Wiele zabawy mieli kibice i... sędziowie podczas pierwszego indywidualnego konkursu Letniej Grand Prix 2009. Pierwsi mogli obserwować kilka bardzo dalekich skoków, ze zwycięskimi 110 metrami Simona Ammanna w drugiej serii na czele. Drudzy wreszcie mogli dać upust swoim fantazjom o częstych zmianach belki startowej - tym razem bez konsekwencji w postaci rozpoczynania serii od nowa. Wszystko to za sprawą testowanych regulacji, pozwalających na uwzględnianie w wynikach siły wiatru i zmiany belki. Trudno określić, czy nowe zasady są sprawiedliwe; pewne jest, że nie jest łatwo zrozumieć przebieg zawodów...
Konkurs rozpoczął zawodnik, do którego nie przyzwyczailiśmy się w tak wczesnej fazie rywalizacji. Był to reprezentant gospodarzy Georg Spaeth - Niemiec o metr przekroczył linię punktu K, a jego wyniku nie mogło poprawić wielu kolejnych skoczków.

Lepszy nie był także Marcin Bachleda. Skaczący z numerem dwunastym Polak uzyskał 92 metry, co dawało mu w tym momencie czwartą lokatę.

Spaetha na prowadzeniu zmienił dopiero szesnasty na liście startowej Manuel Fettner. Lądował co prawda metr bliżej, jednak wyrównanie punktów ze względu na wiatr pozwoliło mu na objęcie prowadzenia. Nie na długo, bowiem wkrótce Martin Cikl uzyskał 95,5 metra - i to on był nowym liderem. Do czołówki skokiem na odległość 95 metrów wbił się jeszcze Taku Takeuchi.

Po skokach trzydziestu zawodników widzieliśmy kolejny eksperyment sędziów - zdecydowano się na podniesienie belki z pozycji 16 do 18, co wiązało się oczywiście z odejmowaniem punktów kolejnym skoczkom. Wśród nich znalazł się Kamil Stoch, któremu odległość 95,5 metra dawała dopiero siódmą lokatę.

Lepsze odległości uzyskali Denis Kornilov i Daiki Ito. Uzyskali odpowiednio 100,5 i 101 metrów - ostatecznie Japończyk był 0,1 punktu przed Rosjaninem.

Małym przerywnikiem w konkursie był upadek Fumihisy Yumoto, na szczęście skoczkowi z Japonii nic się nie stało, a zawody były kontynuowane bez przeszkód.

Kolejnym liderem konkursu został przewodzący w Pucharze Kontynentalnym Robert Kranjec. Słoweniec poleciał na odległość 102,5 m (półtora metra dalej niż Ito) i objął prowadzenie, ale zaledwie 0,1 punktu przed Japończykiem.

Mimo słabszej odległości (100,5 metra) na prowadzenie zdołał wyjść Roman Koudelka. Liczyliśmy, że po chwili zepchnie go z tej pozycji Adam Małysz - Polak zrobił wszystko, co mógł i uzyskał 102 metry przy wysokich notach! Jednak dawało mu to dopiero piąte miejsce...

Kolejnym, po Kranjcu, skoczkiem, który uzyskał 102,5 metra, był Anders Jacobsen. Wysokie noty za styl i mniej korzystny wiatr dały mu 3,5 punktu prowadzenia nad Koudelką.

W końcówce zaskakiwały słabe występy tak utytułowanych zawodników, jak Anders Bardal, Martin Schmitt (obaj nie weszli do finału) czy Thomas Morgenstern (miejsce w trzeciej dziesiątce).

Wyniki I serii

zawodnik

odl. 1pkt
1

Anders Jacobsen (Norwegia)

 102.5
 127.3
2

Roman Koudelka (Czechy)

 100.5
 123.8
3

Robert Kranjec (Słowenia)

 102.5
 122.6
4

Daiki Ito (Japonia)

 101.0
 122.5
5

Denis Kornilov (Rosja)

 100.5
 122.4
6

Adam Małysz (Polska)

 102.0
 121.9
7

Simon Ammann (Szwajcaria)

 96.5
 121.6
8

Harri Olli (Finlandia)

 99.5
 121.4
9

Noriaki Kasai (Japonia)

 99.5
 120.6
10

Martin Cikl (Czechy)

 95.5
 118.7
11

Kalle Keituri (Finlandia)

 97.0
 118.0
12

Andreas Küttel (Szwajcaria)

 99.5
 117.1
13

Taku Takeuchi (Japonia)

 95.0
 117.0
14

Manuel Fettner (Austria)

 95.0
 116.7
15

Georg Späth (Niemcy)

 96.0
 116.0
16

Primoz Pikl (Słowenia)

 95.0
 115.4
17

Pavel Karelin (Rosja)

 94.5
 115.2
18

Michael Uhrmann (Niemcy)

 97.0
 114.0
19

Kamil Stoch (Polska)

 95.5
 113.9
20

Sebastian Colloredo (Włochy)

 93.5
 113.7
21

Andreas Wank (Niemcy)

 92.0
 113.1
22

Lukas Mueller (Austria)

 94.5
 113.0
23

Emmanuel Chedal (Francja)

 96.0
 112.7
24

Tom Hilde (Norwegia)

 96.5
 111.8
25

Thomas Morgenstern (Austria)

 95.0
 110.2
26

Radik Zhaparov (Kazachstan)

 92.5
 109.8
27

Severin Freund (Niemcy)

 93.0
 109.7
28

Andreas Kofler (Austria)

 90.0
 109.6
29

David Zauner (Austria)

 93.5
 109.3
30

Mitja Meznar (Słowenia)

 92.0
 109.2
       
31

Sami Niemi (Finlandia)

 93.0
 108.9
32

Marcin Bachleda (Polska)

 92.0
 108.6
33

Heung Chul Choi (Korea Pd.)

 91.0
 107.6
34

Hyun Ki Kim (Korea Pd.)

 87.5
 104.0
35

Kenneth Gangnes (Norwegia)

 90.0
 103.9
36

Shohei Tochimoto (Japonia)

 88.0
 103.5
37

Jernej Damjan (Słowenia)

 87.0
 103.2

Vincent Descombes Sevoie (Francja)

 90.0
 103.2
39

Stephan Hocke (Niemcy)

 91.0
 102.9
40

Björn Einar Romören (Norwegia)

 86.5
 102.4
41

Dimitry Ipatov (Rosja)

 89.0
 101.3
42

Martin Schmitt (Niemcy)

 91.5
 101.1
43

Nicholas Alexander (USA)

 89.5
 100.4
44

Lukas Hlava (Czechy)

 87.5
 98.2
45

Christian Ulmer (Niemcy)

 85.5
 91.4

Michael J Glasder (USA)

 86.0
 91.4
47

Fumihisa Yumoto (Japonia)

 94.5
 86.9
48

Anders Bardal (Norwegia)

 83.5
 86.0
49

Roberto Dellasega (Włochy)

 82.0
 82.5
50

David Lazzaroni (Francja)

 91.0
 DSQ

W drugiej serii ze świetnej strony pokazał się były dwuboista David Zauner. Austriak dzięki odległości 104,5 metra zdołał pokonać swoich kolegów z drużyny - mistrzów olimpijskich Thomasa Morgensterna (100 m) i Andreasa Koflera (96,5 m). Wkrótce tę samą odległość uzyskał Tom Hilde - i teraz to on był liderem.

Kolejne zmiany na prowadzeniu następowały szybko - najpierw Norwega pokonał Emmanuel Chedal (102,5 m), a następnie jeszcze lepsi byli Lukas Mueller (103,5 m) i Andreas Wank (104,5 m).

Po występach dziesięciu skoczków obniżono belkę startową, co przełożyło się na uzyskiwane odległości. Sebastian Colloredo lądował na 100 metrze, a Kamil Stoch poleciał na odległość zaledwie 94,5 m. W zajęciu dobrej lokaty nie pomogły mu nawet skomplikowane wyliczenia - był w tym momencie dopiero szósty.

Zmianę na czele klasyfikacji mieliśmy, gdy na belce pojawił się Primoz Pikl. Słoweniec lądował na 101 metrze, a po jego występie ponownie skrócono rozbieg - tym razem do pozycji 16. Georg Spaeth mógł poczuć się wyjątkowo, bowiem tylko on mógł skorzystać z tak krótkiego rozbiegu (i większej liczby doliczonych punktów) - tuż po nim belkę przesunięto do pozycji 19 :).

Dobre skoki oddawali Taku Takeuchi (104 m), Kalle Keituri (102 m) i Martin Cikl (102,5 m). Po występach dwudziestu zawodników to oni byli na czołowych lokatach - Japończyk po chwili mógł być już pewien miejsca wśród najlepszych dziesięciu skoczków konkursu.

Świetne odległości uzyskiwali Noriaki Kasai (103 m) i Harri Olli (104 m), jednak uwzględnienie warunków nie pozwoliło im na objęcie prowadzenia. Ta sztuka udała się Simonowi Ammannowi, który poleciał niewiarygodnie daleko - 110 metrów! Szwajcar miał ponad 10 punktów przewagi nad Takeuchim.

Świetnie pokazał się także Adam Małysz - 106 metrów dawało Polakowi drugie miejsce! Metr dalej w bardzo dobrym stylu lądował Denis Kornilov - dzięki temu wyprzedził naszego skoczka.

Małysza z miejsca na podium zepchnął Robert Kranjec. Słoweniec lądował aż 3,5 metra bliżej, ale przewaga po pierwszej serii i sędziowskie wyliczenia dawały mu trzecią lokatę.

Świetny skok - 106,5 metra - oddał Anders Jacobsen. Norwegowi nie wystarczyło to jednak do zwycięstwa - stracił do Ammanna 1,4 punktu. Szwajcar został więc pierwszym liderem Letniej Grand Prix 2009!

Wyniki końcowe

zawodnik

odl. 1odl. 2pkt
1

Simon Ammann (Szwajcaria)

 96.5
 110.0
 271.2
2

Anders Jacobsen (Norwegia)

 102.5
 106.5
 269.8
3

Denis Kornilov (Rosja)

 100.5
 107.0
 265.3
4

Robert Kranjec (Słowenia)

 102.5
 102.5
 264.7
5

Roman Koudelka (Czechy)

 100.5
 102.0
 264.0
6

Adam Małysz (Polska)

 102.0
 106.0
 260.4
7

Taku Takeuchi (Japonia)

 95.0
 104.0
 259.6
8

Harri Olli (Finlandia)

 99.5
 104.0
 259.4
9

Daiki Ito (Japonia)

 101.0
 102.5
 258.1
10

Martin Cikl (Czechy)

 95.5
 102.5
 257.0
11

Kalle Keituri (Finlandia)

 97.0
 102.0
 256.8
12

Noriaki Kasai (Japonia)

 99.5
 103.0
 256.3
13

Primoz Pikl (Słowenia)

 95.0
 101.0
 256.0
14

Andreas Wank (Niemcy)

 92.0
 104.5
 253.1
15

Georg Späth (Niemcy)

 96.0
 95.0
 253.0
16

Lukas Mueller (Austria)

 94.5
 103.5
 251.3
17

Emmanuel Chedal (Francja)

 96.0
 102.5
 250.8
18

Tom Hilde (Norwegia)

 96.5
 104.5
 250.2
19

Manuel Fettner (Austria)

 95.0
 99.5
 249.1
20

Sebastian Colloredo (Włochy)

 93.5
 100.0
 248.3
21

Andreas Küttel (Szwajcaria)

 99.5
 98.0
 248.0
22

Pavel Karelin (Rosja)

 94.5
 99.0
 247.5
23

Michael Uhrmann (Niemcy)

 97.0
 95.5
 246.1
24

Kamil Stoch (Polska)

 95.5
 94.5
 244.7
25

David Zauner (Austria)

 93.5
 104.5
 242.8
26

Thomas Morgenstern (Austria)

 95.0
 100.0
 237.7
27

Andreas Kofler (Austria)

 90.0
 96.5
 237.1
28

Mitja Meznar (Słowenia)

 92.0
 100.5
 234.7
29

Severin Freund (Niemcy)

 93.0
 96.0
 233.3
30

Radik Zhaparov (Kazachstan)

 92.5
 93.0
 229.1
         
31

Sami Niemi (Finlandia)

 93.0
 108.9
32

Marcin Bachleda (Polska)

 92.0
 108.6
33

Heung Chul Choi (Korea Pd.)

 91.0
 107.6
34

Hyun Ki Kim (Korea Pd.)

 87.5
 104.0
35

Kenneth Gangnes (Norwegia)

 90.0
 103.9
36

Shohei Tochimoto (Japonia)

 88.0
 103.5
37

Jernej Damjan (Słowenia)

 87.0
 103.2

Vincent Descombes Sevoie (Francja)

 90.0
 103.2
39

Stephan Hocke (Niemcy)

 91.0
 102.9
40

Björn Einar Romören (Norwegia)

 86.5
 102.4
41

Dimitry Ipatov (Rosja)

 89.0
 101.3
42

Martin Schmitt (Niemcy)

 91.5
 101.1
43

Nicholas Alexander (USA)

 89.5
 100.4
44

Lukas Hlava (Czechy)

 87.5
 98.2
45

Christian Ulmer (Niemcy)

 85.5
 91.4

Michael J Glasder (USA)

 86.0
 91.4
47

Fumihisa Yumoto (Japonia)

 94.5
 86.9
48

Anders Bardal (Norwegia)

 83.5
 86.0
49

Roberto Dellasega (Włochy)

 82.0
 82.5
50

David Lazzaroni (Francja)

 91.0
 DSQ

klasyfikacja Letniej Grand Prix »
wirtualna klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) »