Od dziś cyklicznie postaramy się przybliżyć dokonania polskich zawodników podczas ostatniego sezonu letniego. Jako pierwszego "pod lupę" wzięliśmy zawodnika WKS Zakopane - Wojtka Skupnia. Zachęcamy do lektury. Następne analizy pojawią się na naszych łamach niebawem.

Wojciech Skupień chciał po sezonie 2002/2003 kończyć karierę. "Początkowo brałem to po uwagę, ale w końcu postanowiłem jeszcze skakać! Decydującą rolę odegrała moja żona Ania, która zachęcała mnie do kontynuowania kariery sportowej" - powiedział Wojciech Skupień "Dziennikowi Polskiemu" w pierwszej połowie maja 2003 roku. Przygotowania rozpoczął pod okiem trenera Zbigniewa Klimowskiego. Razem z zawodnikami kadry C ćwiczył na siłowni, a także biegał. Dopiero później, bo w czerwcu przyszła kolej na treningu na skoczni. Kiedy w pierwszych dniach czerwca zawodnicy spokojnie trenowali na obiektach COS w Zakopanem, telefony i faxy w siedzibie Polskiego Związku Narciarskiego wrzały. Do polski próbowano sprowadzić zagranicznego trenera, wybitnego fachowca w dziedzinie skoków narciarskich - Heinza Kuttina. Wreszcie 22. czerwca w dniu inauguracyjnych zawodów igelitowych w Zakopanem zawodnicy kadry B, Wojciechowie - Skupień i Tajner, a także 5 młodszych zawodników poznali swojego nowego szkoleniowca z Austrii. Asystentem Kuttina został Łukasz Kruczek, zawodnik, który po sezonie 2002/2003 zakończył karierę. Podczas wyżej wspomnianych zawodów - o Puchar Prezesa TZN Wojciech Skupień wywalczył 4. lokatę. Po tym konkursie Wojtek rozpoczął pracę z nowym zespołem trenerskim, wszystko układało się dobrze. Po upływie miesiąca kadra B wzięła udział w zawodach o Puchar Lata. Wygrał je Robert Mateja, Skupień był 5 i dzięki dobrym skokom został zakwalifikowany do kadry na zawody Pucharu Kontynentalnego w Garmich-Partenkirchen oraz Letniej Grand Prix w Hinterzarten. Na zawodach COC Skupień był 4. w pierwszych zawodach, by w drugim konkursie stanąć na podium. W Hinterzarten nie wszystko się udało. W konkursie drużynowym Polacy po dobrym występie uplasowali się na 7. miejscu, aczkolwiek w zmaganiach indywidualnych Wojtek był dopiero 37., mimo wszystko najlepszy z Polaków. Po ponad tygodniowej przerwie odbyły się finałowe zawody COC w norweskim Trondheim. Skupniowi udało się zająć 8 lokatę w pierwszym dniu zmagań i 16. w drugim. Niedługo później kadra stawiła się we włoskim miasteczku Predazzo, areną zmagań ostatnich Mistrzostw Świata. 13. pozycja zawodnika z Poronina była miłym zaskoczeniem dla kibiców. Dwa dni później, na słynnej skoczni Berg Isel było troszkę gorzej - 19. lokata. Reasumując, można stwierdzić iż 27. lokata w Letniej Grand Prix (22 punkty) i 15. w Pucharze Kontynentalnym (157 pkt.) to sukces dla zawodnika, który jeszcze w zeszłym sezonie znajdował się poza kadrą i myślał o zerwaniu z narciarstwem. Po walce o punkty FIS w COC i LGP Wojtek wziął udział w zawodach Oetker Cup w Villach, w których jego jedynym rywalem był Wojtek Tajner. Ostatecznie to Skupień wyszedł górą z polskiego pojedynku. W XXI Pucharze Tatr, rozgrywanym w słowackim Szczyrbskim Jeziorze zwyciężył Krystian Długopolski, Skupień przegrał o zaledwie 1 metr. Ostatnimi zawodami dla części zawodników były Mistrzostwa Polski. Wojciech Skupień po raz kolejny stoczył bardzo ciekawy pojedynek z Krystianem Długopolskim, tym razem nie o zwycięstwo a o 3. miejsce. Niestety i tym razem zawodnik WKS Zakopane nieznacznie uległ Długoposlkiemu. Mimo wszystko, można uznać lato Wojtka Skupnia za bardzo udane. Można także z optymizmem patrzyć w przyszłość, bo jeżeli forma Wojtka się ustabilizuje możemy oglądać bardzo dalekie skoki w jego wykonaniu, a co za tym idzie, wysokie lokaty w zawodach najwyższej rangi.