Zaloguj się
Kalendarz zawodów
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
25
26
27
28
29
listopad 2024
Najbliższe zawody
22.11.2024, godz. 16:15
Lillehammer HS-140
PŚ mix

W niedzielę mogliśmy podziwiać ceremonię zamknięcia XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi - podobnie jak większość z Was oglądałam ją już w telewizji... Moje igrzyska zakończyły się w piątek, a w sobotę po wielogodzinnej i męczącej podróży mogłam cieszyć się z pobytu w domu z rodzicami i psem, który postanowił wyładować swoją złość na olimpijskiej Miszce ;)

Hot. Cool. Mine. - tak, parafrazując motto tegorocznych igrzysk, mogłabym najkrócej opisać wydarzenia minionych trzech tygodni. Ale myślę, że w końcu nadszedł czas na dłuższe opisanie tego, co działo się w Soczi, a właściwie w Adler i Krasnej Polanie.





Przede wszystkim - XXII Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Soczi były spełnieniem mojego marzenia - po długim procesie rekrutacyjnym, który zajął ponad półtora roku i wymagał ode mnie bardzo wiele cierpliwości, wyczekiwałam 2 lutego zarówno z ekscytacją, jak i niepokojem. Wtedy marzenie stało się rzeczywistością i po „przebojach” na lotnisku w Moskwie wylądowałam w olimpijskim Adler.

Przyznam, że wtedy nie spodziewałam się, że te igrzyska będą tak wyjątkowe również dla polskiej ekipy. Dzięki wynikom naszych zawodników czułam się jeszcze wspanialej, uczestnicząc w ich wielkich sukcesach, i jeszcze dumniej, oglądając ceremonie medalowe i słuchając polskiego hymnu. Niezmiernie cieszę się, że byłam na wszystkich naszych „złotych” ceremoniach medalowych i uczestniczyłam we wszystkich trzech zwycięskich konkursach skoków narciarskich. To czyni te igrzyska jeszcze bardziej niezapomnianymi...





Ale jako że igrzyska się zakończyły, mogę zdradzić Wam nieco więcej informacji o tym, co się działo tam na miejscu. Zacznę może od swojej funkcji, bo pewnie i to Was ciekawi. Na obiekcie Russkije Gorki byłam reporterem (dokładnie flash quote reporter) olimpijskiego serwisu informacyjnego, który funkcjonuje jak olimpijska agencja prasowa, zapewniając akredytowanym mediom najszybszy dostęp do wypowiedzi zawodników.

Moim zadaniem było zbieranie owych wypowiedzi od skoczków i kombinatorów - cóż, praca - marzenie. Dzięki temu miałam możliwość przeprowadzenia krótkich rozmów z czołowymi zawodnikami obu dyscyplin, oczywiście również z polskimi skoczkami - w tym i z Kamilem Stochem, i to zaraz po zdobyciu przez niego złotych medali. To naprawdę jest coś niepowtarzalnego i niesamowitego. Muszę przyznać, że pierwszego dnia dość sceptycznie podchodziłam do metod stosowanych przez serwis - m.in. „zakazu” nagrywania wypowiedzi na rzecz ich notowania - ale z czasem przekonałam się, że to umożliwiło bycie nam najszybszym źródłem informacji.





Organizatorzy po raz pierwszy w historii igrzysk gwarantowali wszystkim wolontariuszom zakwaterowanie i wyżywienie (również w dniach wolnych). Jeśli chodzi o mnie, to w kwestii zakwaterowania należałam do szczęściarzy. Ogólnie wolontariusze byli zakwaterowani w kilku specjalnych ośrodkach dla wolontariuszy na wybrzeżu i w górach, a do tego mniejsze grupy mieszkały w hotelach, ośrodkach sanatoryjnych. Pomimo że pracowałam w górach, zakwaterowana byłam nad morzem - w ośrodku Omega, który mieścił się obok hoteli dla mediów.

Był to kompleks nowo wybudowanych bloków, ale największą zaletą mojego lokum był fakt, że mieszkałam w pokoju dwuosobowym z własną łazienką (w ośrodku znajdowały się głównie pokoje czteroosobowe i ośmioosobowe). Standard pokoju był hotelowy, nie można się było zbytnio do czego przyczepić. Chociaż panie sprzątające pokoje czasem lubiły zrobić nam niespodziankę i wymienić pościel, nie powlekając jej, co było dość uciążliwe, jeśli wracało się ze zmiany np. o trzeciej nad ranem.

Chociaż główną naszą bolączką był internet. Pomimo że miał być dostępny w miejscach zakwaterowania wolontariuszy, u nas go nie było (wiem, że tuż przed moim wyjazdem zaczęto prace nad podłączeniem WiFi). Wszystko byłoby dobrze, gdyby działał przynajmniej internet z sieci komórkowej - niestety takowy prawie w ogóle nie działał na terenie naszego ośrodka, trzeba było wyjść z jego terenu i przejść do końca ulicy - wtedy sytuacja zmieniała się diametralnie... Ale mimo tych niuansów byłam bardzo zadowolona z przyznanego lokum i uważam, że bardzo mi się w tej kwestii poszczęściło.





Dużo gorzej prezentowało się wyżywienie. Poniżej przedstawiam Wam zdjęcie z kilkoma „potrawami”... Niestety jestem osobą, która w kwestiach kulinarnych jest dość problematyczna, moim ratunkiem w Soczi były więc kanapki z Nutellą i McDonald's... Jako ciekawostkę powiem Wam, że hitem na stołówce była wszechobecna kasza, którą Rosjanie w wersji instant podawali nawet na śniadanie. Poza tym śniadania były niezwykle monotonne, bo składały się z prezentowanych na zdjęciu naleśników (fakt - raz farszem było mięso mielone, czasami ser).

Po długich kłótniach wolontariuszom udało się wywalczyć dodatkowo nabiał w postaci jogurtów i małe dżemy. Gorzej szło im wywalczenie obiecanego wegetariańskiego menu, które było dostępne jedynie na obiektach... Ze stołówki korzystały za to psiaki, którym wielu wolontariuszy - w tym ja - wynosiliśmy jedzenie. Dlatego moim głównym zajęciem na stołówce było wybieranie mięsa z dostępnych potraw, którym następnie dokarmiane były psy - te z czasem nauczyły się przychodzić w okolice stołówki w godzinach funkcjonowania kantyny.





No właśnie - te psiaki... Czasami serce pękało na ich widok, nieraz miałam chwile zwątpienia i siedząc obok nich łzy same płynęły mi po policzkach. Takiej liczby bezpańskich psów jeszcze nie widziałam, mimo że kilka lat temu podobny dramat przeżywałam w Grecji, Czarnogórze czy Bośni. Wiem, możecie mówić, że to inna kultura, mentalność, ale dla mnie to nie jest wytłumaczenie. To jest coś nie do pojęcia. Od pierwszego dnia pobytu widziałam dziennie kilkanaście bezdomnych psów, niekiedy kilkadziesiąt - mniejszych, większych, szczeniaków czy starszych psów, czasem mocno schorowanych, niektóre niczym rasowe... A co gorsza tamtejsi mieszkańcy byli zupełnie na nie obojętni, poza tym dziwiący się, a czasem wręcz złoszczący, że ktoś je dokarmia.

Po kilku dniach zaczęła się łapanka, a wręcz eksterminacja - co dla mnie niepojęte, niektórzy z tego nawet się śmiali i widząc to „wyłapywanie” psów nie reagowali... Jednak na szczęście chyba przestraszono się ewentualnych reakcji i zaprzestano procederu, choć były dni w tym czasie, kiedy nie widziałam żadnego psiaka. Powiem jedno - sytuacja tych psów najbardziej mnie smuci i martwi... Dlatego na wielki szacunek zasługuje postawa Gusa Kenworthy'ego, który zdecydował się na adopcję psiej rodziny. Stety - bądź niestety - należę do osób, według których to, jak traktuje się zwierzęta, świadczy w największym stopniu o mentalności ludzi... Dlatego Rosja to stanowczo nie jest kraj dla mnie.





Jeśli chodzi o kwestię bezpieczeństwa - trzeba przyznać, że Rosjanie wykonywali swoje zadanie na przysłowiową „piątkę”. Kontrole nie były uciążliwie, przeprowadzane były bardzo sprawnie, a pracownicy ochrony nie traktowali wszystkich jak „terrorystów”, a z uśmiechem wypełniali swoje obowiązki.

Może się wydawać, że powyższa część mojego podsumowania jest nazbyt krytyczna, ale dopiero teraz mogłam napisać o tym, co było naszą bolączką podczas pobytu na igrzyskach. Niemniej uważam, że te igrzyska były wspaniałym wydarzeniem i zdaję sobie sprawę, że przy tak olbrzymiej imprezie trudno uniknąć pewnych wpadek. Park olimpijski był naprawdę urokliwym miejscem, w którym cały czas coś się działo - prezentował się pięknie zarówno wieczorem, jak i w ciągu dnia, a wszystkie obiekty w parku olimpijskim były od siebie oddalone maksymalnie o 10 minut. Poza obiektami sportowymi znajdowały się również domy sponsorów i domy poszczególnych krajów. Bardzo ciekawym miejscem był Dom Rosyjskich Kibiców, gdzie goście mogli spróbować swoich sił we wszystkich olimpijskich dyscyplinach na symulatorach - co sprawiało, że było to miejsce licznie oblegane przez osoby wizytujące park olimpijski.

Jednak najbardziej oblegany był Olympic Superstore - czyli wielki sklep z gadżetami olimpijskimi. W kolejce do tego miejsca niejednokrotnie trzeba było spędzić ponad godzinę (było jeszcze kilka innych oficjalnych sklepów, m.in. w Soczi i w Rosa Chutor oraz dużo mniejsze stanowiska w centrach prasowych czy niektórych hotelach). Dostępne tam były olimpijskie kolekcje firmy Bosco i wszelkiego rodzaju gadżety olimpijskie - począwszy od maskotek olimpijskich, przypinek, długopisów, czapek, a skończywszy na ubrankach dla psów. Jednak według mnie brakowało jednej rzeczy - pocztówek. Pocztówki, ogólnie mówiąc, są rzadkością; te z obiektami olimpijskimi dostępne były tylko na poczcie, ale szkoda, że nie pomyślano o stworzeniu takiej prezentującej np. wszystkie obiekty z parku olimpijskiego. Każda pocztówka przedstawia pojedynczą arenę, a poza tym nie wszystkie obiekty były na nich dostępne. Poza tym przygotowano specjalną edycję olimpijskich znaczków, co na pewno stanowiło nie lada gratkę dla kolekcjonerów.





Wracając do wspomnianych domów organizowanych przez poszczególne kraje - zlokalizowane były nie tylko w parku olimpijskim, ale i innych lokalizacjach, np. w Krasnej Polanie. W parku olimpijskim były m.in. domy: szwajcarski, kanadyjski, amerykański, japoński, norweski, włoski, czy kazachski. Do części z nich wejście było dostępne dla wszystkich, do innych trzeba było posiadać zaproszenie lub obywatelstwo danego kraju. Funkcjonowały jako punkt spotkań i promocji, jak i bar czy restauracja. Bardzo ciekawe były domy szwajcarski, austriacki i niemiecki (znajdujące się w Krasnej Polanie), które posiadały otwartą część, gdzie chętni mogli skosztować regionalnych smakołyków, popijając je piwem czy grzanym winem.

Zastanawia fakt, czemu Polacy nie zdecydowali się na taką inicjatywę - biorąc pod uwagę sławę, jaką mają na świecie polskie piwo i polska kuchnia, z pewnością cieszyłby się wielką popularnością, a byłaby to idealna możliwość promowania Polski jako kandydata do organizacji igrzysk w 2022 roku... Razem z koleżanką gościłyśmy również w norweskim domu, gdzie udzielono nam w czasie bardzo sympatycznej rozmowy wielu informacji dotyczących aplikacji Oslo. Szkoda że Kraków nie podjął takiej inicjatywy - szczególnie że pozostali kandydaci zorganizowali briefingi prasowe i zapewniali informatory o swoich kandydaturach w głównym biurze prasowym, czego w przypadku Krakowa zabrakło. Rozumiem, że może nie spodziewano się tak dużego sukcesu polskiej ekipy, niemniej igrzyska były najlepszym czasem na promocję swojej kandydatury - szczególnie że dawały szerokie spektrum promowania swojej aplikacji.





Podsumowując - Hot. Cool. Mine. - tak, dokładnie takie były te igrzyska. Momentami zastanawiałam się czy naprawdę są to zimowe igrzyska - 25 stopni, słońce i palmy wprowadzały pewne wątpliwości. Jednak z drugiej strony i to stanowiło o wyjątkowości tych igrzysk. Dodatkowo rozgrzewały wspaniałe występy biało-czerwonych, a te igrzyska były naprawdę złote. Chwile, kiedy obok jedynki na tablicy wyników pojawiało się nazwisko Polaka, były magiczne i dawały ogrom radości i dumy. Przyznam szczerze, że nigdy wcześniej czegoś takiego nie czułam. I tak z tej radości nie przeszkadzało mi nawet ponad dwugodzinne czekanie na ceremonię medalową - wszystko po to, by jak najlepiej widzieć ten podniosły moment, kiedy nasi reprezentanci, stojąc na najwyższym stopniu podium, będą odbierać to, co najcenniejsze dla sportowca - olimpijskie złoto - i na ich cześć będzie grany Mazurek Dąbrowskiego.

Te igrzyska to była niezapomniana i wyjątkowa przygoda! Warta tego wysiłku - wróciłam stamtąd chudsza o 4 kg, z bagażem cięższym o 12 kg, ogromem przeżyć i wspomnień, których nikt mi nie zabierze. Jestem szczęśliwa, że mogłam tam być, i wdzięczna organizatorom, że dali mi taką możliwość. Jak mówiłam - były pewne niedociągnięcia, ale zdaję sobie sprawę, że jest to nie do uniknięcia przy takiej imprezie. Pozostaje żal o los psów, mam jednak nadzieję, że może tamtejsza ludność nauczy się od wolontariuszy empatii do nich. A olimpijska przygoda była przygodą życia, którą chętnie powtórzę!




Typuj wyniki i wygrywaj nagrody!
« blog „Olimpijska przygoda” - wszystkie wpisy
Komentarze
Lilka
Szkoda, że Twoja olimpijska przygoda dobiegła końca, bo poniekąd czuliśmy się, jak jej uczestnicy.

Dzięki Tobie sama mam ochotę zgłosić się na jakąś większą sportową imprezę.

Dziękuję w imieniu swoim i (zapewne) innych czytelników!
(28.02.2014, 00:02)
Martyna
Dziękuję Wam wszystkim, że śledziliście moje poczynania w Soczi - przyjemnie było dzielić się z Wami tymi przeżyciami.

@JankessPL
dokładnie tak jak napisał DragonL trzeba wierzyć, że coś może się zmienić na lepsze i mimo wszystko chyba warto wierzyć w ludzi... niezmiernie cieszy mnie, że część z tych psiaków znalazło nowy dom - cześć nawet za oceanem i to jest jakiś pozytywny wpływ tych Igrzysk na ich psią dolę.

@hans
nie trzeba jechać na polską wieś, bo i w miastach ludzie potrafią zwierzętom zgotować piekło - pod tym względem i w Polsce jest wiele do zrobienia... ale to w żadnym stopniu nie zmniejsza mojej wrażliwości na krzywdę tych zwierząt...
(27.02.2014, 22:25)
Mateusz
Ale jesteś pieknaa xd
(27.02.2014, 18:33)
DragonL
Dziękujemy Martyno za ciekawe relacje;)
JankessPL - zawsze trzeba wierzyć, że coś sie zmieni na lepsze.
(27.02.2014, 17:12)
JankessPL
Ty serio wierzysz że coś się zmieni w podejściu ludności do psów?Ładna dziewczyna jesteś,ale strasznie naiwna
(27.02.2014, 16:49)
hans
pojedz na polską wieś i zobacz jak się traktuje zwierzęta...
(27.02.2014, 16:03)
Faraon
Super sprawa! Dzięki Martyna za te wszystkie doniesienia z Sochi! Nie pisałem w komentarzach, ale czytałem wszystko i bardzo mi się podobało!

Życzę Ci, żeby to nie były dla Ciebie ostatnie igrzyska olimpijskie!

I pomyśl o dalszym blogowaniu, bo bardzo fajnie się to czyta :)))
(27.02.2014, 14:54)
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby komentować:
Kategorie użytkowników
niezarejestrowany
zarejestrowany
redaktor
VIP
Hot. Cool. Mine. - ZIO w Soczi (bardzo) subiektywnie
Hot. Cool. Mine. - ZIO w Soczi (bardzo) subiektywnie

Hot. Cool. Mine. - ZIO w Soczi (bardzo) subiektywnie

Najbliższe zawody - szczegółowy program
21 listopada 2024 (czwartek)
19:30
PŚ Lillehammer
odprawa techniczna K/M
22 listopada 2024 (piątek)
09:30
PŚ Lillehammer
oficjalny trening K
13:45
PŚ Lillehammer
oficjalny trening M
16:15
PŚ Lillehammer
konkurs mix
23 listopada 2024 (sobota)
11:00
PŚ Lillehammer
kwalifikacje K
12:30
PŚ Lillehammer
konkurs ind. K
14:45
PŚ Lillehammer
kwalifikacje M
16:00
PŚ Lillehammer
konkurs ind. M
24 listopada 2024 (niedziela)
11:00
PŚ Lillehammer
kwalifikacje K
12:30
PŚ Lillehammer
konkurs ind. K
14:45
PŚ Lillehammer
kwalifikacje M
16:00
PŚ Lillehammer
konkurs ind. M
Przekaż 1,5% podatku na rehabilitację syna naszego redaktora - Adam Mysiak
Skoki narciarskie w TV
Najbliższe transmisje i programy
6.12.2024
12:15
TVP Sport Skoki narciarskie - Puchar Świata - PolSKI Turniej 2024 - podsumowanie
6.12.2024
15:15
TVP Sport studio - skoki narciarskie - Puchar Świata, Wisła
LIVE
6.12.2024
17:45
TVP Sport skoki narciarskie - Puchar Świata, Wisła - kwalifikacje
LIVE
6.12.2024
17:55
TVP1 Puchar Świata, Wisła - kwalifikacje
LIVE
6.12.2024
19:05
TVP1 Puchar Świata, Wisła - kwalifikacje (studio)
LIVE
6.12.2024
19:10
TVP Sport studio - skoki narciarskie - Puchar Świata, Wisła
LIVE
6.12.2024
23:40
TVP Sport Skoki narciarskie - PŚ, Wisła - kwalifikacje
7.12.2024
06:35
TVP Sport Skoki narciarskie - PŚ, Wisła - kwalifikacje
7.12.2024
13:35
TVP Sport studio - Skoki narciarskie - Puchar Świata, Wisła - konkurs indywidualny
LIVE
7.12.2024
14:00
TVP Sport seria próbna - Skoki narciarskie - Puchar Świata, Wisła - konkurs indywidualny
LIVE
transmisje ze skoków
najbardziej aktualny program TV »
Reklama
Typer - typuj wyniki skoków narciarskich
Reklama
krzesła biurowe Warszawa
Sonda
Kto był największym objawieniem lata 2024?
Paweł Wąsek
Alex Insam
Artti Aigro
Valentin Foubert
Tate Frantz
Julijan Smid
Szymon Byrski
Łukasz Łukaszczyk
Niki Humml
inny skoczek
Cookies
Ten portal korzysta z plików cookies w celu umożliwienia pełnego korzystania z funkcjonalności serwisu, dopasowania reklam oraz zbierania anonimowych statystyk.
Obsługę cookies możesz wyłączyć w ustawieniach Twojej przeglądarki internetowej.
Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Administratorem danych osobowych, udostępnionych przez Klienta, jest 10 OFFICE Paweł Stawowczyk. Dane osobowe będą przetwarzane wyłącznie w celu identyfikacji użytkowników piszących komentarze, w celu obsługi konkursów, w celu wysyłki wiadomości drogą mailową itp. i nie będą w żaden inny sposób archiwizowane, gromadzone lub przetwarzane.
Publikowane materiały mogą zawierać Piksel Facebooka i inne technologie śledzenia, stosowane za pośrednictwem stron internetowych osób trzecich.
ukryj ten komunikat na stałe »
copyright © 2000-2024 10office.pl
Obserwuj Skokinarciarskie.pl na Facebooku Obserwuj Skokinarciarskie.pl na Twitterze RSS na Skokinarciarskie.pl - newsy o skokach narciarskich