W świecie polityki działo się we Francji - zaprzysiężeni na urząd prezydenta tego kraju zostali Nicolas Sarkozy (2007) i François Hollande (2012).
Z innych ciekawostek: w 2004 roku w stanie Massachusetts (pierwszym w USA) zalegalizowano małżeństwa osób tej samej płci, a dwa lata później zakończono budowę Zapory Trzech Przełomów w Chinach. Również w 2006 roku w Polsce otwarto łódzką Manufakturę, natomiast pięć lat później - krakowskie Muzeum Sztuki Współczesnej (które zresztą niżej podpisanemu nieszczególnie się podoba - ale może po prostu nie rozumiem sztuki współczesnej). Ponadto w 2006 roku zakończyła się ostatnia w historii edycja legendarnego Wyścigu Pokoju.
A skoro jesteśmy przy kolarstwie - w 2013 roku zmarł francuski kolarz Philippe Gaumont, który dołączył do Wiktora Zina (polski architekt i rysownik, autor programu telewizyjnego "Piórkiem i węglem" - zm. 2007) i Robina Gibba (członek zespołu Bee Gees, zm. 2012).
A co w skokach? W 2001 roku pisaliśmy o dość kontrowersyjnej (przynajmniej z punktu widzenia niemieckich mediów) reklamie "Winiary - danie w 5 minut" z udziałem Adama Małysza. W filmiku pojawiła się wyraźna aluzja do Martina Schmitta - jedna z postaci (skoczków przedstawionych jako osobników średnio rozgarniętych) miała fioletowy kask.
W tym samym roku działacze PZN potwierdzili, że kolejnej zimy Puchar Świata powróci do Zakopanego. Zawdzięczaliśmy to przebudowie skoczni i dostosowaniu jej profilu do ówczesnych przepisów. Do samych zawodów konieczne było jeszcze postawienie nowej wieży sędziowskiej, natomiast z powodu braku funduszy odsunięto na później budowę szatni, centrum prasowo-telewizyjnego czy oświetlenia.
W roku 2002 w szkolenie japońskich skoczków włączył się legendarny zawodnik z Kraju Kwitnącej Wiśni - Yukio Kasaya. Mistrz olimpijski z Sapporo został szefem do spraw skoków w tamtejszej federacji (choć początkowo mówiło się, że ma być trenerem).
W roku 2003 poznaliśmy kadry kolejnych krajów na następny sezon. W Austrii głównym trenerem pozostał Hannu Lepistö, któremu pomagali Stefan Horngacher i Heinz Kuttin, natomiast drugi zespół objęli Alexander Pointner, Alexander Diess i Michael Beismann. W składzie kadry narodowej znaleźli się Andreas Goldberger, Martin Höllwarth, Andreas Kofler, Florian Ligl, Thomas Morgenstern, Christian Nagiller, Reinhard Schwarzenberger i Andreas Widhölzl, natomiast w kadrze A - m.in. Martin Koch i Wolfgang Loitzl.
Z kolei w Finlandii główny zespół prowadzili Tommi Nikunen i Kari Pätäri, których podopiecznymi byli Janne Ahonen, Janne Happonen, Jussi Hautamäki, Matti Hautamäki, Tami Kiuru, Akseli Kokkonen, Arttu Lappi i Veli-Matti Lindström.
Podczas gdy niemieccy skoczkowie w Zinnowitz na wyspie Uznam rozpoczęli treningi pod przywództwem nowego trenera, Wolfganga Steierta, Polacy przygotowywali się do pierwszego zgrupowania; niektórzy z nich (Marcin Bachleda, Tomasz Pochwała) mieli na głowie także sesję egzaminacyjną.
Wtedy pisaliśmy także o kolejnych planach dotyczących przebudowy Wielkiej Krokwi - wśród nich było położenie igelitu, wybudowanie domku dla zawodników na szczycie rozbiegu i ogrodzenie obiektu. Już wtedy mówiło się także o postawieniu nowego pawilonu u stóp skoczni.
Rok 2004 nie był szczęśliwy dla Roberta Matei - nasz skoczek upadł podczas treningów w Predazzo i złamał kość łódeczkową w nadgarstku - efektem było założenie gipsu. Mimo to ambitny zawodnik kontynuował ćwiczenia wraz z kolegami - z wyjątkiem skoków.
Do sezonu przygotowywał się również Adam Małysz, który chwalił sobie współpracę z Heinzem Kuttinem - nowym trenerem kadry. Podkreślał również wspaniałą atmosferę, jaką w zespole stworzył wcześniej Apoloniusz Tajner.
W tamtym czasie swoje kadry ogłaszały kolejne związki narciarskie - w Czechach trenerem pozostał Ján Tánczos, który opiekował się Jakubem Jandą, Janem Maturą, Janem Mazochem i Lukáš Hlavą; we Włoszech mieliśmy za to nowego szkoleniowca - dobrze nam znanego Hannu Lepistö. Jego asystentem został Roberto Cecon. Nowego trenera mieli także Austriacy - tam reprezentację narodową objął Alexander Pointner. Niemiecką kadrę prowadził natomiast Wolfgang Steiert, który w swoim zespole miał m.in. Georga Spätha, Svena Hannawalda, Alexandra Herra i Martina Schmitta. W kadrze 2a znaleźli się wtedy m.in. Severin Freund i Andreas Wank.
W Słowenii tymczasem kończyła się budowa nowej skoczni K-100 w Kranju. Ten obiekt uzupełnił rozbudowany kompleks, który stał się jedną z głównych baz treningowych Słoweńców.
W roku 2005 żyliśmy głównie meczem pomiędzy skoczkami narciarskimi a polskimi artystami. Zwyciężyli nasi ulubieńcy - skromną wygraną (1:0) dał im Robert Kranjec. Tego spotkania nie wspomina dobrze Veli-Matti Lindström - utalentowany fiński zawodnik złamał mniejszą kość łydki, co niestety załamało jego dobrze rozwijającą się karierę. Fin nie był jedynym pechowcem tego dnia - w starciach z artystami ucierpieli także Andreas Kofler, Florian Liegl i Bine Norcic.
Przy okazji meczu wybraliśmy się na spacer po Krakowie wraz z Akselim Kokkonenem. Efektem była sympatyczna sesja zdjęciowa, którą możecie zobaczyć tutaj i czat z polskimi kibicami, prowadzony ze studenckiego mieszkania przy ulicy Brożka ;) Plastikowe krzesło, na którym siedział Axu, cały czas stoi w garażu i przypomina o tym wydarzeniu ;)
I jeszcze trochę o kadrach - w Austrii pewne kontrowersje wywołała nominacja Manuela Fettnera do kadry narodowej; zdaniem wielu bardziej zasługiwali na to Stefan Thurnbichler i Balthasar Schneider. W Słowenii rewolucji nie było - ekipę Matjaza Zupana wciąż tworzyli Rok Benkovic, Jernej Damjan, Primoż Peterka, Jure Bogataj, Robert Kranjec, Peter Zonta i Bine Zupan. W Polsce było ciekawiej - ze względu na "niesportowe prowadzenie się" z kadry został wykluczony Mateusz Rutkowski.
Wspomnienia z roku 2006 znów zaczynamy od kadr. W Czechach pod wodzą nowego trenera Richarda Schallerta przygotowywali się Jakub Janda, Jan Matura, Antonin Hajek, Borek Sedlak i Ondrej Vaculik. W Austrii kadrę narodową nadal prowadził Alexander Pointner, który w składzie miał Martina Kocha, Andreasa Koflera, Thomasa Morgensterna i Andreasa Widhoelzla. W kadrze C znaleźli się wtedy Manuel Poppinger i Michael Hayböck - srebrni medaliści z MŚ Falun 2015.
W Słowenii ekipę Vasji Bajca tworzyli Rok Benkovic, Jernej Damjan, Robert Kranjec, Primoż Peterka, Jure Sinkovec, Jurij Tepes, Rok Urbanc, Bine Zupan i Peter Zonta; w zespole juniorów pojawił się wtedy Primoż Roglic - zwycięzca tegorocznego kolarskiego wyścigu dookoła Azerbejdżanu. W Finlandii natomiast Tommi Nikunen i Janne Väätäinen opiekowali się drużyną w składzie: Janne Ahonen, Janne Happonen, Matti Hautamäki, Joonas Ikonen, Risto Jussilainen, Tami Kiuru i Harri Olli.
Ciekawe rzeczy działy się w Niemczech - tamtejszą federację z hukiem opuścił Alexander Herr, który wdał się w konflikt z działaczami. Mówiło się nawet o możliwym dołączeniu Herra do polskiej kadry, ale ostatecznie do tego nie doszło.
W 2007 roku do nowego sezonu szykowali się Szwedzi - Johan Erikson, Andreas Aren, Jakob Grimholm i Isak Grimholm. Przyszłość malowała się dla nich w różowych barwach - w związku z obiecującymi wynikami w zawodach Pucharu Świata i Pucharu Kontynentalnego tamtejszy związek podwoił budżet na rozwój reprezentacji.
Inną ciekawostką był wywiad kibiców z zespołem The Kroisos. To wtedy dowiedzieliśmy się, że Jussi, Jake, Opa i Ville zaczęli grać tylko po to, by pozbawić ludzi słuchu. Ville skarżył się, że nie może nigdzie wyjść wieczorem w Kuopio, bo wszyscy pokazują go palcami jako wokalistę zespołu - Jussi za to stwierdził, że właśnie szuka pracy, bo z ich muzyki nie da się żyć...
W tym samym roku informowaliśmy również o przyspieszeniu prac budowlanych kompleksu Skalite w Szczyrku oraz o chorobie nowotworowej byłego trenera Niemców - Reinharda Hessa.
Rok 2008 przyniósł sporo wieści z Finlandii - w tamtejszej kadrze narodowej znaleźli się Janne Happonen, Matti Hautamäki, Arttu Lappi, Harri Olli, Ville Larinto i Sami Niemi. Brakowało oczywiście nazwiska Janne Ahonena, który wtedy zakończył karierę. Trenerem został Janne Väätäinen, a jego asystentem - Pentti Kokkonen. Do mistrzostw weteranów przygotowywał się natomiast Matti Nykänen.
Również w 2009 roku trzeci tydzień maja był terminem ogłoszenia fińskich kadr. W głównym zespole znaleźli się Janne Happonen, Matti Hautamäki, Kalle Keituri, Ville Larinto, Sami Niemi oraz Harri Olli - ponownie zabrakło tu Janne Ahonena, który po wznowieniu kariery miał trenować indywidualnie.
Ahonen znalazł się w fińskiej kadrze A w 2010 roku - choć już od początku przygotowań miał problemy, czekała go bowiem operacja stawu kolanowego. Do zespołu, jako drugi trener, dołączył jego były kolega z reprezentacji - Ville Kantee. Wokalista zespołu The Kroisos miał pomagać głównemu szkoleniowcowi, którym był Pekka Niemelä.
Nad sensem kontynuowania kariery zastanawiał się zwycięzca Turnieju Czterech Skoczni z 2007 roku Anders Jacobsen. Norweg stwierdził, że stracił motywację - na szczęście odzyskał ją na kolejne kilka lat, by ostatecznie opuścić światowe skocznie wiosną 2015.
Rok 2011 przyniósł zapowiedź rewolucji - Polski Związek Narciarski zamierzał wreszcie utworzyć kadrę kobiet, w której skład miały wejść Joanna Szwab i Joanna Gawron - ich trenerem miał zostać Kazimierz Bafia.
A skoro jesteśmy przy kadrach - mieliśmy pewne rotacje na stanowiskach trenerskich. Czeski mistrz świata z 1994 roku Jaroslav Sakala przyjął ofertę słoweńskiej federacji, pracę we Francji znalazł natomiast Słoweniec - Matjaz Zupan. Posady nie zamierzał zmienić za to Alexander Pointner, który przedłużył kontrakt z austriackim związkiem do 2014 roku.
W 2012 roku poznaliśmy kadry Austrii (w głównym zespole znaleźli się m.in. Morgenstern, Schlierenzauer, Kofler, Koch, Loitzl czy Hayboeck) i Niemiec (do ekipy Wernera Schustera nominowano m.in. Freitaga, Freunda, Wanka, Schmitta, Neumayera).
Interesowaliśmy się również wydarzeniami w zakopiańskim Centralnym Ośrodku Sportu, który zyskał nowego dyrektora - doświadczonego zresztą na podobnym stanowisku, Grzegorz Kotowicz kierował bowiem również COS w Szczyrku. Dyrektor zapowiadał renesans zakopiańskich obiektów.
I wreszcie rok 2014, w którym sporo mówiło się o trenerach. Na przykład o Matjazie Zupanie, głównym kandydacie na stanowisko szkoleniowca Rosjan. Albo o Gérardzie Colinie, który zastąpił Słoweńca na stanowisku trenera reprezentacji Francji. Na topie był również Alexander Stöckl - Anders Fannemel nazwał Austriaka jednym z najlepszych trenerów na świecie.
Nie brakowało również wieści ze Słowenii - tam Goran Janus powołał aż dziesięcioosobową kadrę, w której znaleźli się m.in. Peter Prevc, Jurij Tepes, Robert Kranjec i Jernej Damjan. Mówiąc o skoczkach z tego kraju warto wspomnieć także o Roku Benkovicu (mistrz świata z 2007 roku po kilku latach stwierdził, że podjął słuszną decyzję, wycofując się ze sportu w wieku 21 lat) i Primożu Peterce (dwukrotny zdobywca Pucharu Świata przyznał, że bałby się skoczyć na przebudowanej Letalnicy).
Ten odcinek cyklu zakończymy wyróżnieniami - srebrnym "Liściem Laurowym" dla niemieckich złotych medalistów olimpijskich i ogłoszeniem Danieli Iraschko-Stolz Sportsmenką Roku w Styrii.
Na koniec dodajmy, że w 2000 roku dobiegały końca prace nad pierwszą wersją pewnej strony internetowej o skokach narciarskich, która za sześć dni skończy piętnaście lat!