Daniel Tschofenig wygrał niedzielny konkurs Pucharu Świata w Willingen, pokonując Johanna Andre Forfanga i Jana Hoerla. Paweł Wąsek był siedemnasty, Dawid Kubacki - dwudziesty drugi.

Konkurs rozpoczął się przy dwunastej belce startowej i lekkim wietrze w plecy - to ostatnie było miłą odmianą po przejściach z wczorajszych konkursów i dzisiejszych kwalifikacji. O ile otwierający rywalizację Casey Larson nie poleciał daleko (111,5 m - 0,11 m/s), to już następny zawodnik - Yukiya Sato - osiągnął słuszną odległość (136 m - 0,21 m/s).

Japończyk długo prowadził - było tak do momentu skoku Jewhena Marusiaka. Ukrainiec spisał się doskonale - przy wietrze 0,22 m/s w plecy doleciał do 139. metra i, mimo obniżonych not za styl, wyszedł na czoło.

Wkrótce na rozbiegu widzieliśmy trzech reprezentantów Polski. O ile Dawid Kubacki nie zawiódł, obejmując prowadzenie po skoku na odległość 136,5 metra (0,18 m/s), to Piotr Żyła (121 m - 0,21 m/s) i Jakub Wolny (124 m - 0,21 m/s) plasowali się dużo niżej, bez szans na awans do finału.

Wkrótce po tym, jak Kubackiego z pierwszego miejsca zepchnął Philipp Raimund (136 m - 0,56 m/s w plecy), bez większych oczekiwań obserwowaliśmy próbę Aleksandra Zniszczoła. Niestety, Polak potwierdził, że jest daleko od dobrej dyspozycji - 121 metrów (0,54 m/s) w tym momencie oznaczało dopiero trzecią dziesiątkę.

Jeszcze dalej od Raimunda poszybował Halvor Egner Granerud (138,5 m - 0,22 m/s) - Norweg przegrywał jednak z Niemcem ze względu na korzystniejsze warunki. Sposobu na reprezentanta gospodarzy nie znaleźli także Ren Nikaido (135,5 m - 0,4 m/s), Domen Prevc (134 m - 0,49 m/s) i Marius Lindvik (136 m - 0,29 m/s), natomiast zrobił to Ryoyu Kobayashi (140,5 m - 0,28 m/s).

Nic wielkiego nie zaprezentował Timi Zajc (133 m -0,23 m/s) - choć Słoweniec bez większych problemów awansował do finału. Dużo lepiej spisał się Paweł Wąsek - 139 metrów przy wietrze 0,33 m/s dawało mu drugie miejsce (1,3 punktu straty do Kobayashiego). Z kolei zwycięzca kwalifikacji, Anze Lanisek, wyprzedził Japończyka o 2,1 punktu za sprawą lądowania na 141. metrze (0,26 m/s).

W kolejnych minutach oglądaliśmy skoki słabsze (Michael Hayboeck - 134 m przy wietrze 0,46 m/s), jak i lepsze - do tych ostatnich należały wyczyny Maximiliana Ortnera (139 m - 0,35 m/s), Kristoffera Eriksena Sundala (141,5 m - 0,25 m/s), Andreasa Wellingera (142 m - 0,02 m/s, ale pod narty) i przede wszystkim Johanna Andre Forfanga - Norweg wyraźnie wyprzedził rywali, lądując na 147. metrze (0,06 m/s w plecy).

W szerokiej czołówce, z niewielką stratą do drugiego miejsca, znalazł się także Gregor Deschwanden (139,5 m - 0,25 m/s w plecy). Przed wszystkimi z wyjątkiem Forfanga uplasował się Stefan Kraft (143 m - 0,09 m/s w plecy), natomiast awansu do finału nie wywalczył Pius Paschke (130,5 m - 0,13 m/s).

W końcówce pierwszej serii daleko poleciał Jan Hoerl (144 m - 0,11 m/s pod narty), który w tym momencie zajmował piąte miejsce. Jednak zdecydowanie najlepszym zawodnikiem rundy okazał się lider Pucharu Świata - Daniel Tschofenig doleciał aż do 150. metra (0,02 m/s pod narty), a swoją próbę wykończył pięknym telemarkiem. Nic więc dziwnego, że Austriak prowadził z przewagą 5,6 punktu nad Forfangiem.

Wyniki po I serii
	zawodnik	kraj	odl. 1	punkty
1	Daniel Tschofenig		150.0	152.8
2	Johann Andre Forfang		147.0	147.2
3	Stefan Kraft		143.0	140.5
4	Anze Lanisek		141.0	139.9
5	Kristoffer Eriksen Sundal		141.5	139.1
6	Jan Hoerl		144.0	138.4
7	Ryoyu Kobayashi		140.5	137.8
8	Maximilian Ortner		139.0	136.8
9	Paweł Wąsek		139.0	136.5
10	Andreas Wellinger		142.0	136.4
11	Gregor Deschwanden		139.5	135.5
12	Philipp Raimund		136.0	134.6
13	Halvor Egner Granerud		138.5	133.2
14	Ren Nikaido		135.5	129.4
15	Dawid Kubacki		136.5	128.9
16	Yevhen Marusiak		139.0	128.6
17	Marius Lindvik		136.0	128.4
18	Domen Prevc		134.0	128.3
19	Tate Frantz		132.5	127.5
	Yukiya Sato		136.0	127.5
21	Michael Hayboeck		134.0	127.3
22	Markus Mueller		132.0	124.2
23	Erik Belshaw		134.5	122.5
24	Timi Zajc		133.0	121.9
25	Robin Pedersen		132.0	121.2
26	Artti Aigro		128.0	120.7
27	Vladimir Zografski		128.0	117.9
28	Naoki Nakamura		128.5	116.1
29	Sakutaro Kobayashi		131.0	115.6
30	Benjamin Oestvold		125.5	115.0
31	Pius Paschke		130.5	114.7
32	Alex Insam		130.0	114.6
33	Karl Geiger		129.5	113.6
34	Valentin Foubert		124.0	110.6
35	Kevin Bickner		125.5	109.2
36	Lovro Kos		126.0	108.0
37	Killian Peier		125.0	106.2
38	Rok Oblak		125.5	105.9
39	Jakub Wolny		124.0	103.4
	Felix Hoffmann		123.5	103.4
41	Enzo Milesi		125.5	103.1
42	Aleksander Zniszczoł		121.0	102.8
43	Keiichi Sato		120.5	100.1
44	Remo Imhof		123.5	99.3
45	Adrian Tittel		121.5	99.2
46	Niko Kytosaho		121.0	97.1
47	Fatih Arda Ipcioglu		122.0	95.5
48	Piotr Żyła		121.0	95.0
49	Vitaliy Kalinichenko		120.0	90.2
50	Casey Larson		111.5	75.6

Przed drugą serią sędziowie wydłużyli rozbieg do bramki trzynastej. Od razu mogliśmy oglądać bardzo dobry skok - na odległość 138 metrów (0,21 m/s w plecy) poleciał Benjamin Oestvold. Dzięki temu wynikowi Norweg awansował o kilka miejsc w porównaniu z pierwszą serią, bowiem kolejni zawodnicy lądowali bliżej.

Tym, który zmienił Oestvolda na prowadzeniu, był Timi Zajc - Słoweniec zakończył weekend w Willingen mocnym akcentem, lecąc na odległość 144,5 metra (0 m/s). Jego przewaga nad Norwegiem wynosiła aż 16,4 punktu - również tutaj mogliśmy oczekiwać awansu.

I tak się działo - Zajca nie byli w stanie wyprzedzić Erik Belshaw (137 m - 0,06 m/s w plecy), Markus Mueller (139 m - 0,05 m/s pod narty) i Michael Hayboeck (140 m - 0,16 m/s w plecy), którzy kolejno wchodzili na drugie miejsce. Lepszy wynik uzyskał natomiast Tate Frantz (142 m - 0,42 m/s) - i teraz to on awansował, bowiem za nim plasowali się Domen Prevc (140 m - 0,43 m/s), Marius Lindvik (140 m - 0,3 m/s) i Jewhen Marusiak (131,5 m - 0,44 m/s). Nic wielkiego nie pokazał też Dawid Kubacki - 131 metrów (0,36 m/s) oznaczało, że Polak prawdopodobnie wypadnie do trzeciej dziesiątki.

Frantz pozostawał liderem także po skoku Rena Nikaido (128 m - 0,61 m/s), ale musiał uznać wyższość Halvora Egnera Graneruda - Norweg wyprzedził Amerykanina o 0,4 punktu, lecąc na odległość 138,5 metra (0,48 m/s). Dwie minuty później nieudany atak na pozycję lidera przypuścił Gregor Deschwanden - Szwajcar co prawda lądował daleko (139 m), ale w korzystniejszych warunkach (0,31 m/s), a na dodatek lądował w gorszym stylu.

Graneruda do czołowej dziesiątki wpuścił Andreas Wellinger (138,5 m - 0,17 m/s w plecy), Norwega nie wyprzedził także Paweł Wąsek - 136,5 metra (0,16 m/s pod narty) to było zdecydowanie za mało, by myśleć o utrzymaniu lokaty w TOP10.

Emocje wzrosły przy okazji występu Maximiliana Ortnera. Austriak w świetnym stylu (57 punktów) poleciał na odległość 149 metrów (wiatr 0,13 m/s pod narty). To dawało mu zdecydowane prowadzenie - miał aż 15,6 punktu nad Granerudem. Sędziowie w tym momencie skrócili rozbieg, choć nic sobie z tego nie robił Ryoyu Kobayashi - Japończyk doleciał do 146. metra (0,24 m/s), przegrywając z Ortnerem o 4,3 punktu.

Barwy przy cyfrze "1" w tabeli wyników nie zmieniły się po skoku Jana Hoerla - ale nazwisko lidera już tak. 148,5 metra (0,22 m/s pod narty) oznaczało, że 26-latek wyprzedził młodszego kolegę o trzy punkty.

To nie był koniec dalekich lotów. W nieco gorszych warunkach (0,03 m/s w plecy) i w zdecydowanie gorszym stylu Kristoffer Eriksen Sundal osiągnął 145,5 metra - był trzeci. Z kolei Anze Lanisek, który ruszał z rozbiegu skróconego na prośbę trenera (belka jedenasta), doleciał tylko do 139. metra (0,13 m/s w plecy) - to było za mało, by otrzymać rekompensatę. Słoweniec był dopiero piąty.

Po skoku Stefana Krafta (144,5 m - 0,08 m/s w plecy), dającym drugie miejsce, Hoerl był już pewien miejsca na podium. Austriackie "pudło" pewnie marzyło się Andreasowi Widhoelzlowi, ale te marzenia szybko przekreślił Johann Andre Forfang. Norweg oddał najdłuższy skok weekendu, lądując aż na 152. metrze (0,01 m/s pod narty) - jego przewaga nad Hoerlem wynosiła 15,6 punktu.

Kończący konkurs Daniel Tschofenig z pewnością słyszał reakcję publiczności i był pod sporą presją. Austriak startował z jedenastej belki i w bardzo dobrym stylu doleciał do 148. metra (0,04 m/s pod narty). To wystarczyło, by zdecydowanie pokonać Forfanga.

Wyniki końcowe
	zawodnik	kraj	odl. 1	odl. 2	punkty
1	Daniel Tschofenig		150.0	148.0	310.5
2	Johann Andre Forfang		147.0	152.0	305.1
3	Jan Hoerl		144.0	148.5	289.5
4	Stefan Kraft		143.0	144.5	287.9
5	Maximilian Ortner		139.0	149.0	286.5
6	Kristoffer Eriksen Sundal		141.5	145.5	283.9
7	Ryoyu Kobayashi		140.5	146.0	282.2
8	Anze Lanisek		141.0	139.0	275.8
9	Halvor Egner Granerud		138.5	138.5	270.9
10	Tate Frantz		132.5	142.0	270.5
11	Gregor Deschwanden		139.5	139.0	269.6
12	Andreas Wellinger		142.0	138.5	269.2
13	Domen Prevc		134.0	140.0	268.8
14	Marius Lindvik		136.0	140.0	265.7
15	Philipp Raimund		136.0	133.5	264.7
16	Timi Zajc		133.0	144.5	263.5
17	Paweł Wąsek		139.0	136.5	260.8
18	Michael Hayboeck		134.0	140.0	260.6
19	Yukiya Sato		136.0	136.5	257.0
20	Markus Mueller		132.0	139.0	253.8
21	Erik Belshaw		134.5	137.0	249.7
22	Dawid Kubacki		136.5	131.0	249.5
23	Ren Nikaido		135.5	128.0	248.5
24	Benjamin Oestvold		125.5	138.0	247.1
25	Yevhen Marusiak		139.0	131.5	246.5
26	Robin Pedersen		132.0	136.0	245.2
27	Naoki Nakamura		128.5	136.0	242.0
28	Vladimir Zografski		128.0	134.5	241.7
29	Sakutaro Kobayashi		131.0	131.5	236.9
30	Artti Aigro		128.0	130.5	236.5
31	Pius Paschke		130.5		114.7
32	Alex Insam		130.0		114.6
33	Karl Geiger		129.5		113.6
34	Valentin Foubert		124.0		110.6
35	Kevin Bickner		125.5		109.2
36	Lovro Kos		126.0		108.0
37	Killian Peier		125.0		106.2
38	Rok Oblak		125.5		105.9
39	Felix Hoffmann		123.5		103.4
	Jakub Wolny		124.0		103.4
41	Enzo Milesi		125.5		103.1
42	Aleksander Zniszczoł		121.0		102.8
43	Keiichi Sato		120.5		100.1
44	Remo Imhof		123.5		99.3
45	Adrian Tittel		121.5		99.2
46	Niko Kytosaho		121.0		97.1
47	Fatih Arda Ipcioglu		122.0		95.5
48	Piotr Żyła		121.0		95.0
49	Vitaliy Kalinichenko		120.0		90.2
50	Casey Larson		111.5		75.6

klasyfikacja generalna Pucharu Świata » wirtualna klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) »