Rozpoczynający drugą serię Jakub Janda nie przyzwyczaił nas do startowania w tej fazie konkursów. Niestety, musimy chyba przyzwyczaić się do słabszych występów zdobywcy Pucharu Świata z 2006 roku - tym razem Czech uzyskał 162,5 metra.

Wkrótce znacznie lepsze wyniki niż w pierwszej serii mieli Vincent Descombes Sevoie i Sigurd Pettersen - obaj lądowali na 174 metrze i kolejno obejmowali prowadzenie.

Bardzo groźnie zrobiło się podczas skoku Markusa Eggenhofera. Młody Austriak miał duże problemy w locie, ale na szczęście udało mu się uratować przed upadkiem. Odległość 110 metrów w tej sytuacji nie miała oczywiście znaczenia, znacznie ważniejsze jest zdrowie zawodnika.

Pettersen i Descombes dość długo utrzymywali się na czołowych lokatach. Norwega na prowadzeniu zmienił dopiero 21 po pierwszej serii kolega z drużyny - Bjoern Einar Romoeren, który tym razem lądował na 180 metrze.

Kolejnym Norwegiem, który zepchnął z pierwszego miejsca swojego kolegę z reprezentacji, był Roar Ljoekelsoey. Były dwukrotny indywidualny mistrz świata w lotach lądował na 181 metrze, dzięki trzemu utrzymał lokatę w drugiej dziesiątce (a jak się później miało okazać, nawet ją nieco poprawił).

Pierwszy w finałowej rundzie skok za czerwoną linię oddał 16. po pierwszej serii Michael Uhrmann. Doświadczony Niemiec objął oczywiście wyraźne (13,3 punktu) prowadzenie, dzięki odległości 187,5 metra.

Półtora metra bliżej od Uhrmanna lądował Johan Remen Evensen. Przewaga uzyskana po pierwszej serii dała jednak Norwegowi w tej chwili pierwsze miejsce.

Bardzo ładny skok oddał zwycięzca piątkowych kwalifikacji Emmanuel Chedal. Francuz lądował na 197 metrze, dzięki czemu objął prowadzenie. Nie na długo, bo po chwili wyprzedził go Thomas Morgenstern. Obrońca Pucharu Świata lądował co prawda pół metra bliżej, ale miał sporą przewagę po pierwszej rundzie. Jak się później okazało, ten skok dał Austriakowi awans do czołowej dziesiątki (słabszy występ zanotował bowiem Martin Schmitt).

Prowadzenie obejmowali kolejno Tom Hilde (197,5 m) i Ville Larinto (196,5 m). Słabo natomiast (jak na tego zawodnika) skoczył Wolfgang Loitzl. Zwycięzca 57. Turnieju Czterech Skoczni uzyskał 187,5 metrów, czego efektem była dopiero czwarta w tym momencie lokata.

Długo musieliśmy czekać na pierwszy w finale skok za granicę 200 metrów. O metr pokonał tę barierę Martin Koch - teraz to Austriak był liderem konkursu. Nie zdołał go pokonać Matti Hautamaeki - 196,5 metra wystarczyło Finowi tylko na drugie miejsce. Fin mógł być jednak zadowolony, bowiem dzięki dzisiejszemu wynikowi awansował do czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Martina Kocha wyprzedził z kolei Anders Jacobsen. Norweg lądował co prawda 2,5 metra bliżej od Austriaka, ale lepszy wynik dała mu przewaga po pierwszym skoku i wyższe noty za styl.

W tym samym miejscu lądował Simon Ammann - wyprzedził Jacobsena o 0,9 punktu. Szwajcar mógł być pewien miejsca na podium, ale czy to wystarczało do końcowego zwycięstwa? Jak się po chwili okazało - nie. 200,5 metra uzyskał bowiem Harri Olli.

Na górze skoczni pozostał już tylko murowany faworyt zawodów - Gregor Schlierenzauer. Austriak nie zawiódł publiczności zgromadzonej pod skocznią w Tauplitz/Bad Mitterndorf, lądując na 202 metrze i wygrywając kolejny konkurs lotów!

klasyfikacja Pucharu Świata »
klasyfikacja Pucharu Świata w lotach »
wirtualna klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) »