Reprezentanci nietypowych krajów w narciarstwie alpejskim cz. 2

Oto druga część mojego artykułu o nietypowych krajach w narciarstwie alpejskim...

AUSTRALIA - akurat obecność Australijczyków i Australijek nie dziwi szczególnie fanów tego sportu. Sporo ich było, by wszystkich wymieniać. Skupię się więc na tych dobrych. Wśród Australijek zdecydowanie najlepsza była Zali Steggall. Wiele lat w czołówce slalomu i mistrzostwo świata w 1999. Australijki jednakże dość dawno nie punktowały już w PŚ. Punktują za to Australijczycy (jak Craig Branch czy Jomo Brauer), niemniej najlepszym w historii był chyba Steven Lee - wygrał nawet supergiganta (zaliczanego wtedy do klasyfikacji... slalomu giganta) w sezonie 1984/85
GRENADA - o tym przypadku już pisałem, ale warto przypomnieć. Elfi Eder - zwyciężczyni klasyfikacji slalomu w sezonie 1995/96, srebrna medalistka olimpijska z Lillehammer reprezentowała Austrię, aż do sezonu 1998/99, kiedy postanowiła jeździć dla malutkiej i nie znaczącej nic w świecie narciarskim Grenady. Pojeździła jeden sezon i zdobyła kilkadziesiąt (dokładnie: 62) punktów. Straciła się ogólnie.
HISZPANIA - to też nie jest znowu aż tak nietypowy kraj dla tego sportu. Odbyły się w końcu Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim tam, poza tym jakoś zawsze potrafili zaznaczyć swoją obecność. Z tym, że od lat 80. nie zapunktował żaden Hiszpan. Najlepszym zdecydowanie był brązowy medalista mistrzostw świata (1974) i mistrz olimpijski (1972) w slalomie Francisco Fernandez Ochoa. Jego siostra Blanca również w slalomie wywalczyła brąz w Albertville na zakończenie kariery. Świetną gigancistką, która wygrała sześć zawodów w karierze była mająca wybitnego pecha do wielkich imprez Maria Jose Rienda Contreras (jeździ bez skutków do dziś). Obecnie najlepszą Hiszpanką punktującą w PŚ (z epizodycznym podium przed laty w roku 2000) Carolina Ruiz Castillo.
HOLANDIA - tak jak w skokach, tak i w narciarstwie alpejskich, jakieś ogony im się trafiły. Najlepsza, Christa Kinshofer reprezentowała głównie Niemcy z przerwą na sezony 1985/86 i 1986/87 kiedy to dla Holandii zdobyła nawet sporo punktów (najlepsze miejsce - 5). Holenderką z krwi i kości była za to Angelika van der Kraats - jeden raz zapunktowała w kombinacji w sezonie 1984/85. Wśród panów jedyne punkty zdobył w sezonie 1998/99 w supergigancie Harald de Man (II)
IRAN/SAN MARINO - te nie mające nic ze sobą wspólnego kraje omawiam razem nie bez kozery. Była bowiem taka naprawdę dobra zawodniczka (kilka podiów w karierze) - Elena Matous. Która była... Włoszką czeskiego pochodzenia (sic!). W sumie istnieją spore wątpliwości co do lat, w których reprezentowała różne kraje. Przyjmuje się na ogół, że do roku 1978 jeździła dla Iranu (podobno nigdy nie punktowała dla Włoch, jednak nie wiem, czy barw sanmaryńskich nie reprezentowała też przed 1978), później po rewolucji ajatollahów jeździła już dla San Marino. Przeczytałem też, że reprezentowała Liban, ale nie znalazłem potwierdzenia. Co ciekawe, na stronie FIS figuruje błędnie jako reprezentantka... Luksemburga, warto dodać, że jest (lub była) prezesem jakiejś firmy na terenie Polski (widnieje w KRS, jako Elena Matous-Radici, to po mężu śp. Fausto Radicim, włoskim alpejczyku). Jeszcze dodam, że przez cały czas miała włoskie obywatelstwo nie przyjmując innego (przepisy ówczesne na to pozwalały).
IRLANDIA - Robert McKee w sezonie 1980/81 zdobył punkty w kombinacji. Co uważam, za sporą sensację.
ISLANDIA - nawet w poprzednich sezonach w slalomie punktował Bjoergvin Bjoergvinsson, ale nie on jest najważniejszy. W latach 1997/98 był taki szalony slalomista Kirstinn Bjornsson - w sezonie 1997/98 przebojem rozpoczął od drugiego miejsca na otwarcie PŚ, ale on jeździł zawsze na maksymalnym ryzyko - w tamtym sezonie zapunktował jeszcze tylko raz - również na drugiej pozycji. W następnym sezonie raz był jedenasty, rok później zdarzyło mu się, aż pięć razy zdobyć punkty. Najwyżej na miejscu czwartym. Była to barwna postać, niemniej już zapomniana.

CDN.

« wszystkie wpisy