Biografia Svena Hannawalda ponownie dostępna!

Po niemal pięciu latach od premiery polskiej wersji biografii Svena Hannawalda Wydawnictwo SQN przygotowało wznowienie tej książki. Publikacja powraca na rynek już dziś!

Dzięki tej książce fani skoków narciarskich mogli poznać prawdziwe oblicze legendarnego niemieckiego skoczka, jednego z największych rywali Adama Małysza. W poruszającej autobiografii Sven Hannawald, opowiadając o swojej karierze, otwiera się na temat problemów psychicznych spowodowanych wypaleniem zawodowym. Biografia Triumf. Upadek. Powrót do życia wraca na rynek!

11 lutego książka Sven Hannawald. Triumf. Upadek. Powrót do życia wraca do sprzedaży uzupełniona o posłowie i aktualne przypisy. Publikacja dostępna jest wyłącznie w księgarni internetowej LaBotiga.pl »

przeczytaj naszą recenzję »

Sven Hannawald
Triumf. Upadek. Powrót do życia

Sukces ma swoją cenę.
Czasami zbyt wysoką.

Kilkadziesiąt milionów osób wstrzymało oddech.

6 sekund rozbiegu, kluczowe 0,3 sekundy na wybicie, 6 sekund lotu.

131,5 metra. Czwarte zwycięstwo w czwartym konkursie Turnieju Czterech Skoczni.

Przepustka do nieśmiertelności.

Zaledwie dwa lata później jego wspaniale rozwijająca się kariera została nagle przerwana. Psychiczna presja okazała się nie do udźwignięcia. Napady szału i agresji, anoreksja, lęk przed opuszczeniem domu. Diagnoza: system wypalenia. Powrót do normalnego życia zajął mu długie pięć lat.

Apel Adama Małysza przywrócił mu w Polsce należny szacunek, a z czasem również sympatię. Teraz możemy zobaczyć w nim nie tylko sportowego herosa, ale przede wszystkim wrażliwego człowieka, któremu udało się wyrwać ze szponów depresji i uratować własne życie.

Sven Hannawald.
Triumf. Upadek. Powrót do życia
Sven Hannawald.
Mein Höhenflug, mein Absturz, meine Landung im Leben

Autorzy: Sven Hannawald, Ulrich Pramann
Tłumaczenie: Renata Pol
Wydawnictwo: SQN
Liczba stron: 308
Data premiery: 5 marca 2014, wznowienie - luty 2019
ISBN: 978-83-7924-148-4
Cena: 37,99 zł

Fragment książki

Później, gdy triumf się dopełnił, siedziałem ponownie na konferencji prasowej i zmęczony uśmiechałem się do zebranych.
– Co pan zrobił przed ostatnim skokiem, by opanować zdenerwowanie, panie Hannawald?
– Zdenerwowanie było ekstremalne. Ale kiedy się patrzy w dół, ilu fanów stoi i zagrzewa do walki, automatycznie rośnie motywacja.
– Czy kiedykolwiek wątpił pan w swoje zwycięstwo w klasyfikacji generalnej turnieju?
– Nigdy nie wątpiłem, bo miałem świadomość, że jestem w doskonałej formie. Ale napięcie jest potężne. Podczas turnieju docierało do mnie, że moje nazwisko łączone jest z możliwym cudem czterech zwycięstw. Trudno to sobie wybić z głowy, nieważne, ile się próbuje.
– Czy przed turniejem marzył pan o tym, że zostawi rywali w tyle?
– Jeszcze przed Oberstdorfem faworytem był Adam Małysz. W Garmisch-Partenkirchen czułem się wykończony, w Innsbrucku kompletnie rozjechany, a w Bischofshofen tornado zerwało mi dach nad głową. W turnieju wszystko optymalnie się dla mnie ułożyło. Podczas wszystkich skoków warunki były dość podobne, a w Insbrucku doszła do tego nowa, nowoczesna skocznia. Za starą nie przepadałem. Piątego konkursu już bym nie przeżył.
– Przed którym rywalem czuje pan największy respekt?
– Jeśli mam być szczery, to przed sobą samym. Jestem swoim największym rywalem i sam siebie doprowadzam do szału. Ale w całym tym zamęcie jakoś dałem sobie radę.
W ciągu następnych godzin i dni stałem jakby obok siebie. Nie, nie wątpiłem, że mogę to osiągnąć. Wiedziałem, że jestem w świetnej formie. Ale napięcie było gigantyczne. Gdyby to trwało jeszcze jeden dzień dłużej, chybabym się wykończył. Dokonałem jednak czegoś, co nie udało się jeszcze żadnemu skoczkowi. Byłem w dziwnym stanie: z jednej strony pozbawiony sił i totalnie wyczerpany, a z drugiej raz po raz ze szczęścia pojawiała mi się gęsia skórka. I w pewnym sensie traktowałem te wiwaty i zachwyt moją osobą jako swoistą zapłatę – przecież tyle zainwestowałem w sport. Czy to nie było fair, że teraz tyle dostałem w zamian? Sprzyjały mi też okoliczności zewnętrzne. Podczas wszystkich czterech konkursów mieliśmy doskonałe warunki – jak nigdy wcześniej. Prawie żadnego przeszkadzającego wiatru, stale zbliżone temperatury, naprawdę życzliwa publiczność. Co byłoby, gdyby na przykład na sam koniec w Bischofshofen zaczął padać śnieg i tor rozbiegu zacząłby spowalniać skoczków? Mogłem w pełni wykorzystać swoją siłę. Miałem jazdę. Jazdę? Tak się dzieje, gdy wszystko odbywa się jak na autopilocie. Nieważne, leciałem zawsze daleko i prawie zawsze najdalej ze wszystkich. Zanurzałem się w czymś w rodzaju tunelu, nie pozwalałem się zdekoncentrować, nie rozmyślałem, robiłem, co do mnie należało, i czułem się przy tym wspaniale. Mój triumf opisywany był w mediach jako nadzwyczajny wyczyn. Mówiono o mnie „człowiek ptak” i „żywy dowód na lekkość bytu”. Późnym popołudniem zaskoczyła mnie Rosi Kenzler występem kapeli z Hinterzarten. Wieczorem w dniu tego niebiańskiego zwycięstwa byłem prawie zbyt słaby, by świętować. Mimo to, jak w poprzednich latach, udaliśmy się z całym teamem do St Johann i bawiliśmy się w towarzystwie skoczków z innych krajów aż do 03.00. Całe napięcie wreszcie ustąpiło. Nie marzyłem o niczym innym, jak tylko o tym, żeby się wreszcie wyspać. Od dziesięciu dni jeszcze mi się to nie udało.

Follow @SkokiNar

Zaloguj się, aby komentować

rejestracja »

zapomniałem hasło »

Regulamin komentarzy - rozwiń »Regulamin komentarzy - zwiń »

Redakcja zastrzega sobie prawo do usunięcia bądź zmodyfikowania komentarzy nie związanych z komentowaną treścią (artykułem, tekstem na blogu, zdjęciami, relacją LIVE itd.), a także obrażających skoczków, członków redakcji i innych użytkowników portalu oraz zawierających wulgaryzmy. Również "czaty" prowadzone w komentarzach nie są mile widziane.
Zabronione jest zamieszczanie w komentarzach jakichkolwiek reklam, w tym odnośników do stron internetowych.
Zabronione jest wielokrotne wysyłanie komentarza o tej samej treści.
Redakcja pragnie również zaznaczyć, że niekoniecznie odpowiada na typowe prowokacje (dotyczące np. tematyki artykułu, która nie odpowiada indywidualnemu użytkownikowi).
Wszelkie opinie krytyczne pod adresem redakcji prosimy kierować na adres e-mail redakcji - te zamieszczone w komentarzach będą ignorowane, aby uniknąć zejścia z tematu.
W komentarzach zamieszczanych w reklacji LIVE zabronione jest zamieszczanie informacji zawierających jedynie wynik zawodnika (odległość, miejsce).
Za nagminne łamanie reguł wymienionych w regulaminie, ogólnie pojętych zasad dobrego wychowania oraz netykiety na dany adres IP może zostać nałożona czasowa blokada adresu IP.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi zamieszczanych przez użytkowników. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną lub cywilną.
Redakcja informuje, że podczas dodawania komentarza zbierane są informacje o adresie IP komputera, z którego komentarz jest dodawany. Informacje te w razie potrzeby mogą zostać udostępnione organom ścigania w celu pociągnięcia autora komentarza do odpowiedzialności karnej lub cywilnej.
Redakcja gorąco zachęca do rozwagi i zachowania zdrowego rozsądku podczas umieszczania komentarzy.
Wysyłanie komentarza jest jednoznaczne z akceptacją powyższych zasad.

Komentarze (11)

kategorie użytkowników:

niezarejestrowany

zarejestrowany

redaktor

VIP

Menedżer Skoków

13.02.2019, 13:08

S.Hannawald:
Triumf-" juupii"
U padek- "kurka wodna"
Powrót- "hej,to ja,wróciłem".
A.Ma� �ysz:
T...-" a niech Cię..."
U...-"d la mnie bomba"
P...- "a niech go...".
J.Ahonen:
T- "żeby Cię Niemiecki dziadku..."
U- "oł je"
P-"spadaj&qu ot;
Ktoś ma pomysły na teksty innych mistrzów???

Menedżer Skoków

13.02.2019, 12:59

Sven Hannawald-gość,który się załamał psychicznie,kiedy Stoch zgarnął również 4 konkursy Vierschanzetournee.Pogłębił to niejaki Rjoju Kobajaszi.
A tak w ogóle a propos Niemców, kto widział w 2013 roku konkurs na Vikersundbaken,kiedy to Martin Schmidt klepnął bulę ?
Już nawet Asikainen wypadał na jego tle o wiele lepiej.

Lukash999

13.02.2019, 12:43

Przeczytałem ją pięć lat temu, kiedy ukazała się pierwszy raz. Jakaś taka niekonsekwentna. Jakby od razu po wygranym TCS w 2002 roku, krótka wzmianka o Salt Lake, dosłownie parę akapitów o sezonie 2002-03 , w którym był przecież drugim skoczkiem klasyfikacji i za chwilę wjeżdża wątek depresji, wypalenia jakie go dotknęło i gdzieś 1/3 biografii jest tylko o tym, o klinikach, szpitalach itp. Szczerze, myślałem że ta "sportowa" część będzie bogatsza. Szczególnie ten sezon 02/03 potraktowany doprawdy skrótowo, nie pamiętam dokładnie, może 1-2 strony o całym tym sezonie. Książka jest oczywiście godna polecenia, ale od momentu kulis sukcesu z 2002 roku, które co nie dziwi są w książce dość obszerne, potem cała reszta , to jest jakby niewiele znaczący dodatek, po to tylko żeby jak najprędzej przeskoczyć do późniejszych, pozasportowych wydarzeń..

Wierny Kibic

13.02.2019, 11:39

Spoko ta biiografia

TzB

12.02.2019, 20:22

Droga Redakcjo. A czy nie mogli byście oficjalnie, w imieniu portalu, wśród kibiców przeprowadzić np. petycję, zebrać dużą liczbę "podpisów" i z tym wystąpić do wydawnictwa SQN z prośbą, o zainteresowanie się polskim wydaniem biografii Jane Ahonena? Z tego, co się dowiedziałem jest to naprawdę godna uwagi pozycja, którą wielu fanów skoków by nabyło i przeczytało, jednak no cóż... nie każdy zna języki obce. No i przy okazji można było by poruszyć kolejną biografię, geniusza skoków, aktualnie świętej pamięci Mattiego Nykanena. Z nim mogło by być łatwiej, jako że po śmierci znów zrobiło się o nim głośno, i mógłby to być dobrze sprzedawany produkt.

TzB

12.02.2019, 20:16

Czytałem. Polecam gorąco. Można nie tylko poznać samego Svena, jego lata dzieciństwa, młodości ale również wczoć się wklimat tamtych lat, tamtego ustroju. Komuna w Polsce, podzielone Niemcy. Cywilizowany zachód oraz plebski biedny wschód. Bardzo dobrze mi się czytało tę książkę.

Polonus

12.02.2019, 10:58

W sprzedaży jest tez jeszcze biografia Honeckera. Równie chodliwa.

Tomek

12.02.2019, 10:12

Małysz to udzielał wywiadów przez kilka miesięcy, a potem przez kilka lat nic nie mówił do kamery. To trochę okazało się skuteczne bo jak mu się poprawiło lub mu powiedzieli że sponsor za to płaci to było tak że na treningu najlepszy - wywiad, w kwalifikacjach najlepszy - wywiad, a w konkursie 7.

11.02.2019, 19:57

Hannawald to był taki Norweg tamtych czasów - blondyn, wychudzony, skupiony na skoku, jakby trochę z innej bajki. Małysz to był śmieszek, wszędzie go było pełno, przeskakiwał skocznie, cieszył się, udzielał wywiadów i żartował z Austriakami. A Hannawald nie, Hannawald zawsze z boku, pełna koncentracja i ignorowanie świata zewnętrznego.

Teraz już nie ma takich Niemców, teraz wszyscy Niemcy to albo szkoła Szmitta, czyli uśmiechnięci i pozytywni, albo takie klasyczne narciarstwo niemieckie, czyli robię swoje i się nie wyróżniam. Wyjątek to Ajzenbiśla, ale on to akurat przeciwieństwo Hannawalda w drugą stronę.

Tomek

11.02.2019, 19:48

Przecież w Polsce mówili o nim jeszcze jak dobrze skakał jak o złodzieju i bandycie. Jak zgodził sie na wywiad to piedzieli że jest kawł chama i cwaniaka, a o Ammanie nadal tak mówią. Sam słyszałem jak znany komentator powiedział że na igrzyskach Amman okradł Małysza. To polscy dziennikarze nie wiem jakim cudem pomogli mu zakończyć karierę. Nie wiem Jakim cudem ale tak to wyglądało. To nie był jakiś dominator, a oni jak zajął drugie miejsce to napisali że skończył się, a wcześniej pojawił się z znikąd itp.

Lucifer Morningstar 3:)

11.02.2019, 15:33

SVEN HANNAWALD - wielki skoczek, mój największy idol w historii tej dyscypliny. Kariera urwana - zakończona przedwcześnie, ale jakże barwna burzliwa i pełna sukcesów. Ta dyscyplina bez Svena nie byłaby nigdy taka sama! Szacunek dla wielkiego czempiona SVENA HANNAWALDA!

Przekaż 1,5% podatku na rehabilitację syna naszego redaktora - Adam Mysiak