Miniona sobota z pewnością zapisze się w historii skoków narciarskich kobiet. Pierwszy konkurs Pucharu Świata pań, jaki odbył się w Lillehammer, to kolejny duży krok w rozwoju tej dyscypliny. Jakie wrażenia z zawodów mają same zainteresowane? O to postanowiliśmy zapytać norweską zawodniczkę Maren Lundby.

W ten weekend odbyły się pierwsze w historii zawody Pucharu Świata kobiet. Jak wrażenia?

To był bardzo miły weekend. Duża w tym zasługa organizatorów zawodów, wszystko było świetnie przygotowane. Zawody też stały ma wysokim poziomie. Ogólnie jestem bardzo zadowolona.

Czy coś konkretnie zapadło Ci w pamięć?

Nic konkretnego, ale wiem, że zapamiętam ten weekend do końca życia. To były zawody przełomowe, pierwsze w historii i świetnie było być ich częścią.


Zawody odbywały się w Norwegii. Czy ma to dla Ciebie szczególne znaczenie?

Szczerze powiedziawszy, to nie. Ale z drugiej strony cieszę się, że zawody odbyły się w Norwegii, zwłaszcza w Lillehammer, mieście, w którym teraz mieszkam. Poza tym to moja skocznia, więc skakało mi się bardzo dobrze.

Jak oceniłabyś reakcję fanów podczas zawodów? Czy reakcje kibiców były podobne do tych, jakie można zaobserwować podczas zawodów panów?

Podczas zawodów byłam skupiona głównie na tym, żeby się dobrze zaprezentować, więc nie wiem, co działo się na trybunach (śmiech). Ale wiem, że zawody oglądała moja rodzina i wielu znajomych. Po skoku jednak zobaczyłam, że zbyt wielu widzów nie było. Chciałabym, żeby z czasem to się zmieniło.

Czy sądzisz, że wprowadzenie zawodów PŚ do kalendarza pomoże skokom kobiet zyskać na popularności?

Tak, wydaje mi się, że dzięki temu zobaczy nas więcej osób. Każde zawody będą transmitowane w telewizji. Poza tym małe dziewczynki będą nas widziały i może dzięki temu też będą chciały skakać. Myślę, że to nam pomoże, może nie od razu, ale z czasem przyniesie efekty.


Sytuacja, kiedy Wasze zawody odbywają się w tym samym czasie i w tym samym miejscu, co zawody mężczyzn, jest rzadka. Czy podczas takich zawodów „korzystacie z sytuacji” i spędzacie czas z chłopakami, czy raczej nie ma na to czasu?

Nie mamy na to czasu. Jeżeli już coś robimy wspólnie, to trenujemy, ale to też niezbyt często. Od czasu do czasu fajne są takie łączone treningi, zawsze możemy czegoś się od chłopaków nauczyć, coś podpatrzeć. Poza tym wielu skoczków norweskich mieszka na stałe w Lillehammer, wiec często widuję ich codziennie.

A podoba Ci się idea organizowania konkursów męskich i damskich w tym samym czasie i miejscu? Czy wolicie jednak skakać samodzielnie, bo jest wtedy spokojniej?

Różnie. Od czasu do czasu miło jest zobaczyć tłumy na trybunach, nawet jeśli przyszły dla chłopców. A czasem fajnie jest poskakać w ciszy i spokoju (śmiech).

A drużynowe konkursy mieszane? Czy Norwegia ma w nich duże szanse? Ten pomysł jest super. To będzie coś nowego i ekscytującego. Poza tym więcej krajów będzie mogło wygrywać w zawodach tego typu, więc konkursy będą ciekawsze. Norwegia ma szansę na podium, ale Austria jest - póki co - jednak ciągle nie do pokonania.


Czy wprowadzenie zawodów PŚ jest ważniejsze niż wprowadzenie zawodów pań do programu mistrzostw świata?

Ważny jest zarówno Puchar Świata, jak i mistrzostwa świata. Podczas konkursów PŚ więcej osób może nas zobaczyć, bo te konkursy są bardziej dostępne. Wygrana w konkursie MŚ jest jednak ważniejsza, bo o takim medalu marzy każdy sportowiec.

A jak będą wyglądały teraz zawody Pucharu Kontynentalnego, skoro większość z Was będzie skakała w PŚ?

Myślę, że w CoC-ach będą teraz skakały przede wszystkim młode zawodniczki. Na zawodach Pucharu Kontynentalnego można też poznać wiele ciekawych skoczkiń z tych bardziej „egzotycznych” krajów. Poza tym, ja bardzo sie cieszę z nadchodzących zawodów CoC w ten weekend w Notodden.

Co chcesz osiągnąć w tym sezonie? Masz jakieś przeczucia co do tego, kto wygra klasyfikację generalną?

Moim głównym celem są Mistrzostwa Świata Juniorów w Turcji. Poza tym chcę się też dobrze zaprezentować w zawodach PŚ. Co do klasyfikacji generalnej, myślę że największe szanse mają Sarah Hendrickson, Daniela Iraschko, Coline Mattel i Jacqueline Seifriedsberger.