Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, w ramach których rywalizują skoczkowie, odbywają się co dwa lata. Oprócz skoków narciarskich o medale rywalizują także biegacze narciarscy i specjaliści od kombinacji norweskiej.

Zawody mistrzostw świata rozgrywane są według zasad stosowanych w Pucharze Świata, jednak nie są zaliczane do klasyfikacji generalnej PŚ. Do 1980 roku tytuł mistrza świata przyznawano także mistrzom olimpijskim.

Obecnie program skoków na mistrzostwach świata przewiduje rozegranie pięciu kompletów medali. Panowie walczą indywidualnie (na skoczni normalnej i dużej) oraz drużynowo (tylko na dużej skoczni), panie od 2009 roku mają konkurs indywidualny na skoczni normalnej, natomiast od 2013 roku rozgrywane są zawody drużyn mieszanych (skocznia normalna). W przeszłości mężczyźni rywalizowali drużynowo na skoczniach normalnych oraz indywidualnie na obiektach średnich.

O indywidualnym tytule mistrza świata decyduje jeden konkurs składający się z dwóch (lub - w przypadku trudnych warunków - nawet jednej) serii. Tym samym wygrywać mogą dość przypadkowi zawodnicy, którzy nie należą do ścisłej czołówki światowej - jak np. Tommy Ingebrigtsen w 1995 roku czy Rok Benkovic dziesięć lat później.

Historia mistrzostw świata

Przed laty największymi oponentami organizowania zimowych igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata w narciarstwie byli Norwegowie. Opór ten przełamano dopiero w 1924 roku, kiedy w Chamonix (Francja), gdzie odbywał się Tydzień Sportów Zimowych, kraje alpejskie i środkowoeuropejskie wymusiły na Norwegii całkowite ustępstwo. Już rok później odbyły się pierwsze mistrzostwa świata w Johannisbadzie (Czechy - Jańskie Łaźnie), które wygrał Willy Dick.

W 1929 roku najlepsi skoczkowie po raz pierwszy zagościli w Zakopanem, gdzie całe podium zajęli Norwegowie. Wygrał wtedy Sigmund Ruud, który skoczył 57 i 55 metrów. Najlepiej z Polaków zaprezentował się Bronisław Czech (skoki na odległość 50 i 53,5 m). Dominacja zawodników z Norwegii, Finlandii i Szwecji była w tamtych czasach przytłaczająca - tylko wyjątkowo na podium stawali przedstawiciele innych krajów.

Ponownie w Zakopanem Polacy ujrzeli czołówkę skoczków dziesięć lat później. Wtedy wielkim naszym faworytem był Stanisław Marusarz, który rok wcześniej w Lahti był drugi. Mówi się, że Marusarzowi należało się wtedy złoto, gdyż został ewidentnie skrzywdzony przez skandynawskich sędziów, oceniających w owych czasach odległość "na oko". W Zakopanem był dopiero piąty. Wygrał wtedy Josef Bradl (Niemcy/Austria) skokami 80 i 76,5 metra.

O ile przed wojną mistrzostwa rozgrywano w zasadzie co roku, to od 1950 wprowadzono czteroletni cykl, a mistrzostwa świata odbywały się w połowie cyklu olimpijskiego.

Zakopane było w roku 1962 miejscem historycznego wydarzenia. Wtedy to po raz pierwszy w historii wyłoniono dwóch mistrzów - na małej i średniej skoczni. Na Wielkiej Krokwi wygrał Helmut Recknagel (NRD) - 97,5, 103 i 98,5 metra. Wtedy z trzech skoków wybierano dwa najlepsze, a trzeci zostawał odrzucony. Na Średniej Krokwi wygrał Toralf Engan, a drugi był Antoni Łaciak.

Z biegiem lat malała dominacja zawodników ze Skandynawii - na podium zaczęli ich zastępować głównie skoczkowie z NRD i ZSRR. Największym polskim osiągnięciem tamtych czasów był brązowy medal Stanisława Gąsienicy-Daniela, zdobyty na dużej skoczni w Szczyrbskim Jeziorze (Wysokie Tatry) w 1970 roku.

W roku 1982 do programu mistrzostw świata dołączono trzecią konkurencję - konkurs drużynowy na dużej skoczni, a w roku 2001 - także na skoczni normalnej. Od 1985 roku mistrzostwa rozgrywane są w latach nieparzystych, co dwa lata. Ciekawostką jest też to, że MŚ z reguły odbywają się w Europie.

Pierwszym polskim mistrzem świata w skokach narciarskich został Adam Małysz, który wywalczył złoto w 2001 roku w Lahti; później powtórzył swój wyczyn jeszcze w Val di Fiemme (2003 - dwukrotnie) i Sapporo (2007). Innym zawodnikiem, który zdobył medal w Val di Fiemme, był Kamil Stoch (2013). Z kolei w 2017 roku polski zespół (Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Maciej Kot, Kamil Stoch) po raz pierwszy w historii sięgnął po drużynowe mistrzostwo świata.