Druga seria rozpoczęła się z tej samej bramki startowej. Pierwszy ładny skok oddał Andreas Kuettel - 131,5 metra, co dało mu awans o kilka pozycji. Wyprzedził go Andreas Widhoelzl (129 m) i obaj pięli się w klasyfikacji, gdyż pozostali skoczkowie z trudem dolatywali do 125 metra.

W drugiej odsłonie mieliśmy dość rzadko spotykaną sytuację. Aż czterech reprezentantów gospodarzy skakało po sobie. Najlepiej z nich zaprezentował się Michael Uhrmann (130,5 m). Martin Schmitt poleciał na 125 metrów i mieliśmy dwóch Niemców na prowadzeniu.

Niemcy nie cieszyli się długo. Romoeren uzyskał 130,5 metra i prowadził w zawodach. Tuż za nim uplasował się Jernej Damjan, po skoku na 129 metrów.

Kolejnymi liderami byli: Sigurd Pettersen (136,5 m), Risto Jussilainen (137 m), Wolfgang Loitzl (136 m) i Matti Hautamaeki (136 m).

Na rozbiegu została czołowa szóstka. Rok Benkovic wylądował na 140 metrze i był bardzo zadowolony ze swojego rezultatu. Szybko jednak przekonał się, że można dziś skoczyć dalej. Lars Bystoel, który po I serii zajmował razem z nim 5 pozycję poszybował na 143 metry i o 0,4 pkt wyprzedził Słoweńca. Norweg dostał bowiem słabe noty od sędziów.

Jakub Janda wylądował 2 metry bliżej niż Bystoel, ale znany z nienagannego stylu Czech, nie dał szans Norwegowi i wyprzedził go o prawie 4 punkty.

Tuż po Jandzie od belki odbił się Adam Małysz. Nasze oddechy się zatrzymały. Leciał, ale nie doleciał... 129 metrów to dużo poniżej oczekiwań. Polak spadł zatem poza pierwszą dziesiatkę konkursu. Czech miał zatem pewny drugi medal Mistrzostw Świata.

Na rozbiegu pozostała czołowa dwójka, która miała dość dużą przewagę po I serii. Roar Ljoekelsoey poszybował na  138,5 metra i wystarczyło to do wyprzedzenia Jandy. Skupiony Janne Ahonen rozwiał jednak nadzieje Norwegów. 142,5 metra udowodniło, że wrócił do wielkiej formy. Fin zdobył tytuł mistrza świata.