Timi Zajc wygrał konkurs Letniej Grand Prix w Courchevel i został nowym liderem cyklu. Dziś pokonał Roberta Johanssona (lidera po pierwszym skoku) oraz Naoki Nakamurę. Dobrze spisali się Polacy.

Jury ustawiło 19 rozbieg. Pierwszy z Polaków, Stefan Hula uzyskał 128,5 m z lekkim wiatrem pod narty i na dłuższy czas został liderem.

O pechu może mówić Philipp Aschenwald, który skoczył aż 135,5 metra, ale nie utrzymał sylwetki po lądowaniu i przewrócił się na odjeździe, przez co tracił do Huli aż 9 punktów.

Słabo skakali m.in. Hayboeck, Semenic i Lanisek, ale na ich usprawiedliwienie - wiatr wiał w plecy i większość z nich miała dodawane punkty. Dopiero Stefan Kraft okazał się lepszy od Polaka. Austriak skoczył co prawda w to samo miejsce, ale w gorszych warunkach wietrznych.

Do czołówki dołączyli też Simon Ammann (129 m), Domen Prevc (126 m), Jonathan Learoyd (128 m) i Clemens Aigner (127 m). Nikt jednak nie był w stanie pokonać dwóch Stefanów, którzy wciąż byli na czele.

Wreszcie dokonał tego Jakub Wolny - 133 metry i zdecydowane prowadzenie. Byliśmy w połowie stawki, a już mieliśmy dwóch Polaków w drugiej serii.

Nieźle zaprezentowali się później Tkaczenko (128,5 m), Pedersen (126 m), Tande (131,5 m), Peier (132 m), Leyhe (133 m) i Nazarow (127,5 m). Nowym liderem został jednak Robert Johansson - 132 metry. Jury w międzyczasie skracało dwukrotnie rozbieg do 18 i 17 belki.

Do kolegi z drużyny dołączył Halvor Egner Granerud (131,5 m) i mieliśmy dwóch Norwegów na czele tabeli.

Trzecim i ostatnim Polakiem w konkursie był Maciej Kot, który skoczył bardzo ładnie - 133 metry i zajmował pozycję vice lidera. Kolejni zawodnicy skakali bardzo podobnie. Lindvik i Bartol po 130 metrów, ale tylko Słoweniec wyprzedził naszego reprezentanta, gdyż skakał z 16. belki. Po swojej próbie zadowolony był także Naoki Nakamura (127,5 m).

Ziga Jelar jako pierwszy skoczek dostał czerwone światło i musiał dwukrotnie wchodzić na belkę. Za drugim razem z wyższego rozbiegu - nr 18. Niestety jego skok był kiepski - tylko 108 metrów i pożegnał się z konkursem. Podobnie była ze skaczącym tuż przed nim Schmidem. Wiatr zaczął wiać w plecy i kolejni skoczkowie mieli utrudnione zadanie. Z warunkami nie poradził sobie też Junshiro Kobayashi. Viktor Polasek (już z 19 belki) uzyskał 125,5 metra i awansował do drugiej serii.

Niewiele lepiej skakali Keiichi Sato i Markus Eisenbichler. Zwłaszcza ten drugi był zawiedziony skokiem na 126 metr. Niemiec był za Tkaczenką...

Jeden z faworytów - Jewgienij Klimow, także był poza czołową dziesiątką. 132 metry to daleki skok, ale warunki nie były sprawiedliwe. Miał szansę poprawić się w drugiej próbie. Podobnie Richard Freitag (133 metry) i trzy miejsca za Rosjaninem. Aby być w czołówce należało skoczyć około 140 metrów!

Mógł tego dokonać Timi Zajc, który ma znakomitą formę tego lata. Jury czekało na poprawę warunków przed skokiem młodego Słoweńca. W końcu zdecydowano się obniżyć mu belkę do pozycji nr 18. 131,5 metra wystarczyło na czwartą pozycję z niewielką stratą do lidera Johanssona.

Karl Geiger kończył serię skokiem na 129,5 metra, co dawało mu 13. miejsce.

Wyniki po I serii
	zawodnik	kraj	odl. 1	punkty
1	Robert Johansson		132.0	136.0
2	Tilen Bartol		130.0	134.5
3	Maciej Kot		133.0	133.9
4	Timi Zajc		131.5	130.6
5	Naoki Nakamura		127.5	130.3
6	Marius Lindvik		130.0	129.0
7	Halvor Egner Granerud		131.5	127.8
8	Jakub Wolny		133.0	127.0
9	Daniel Andre Tande		131.5	124.4
10	Killian Peier		132.0	124.2
11	Yuken Iwasa		123.5	124.1
12	Evgeniy Klimov		132.0	123.6
13	Karl Geiger		129.5	123.2
14	Stefan Kraft		128.5	122.2
15	Stephan Leyhe		133.0	118.9
16	Richard Freitag		133.0	118.0
	Yukiya Sato		125.5	118.0
18	Stefan Hula		128.5	117.5
19	Mikhail Nazarov		127.5	117.2
20	Robin Pedersen		126.0	117.0
21	Keiichi Sato		124.5	116.9
22	Sergey Tkachenko		128.5	115.8
23	Markus Eisenbichler		126.0	115.0
24	Clemens Aigner		127.0	114.7
	Domen Prevc		126.0	114.7
26	Viktor Polasek		125.5	114.0
27	Simon Ammann		129.0	112.9
28	Daniel Huber		127.5	111.4
	Mackenzie Boyd-Clowes		126.5	111.4
30	Jonathan Learoyd		128.0	111.0
31	Roman Koudelka		120.5	108.8
32	Philipp Aschenwald		135.5	108.5
	Thomas Aasen Markeng		122.5	108.5
34	Vladimir Zografski		119.5	105.7
35	Shohei Tochimoto		121.0	104.0
36	Anze Lanisek		121.5	103.7
37	Kevin Bickner		122.0	102.4
38	Junshiro Kobayashi		113.5	101.8
39	Sabirzhan Muminov		116.5	99.6
40	Alex Insam		120.0	99.1
41	Michael Hayboeck		113.0	96.0
42	Dominik Peter		114.5	95.7
43	Andreas Schuler		118.0	94.7
44	Ziga Jelar		108.0	93.3
45	Martin Hamann		115.0	90.3
46	Manuel Fettner		115.0	85.4
47	Constantin Schmid		104.0	81.7
48	Paul Brasme		111.5	75.9
49	Heung Chul Choi		105.0	74.5
50	Anze Semenic		106.0	69.5

Do drugiej serii awansowało 31 zawodników. Aschenwald skoczył najdalej, ale miał upadek i po pierwszym skoku zajmował 32. pozycję. Austriak miał zatem spore szanse na punkty, które chciał odebrać jedynemu Francuzowi w finale. Skoczył z 18. belki 135 metrów i udowodnił bardzo wysoką dyspozycję.

Jonathan Learoyd skoczył bardzo przyzwoicie - 130 metrów, ale nie wystarczyło to na Austriaka. Wystarczyło jednak aby zapunktować. Tym bardziej, że zdyskwalifikowano Kanadyjczyka (już po słabszym skoku).

Przed skokiem Aignera jury obniżyło rozbieg o dwie pozycje do belki nr 16. Austriak poleciał z niej jednak tylko 123 metry i spadł w klasyfikacji. Skaczący tuż po nim Eisenbichler, podobnie jak Aschenwald, chiał zrehabilitować się za swoje niepowodzenie w pierwszej odsłonie. Lot na 135 metr dał mu tę satysfakcję i tymczasowa prowadzenie w  konkursie.

Kolejny znakomity skok zaprezentował Tkaczenko. Tym razem lądował na 130 metrze i rozdzielał Aschenwalda i Eisenbichlera. Nieźle zaprezentowali się także Keiichi Sato (131,5 m) i Robin Pedersen (128 m). Ten drugi skakał już z 15. belki i był nowym liderem.

Stefan Hula uzyskał 126 metrów i był tuż za Norwegiem, tracąc do niego 2,1 punktu. Metr dalej lądował Yukiya Sato i to on był na czele. Nie cieszył się jednak tym zbyt długo,

Richard Freitag przeszarżował. Zmieniono mu belkę aż na 13. rozbieg (na życzenie trenera), ale uzyskał tylko 121 metrów i nie dostał rekompensaty. Spadł przez to znacznie w klasyfikacji końcowej. Kolejny z  podopiecznych Horngachera - Stephan Leyhe - uzyskał 119,5 metra z 14. belki i również zjechał w tabeli w  dół.

Stefan Kraft wrócił do 15. belki i to był dobry wybór. 127 metrów dały mu prowadzenie o 5 punktów przed Sato. Stefan Hula spadł na czwarte miejsce.

Kolejnymi liderami byli Karl Geiger (130,5 metra z  15. belki) i Jewgienij Klimow (132 metry z 14. belki). Obaj mieli aspirację wejścia do czołowej dziesiątki.

W międzyczasie dowiedzieliśmy się o kolejnej dyskwalifikacji. Tym razem Tkaczenko miał nieprzepisowy kombinezon. Szkoda, bo byłby to naprawdę niezły występ Kazacha.

Czołowa dziesiątka rozpczęła skoki z 14. belki. Peier uzyskał 124,5 metra, a Tande 126 metrów. Obaj byli daleko punktowo od Klimowa i Geigera. Lepiej spisał się Jakub Wolny - 130 metrów. Polak był tylko za Rosjaninem z niewielką stratą i utrzymał miejsce w czołowej dziesiątce.

Potem skakało dwóch Norwegów. Najpierw Granerud lądował na 120,5 metra, a po nim Lindvik uzyskał dwa metry lepszy rezultat. Nie zmieniło to kolejności w  czołowej trójce. Dopiero skok Nakamury zmienił humor Klimowa. Japończyk poleciał na 131 metrów i zmienił Rosjanina na miejscu dla tymczasowego lidera. Był niesamowicie zadowolony ze swojego życiowego sukcesu!

Na belce pozostało czterech skoczków. Najpierw faworyt - Timi Zajc poleciał na 133,5 metra i wysoko zawiesił poprzeczkę swoim konkurentom. Maciej Kot okazał się słabszy - 126 metrów i spadł na 5. miejsce, za Kubę Wolnego.

Tilen Bartol lądował metr dalej od Polaka i nie mógł być pewny podium, które uzyskał już Naoki Nakamura. Wszystko zależało od skoku Johanssona, który znakomicie skakał tu dziś i wczoraj. Norweg nie wytrzymał jednak presji, a skok na 128 metr dał mu "tylko" drugie miejsce.

Wyniki końcowe
	zawodnik	kraj	odl. 1	odl. 2	punkty
1	Timi Zajc		131.5	133.5	277.6
2	Robert Johansson		132.0	128.0	273.1
3	Naoki Nakamura		127.5	131.0	269.5
4	Tilen Bartol		130.0	127.0	268.9
5	Evgeniy Klimov		132.0	132.0	267.4
6	Jakub Wolny		133.0	130.0	264.7
7	Maciej Kot		133.0	126.0	263.7
8	Karl Geiger		129.5	130.5	258.9
9	Marius Lindvik		130.0	122.5	253.1
10	Daniel Andre Tande		131.5	126.0	252.6
11	Stefan Kraft		128.5	127.0	251.8
12	Killian Peier		132.0	124.5	251.5
13	Halvor Egner Granerud		131.5	120.5	250.0
14	Yukiya Sato		125.5	127.0	246.8
15	Robin Pedersen		126.0	128.0	245.9
16	Stefan Hula		128.5	126.0	243.8
17	Markus Eisenbichler		126.0	135.0	242.9
18	Yuken Iwasa		123.5	123.0	242.1
19	Mikhail Nazarov		127.5	123.5	240.5
20	Keiichi Sato		124.5	131.5	239.2
21	Richard Freitag		133.0	121.0	238.8
22	Philipp Aschenwald		135.5	135.0	237.7
23	Stephan Leyhe		133.0	119.5	234.6
24	Viktor Polasek		125.5	130.0	232.7
25	Domen Prevc		126.0	131.0	231.0
26	Simon Ammann		129.0	132.0	227.8
27	Clemens Aigner		127.0	123.0	227.3
28	Jonathan Learoyd		128.0	130.0	226.2
29	Daniel Huber		127.5	126.5	222.4
30	Sergey Tkachenko		128.5	DSQ	115.8
31	Mackenzie Boyd-Clowes		126.5	DSQ	111.4
32	Roman Koudelka		120.5		108.8
33	Thomas Aasen Markeng		122.5		108.5
34	Vladimir Zografski		119.5		105.7
35	Shohei Tochimoto		121.0		104.0
36	Anze Lanisek		121.5		103.7
37	Kevin Bickner		122.0		102.4
38	Junshiro Kobayashi		113.5		101.8
39	Sabirzhan Muminov		116.5		99.6
40	Alex Insam		120.0		99.1
41	Michael Hayboeck		113.0		96.0
42	Dominik Peter		114.5		95.7
43	Andreas Schuler		118.0		94.7
44	Ziga Jelar		108.0		93.3
45	Martin Hamann		115.0		90.3
46	Manuel Fettner		115.0		85.4
47	Constantin Schmid		104.0		81.7
48	Paul Brasme		111.5		75.9
49	Heung Chul Choi		105.0		74.5
50	Anze Semenic		106.0		69.5

klasyfikacja generalna Letniej Grand Prix » wirtualna klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) »