Dla Sergieja Tkaczenki dziewiąte i szesnaste miejsce zajęte w Pucharze Kontynentalnym w Zakopanem były najlepszymi wynikami w karierze. W niedzielę porozmawialiśmy z sympatycznym Kazachem i jego trenerem...

Mimo szczerych chęci z obu stron o wywiad z Sergiejem Tkaczenką wcale nie było tak łatwo - przeszkodą była bariera językowa. Kazach nie mówi po angielsku, z kolei z moją znajomością języka rosyjskiego nie czułem się na tyle dobrze, by swobodnie porozumiewać się z Sergiejem. Wystarczyła jednak, by umówić się na rozmowę, podczas której językowo wspierał nas Janez Debelak. Jak się bowiem okazało, słoweński trener reprezentacji Kazachstanu całkiem dobrze mówi po polsku, a jego życiowa partnerka jest Polką i mieszka w Warszawie.



Andrzej Mysiak (Skokinarciarskie.pl): W sobotę i niedzielę oddawałeś w Zakopanem bardzo dobre skoki, ktore dały Ci najlepsze rezultaty w karierze. Czy spodziewałeś się, że będziesz tutaj tak dobrze się spisywać? Jak myślisz, skąd taka forma?

Sergiej Tkaczenko: Nie, nie spodziewałem się. Ciężko pracowałem na to, aby osiągać takie wyniki. Swoje zrobiła też skocznia, która bardzo mi pasuje, odpowiada mojej technice.



W Polsce wielu fanów kibicuje skoczkom spoza czołowych krajów, takich jak Polska, Norwegia czy Niemcy, a po sobotnim konkursie występ Sergieja był pozytywnie oceniany przez naszych czytelników. Czy w Kazachstanie skoki narciarskie są w jakimś stopniu popularne?

Janez Debelak: Nie sądzę. Nawet w Ałmatach, gdzie przecież są skocznie, nikt nie wie o istnieniu tej dyscypliny sportu. Nie, skoki nie cieszą się tam dużą popularnością.

Kazachstan nie należy do światowej czołówki, ale mimo to wciąż startujecie w zawodach najwyższej rangi. Skąd czerpiecie motywację? Kto Was wspiera w uprawianiu tego sportu?

Janez Debelak: W Kazachstanie jest długa tradycja skoków narciarskich. W barwach ZSRR Kazachowie uzyskiwali dobre rezultaty, Andriej Wierwiejkin zajął piąte miejsce na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku. Byli więc dobrzy skoczkowie, którzy chcą, aby ta dyscyplina nadal istniała w Kazachstanie. Myślę, że będzie się to rozwijać - jest wielu utalentowanych, młodych chłopaków.



Jak wyglądają Wasze treningi, gdzie głównie trenujecie? Przypuszczam, że częściowo w Ałmatach, ale na pewno też w Europie?

Janez Debelak: Naszymi głównymi ośrodkami treningowymi są obecnie Planica, Wisła, Szczyrk. Kiedyś Kazachowie byli na obozie w Zakopanem, ja również tutaj pracowałem - ówczesny trener poprosił mnie o wsparcie i tak rozpoczęła się moja przygoda z reprezentacją Kazachstanu.



Sergiej, w tym roku miałeś okazję pierwszy raz wystąpić na igrzyskach olimpijskich. Jak Ci się podobało, jakie wrażenia?

Sergiej Tkaczenko: Bardzo mi się podobało, atmosfera była niepowtarzalna - wszyscy bardzo się cieszyli igrzyskami. Skocznie były dobre, jednak wtedy miałem jeszcze duże problemy z techniką i trudno mi było oddawać dobre skoki.

Jesteś młodym zawodnikiem, przed Tobą cała kariera. Jakie stawiasz sobie cele, co chciałbyś osiągnąć?

Sergiej Tkaczenko: Chciałbym po prostu uzyskiwać jak najlepsze wyniki w Pucharze Świata czy na mistrzostwach świata. Cieszyłbym się, gdybym na igrzyskach olimpijskich zdołał zająć miejsce w czołowej dwudziestce, a może nawet dziesiątce? Jeśli skoki będą dobre, to nigdy nic nie wiadomo...



Nasi czytelnicy chcieliby Cię poznać. Jaki jest Sergiej Tkaczenko? Co lubisz robić w wolnym czasie?

Sergiej Tkaczenko: Lubię aktywnie spędzać czas, uprawiać sport, jeździć samochodem, spotykać się ze znajomymi. Ale całe moje życie obraca się wokół sportu, wciąż trenuję i trenuję.



Jak pracuje się z takim zawodnikiem jak Sergiej?

Janez Debelak: Od dawna mówię, że to najlepszy skoczek, z jakim kiedykolwiek współpracowałem. A jestem trenerem już od dwudziestu lat, w tym czasie pracowałem ze Słoweńcami, m.in. z Primožem Piklem czy innymi zawodnikami, którzy dobrze się zapowiadali. Sergiej jest najlepszy - to "złote dziecko".

Dziękuję za rozmowę i życzę sukcesów na światowych skoczniach!