Już po raz drugi na Wielkiej Krokwi odbyły się zawody Letniego Grand Prix. Przy jak zwykle pełnych trybunach, niezbyt silnym wietrze i temperaturze do 18 stopni w konkursie rywalizowała niemal cała światowa czołówka oprócz Finów i Japończyków, którzy woleli skoncentrować się na przygotowaniach do sezonu zimowego.
Pierwsza seria rozpoczęła się krótko po godzinie 20. W porównaniu do serii próbnej, belka startowa została obniżona - z 15. pozycji na 14. Wiatr był podobny dla wszystkich zawodników i nie osiągał dużych prędkości, ale wiał przeważnie z tyłu, co także przyczyniło się do niezbyt dalekich skoków, zwłaszcza na początku konkursu. Pierwszy skok na odległość ponad 120 m mieliśmy jednak okazję oglądać już na początku rywalizacji - Stefan Hula uzyskał 121.5 m i ostatecznie miał się okazać najlepszym Polakiem w konkursie. Komentator zabawnie przeinaczył poniekąd nazwę jego klubu - z Sokoła Szczyrk na Jastrzębia Szczyrk... Pozostając w kręgu skojarzeń ornitologicznych - naszego "orła" wyprzedził dopiero skaczący z 14. numerem startowym Manuel Fettner. Skoczył tyle samo co Hula - 121.5 m, która to odległość dziwnym trafem powtarzała się wielokrotnie w 1. i 2. serii. Na dalsze skoki przyszło poczekać - dopiero Dimitrij Ipatow przekroczył tę granicę. Później konkurs zaczął się coraz bardziej rozkręcać - aż do skoków Jandy i Morgensterna na odległość 127.5 m.

W drugiej serii belkę podniesiono na wysokość z serii próbnej. Wiatr zelżał w porównaniu z pierwszę serią konkursową. Serię rozpoczął Stephan Hocke, po nim skakał norweski zawodnik Henning Stensrud. Norwegowie raczeej nie mogą zaliczyć tego konkursu do szczególnie udanych - Stensrud i Pettersen zajęli miejsca w trzeciej dziesiątce, Ingebrigtsen, Ljoekelsoey i Forfang w ogóle nie awansowali do drugiej serii. Jednak, jak wiadomo, większość ekip traktuje letnie zawody jako sprawdzian, dodatkowy trening.

Spośród Polaków najdalsze skoki oddali Adam Małysz (123 m) i Marcin Bachleda (125.5 m). Ostatecznie jednak najwyższe miejsce polskiego skoczka w tym konkursie to niezbyt satysfakcjonująca 21. pozycja.
O sukcesie może natomiast mówić część skokowych "outsiderów". Słowak Martin Mesik, zimą niestety w większości konkursów Pucharu Świata bez punktów, tym razem może się pochwalić 18. miejscem i całkiem niezłym wynikiem w klasyfikacji generalnej. Znakomity występ zaliczyli zaś Szwajcarzy. Do finałowej serii nie zakwalifikował się wprawdzie Guido Landert, do niedawna dwuboista, jednak pozostali zawodnicy szwajcarscy uplasowali się w pierwszej dziesiątce.

Kto za emocjonującą rywalizację uznaje konkurs, w którym się daleko skacze, z pewnością nie mógł narzekać pod koniec konkursu. Najdalsze skoki były jeszcze lepsze, niż w serii próbnej. Zwycięzca serii próbnej i pierwszej serii konkursowej, Jakub Janda, potwierdził swoją dyspozycję, skacząc 138 m i to w stylu, który dał mu aż trzy "dwudziestki". Ani Morgenstern, ani Loitzl nie byli dziś w stanie mu dorównać. Od zeszłego sezonu Czech naależy do ścisłej czołówki światowej i wydaje się też mocniejszy psychicznie, niż zimą, kiedy to kilkakrotnie tracił zajmowaną po pierwszej serii pozycję lidera.

Atmosfera na Wielkiej Krokwi jest znana każdemu, kto był tam na zawodach, duże brawa należą się organizatorom, którzy od czasu powrotu Zakopanego do kalendarza PŚ co roku dokonują kolejnych modernizacji na skoczni i w jej otoczeniu. Zakopane jest już docenianym ośrodkiem treningowym - nawet Norwegowie twierdzą, że nie mają u siebie czegoś porównywalnego. Za rok Polska będzie miała drugą dużą skocznię igelitową - to bardzo dużo jak na kraj, posiadający (przynajmniej w porównaniu np. z Norwegią, Niemcami czy nawet Austrią) względnie niewiele czynnych skoczni. Wisła nie ma szans dorównać Zakopanemu jako ośrodek treningowy - nie ma własnej skoczni normalnej, skocznia średnia póki co nie ma igelitu (choć jest on już kupiony i zapewne zostanie położony po remoncie obiektu), wszystkie skocznie są bardzo rozrzucone po mieście... Czy Zakopane zdecyduje się wtedy "oddać" Wiśle tytuł oragnizatora polskich zawodów Letniego GP?

 Klasyfikacja końcowa
 miejsce i  skoczek odl. 1 odl. 2 punkty
  1. Jakub Janda (Czechy)
  2. Thomas Morgenstern (Austria)
  3. Wolfgang Loitzl (Austria)
  4. Michael Möllinger (Szwajcaria)
  5. Andreas Küttel (Szwajcaria)
  6. Alexander Herr (Niemcy)
  7. Georg Späth (Niemcy)
  8. Michael Uhrmann (Niemcy)
  9. Simon Ammann (Szwajcaria)
 10.Jernej Damjan (Słowenia)
 11.Robert Kranjec (Słowenia)
 12.Andreas Kofler (Austria)
 13.Martin Höllwarth (Austria)
 14.Andreas Widhölzl (Austria)
 15.Dimitry Ipatov (Rosja)
 16.Emmanuel Chedal (Francja)
 17.Manuel Fettner (Austria)
 18.Martin Mesik (Słowacja)
 19.Michael Neumayer (Niemcy)
 20.Jan Matura (Czechy)
 21.Stefan Hula (Polska)
 22.Marcin Bachleda (Polska)
 23.Sigurd Pettersen (Norwegia)
 24.Kamil Stoch (Polska)
 25.Dmitri Vassiliev (Rosja)
 26.Adam Małysz (Polska)
 27.Antonin Hajek (Czechy)
 28.Stephan Hocke (Niemcy)
 29.Krystian Długopolski (Polska)
 30.Henning Stensrud (Norwegia)

 31.Rok Benkovic (Słowenia)
 32.Primoz Peterka (Słowenia)
 33.Radik Zhaparov (Kazachstan)
 34.Ivan Karaulov (Kazachstan)
 35.Roar Ljoekelsoey (Norwegia)
 36.Maximilian Mechler (Niemcy)
 37.Daniel Forfang (Norwegia)
 38.Denis Kornilov (Rosja)
 39.Guido Landert (Szwajcaria)
 40.Tomasz Pochwała (Polska)
 41.Primoz Pikl (Słowenia)
 42.Robert Mateja (Polska)
 43.Jure Sinkovec (Słowenia)
 44.Tommy Ingebrigtsen (Norwegia)
 45.Nicolas Dessum (Francja)
 46.Maksim Anisimov (Białoruś)
 47.Piotr Żyła (Polska)
 48.Petr Chaadaev (Białoruś)
 49.Rafał Śliż (Polska)
 50.Volodymyr Boschuk (Ukraina)
127.5
127.5
127.0
127.5
124.5
125.5
124.5
124.0
124.0
123.5
121.0
121.5
120.5
120.5
122.0
121.0
121.5
121.5
121.5
121.5
121.5
116.5
121.5
118.5
119.0
115.5
117.0
116.0
117.5
116.5

115.0
115.0
115.5
115.0
112.0
113.5
113.0
112.0
112.0
111.0
111.5
111.0
111.0
110.0
108.0
107.5
106.0
104.0
104.0
99.5
138.0
134.0
131.0
129.5
131.0
130.0
130.5
129.5
129.0
128.0
128.5
125.5
127.0
125.5
125.0
125.0
124.5
122.0
123.5
121.5
121.5
125.5
125.5
121.5
121.5
123.0
119.5
121.5
119.0
117.5




















 
283.9
273.7
266.9
261.6
260.9
258.9
258.5
254.3
253.4
251.7
246.6
244.6
244.0
242.3
241.6
238.8
236.8
234.3
234.0
233.9
233.4
233.1
232.1
228.5
226.9
226.8
221.2
220.5
220.2
213.7

103.5
103.5
103.4
102.5
100.5
100.3
99.4
98.1
96.1
95.3
95.2
94.8
94.3
93.0
88.9
87.5
85.8
80.7
80.2
71.6

klasyfikacja Letniej Grand Prix >>
wirtualna* klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) >>

* - klasyfikacja wirtualna, ponieważ ranking WRL jest uaktualniany po zakończeniu periodu; period I sezonu 2005/2006 jeszcze trwa, natomiast obowiązująca jest klasyfikacja po VI periodzie sezonu 2004/2005 (również dostępna w naszym serwisie)