Drugi, obok Kamila Stocha, bohater tego sezonu - Peter Prevc - opowiada o sobie, minionym sezonie, swojej rodzinie, studiach i wakacyjnych planach...

W ciągu ostatnich trzynastu miesięcy 21-letni słoweński skoczek zdobył dwa medale igrzysk olimpijskich, trzy medale mistrzostw świata, zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata i wygrał małą Kryształową Kulę.

- Zdaję sobie sprawę, że trochę zdobyłem, a o dochodach z tego tytułu nie chcę za dużo myśleć, bo przede mną jeszcze wiele wyzwań. Jeśli zbyt często patrzysz za siebie i spoczywasz na laurach, zaśpisz, a inni cię wyprzedzą - stwierdził Peter Prevc.

Ten niezwykle udany dla słoweńskiego zawodnika sezon został zwieńczony w idealny sposób - zwycięstwem przed własną publicznością i ustanowieniem rekordu skoczni. Ostatni konkurs był również decydującym starciem pomiędzy Prevcem a Severinem Freundem:

- Walka o drugie miejsce w klasyfikacji generalnej z Freundem była gdzieś bardzo z tyłu mojej głowy, a nie mam małej głowy. Po takim zakończeniu sezonu przyjemniej będzie przejść przez obowiązki tego tygodnia, niż gdyby ostatni skok mi się nie udał. Wspaniale było trzykrotnie stanąć w Planicy na podium: jako zwycięzca konkursu, zdobywca małą Kryształową Kuli za loty i drugi zawodnik klasyfikacji generalnej. W takim momencie tym bardziej zdajesz sobie sprawę, że sezon był udany - przyznał skoczek z Dolenja.

Tym samym na Bloudkovej Velikance dwukrotnie odegrano hymn Słowenii - Zdravljicę:

- Zdravljica jest piękna, nieważne gdzie ją słyszysz. Ale w Planicy jest inaczej, bo słyszysz, jak śpiewają ją kibice - powiedział najlepszy słoweński skoczek.

Z roku na rok Peter Prevc robi duży progres w swoich wynikach (trzydziesty piąty, dwudziesty czwarty, piętnasty, siódmy, drugi - tak wyglądają jego postępy w klasyfikacji generalnej PŚ), jednak - jak przyznaje - nigdy nie zetknął się z negatywnymi reakcjami:

- Nie spotkałem się z zawiścią czy zazdrością. Pewnie również dlatego, że wchodziłem do czołówki stopniowo i powoli się umacniałem. Miałem trochę szczęścia, bo pojawiłem się w Pucharze Świata jako bardzo młody chłopak i w nim zostałem. Wielu zawodników występowało w jednym czy dwóch konkursach, a gdy coś im nie wyszło, wracali do Pucharu Kontynentalnego i tam zostawali na dłużej - stwierdził 21-latek.

W jednym z wywiadów Prevc przyznał, że ma swoją zasadę, zgodnie z którą leżąc w łóżku zapomina o poprzednim konkursie, bez względu na jego wynik:

- Słabsze konkursy trochę trudniej zapomnieć, dobre z kolei łatwiej. Gorsze zawody to najlepsza możliwa motywacja. O dobrych konkursach trzeba zapomnieć, żeby w głowie nie została myśl, że wszystko wiem i nie muszę już starać się o więcej. Tylko tak możesz skupić się na nowych wyzwaniach - wyjaśniał.

Szkoleniowiec Słoweńców Goran Janus przyznał, że Prevc to wymagający zawodnik i dlatego czasami boli go głowa, jeśli nie może znaleźć właściwych odpowiedzi na pytania swojego najlepszego zawodnika:

- Naprawdę tak jest. Od siebie wymagam najwięcej. Każdy dąży do perfekcji. Kiedy osiągniesz pewien poziom perfekcji, chcesz go jeszcze doskonalić. Postęp tkwi w szczegółach, więc rozmyślasz, jak to wszystko poprawić - logiczne, że wtedy boli cię głowa. W ten sposób razem z trenerem pracujemy na postępy - powiedział Słoweniec.

Peter Prevc uchodzi za zawodnika zachowującego zimną krew w najtrudniejszych momentach zawodów:

- Tego się nie nauczyłem. To najtrudniejsze w człowieku, bo głowa zawsze może zaskoczyć. To wszystko przyszło z tymi 107 konkursami indywidualnymi w Pucharze Świata. Kiedy nie ma większych wahań z konkursu na konkurs, powoli robisz postępy i zdajesz sobie sprawę, dlaczego robisz coś dobrze, skąd to się bierze, wtedy nie jesteś szczęśliwy, a zadowolony. Bardzo cieszą mnie konkursy, w których jest ciasno w czołówce. To jest to, co dodaje zawodom uroku. Jeśli jesteś zadowolony po konkursie, są to chwile, które wynagradzają ciężką pracę - stwierdził podopieczny Gorana Janusa.

Zdaniem słoweńskich mediów Prevc jest modelowym przykładem tego, jak rodzina, wychowanie i wsparcie rodziców może mieć pozytywny wpływ na karierę sportowca.

- Nie ma wątpliwości. Rodzina jest ważna nie tylko dla sportowców, ale i dla każdego człowieka. Wielkim szczęściem jest to, że mam rodziców, którzy są dla mnie wyjątkowym wzorem i zawsze zachęcali mnie do uprawiania sportu, dbali o takie wartości jak uczciwość i pracowitość. Jeśli taki jesteś w sporcie i realistycznie podchodzisz do samego siebie, idziesz do przodu, nie marudzisz, że musisz coś zrobić. W domu słuchasz rodziców, na treningu trenera i wtedy wszystko jest możliwe - wyjaśnił.

W ten weekend kibice skoków narciarskich poznali młodszego brata Petra - Cene. Jednak rodzina państwa Prevc jest o wiele większa, a Peter jest najstarszy z piątki rodzeństwa. Zatem - jakim jest starszym bratem?

- (śmiech) Nie mądrzę się. Młodych ludzi nie przekonują słowa, tylko czyny, dlatego muszę w domu dobrze się zachowywać i dawać im przykład.

Najlepszy słoweński skoczek często wozi swoje młodsze rodzeństwo na treningi, podobnie jak wcześniej czynili to jego rodzice, aby on mógł spełniać swoje sportowe marzenie:

- Lubię jeździć samochodem, dlatego z radością wożę ich na treningi. Chcę ulżyć rodzicom, bo dla nich bardzo trudno było skoordynować to wszystko, kiedy było nas trzech braci, a każdy kończył trening o innej godzinie. Żeby zminimalizować nasze czekanie, podróżowali wiele kilometrów. Dlatego jeśli to możliwe, cieszę się, kiedy mogę im to trochę zrekompensować - przyznał 21-latek.

Peter Prevc został wybrany najlepszym sportowcem ubiegłego roku i jest jednym z najpopularniejszych atletów swojego kraju:

- Tego wszystkiego jeszcze dobrze nie odczułem. Po poprzednim sezonie nie było ciężko; zobaczymy, jak będzie w tym roku. Muszę uważać, co robię na drodze czy w sklepie. Na szczęście Dolenja Vas w Selškiej dolinie to mała miejscowość. Wszyscy się znamy, nie jest mi trudno ze wszystkimi zamienić kilka słów. Sąsiedzi idą na spacer nie po to, żeby mnie zobaczyć, więc kiedy się spotykamy, jak wszyscy normalni sąsiedzi zamienimy kilka słów i idziemy dalej.

A jak słoweński as reaguje na zainteresowanie kibiców i mediów swoją osobą?

- To jest częścią sportu. Najważniejsze są skoki, więc przed czy w czasie konkursu trudno jest komukolwiek mnie znaleźć. Po zawodach mam trochę czasu dla każdego. Ważne jest, aby mieć wizerunek dobrego człowieka. Jeśli stworzysz pozytywny wizerunek, kiedy jesteś na szczycie, to jeśli potem nie będzie szło po twojej myśli, będziesz miał więcej wsparcia. A wsparcie jest najważniejsze, kiedy jesteś w trudnej sytuacji - stwierdził Prevc.

Pięć lat temu Prevc był raczej małomównym, cichym chłopakiem. A jaki będzie za dziesięć lat?

- Patrząc na to, jak podnosi się granica wieku w skokach, będę skakał, dopóki będę zmotywowany. Jestem człowiekiem czynu, a nie celów. Będzie idealnie, jeśli nadal będę piął się do góry. To jest mój cel, bez względu na to, co będzie się działo.

Słoweniec przyznał, że nie wie jeszcze, co chciałby robić po tym, jak przestanie być skoczkiem:

- Nie mam jeszcze konkretnego pomysłu. Kiedy poznam jakąś rzecz i trochę ją zrozumiem, to interesuje mnie prawie wszystko: budownictwo, ekonomia, sektor publiczny i prywatny. Kiedy słuchałem wykładów w szkole, bardzo interesowało mnie to, o czym mówiono. Po przybyciu do domu brałem podręcznik i czytałem o tym, co mnie zainteresowało dotąd, aż wszystko zrozumiałem - opowiadał.

Srebrny i brązowy medalista z Soczi studiuje, jednak - jak przyznaje - ciężko pogodzić mu obowiązki skoczka narciarskiego i studenta:

- Studia leżą. Zrobiłem prawie cały pierwszy rok zarządzania w Kranju, na drugim trochę przespałem, co było spowodowane również operacją szczęki. Przepisałem się do Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Kranju i przez miesiąc chodziłem na zajęcia. Studia bardzo mi pasują, ale zaczął się sezon i teraz jestem tutaj - przyznał Prevc.

Słoweniec znalazł się w tym sezonie na trzecim miejscu na liście płac FIS, gromadząc na swoim koncie ponad 145 tysięcy franków szwajcarskich, jednak - jak przyznaje - skacząc nie myśli o premiach:

- Tego nauczyłem się od kolegów z drużyny, którzy mieli o wiele gorsze warunki niż my teraz. Na przykład Jurij Tepeš musiał prosić rodziców o pieniądze na paliwo, żeby dojechać na trening. Kiedy przyszło do zawodów, myślał o tym, że musi skoczyć daleko, aby zarobić. Takie konkursy mu nie wychodziły. Od starszych zawodników nauczyłem się, że jadę na zawody tylko po to, żeby osiągnąć dobry wynik - stwierdził. - Dla mnie to ogromna suma. Niewielu moich rówieśników zarobiło tak duże pieniądze, dlatego muszę być ostrożny w ich wydawaniu. Można wydać wszystko jutro, ale można je zostawić w banku i korzystać z nich przez dwadzieścia lat.

Po długim i męczącym sezonie przyszedł czas na odpoczynek i zasłużony urlop:

- Nie wiem jeszcze, gdzie pojadę na wakacje. Chciałbym kilka dni pojeździć na nartach, a potem trochę się powygrzewać. Nie lubię wylegiwać się nad morzem, gdzie mogę wytrzymać maksymalnie trzy dni, ale nawet wtedy leżę na plaży co najwyżej godzinę, a potem szybko znajduję różne sportowe aktywności. Przygotowania do nowego sezonu rozpoczną się 22 kwietnia, bo wtedy skocznie zostaną pokryte igielitem - zakończył Prevc.