Jak to u mnie w częściach zerowych bywało, skupię się na zawodnikach, którzy zanotowali jeden, lub więcej startów w konkursie, ale nie zdobyli punktu. Oznaczenia będą dość typowe, jak w poprzednich artykułach, i chyba nie trzeba ich tu wyjaśniać szczególnie. Pewnym novum jest wyszczególnienie wszystkich startów. Myślę, że to ciekawsze, niż teksty o niczym.

Rune Velta (Norwegia) – 19.07.1989 (1 start + 0 razy odpadł w kwalifikacjach; najwyżej 43 miejsce) – COC
OSLO – 43; PUCHAR NORDYCKI – 61 – znany z Pucharu Kontynentalnego Norweg nie miał za wielu szans, by pokazać klasę w PŚ.

Georgij Czerwiakow (Rosja) – 15.02.1990 (1+1; 45; LOTY; DRUŻYNY) – FIS, COC
WILLINGEN – 45; KLINGENTHAL – kwalifikacje; MŚ LOTY – kwalifikacje
DRUŻYNA WILLINGEN – 12, DRUŻYNA MŚ LOTY – 9 – chyba nieco na wyrost powołany na Mistrzostwa Świata w Lotach

Markus Eggenhofer (Austria) – 11.12.1987 (27 w poprzednim sezonie; 1+1; 35) – COC
BISCHOFSHOFEN – 35; INNSBRUCK – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 58 – zadziwiająco bezbarwnie skakał Eggenhofer, po dobrym debiucie w sezonie 2008/09 zatracił się w przeciętności.

Stanisław Oszepkow (Rosja) – 21.03.1989 (1+1; 43; LOTY; DRUŻYNY) – FIS, COC
WILLINGEN – 43; KLIGENTHAL – kwalifikacje
DRUŻYNA WILLINGEN – 12, DRUŻYNA LOTY – 9 – wiadomo, że MŚ w Lotach Rosjanie odpuścili. Tak jak chyba większośc sezonu

Felix Schoft (Niemcy) – 06.07.1990 (45/1+1; 48) – FIS, COC
KLINGENTHAL – 48; GA-PA – kwalifikacje – Felix też nie należy do najlepszych zawodników swojego kraju. To się jednak może zmienić.

Rafał Śliż (Polska) – 11.07.1983 (49/1+1; 48; LOTY) – COC
SAPPORO 2 – 48; SAPPORO 1 – kwalifikacje; MŚ LOTY – 32 – miniony sezon miał Rafał słaby, ale już latem pokazał, że będzie walczył o miejsce w kadrze A.

Christian Ulmer (Niemcy) – 19.08.1984 (76; 1+1; 33) – FIS, COC
OBERSTDORF LOTY – 33; GA-PA – kwalifikacje – Christian Ulmer kiedyś potrafił zająć miejsce nawet w pierwszej „10” zawodów PŚ. No, ale więcej miał wtedy szczęścia niż rozumu trzeba to przyznać.

David Unterberger (Austria) – 23.09.1988 (1+1; 40) – COC
BISCHOFSHOFEN – 40; INNSBRUCK – kwalifikacje; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 59 – zwycięzca Pucharu Kontynentalnego jakoś nie potrafi przebić się do Pucharu Świata. Co znacznie umniejsza ten sukces.

Shuji Endo (Japonia) – 28.06.1986 (1+2; 50; DRUŻYNA) – FIS, COC
KLINGENTHAL – 50; OBERSTDORF LOTY, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 8 – pojawiał się wtedy, gdy Japonia wystawiała drugi sort. Ale nie można powiedzieć, by zrobił furorę wcale nie tak młodziutki Japończyk.

Jakub Kot (Polska) – 19.01.1990 (2009; 1+2; 35; DRUŻYNA) – FIS, COC
OBERSTDORF LOTY – 35; KLINGENTHAL, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 7; DRUŻYNA WILLINGEN – 10 – starszy z braci Kotów, podobnie jak Brat, jakoś nie umie się w PŚ przełamać.

Ondřej Vaculik (Czechy) – 12.05.1986 (62; 1+2; 46; DRUŻYNA) – FIS, COC
KLINGENTHAL – 46; OBERSTDORF LOTY, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 6; DRUŻYNA WILLINGEN – 8 – Vaculik obniżył też loty, choć nie oszukujmy się, to nigdy nie był skoczek światowej klasy.

Andrzej Zapotoczny (Polska) – 16.10.1991 (1+2; 49; DRUŻYNA) – FIS, coc
ZAKOPANE 1 – 49; ZAKOPANE 2, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA WILLINGEN – 10 – moim zdaniem młody skoczek nieco na wyrost został próbowany w Pucharze Świata. Niemniej starty latem pokazują, że może to być jeszcze naprawdę dobry zawodnik.

Piotr Żyła (Polska) – 16.01.1987 (81; 1+2; 42; DRUŻYNA) – COC
LILLEHAMMER 2 – 42; KUUSAMO, LILLEHAMMER 1 – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 5 – Żyła bardzo znacząco spadł w klasyfikacji światowych skoków. Raczej nie jest już brany pod uwagę przy ustalaniu kadry A, a wydawało się, że będzie inaczej.

Maciej Kot (Polska) – 09.06.1991 (2009; 1+3; 35) – COC
SAPPORO 2 – 35; SAPPORO 1, ZAKOPANE 1 & 2 – kwalifikacje – niemoc Macieja Kota w PŚ trwa, co jest o tyle zaskakujące, że latem skacze naprawdę bardzo dobrze. Stawiam jednak, że w nadchodzącym sezonie zdobędzie swoje pierwsze punkty i to nie jeden i nie dwa.

Ilimar Pärn (Estonia) – 27.01.1988 (1+3; 56) – FIS, coc
KUOPIO – 56; ZAKOPANE 1 & 2, LAHTI – kwalifikacje; TURNIEJ NORDYCKI – 66 – raczej przeciętny zawodnik, swój jedyny start zawdzięcza li tylko nie rozgrywaniu kwalifikacji. Zdyskwalifikowany w drugim z konkursów zakopiańskich(co oznaczam na zielono).

Roman Siergiejewicz Trofimow (Rosja) – 19.11.1989 (1+3; 48; LOTY; DRUŻYNA) – FIS, COC
WILLINGEN – 48; MŚ LOTY – 38; SAPPORO 1 & 2, KLINGENTHAL – kwalifikacje; DRUŻYNA WILLINGEN 12; DRUŻYNA MŚ LOTY – 9 – Roman, syn Siergieja Trofimowa, to jeden z najciekawszych zawodników z tej grupy. Niby nie notuje żadnych sukcesów w najważniejszych konkursach, ale w zawodach drugo- i trzecioligowych zdarza mu się nawet wygrywać. Rosjanie też rzadko wybijają się w wieku nastoletnim(może jeden Karelin i nie było to drugi Schlierenzauer), więc kto wie, co z Trofimowa będzie niebawem.

Radik Żaparow (Kazachstan) – 29.02.1984 (2009*2008; 1+4; 32; DRUŻYNA) – COC
LILLEHAMMER 2 – 32; ENGELBERG 1, INNSBRUCK, OBERSTDORF LOTY, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA OBERSTDORF LOTY – 9; DRUŻYNA WILLINGEN – 11 – Poniżej oczekiwań i to mocno. Całkiem niezły Kazach już drugi sezon z rzędu zostaje bez punktów PŚ. Nikt od niego nie wymaga zwycięstw, ale punkty PŚ nie zdarzały się mu znowu przecież tak rzadko.

Michael Glasder (USA) – 27.03.1987 (1+5; 48; LOTY, DRUŻYNA) – FIS, COC
SAPPORO 1 – 48; KUUSAMO, SAPPORO 2, OBERSTDORF LOTY, KLINGENTHAL, LILLEHAMMER 3 – kwalifikacje; MŚ LOTY – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 13; DRUŻYNA MŚ LOTY – 10 – Amerykanie nie umieją jakoś odnaleźć swej formy. Niegdyś naprawdę sporo ich liczyło się w światowej czołówce, w ścisłym(Jim Holland, Jeffrey Hastings), bądź szerokim(Mike Holland, Alan Alborn) tego słowa znaczeniu. Dziś trzeba by było to pojęcie nie wiadomo jak bardzo rozszerzyć, by znaleźć dla nich miejsce.

Oleksandr Lazarowicz (Ukraina) – 30.08.1984 (82; 1+5; 48; IGRZYSKA; DRUŻYNA)
ENGELBERG 2 – 48; KUUSAMO, SAPPORO 1, ZAKOPANE 2, LILLEHAMMER 3, OSLO; IO K90 & K120 – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 14 – ciekawe, że Lazarowicz skakał zimą tylko w Pucharze Świata, ale był cieniem samego siebie z niezłego sezonu 2008/09.

Mackenzie Boyd-Clowes (Kanada) – 13.07.1991 (2009; 1+6; 45; IGRZYSKA; DRUŻYNA) – FIS, COC
SAPPORO 1 – 45; LILLEHAMMER 1 & 2, ENGELBERG 1, 2 & 3, SAPPORO 2 – kwalifikacje, IO K90 & K120 – kwalifikacje; DRUŻYNA IGRZYSKA – 12 – zawsze się zastanawiam, czy taki skoczek jak Boyd-Clowes nie umie się przebić bo jest z Kanady, czy widzimy go w najważniejszych zawodach tylko dlatego, że jest z Kanady. Dylemat wbrew pozorom nie jest taki prosty do rozwiązania.

Remy Francais (Szwajcaria) – 24.03.1989 (1+8; 47; DRUŻYNA) – FIS, COC
KUUSAMO – 47; ENGELBERG 1, 2 & 3, GA-PA, INNSBRUCK, SAPPORO 1 & 2, WILLINGEN – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 6, DRUŻYNA WILLINGEN – 13 – Francais raczej szczęśliwie zaliczył debiut w konkursie głównym PŚ, by pogrążyć się w odmętach przeciętności, z której wybić się nie jest tak łatwo.

Kazuyoshi Funaki (Japonia) – 27.04.1975 (63; 2+0; 34) – FIS, COC
SAPPORO 1 – 38, SAPPORO 2 – 34 – to był kiedyś naprawdę wielki skoczek. Zresztą, chyba nie trzeba go nikomu przedstawiać. Jakoś jednak mam przeczucie, że jeszcze nas czymś zaskoczy. W końcu – jak na Japończyka to zaiste młodzian.

Juha-Matti Ruuskanen (Finlandia) – 24.07.1984 (82; 2+0; 35) – COC
SAPPORO 1 – 35, SAPPORO 2 – 43 – popularny i u nas Fin nie miał dobrego sezonu, ale trzeba też stwierdzić jasno, że nie miał też wiele szans, by się wykazać. Może w nadchodzącym sezonie będzie lepiej?

Marco Grigoli (Szwajcaria) – 27.04.1991 (2+1; 39; DRUŻYNA) – FIS, COC
KLINGENTHAL – 39, WILLINGEN – 41; LAHTI – kwalifikacje; DRUŻYNA WILLINGEN – 13, DRUŻYNA LAHTI – 9 – wiele szans nie dostawał, ale wydaje się być o wiele lepszych skoczkiem niż Francais(co widać też było podczas LGP).

Rok Urbanc (Słowenia) – 28.02.1985 (71; 2+1; 39; DRUŻYNA) – COC
SAPPORO 1 – 41, WILLINGEN – 39; SAPPORO 2 – kwalifikacje; DRUŻYNA WILLINGEN – 4 – niegdysiejszy szczęśliwy zwycięzca z Zakopanego pokazuje swymi startami, że wprowadzenie do najważniejszych zawodów modyfikacji punktowej za wiatr nie wzięło się znikąd.

Stefan Read (Kanada) – 07.05.1987 (2009*2007; 2+5; 41; IGRZYSKA, DRUŻYNA) – COC
LILLEHAMMER 2 – 41, SAPPORO 2 – 49; LILLEHAMMER 1, ENGELBERG 1, 2 & 3, SAPPORO 1 – kwalifikacje; IO K90 – kwalifikacje, IO K120 – 46; DRUŻYNA IGRZYSKA – 12 – to ważny skoczek, gdyż przywrócił swego czasu po wielu latach Kanadę do krajów punktujących w PŚ. Niemniej nie poszedł za ciosem, kariery nie zrobił i karierę zakończył. Szkoda…

Władimir Zografski (Bułgaria) – 14.07.1993 (2009; 2+10; 46; MŚ LOTY) – COC
ENGELBERG 2 – 49, WILLINGEN – 46; LILLEHAMMER 1 & 2, ENGELBERG 1 & 3, OBERSTDORF, GA-PA, INNSBRUCK, SAPPORO 1 & 2, KLINGENTHAL – kwalifikacje; MŚ LOTY – kwalifikacje – tego zawodnika obserwuję z olbrzymim zainteresowaniem. Już przywrócił Bułgarię na mapie światowych skoków i  mogę się założyć, że w nadchodzącym sezonie zdobędzie pierwsze punkty PŚ.

Pascal Egloff (Szwajcaria) – 08.08.1992 (3+3; 35; DRUŻYNA) – FIS, COC
KUUSAMO – 35, ENGELBERG 1 – 51, ENGELBERG 3 – 47; ENGELBERG 2, GA-PA, INNSBRUCK – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 6 – nie wróżę mu za dużej kariery. Z grupy „pozostałych Szwajcarów” najlepszy wydaje się być jednak Marco Grigoli.

Sami Niemi (Finlandia) – 16.02.1991 (82; 3+3; 38; DRUŻYNA) – COC
KUUSAMO 49, SAPPORO 2 – 38, WILLINGEN – 47; SAPPORO 1, KLINGENTHAL, LAHTI – kwalifikacje, DRUŻYNA WILLINGEN – 5 – niby utalentowany skoczek, ale też jakoś nie potrafi tego potwierdzić dobrymi wynikami w PŚ.

Heung-Chul Choi (Korea Południowa) – 03.12.1981 (2009*2008; 3+10; 36; IGRZYSKA; LOTY) – FIS, COC
KULM 1 – 39, KULM 2 – 40, SAPPORO 2 – 36; KUUSAMO, ENGELBERG 1, 2 & 3, OBERSTDORF, GA-PA, INNSBRUCK, SAPPORO 1, LILLEHAMMER 3, OSLO; IO K90 – 48, IO K120 – 49; MŚ LOTY – kwalifikacje – bardzo doświadczony skoczek koreański sezon miał raczej stracony, niemniej latem widać było pewne symptomy poprawy. Czy trwałe? Zobaczymy.

Tomas Zmoray (Słowacja) – 26.07.1986 (2009; 3+10; 36; IGRZYSKA; LOTY) – FIS, COC
LILLEHAMMER 2 – 38, KLINGENTHAL – 49, OSLO – 36; LILLEHAMMER 1, ENGELBERG 1, 2 & 3, OBERSTDORF, GA-PA, INNSBRUCK, BISCHOFSHOFEN, KULM 1, LILLEHAMMER – kwalifikacje; TURNIEJ NORDYCKI – 60; IO K90 – kwalifikacje, IO K120 – 43; MŚ LOTY – kwalifikacje – najlepszy ze Słowaków również raczej realizuje się w zawodach rangi niższej. Coś ciężko naszym południowym sąsiadom przebić się do czołówki światowych skoków.

Dawid Kubacki (Polska) – 12.03.1990 (2009; 4+0; 32) – FIS, COC
SAPPORO 1 – 37, SAPPORO 2 – 32, ZAKOPANE 1 – 40, ZAKOPANE 2 – 43 – forma młodego Polaka eksplodowała podczas LGP. Czekamy więc na powtórkę w sezonie zimowym.

Julian Musiol (Niemcy) – 04.04.1986 (71; 4+1; 35) – fis, COC
KLINGENTHAL – 41, LAHTI – 35, KUOPIO – 49, LILLEHAMMER – 44; GA-PA – kwalifikacje; TURNIEJ NORDYCKI – 49 – niemal w każdym sezonie dostaje szansę, ale jakoś nie potrafi

Diego Dellasega (Włochy) – 05.12.1990 (2009; 5+4; 39; DRUŻYNA, LOTY) – FIS, COC
SAPPORO 1 – 39, SAPPORO 2 – 50, WILLINGEN – dyskwalifikacja, LAHTI – 45, KUOPIO – 51; KUUSAMO, ENGELBERG 2, LILLEHAMMER 3, OSLO – kwalifikacje; TURNIEJ NORDYCKI – 58; MŚ LOTY – kwalifikacje – medalista MŚ Juniorów miał trochę pecha, w Willingen dyskwalifikacja odebrała mu pewne punkty, jak i start na Igrzyskach Olimpijskich. Szkoda trochę sympatycznego Włocha.

Wołodimir Boszczuk (Ukraina) – 03.08.1982 (76; 5+7; 35; IGRZYSKA; DRUŻYNA)
KUUSAMO – 41, ENGELBERG 1 – 44, SAPPORO 2 – 46, ZAKOPANE 1 – 43, KLINGENTHAL – 35; ENGELBERG 3, OBERSTDORF, GA-PA, INNSBRUCK, BISCHOFSHOFEN, LILLEHAMMER 3, OSLO – kwalifikacje; IO K90 – 50, IO K120 – kwalifikacje; DRUŻYNA KUUSAMO – 14 – Boszczuk to przypadek nieco podobny do Lazarowicza. Skakał tylko w PŚ, ale nie przełożyło się to na dobre wyniki, a szkoda.

TĘ CZĘŚĆ KOŃCZY 3 ZAWODNIKÓW, KTÓRZY BEZ PUNKTÓW STARTOWALI W 8 ZAWODACH

Iwan Karaułow (Kazachstan) – 23.06.1980 (2009*2006; 8+6; 34; LOTY; DRUŻYNA) – FIS, COC
LILLEHAMMER 1 – 34, LILLEHAMMER 2 – 37, ENGELBERG 1 – 46, ENGELBERG 3 – 46, ZAKOPANE 1 – 42, ZAKOPANE 2 – 44, KLINGENTHAL – 43, WILLINGEN – 40;
KUUSAMO, GA-PA, BISCHOFSHOFEN, KULM 1, OBERSTDORF LOTY, LAHTI – kwalifikacje; MŚ LOTY – 36; DRUŻYNA WILLINGEN – 11, DRUŻYNA LAHTI – 12 – doświadczony zawodnik z Kazachstanu, który na bardzo wiele swoich startów w konkursach głównych PŚ punkty zdobywał nad wyraz rzadko.

David Lazzaroni (Francja) – 04.02.1985 (2009*2008; 8+6; 32; IGRZYSKA; DRUŻYNA)
LILLEHAMMER 1 – 33, LILLEHAMMER 2 – 50, ZAKOPANE 1 – dyskwalifikacja, ZAKOPANE 2 – 49, OBERSTDORF LOTY – 36, WILLINGEN – 32, KUOPIO – 46, OSLO – 34; KUUSAMO, INNSBRUCK., BISCHOFSHOFEN, KULM 1, LAHTI, LILLEHAMMER 3; TURNIEJ NORDYCKI – 56; IO K90 – 47, IO K120 – 34; DRUŻYNA WILLINGEN – 7, DRUŻYNA IGRZYSKA – 9, DRUŻYNA LAHTI – 13 – Lazzaroni też bardzo, ale to bardzo spadł w hierarchii skoków. Dwa lata temu należał do szerokiej czołówki, po czym przez dwa lata nie potrafił zdobyć punktów i zakończył karierę. Tego zawodnika szkoda szczególnie.

Nicholas Alexander (USA) – 24.08.1988 (8+8; 38; IGRZYSKA; LOTY; DRUŻYNA) – COC, FIS
KUUSAMO – 44, LILLEHAMMER 1 – 46, ENGELBERG 2 – 45, ENGELBERG 3 – 42, OBERSTDORF – 42, INNSBRUCK – 48, LAHTI – 38, KUOPIO – 53; LILLEHAMMER 2, ENGELBERG 1, GA-PA, BISCHOFSHOFEN, KULM 1, OBERSTDORF LOTY, LILLEHAMMER 3, OSLO; TURNIEJ 4 SKOCZNI – 56; TURNIEJ NORDYCKI – 57; IO K90 – 41, IO K120 – 40; MŚ LOTY – dyskwalifikacja; DRUŻYNA KUUSAMO – 13, DRUŻYNA IGRZYSKA – 11, DRUŻYNA MŚ LOTY – 10 – uff… często stosunkowo młody jeszcze Amerykanin się pojawiał. Aż dziw kiedy znajdował czas na inne zawody. Widać w tym jakiś progres – Alexander to zawodnik na pewno rozwojowy. Zobaczymy…

CDN

PS. Załamałem się ostatnio, bo zobaczyłem, że już na Wikipedii są podobne zestawienia. Jednak zapewniam czytelników, że ja swoje robię sam na podstawie strony FIS i zawsze się coś nowego tu znajdzie.

PS2. Pozdrowienia i podziękowania dla kolegów, czy koleżanek, który ten artykuł pełen BOLDÓW, ITALIKÓW i wszelakich kolorów wrzucili.