/2/16 – Wisła 2) – WC, lgp – bodaj najlepszy z Ukraińców. Świetny pierwszy skok podczas COC w Wiśle, drugi już dużo gorszy


80. Konstanin Sokolenko (Kazachstan) / 09.11.1987 – 23 punkty (2/2/13 – Ałmaty 1) – lgp, FIS’11 – jedna z większych niespodzianek lata. Nie skaczący wcześniej w zawodach międzynarodowych Kazach u siebie w Ałmatach pokazał się ze świetnej strony

80. Piotr Żyła (Polska) / 16.01.1987 – 23 punkty (2/2/19 – Wisła 1) – wc, COC, lgp – Żyła nieco zatrzymał się w sportowym rozwoju, już sporo młodszych skoczków go przerosło, a to nie jest dobra tendencja

79. Anders Bardal (Norwegia) / 24.08.1982 – 24 punkty (2/2/18 – Oslo 2) – WC, COC, LGP – niestety Bardal mocno spuścił z tonu, ale może to chwilowe

78. Primoz Peterka (Słowenia) / 28.02.1979 – 25 punktów (3/2/17 – Ałmaty 1) – coc, FIS – przebrzmiała już nieco sława nie traci nadziei, że jeszcze może coś dobrego się zdarzy


75. Johan Martin Brandt (Norwegia) / 24.12.1987 – 27 punktów (4/2/12 – Wisła 2) – COC, FIS – sprawił niespodziankę w Wiśle

75. Stephan Hocke (Niemcy) / 20.10.1983 – 27 punktów (2/2/13 – Wisła 1) – WC, COC, fis, LGP

75. Cestmir Kozisek (Czechy) / 09.11.1991 – 27 punktów (6/4/18 – Ałmaty 1) – COC, FIS, lgp, FIS’11 – najniżej wśród punktujących cztery razy

74. Pascal Egloff (Szwajcaria) / 08.08.1992 – 29 punktów (8/3/19 – Courchevel 2) – wc, COC, FIS, lgp, FIS’11

73. Kai Kovaljeff (Finlandia) / 08.08.1985 – 30 punktów (2/2/15 – Garmisch-Partenkirchen 1) – WC, COC, LGP – Kovaljeff należy do tych skoczków, którzy w COC już się duszą, ale nie są za dobrze, na najważniejsze zawody

71. Hyun-Ki Kim (Korea Południowa) / 09.02.1983 – 31 punktów (4/3/10 – Courchevel 1) – WC, COC, FIS, LGP – doświadczony Koreańczyk został najniżej sklasyfikowany ze wszystkich, którzy w pojedynczych zawodach zmieścili się w pierwszej „10”.

71. Marinus Kraus (Norwegia) / 13.02.1991 – 31 punktów (6/3/15 – Wisła 2) – COC, FIS

CDN