KUUSAMO – 21 (18, 24), LILLEHAMMER 2 – 26 (19, 25), KULM 2 – 26 (23, 26), LAHTI – 9 (15, 9), KUOPIO – 26 (20, 28); LILLEHAMMER 1 – 44, ENGELBERG 1 – 35, KULM 1 – 33, ZAKOPANE 1 – 33, ZAKOPANE 2 – 34, LILLEHAMMER 3 – 42, OSLO – 37; TURNIEJ NORDYCKI – 28; IO K90 – 19 (25, 19), IO K120 – 50; MŚ LOTY – 15 (10, 15, 20, 18 – 14 po II serii, 14 po III serii); DRUŻYNA IGRZYSKA – 4, DRUŻYNA LAHTI – 8, DRUŻYNA MŚ LOTY – 3 – powrót Happonena po koszmarnej kontuzji nie był jakimś wielkim powrotem. Kilka solidnych startów i medal drużynowy Mistrzostw Świata w Lotach na pocieszenie.
49. Michael Hayböck (Austria) – 05.03.1991 / 54 punkty (-; 1; 2+1+0; 6; DRUŻYNA) – COC – 18’304 – 18’338
INNSBRUCK – 17 (15, 21), WILLINGEN – 8 (8, 2); BISCHOFSHOFEN – 38; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 44; DRUŻYNA WILLINGEN – 3 – mistrz świata juniorów w niewielu szansach, jakie dostał radził sobie naprawdę dobrze. Wydaje się być sporym talentem, więc będziemy się przyglądać mu z zainteresowaniem.
49. Taku Takeuchi (Japonia) – 20.05.1987 / 54 punkty (-7; 4; 5+9+2; 10; IGRZYSKA; MŚ LOTY; DRUŻYNA) – 22’192 – 22’242
KUUSAMO – 27 (29, 21), ENGELBERG 3 – 27 (27), INNSBRUCK – 27 (26, 24), SAPPORO 1 – 15 (21, 12), SAPPORO 2 – 10 (16, 6); LILLEHAMMER 2 – 39, ENGELBERG 1 – 49, ENGELBERG 2 – 35, OBERSTDORF – 34, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 42, LAHTI – 49, KUOPIO – 39, LILLEHAMMER – 47, OSLO – 48; LILLEHAMMER 1, BISCHOFSHOFEN – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 42; TURNIEJ NORDYCKI – 46; IO K90 – 34, IO K120 – 37; MŚ LOTY – 34; DRUŻYNA KUUSAMO – 8, DRUŻYNA IGRZYSKA – 5 – Takeuchi po dobrym starcie w Sapporo chyba nie przypuszczał, że w drugiej części sezonu będzie skakał tak słabiutko. A jednak ani razu nie udało mu się od tego czasu zdobyć punktu.
48. Lukas Hlava (Czechy) – 10.09.1984 / 56 punktów (+10; 3; 8+8+1; 15; IGRZYSKA; MŚ LOTY; DRUŻYNA) – 25’86 – 25’129
LILLEHAMMER 1 – 24 (24, 24), LILLEHAMMER 2 – 28 (21, 28), ENGELBERG 2 – 30 (29, 29), OBERSTDORF – 15 (21, 16), GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 27 (25, 26), BISCHOFSHOFEN – 29 (29, 27), SAPPORO 1 – 16 (5, 28), SAPPORO 2 – 23 (13, 28); ENGELBERG 1 – 33, INNSBRUCK – 31, KULM 1 – 31, KULM 2 – 33, ZAKOPANE 1 – 31, ZAKOPANE 2 – 34, LILLEHAMMER 3 – 37, OSLO – 32; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 22; TURNIEJ NORDYCKI – 52; IO K90 – 38; MŚ LOTY – 31 (29, 31); DRUŻYNA KUUSAMO – 10, DRUŻYNA IGRZYSKA – 7, DRUŻYNA LAHTI – 7, DRUŻYNA MŚ LOTY – 5 – doświadczony już całkiem skoczek czeski co może nieco dziwić, ale dopiero trzeci raz zapunktował w PŚ i to na najwyższej pozycji. Podobnie jak Takeuchi po konkursach w Sapporo zaczął bardzo dołować. Warto zauważyć, że w Japonii aż dwa razy zepsuł drugi skok.
47. Vincent Descombes Sevoie (Francja) – 09.01.1984 / 59 punktów (-8; 4; 6+4+8 ; 13; IGRZYSKA; LOTY; DRUŻYNA) – FIS, COC – 25’331 – 26’62
LILLEHAMMER 2 – 23 (27, 21), OBERSTDORF LOTY – 29 (28, 28), WILLINGEN – 23 (23, 23), LAHTI – 25 (23, 25), KUOPIO – 13 (12, 14), LILLEHAMMER 3 – 16 (7, 22); KUUSAMO – 45, ENGELBERG 2 – 43, ENGELBERG 3 – 48, ZAKOPANE 2 – 40; LILLEHAMMER 1, ENGELBERG 1, OBERSTDORF, INNSBRUCK, BISCHOFSHOFEN, KULM 1, ZAKOPANE 1, OSLO ; TURNIEJ NORDYCKI – 25; IO K90 – 28 (29, 24), IO K120 – 21 (23, 19); MŚ LOTY – 37; DRUŻYNA KUUSAMO – 12, DRUŻYNA WILLINGEN – 7, DRUŻYNA IGRZYSKA – 9, DRUŻYNA LAHTI – 11 – zaskakująco często kończył swoje starty w kwalifikacjach Vincent. Szkoda zwłaszcza tych w Oslo, bowiem miał szanse wypaść dobrze w Turnieju Nordyckim. Zdecydowanie numer 2 w ekipie francuskiej.
45. Krzysztof Miętus (Polska) – 08.03.1991 / 60 punktów (+26; 2; 6+5+3; 12; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – COC – 18’272 – 18’308
LILLEHAMMER 1 – 21 (23, 20), LILLEHAMMER 2 – 12 (16, 8), ENGELBERG 1 – 22 (14, 23), ENGELBERG 3 – 19 (19), KULM 1 – 28 (27, 28), KULM 2 – 27 (19, 29); KUUSAMO – 43, ENGELBERG 2 – 50, OBERSTDORF – 49, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 43, ZAKOPANE 1 – 41; INNSBRUCK, BISCHOFSHOFEN, ZAKOPANE 2 – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 57; IO K90 – 36, IO K120 – 36; DRUŻYNA KUUSAMO – 5 – po bardzo obiecującym początku przesympatyczny Polak miał drugą część sezonu znacznie słabszą(z bardzo przykrą wpadką zakopiańską). Niemniej jego młody wiek oraz duży talent każą przypuszczać, że jego czasy właśnie nadchodzą.
45. Andrea Morassi (Włochy) – 30.08.1988 / 60 punktów (2009*2008; 4; 6+8+5; 14; IGRZYSKA; MŚ LOTY; DRUŻYNA) – FIS – 21’98 – 21’191
LILLEHAMMER 2 – 25 (18, 26), ENGELBERG 1 – 28 (30, 27), KULM 1 – 22 (24, 20), KULM 2 – 14 (14, 15); WILLINGEN – 18 (19, 21), KUOPIO – 20 (22, 19); LILLEHAMMER 1 – 35, ENGELBERG 2 – 39, OBERSTDORF – 38, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 36, BISCHOFSHOFEN – 47, ZAKOPANE 1 – 34, LAHTI – 40, LILLEHAMMER 3 – 38; KUUSAMO, ENGELBERG 3, INNSBRUCK, ZAKOPANE 2, OSLO – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 48; TURNIEJ NORDYCKI – 41; IO K90 – 43, IO K120 – 48; MŚ LOTY – 23 (30, 29, 19, 21 – 30 po II serii, 24 po III serii) – ciągle zachodzę w głowę, jak to się stało, że Morassi stał był ongi na podium. Należy to jednak za szczęśliwy traf dziś już poczytać, nie za zapowiedź sukcesów.
44. Mitja Mežnar (Słowenia) – 30.06.1988 / 64 punkty (+13; 2; 9+9+0; 17; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – 21’158 – 21’255
LILLEHAMMER 1 – 29 (10, 29), LILLEHAMMER 2 – 17 (24, 16), ENGELBERG 2 – 29 (22, 30), OBERSTDORF – 18 (16, 21), BISCHOFSHOFEN – 30 (27, 29), KULM 1 – 23 (21, 24), ZAKOPANE 1 – 24 (22, 22), ZAKOPANE 2 – 24 (30, 19), LILLEHAMMER 3 – 21 (24, 18); KUUSAMO – 31, ENGELBERG 1 – 38, ENGELBERG 3 – 37, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 41, INNSBRUCK – 46, KULM 2 – 35, LAHTI – 33, KUOPIO – 31, OSLO – 35; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 29; TURNIEJ NORDYCKI – 33; IO K120 – 29 (26, 26); DRUŻYNA KUUSAMO – 9, DRUŻYNA IGRZYSKA – 8, DRUŻYNA LAHTI – 5 – Meznar pokazywał się dość często i raczej z dobrej strony, będąc raczej pewnym punktem nieco podupadłej drużyny słoweńskiej. Jest to ciągle skoczek na dorobku.
43. Lukas Müller (Austria) – 14.03.1992 / 71 punktów (+33; 2; 5+1+0) – COC – 17’290 – 17’302
OBERSTDORF – 6 (12, 3), GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 22 (13, 27), BISCHOFSHOFEN – 28 (20, 30), KULM 1 – 25 (21, 27), KULM 2 – 18 (15, 21); INNSBRUCK – 34; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 19 – wtedy jeszcze aktualny Mistrz Świata Juniorów dostał niewiele szans, ale potrafił je dobrze wykorzystać. Podobnie jak jego starszy kolega aktualny Mistrz – ma spore perspektywy(choć drugim Schlierenzauerem pewnie nie zostanie).
42. Severin Freund (Niemcy) – 11.05.1988 / 75 punktów (+6; 3; 7+4+1; 12; DRUŻYNA) – COC – 21’250 – 21’302
SAPPORO 1 – 12 (9, 19), ZAKOPANE 1 – 26 (29, 20), ZAKOPANE 2 – 21 (20, 22), OBERSTDORF LOTY – 23 (23, 23), KLINGENTHAL – 27 (30, 24), WILLINGEN – 19 (22, 20), KUOPIO – 17 (8, 26); GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 47, SAPPORO 1 – 31, LAHTI – 39, LILLEHAMMER 3 – 36; OSLO – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 60; TURNIEJ NORDYCKI – 39; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 4 – Freund pomimo, iż zaliczył najlepszy sezon nie skakał jakoś świetnie, ale… Lato pokazało, że jest gotowy, by wreszcie powalczyć o czołowe pozycje.
41. Łukasz Rutkowski (Polska) – 22.01.1988 / 79 punktów (+9; 2; 8+8+1; 13; LOTY; DRUŻYNA) – COC – 21’310 – 22’51
KUUSAMO – 28 (19, 29), KULM 1 – 13 (14, 14), KULM 2 – 25 (21, 24), SAPPORO 1 – 13 (6, 19), SAPPORO 2 – 13 (8, 20), ZAKOPANE 1 – 25 (20, 25), KUOPIO – 30 (28, 29), OSLO – 28 (24, 28); LILLEHAMMER 1 – 41, LILLEHAMMER 2 – 47, ENGELBERG 2 – 37, ENGELBERG 3 – 50, ZAKOPANE 2 – 31, OBERSTDORF LOTY – 37, LAHTI – 43, LILLEHAMMER 3 – 49; ENGELBERG 1 – kwalifikacje; TURNIEJ NORDYCKI – 32; MŚ LOTY – 33; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 7, DRUŻYNA IGRZYSKA – 6, DRUŻYNA LAHTI – 4, DRUŻYNA MŚ LOTY – 4 – ciężko powiedzieć, czy miejsce 13 było dla Rutkowskiego szczęśliwe, czy nie. W sumie to najwyższa pozycja, jaką zajął w sezonie, ale i magiczna granica. Szkoda zwłaszcza konkursów w Sapporo, tam dwa razy mogła być pierwsza dziesiątka. Rutkowski należy jednak do grona zawodników bardzo perspektywicznych.
39. Manuel Fettner (Austria) – 17.05.1985 / 82 punkty (+27; 7; 5+5+2; 10) – COC – 24’195 – 24’301
KUUSAMO – 16 (21, 13), INNSBRUCK – 26 (24, 23), LAHTI – 14 (11, 17), LILLEHAMMER 3 – 14 (14, 17), OSLO – 10 (23, 2); LILLEHAMMER 1 – 48, ENGELBERG 1 – 44, ENGELBERG 3 – 39, BISCHOFSHOFEN – 35, KUOPIO – 34; LILLEHAMMER 2, ENGELBERG 2 – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 47; TURNIEJ NORDYCKI – 18 - Fettner ma trochę pecha, że jest Austriakiem. Poziom, jaki on prezentuje wystarczyłby na pierwszą reprezentację wielu krajów(pewnie nawet Niemiec, czy Polski – choć ostatnio niekoniecznie), niemniej jako Austriak na zawsze już chyba zostanie skoczkiem drugiego sortu. Świetnie zakończył sezon fenomenalnym drugim skokiem na Holmenkollen.
39. Mario Innauer (Austria) – 10.01.1990 / 82 punkty (2008; 3; 6+0+0; 10) – FIS, COC – 19’358 – 20’13
INNSBRUCK – 10 (14, 7), BISCHOFSHOFEN – 15 (12, 17), SAPPORO 1 – 23 (26, 17), SAPPORO 2 – 14 (15, 15), ZAKOPANE 1 – 19 (9, 25), ZAKOPANE 2 – 29 (24, 30) – całkiem udany powrót Innauera po przerwie spowodowanej kontuzją. Szkoda trochę, że nie dostał więcej szans w formie zimą był bowiem całkiem niezłej.
38. Fumihisa Yumoto (Japonia) – 23.04.1984 / 84 punkty (-12; 3; 6+5+7; 12; DRUŻYNA) – 25’226 – 25’318
LILLEHAMMER 1 – 28 (22, 28), SAPPORO 1 – 12 (12, 14), SAPPORO 2 – 15 (21, 7), KLINGENTHAL – 12 (15, 10), WILLINGEN – 17 (14, 17), LAHTI – 24 (22, 24); KUUSAMO – 37, ENGELBERG 3 – 49, BISCHOFSHOFEN – 50, KUOPIO – 43, OSLO – 33; LILLEHAMMER 2, ENGELBERG 1 & 2, OBERSTDORF, GARMISCH-PARTENKIRCHEN, INNSBRUCK, LILLEHAMMER 3 – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 63; TURNIEJ NORDYCKI – 37; DRUŻYNA WILLINGEN – 6, DRUŻYNA LAHTI – 6 – taki sobie sezon Japończyka. Zadziwiająco często(jak na skoczka na takiej pozycji) odpadał w kwalifikacjach. Zwłaszcza słaby miał początek sezonu i pomimo dobrego środka nie przekonał trenera do wzięcia na Igrzyska.
37. Sebastian Colloredo (Włochy) – 09.09.1987 (+4; 5; 12+5+2; 14; IGRZYSKA; LOTY; DRUŻYNA) – 22’100 – 22’186
ENGELBERG 1 – 14 (12, 14), ENGELBERG 2 – 16 (14, 16), ENGELBERG 3 – 17 (17), OBERSTDORF – 21 (18, 26), GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 26 (17, 29), KULM 1 – 26 (26, 25), ZAKOPANE 1 – 21 (13, 27), ZAKOPANE 2 – 25 (25, 25), WILLINGEN – 30 (30, 30), KUOPIO – 28 (29, 24), LILLEHAMMER 3 – 26 (23, 26), OSLO – 27 (14, 29); LILLEHAMMER 2 – 33, INNSBRUCK – 44, BISCHOFSHOFEN – 41, KULM 2 – 36, LAHTI – 41; KUUSAMO, LILLEHAMMER 1 – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 27; TURNIEJ NORDYCKI – 23; IO K90 – 29 (28, 26), IO K120 – 27 (27, 24); MŚ LOTY – 24 (26, 22, 23, 25 – 24 po serii II, 23 po serii III); DRUŻYNA KUUSAMO – 11, DRUŻYNA WILLINGEN – 9, DRUŻYNA LAHTI – 10, DRUŻYNA MŚ LOTY – 8 – ciekawe, że Colloredo piąty sezon skacze na mniej więcej podobnym sezonie. W tym sezonie jednak zajął najwyższe w karierze miejsce co zawdzięcza dobrym startom w Engelbergu i ciułaniu punktów przez cały sezon.
36. Anders Bardal (Norwegia) – 24.08.1982 (-26; 10; 9+3+0; 11; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – COC – 27’146 – 27’202
SAPPORO 2 – 19 (24, 11), ZAKOPANE 2 – 27 (27, 28), OBERSTDORF LOTY – 24 (25, 25), KLINGENTHAL – 19 (20, 18), WILLINGEN – 12 (9, 16), LAHTI – 23 (28, 22), KUOPIO – 23 (25, 20), LILLEHAMMER 3 – 29 (25, 28), OSLO – 11 (16, 5); LILLEHAMMER 1 – 41, SAPPORO 1 – 40, ZAKOPANE 1 – 38; TURNIEJ NORDYCKI – 16; IO K90 – 18 (22, 15), IO K120 – 22 (24, 16); DRUŻYNA IGRZYSKA – 3, DRUŻYNA LAHTI – 1, DRUŻYNA MŚ LOTY – 2 – początek sezonu katastrofalny – po słabiutkim początku powoli odbudowywał się w Pucharze Kontynentalnym. Potem jednak było już znacznie lepiej. I mimo nie najlepszego sezonu zdobył dwa drużynowe medale – brąz na Igrzyskach w Vancouver zaś srebro w Planicy podczas MŚ w Lotach(mimo, że nie startował indywidualnie nie zmarnował szansy w drużynie).
35. Peter Prevc (Słowenia) – 20.09.1992 (-; 1; 10+3+2; 14; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – 17’74 – 17’173
LILLEHAMMER 1 – 22 (20, 21), ENGELBERG 2 – 26 (23, 27), ENGELBERG 3 – 27 (27), GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 28 (28, 25), ZAKOPANE 1 – 14 (24, 10), ZAKOPANE 2 – 26 (22, 28), LAHTI – 17 (18, 19), KUOPIO – 14 (9, 23), LILLEHAMMER 3 – 19 (11, 24), OSLO – 14 (22, 6); LILLEHAMMER 2 – 31, OBERSTDORF – 32, INNSBRUCK – 36; ENGELBERG 1, BISCHOFSHOFEN – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 41; TURNIEJ NORDYCKI – 10; IO K90 – 7 (13, 4), IO K120 – 16 (14, 16); DRUŻYNA IGRZYSKA – 8, DRUŻYNA LAHTI – 5 – młodziutki Słoweniec po zdobyciu wicemistrzostwa świata juniorów dostał wiatr w żagle i drugą część sezonu miał bardzo dobrą z apogeum w postaci świetnych startów na Igrzyskach w Vancouver.
34. Kale Keituri (Finlandia) – 25.04.1984 (-13; 7; 9+8+0; 12; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – 25’217 – 25’323
KUUSAMO – 14 (10, 17), OBERSTDORF – 25 (19, 28), KULM 1 – 19 (16, 22), ZAKOPANE 1 – 23 (26, 17), ZAKOPANE 2 – 17 (14, 16), OBERSTDORF LOTY – 22 (21, 24), KLINGENTHAL – 25 (23, 26), KUOPIO – 12 (13, 12), OSLO – 16 (10, 19); ENGELBERG 1 – 31, ENGELBERG 2 – 46, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 46, INNSBRUCK – 49, BISCHOFSHOFEN – 37, KULM 2 – 32, LAHTI – 36, LILLEHAMMER 3 – 33; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 36; TURNIEJ NORDYCKI – 27; IO K90 – 22 (27, 19); DRUŻYNA KUUSAMO – 3, DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 3, DRUŻYNA IGRZYSKA – 4 – słabszy sezon Fina, który niby jest pewnym punktem drużyny, ale też nie jest jakąś jej gwiazdą. Latem skakał bardzo dobrze, ale czy to się przełoży na zimę.
33. Andreas Küttel (Szwajcaria) – 25.04.1979 (-22; 13; 9+7+1; 11; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – 30’224 – 30’216
LILLEHAMMER 1 – 11 (8, 17), ENGELBERG 1 – 14 (9, 18), ENGELBERG 3 – 14 (14), OBERSTDORF – 28 (30, 22), ZAKOPANE 1 – 12 (10, 18), ZAKOPANE 2 – 19 (15, 23), OBERSTDORF LOTY – 25 (29, 21), KLINGENTHAL – 24 (22, 23), LAHTI – 30 (30,30); KUUSAMO – 46, ENGELBERG 2 – 33, GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 50, INNSBRUCK – 37, BISCHOFSHOFEN – 46, KUOPIO – 33, LILLEHAMMER – 48; OSLO – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 40; TURNIEJ NORDYCKI – 42; IO K90 – 35, IO K120 – 24 (22, 25); DRUŻYNA KUUSAMO – 6, DRUŻYNA LAHTI – 9 – Szwajcar to kolejny kandydat do tytułu „rozczarowanie roku”. Mistrzem Świata w 2009 został przypadkowo, niemniej przez ostatnie lata należał do światowej czołówki, tak więc spadek do czwartej dziesiątki to porażka. Chociaż… Może to kwestia wieku, bowiem Andreas skoczkiem już jest bardzo doświadczonym.
32. Shohhei Tochimoto (Japonia) – 21.12.1989 (+3; 3; 7+7+2; 6; IGRZYSKA; LOTY; DRUŻYNA) – 19’351 – 20’27
KUUSAMO – 6 (5, 10), LILLEHAMMER 2 – 18 (13, 20), ENGELBERG 1 – 23 (13, 26), ENGELBERG 2 – 24 (20, 25), ENGELBERG 3 – 25 (25), SAPPORO 1 – 7 (9, 9), SAPPORO 2 – 17 (11, 26); LILLEHAMMER 1 – 50, OBERSTDORF – 48, INNSBRUCK – 40, BISCHOFSHOFEN – 48, LAHTI – 43, KUOPIO – 42, LILLEHAMMER – 39; GARMISCH-PARTENKIRCHEN, OSLO – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 51; TURNIEJ NORDYCKI – 48; IO K90 – 37, IO K120 – 45; MŚ LOTY – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 8, DRUŻYNA IGRZYSKA – 5, DRUŻYNA LAHTI – 6 – kolejny zawodnik, który zajął w minionym sezonie najwyższe miejsce pucharowe w karierze, niemniej – można mówić i tak o pewnym rozczarowaniu. Dobry początek, dwa naprawdę udane starty i totalna mizeria po zawodach w Sapporo. Szkoda, bo potencjał Tochimoto chyba ma.
31. Jernej Damjan (Słowenia) – 28.05.1983 (+6; 7; 11+3+2; 7; IGRZYSKA; LOTY; DRUŻYNA) – COC – 26’215 – 26’292
OBERSTDORF – 7 (4, 11), GARMISCH-PARTENKIRCHEN – 21 (26, 19), BISCHOFSHOFEN – 23 (23, 25), KULM 1 – 27 (29, 23), ZAKOPANE 1 – 15 (22, 11), ZAKOPANE 2 – 20 (26, 15), OBERSTDORF LOTY – 28 (24, 29), KLINGENTHAL – 14 (10, 17), WILLINGEN – 14 (15, 15), LILLEHAMMER 3 – 28 (12, 29), OSLO – 24 (12, 26); INNSBRUCK – 37, KULM 2 – 38, KUOPIO – 36; KUUSAMO, LAHTI – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 18; TURNIEJ NORDYCKI – 34; IO K90 – 38, IO K120 – 33; MŚ LOTY – 25 (19, 24, 22, 29 – 21 po II serii, 21 po III serii) – po fatalnym początku w Kuusamo odbudował się w Pucharze Kontynentalnym, co zaprocentowało świetnym wynikiem w Oberstdorfie, który jednak nie pociągnął za sobą dalszych dobrych wyników. Niemniej – nieco odbił się w stosunku do poprzedniego sezonu.
CDN
