Ankamalyszomanka
@Elite
masz rację- to przykre, ale taka jest prawda...

Elite27.12.
Bravo! Bo co tu więcej pisac... Po prostu wielkie gratki i buziaki! Mazda jest wielki! Myślę, że miejsce, które zajął powinno go satysfakcjonowac;) Mam nadzieję, że z czasem zacznie odnosic podobne sukcesy w Pś....
Zastanawia mnie tylko jedna rzecz, ostatnio sporo nad tym myślałam..... Jan Mazoch to teraz bardzo znany zawdonik. Nie przesadzę, jeśli napiszę, że jeden z bardziej rozpoznawalnych, bardziej, że tak powiem rozpowszechnionych... Tak, Mazda stał się sławny! Tylko pytanie teraz - kto ( poza ludzmi interesującymi się skokami-czyli takimi jak my;)) wiedziełby, że istnieje ktoś taki jak Mazoch, gdyby nie Jego wypadek? To moim zdaniem przykre... Ale tak jest, Janek zdobył sławę "dzięki" swojej krzywdzie, dzięki łzom kibiców i swoich bliskich, dzięki bólowi... ;( Jednak teraz już nic mu tej sławy nie odbierze, już zawsze będzie dla wielu Wielki, już zawsze będzie słyszał doping ludzi zgromadzonych pod skoczniami... Tylko czy to opłacalne? Takim kosztem? Na to niec każdy sam sobie odpowie.....

Dona
Brawo Janek, a ten upadek zostawmy juz w spokoju, bo chłopak jest pełen zycia i robi, co lubi-SKACZE!!! Oby ta siodemna była dla niego szczesliwa!!!

Fin
brawo dla takich ludzi upartych w dązeniu do mazen mimo przeciwnosci losy i okrutnych zdarzeni.Brawo dla takich jak morgi czy mazoch

Mipoc
Brawa dla Janka pierwszy start od tego nieszczęsnego upadku i 7 miejsce na PK to dobry start.
@Ankamałyszomanka
dobrze powiedziane
nie jeden skoczek by się z tego upadku nie podniósł.

Ankamalyszomanka
Cieszyłem się bardzo, że wreszcie nadszedł ten dzień. Dzień ważny dla każdego skoczka- PŚ w Zakopanem. Tu skacze się zupełnie inaczej, wielki hałas, jaki wytwarzają fani dodaje skrzydeł.
Siedziałem na belce...Później dostałem znak do startu...Ruszyłem... Wybiłem się...poleciałem...Lądowani a nie pamiętam...
W ogóle nic już nie pamiętam. Gdy się obudziłem- leżałem w szpitalu, nie wiedziałem dlaczego, dopiero później powiedziano mi, że miałem wypadek...
Lekarze zrobili swoje, za co im dziękuję, ale mi żyć się odechciało. Nie wierzyłem, że jeszcze kiedykolwiek stanę na skoczni. Straciłem wiarę w swoje możliwości. Na skoczni widziałem sie tylko w roli kibica...
Bardzo bolało mnie, że wszyscy skaczą, nawet mój brat. Ale nic nie moglem zrobić. Pozostało mi tylko pogodzić sie z losem, bo byłem bezsilny...
Mój brat niedawno przyszedł do mnie i powiedział, że jedzie na PK do Villach. Zaproponował mi, żebym jechał z nim, żebym trzymał za niego kciuki...
Pojechałem. Stoję na trybunach, udaję, że się cieszę, ale tak na prawdę zazdroszczę wszystkim skoczkom... Dlaczego ten upadek musiał trafić właśnie na mnie???
To mogłaby być historia Janka Mazocha, gdyby się poddał, przestał wierzyć w swoje możliwości.
Jednak nie do tego jesteśmy przyzwyczajeni. Podziwiając upór Janka wszyscy doświadczyliśmy innej wersji wydarzeń. Jego historia wygląda mniej więcej tak...:
Cieszyłem się bardzo, że wreszcie nadszedł ten dzień. Dzień ważny dla każdego skoczka- PŚ w Zakopanem. Tu skacze się zupełnie inaczej, wielki hałas, jaki wytwarzają fani dodaje skrzydeł.
Siedziałem na belce...Później dostałem znak do startu...Ruszyłem... Wybiłem się...poleciałem...Lądowani a nie pamiętam...
W ogóle nic już nie pamiętam. Gdy się obudziłem- leżałem w szpitalu, nie wiedziałem dlaczego, dopiero później powiedziano mi, że miałem wypadek...
Lekarze zrobili swoje, za co im dziękuję. Dodali mi motywacji w to, że całkowite odzyskanie zdrowia i powrót na skocznię jest możliwy. Potrzeba tylko woli walki. Nie poddałem się - ćwiczyłem...
Wiedziałe m, że mój cel jest realny. Dopingowało mnie to, ze wszyscy wokół mnie skaczą, nawet mój brat. Wiedziałem, że oni w jakimś stopniu przyczynią się do mojego powrotu...
Ćwiczenia pomogły. Niedawno stanąłem na rozbiegu skoczni i oddałem kilka, pierwszych od upadku, skoków. To był dla mnie sukces. Do tego Razem z bratem pojadę na zawody PK do Villach :-)...
Wiedziałem, że nie tylko lekarze, ale i ja sam przyczyniłem się do powrotu na ukochaną skocznię. Dzisiaj w Villach odniosłem wielki sukces. Szczęśliwe 7 miejsce spośród prawie 70-ciu skoczków zmobilizowało mnie jeszcze bardziej. Jestem szczęśliwy:-)
Czasem sobie myślę nawet, że ten upadek był sprawdzianem. Teraz wiem, że jestem silny:-)

Ta wersja wydarzeń wydaje się być najbardziej optymistyczna. Mamy szczęście, że właśnie ten fragment z życia Mazocha przyszło nam oglądać.:))

<lolek>
Dwóch Stefanów Turnbiślerów??? :D

jasiek96
Brawa dla Diabełka i dla Mazdy. Szkoda tylko Miętusa i Kowala.