W roku 2015 przypada piętnasta rocznica powstania naszego portalu. W cyklu artykułów, przypominających wydarzenia z przeszłości, czas na dziewiętnasty tydzień roku...

Wspomnienia znów zaczniemy od przypomnienia wydarzeń ze świata polityki. Szczególnie ciekawie było w Rosji, gdzie w 2008 roku Dmitrij Miedwiediew został (po raz pierwszy) prezydentem, a Władimir Putin (po raz drugi) - premierem. Cztery lata później nastąpiła zmiana - Putin został zaprzysiężony na urząd prezydenta (po raz trzeci), a Miedwiediew po raz pierwszy został premierem. Nie wiem jak Wam, ale mi to przypomina trochę "Modę na sukces" (o której zresztą było w jednym z poprzednich odcinków cyklu). Przy tych manewrach rosyjskich władz nominacje Davida Camerona na premiera Wielkiej Brytanii i Anny Fotygi na ministra spraw zagranicznych w Polsce wyglądały całkiem niewinnie...

Wydarzenia z kategorii "inne": w 2003 roku wystartował kanał TVN Meteo, trzy lata później otwarto Muzeum Śląskie w Görlitz, a w roku 2013 w Sztokholmie pierwsi fani przekroczyli progi muzeum zespołu ABBA.

Nie brakowało też smutnych wydarzeń - w roku 2004 zginął korespondent wojenny TVP Waldemar Milewicz, a w 2008 - zmarła Irena Sendlerowa, polska działaczka społeczna i charytatywna. Nieoczekiwaną śmierć ponieśli także sportowcy ścigający się na dwóch kółkach - w wyniku wypadku na torze we Wrocławiu zginął brytyjski żużlowiec Lee Richardson (2012), w tym samym roku zmarł kolarz Marek Cichosz. Rok wcześniej, podczas Giro d'Italia, zginął inny reprezentant kolarskiego peletonu - Wouter Weylandt.

W maju 2001 roku poznaliśmy wstępny skład polskiej kadry, która miała reprezentować nasz kraj na zawodach Letniej Grand Prix. Do Adama Małysza, Wojciecha Skupnia i Roberta Matei miał dołączyć jeden z juniorów - wtedy mówiło się, że będzie to Tomisław Tajner. Dowiedzieliśmy się też, że Małysz opuści japońskie konkursy LGP.

W tym samym roku kibice mogli skontaktować się z Adamem Małyszem (rozmowy telefoniczne za pośrednictwem redakcji katowickiego "Sportu") i Apoloniuszem Tajnerem (czat na portalu Onet.pl).

W roku 2002 pojawiła się informacja o planowanej przebudowie "szóstego mamuta" - skoczni narciarskiej Copper Peak w amerykańskim Ironwood. Cieszący się sympatią kibiców obiekt po raz ostatni gościł najlepszych skoczków świata w 1994 roku (jego rekordzistami są Matthias Wallner i Werner Schuster) - i od tego czasu jest zamknięty. Amerykanie chcieli uruchomić skocznię już rok później, nie udało się.

W tym samym roku swoją karierę sportową zakończył Jaroslav Sakala, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Albertville, który zdobył również kilka medali mistrzostw świata. Ponadto pisaliśmy o zorganizowanej przez portal Interia.pl aukcji, na której można było kupić gadżety związane z Adamem Małyszem (m.in. narty Elan czy flaga startowa Apoloniusza Tajnera) - celem była budowa nowej skoczni w Wiśle Malince.

W 2003 roku wszyscy żyli pierwszym meczem pomiędzy skoczkami a Reprezentacją Artystów Polskich. W trakcie 70-minutowego spotkania na boisku znalazło się ponad 60 osób. Zwyciężyli skoczkowie, którzy dzięki bramkom Michaela Uhrmanna i Roberta Kranjca pokonali artystów (gol Filipa Sojki) 2:1.

Pewnym zaskoczeniem była zmiana przepisów dotyczących Pucharu Kontynentalnego - z regulaminu usunięto możliwość organizacji dwóch konkursów CoC w różnych miejscach tego samego dnia.

Ponadto Polski Związek Narciarski poszukiwał nowego trenera kadry B - jednym ze szkoleniowców, z którymi rozmawiano, był Richard Schallert - obecnie opiekujący się reprezentacją Czech.

Również w 2004 roku skoczkowie walczyli z artystami na murawie. Tym razem to RAP okazał się górą - i to dwukrotnie: w Płocku (1:0) i Chorzowie (4:2). Bramki dla zwycięzców strzelali Maciej Kubica, Ferid Lahdar, Marcin Dorociński i Andrzej Andrzejewski, natomiast dla skoczków - Simone Pinzani i Adam Małysz. Dodajmy, że dwaj skoczkowie z Finlandii - Veli-Matti Lindström i Kimmo Yliriesto - zostali w Polsce kilka dni dłużej, traktując swój pobyt w naszym kraju jako wakacje.

Pozostając przy Finach - tamtejsza federacja ogłosiła składy swoich kadr na sezon 2004/2005. W pierwszej drużynie, prowadzonej przez Tommiego Nikunena, Kariego Pätäriego i Janne Väätäinena, znaleźli się Janne Ahonen, Janne Happonen, Matti Hautamäki, Tami Kiuru, Akseli Kokkonen, Veli-Matti Lindström i Olli Pekkala.

Tymczasem w Polsce trwała saga dotycząca skoczni w Wiśle - tym razem pojawiły się problemy finansowe, spowodowane wejściem Polski do Unii Europejskiej i związanym z tym... wzrostem podatku od towarów i usług (VAT).

Co jeszcze? Adam Małysz zmienił narty z "Elanów" na "Fischery", Martin Schmitt marzył o powrocie do światowej czołówki, a Johan Erikson martwił się o stan szwedzkich skoków.

W roku 2005 wracamy do wątku zmian w grupach szkoleniowych. Japończycy powołali do kadry A czterech zawodników - byli to Daiki Ito, Noriaki Kasai, Hideharu Miyahira i Kazuyoshi Funaki. Nie wiadomo jeszcze było, kto zostanie trenerem - mówiło się jednak o opcji fińskiej. W Czechach pierwszy zespół mieli stanowić Jakub Janda, Jan Matura, Jan Mazoch, Lukáš Hlava, Antonín Hájek i Martin Cikl (trener Vasja Bajc), natomiast Szwedzi po rezygnacji Kariego Ylianttili po raz kolejny mieli problem z obsadzeniem stanowiska trenera. Poważna zmiana szykowała się też w Austrii - Andreas Goldberger, który nie znalazł się w kadrze narodowej, zapowiedział zakończenie kariery.

W Polsce trwały przygotowania do kolejnego meczu (tym razem w Krakowie), Adam Małysz zapowiedział odpuszczenie Letniej Grand Prix, a działacze PZN byli pełni optymizmu w związku z kandydaturą Zakopanego do organizacji mistrzostw świata w 2011 roku. My z kolei bacznie przyglądaliśmy się skoczni u naszych bratanków - w węgierskim Kőszeg.

W roku 2006 meczu już nie było, ale - za naszym pośrednictwem - była możliwość skontaktowania się ze skoczkami. Tym razem goścmi na czacie byli Kimmo Yliriesto i Veli-Matti Lindström. Finowie przyznali, że nie korzystają z komunikatora ICQ, popisali się też znajomością kilku polskich słów (Kimmo stwierdził, że zna jedno na "k").

O Finach pisaliśmy więcej - Pekka Niemelä został wtedy nowym trenerem francuskiej kadry, Janne Ahonen skarżył się, że wysyłano go do psychologa, ale też podkreślał znaczenie rodziny w swoim życiu.

Swoje drużyny na kolejny sezon ogłaszały kolejne federacje - polska (kadra A z dwunastoma skoczkami: Małysz, Śliż, Żyła, W. Tajner, Bachleda, Pochwała, Długopolski, T. Tajner, Mateja, Skupień, Stoch, Hula) i japońska (Kasai, Ito, Okabe).

Z wieści okołoskokowych - po zakończeniu kariery Andreas Goldberger wystąpił w austriackim "Tańcu z gwiazdami" i zajął drugie miejsce. Niekoniecznie taneczną, ale często bardzo dynamiczną muzykę grali natomiast skoczkowie z grupy The Kroisos, którzy właśnie wtedy wydali swoją pierwszą EP-kę "Crap Collection vol. 1".

Wspomnienia z 2007 roku znów zaczniemy od kadr. W głównym zespole Austrii nie było większych zmian - w jego skład wchodzili Martin Hoellwarth, Martin Koch, Andreas Kofler, Wolfgang Loitzl, Thomas Morgenstern, Arthur Pauli i Gregor Schlierenzauer. U Finów uznanie trenerów zyskali Janne Ahonen, Matti Hautamäki, Janne Happonen, Tami Kiuru, Arttu Lappi, Veli-Matti Lindström i Harri Olli. W Niemczech w kadrze A znalazł się tylko Michael Uhrmann, który miał trenować wspólnie z kilkoma zawodnikami przypisanymi do kadry B. Nie brakowało też pożegnań - karierę zakończyli Rok Benkovic i Frantisek Vaculik.

Podczas gdy po nieudanym sezonie Bjoern Einar Romoeren zajął się medytacją i jogą (swoją drogą kompletnie mi to nie pasuje do tego człowieka...), trenerzy Adama Małysza szukali sposobu na niskie prędkości najazdowe naszego skoczka - rozwiązaniem miało być zatrudnienie nowego serwismena. Raczej średnia szybkość na progu nie przeszkadzała Małyszowi w zdobywaniu kolejnych trofeów - niemieccy kibice wybrali go najlepszym skoczkiem sezonu. Polak zgromadził ponad 83% wszystkich głosów!

W przypadku roku 2008 będzie o dwóch zawodnikach, których kojarzę przede wszystkim z rywalizacją z Janne Ahonenem w jego najlepszych latach. Jakub Janda został wtedy włączony do czeskiej kadry B, co było pewnym zaskoczeniem (w kadrze A znaleźli się Roman Koudelka, Jan Matura, Cestmir Kozisek, Martin Cikl, Ondrej Vaculik i Antonin Hajek). Z kolei Roar Ljoekelsoey podjął decyzję, że jeszcze nie kończy kariery - mimo że także nie znalazł się w kadrze A swojego kraju.

Rok 2009 to ponownie polskie kadry. Wtedy Adam Małysz trenował już samotnie pod okiem Hannu Lepistö i Roberta Matei, natomiast w kadrze A - prowadzonej przez Łukasza Kruczka, Zbigniewa Klimowskiego i Piotra Fijasa - znaleźli się Marcin Bachleda, Stefan Hula, Maciej Kot, Krzysztof Miętus, Łukasz Rutkowski, Kamil Stoch, Rafał Śliż i Piotr Żyła.

W 2010 roku w drużynie Małysza nie zmieniło się nic, natomiast kadra Kruczka składała się z Kamila Stocha, Łukasza Rutkowskiego, Macieja Kota, Stefana Huli, Krzysztofa Miętusa, Rafała Śliża, Marcina Bachledy i Dawida Kubackiego - ten ostatni zastąpił Piotra Żyłę.

Swoją kadrę ogłosili także Francuzi - ich nowym trenerem został Julien Eybert Guillon, a w pierwszej drużynie znaleźli się Vincent Descombes Sevoie i Emmanuel Chedal. U Norwegów - w "gangu Kojonkoskiego" - większych zmian nie było - kadrę A stanowili Anders Jacobsen, Bjoern Einar Romoeren, Anders Bardal, Tom Hilde, Johan Remen Evensen i Kenneth Gangnes.

Rok 2011 to znów ogłoszenie kadr - polskiej (Stoch, Hula, Żyła, Kubacki, Byrt, M. Kot, Ł. Rutkowski; trener Łukasz Kruczek), francuskiej (Chedal, Descombes), włoskiej (Colloredo, Morassi, Bresadola) i austriackiej (Schlierenzauer, Morgenstern, Loitzl, Koch, Kofler, Fettner, Zauner). Mieliśmy też rotacje na stanowiskach trenerów w Słowenii, gdzie Goran Janus zastąpił Matjaza Zupana, a szkoleniowcem na niższym szczeblu został Primoż Peterka.

Wtedy wspominaliśmy również o planach budowy nowych skoczni w Iwoniczu-Zdroju. Rekordzistą największego ze starych obiektów jest do tej pory sam Jens Weissflog. Z tych planów do tej pory jednak nic nie wyszło...

W roku 2012 swoją kadrę ogłosiła Norwegia - w pierwszym zespole znaleźli się Hilde, Bardal, Velta, Sklett, Stjernen, Romoeren i Fannemel, zabrakło tam natomiast Andersa Jacobsena - ten miał skupić się na Pucharze Kontynentalnym.

Rok 2013 to przygotowania Gregora Schlierenzauera do kolejnego sezonu (a raczej odpoczynek przed właściwymi przygotowaniami) oraz licytacja nart Kamila Stocha na rzecz fotografa sportowego Jerzego Kleszcza, który borykał sie z poważnymi problemami zdrowotnymi.

I wreszcie rok 2014 - i tu znowu kadry. W Austrii: Diethart, Hayboeck, Kofler, Kraft, Morgenstern (choć ten jednak zakończył karierę), Schlierenzauer (brak Loitzla i Fettnera). W Niemczech: Freund, Kraus, Wank, Wellinger (kadra A) oraz Eisenbichler, Freitag, Geiger, Neumayer (kadra B, zawodnicy trenujący wspólnie z kadrą A). W Norwegii: Bardal, Fannemel, Hilde, Velta, Stjernen, Jacobsen. We Włoszech: Bresadola, Colloredo, R. Dellasega, Morassi; nowym trenerem został Paolo Bernardi. Karierę w tamtym okresie zakończył Maximilian Mechler, nad podobnym krokiem zastanawiał się także Anders Jacobsen, ale ostatecznie przełożył to o rok.

Podczas gdy Walter Hofer i Chika Yoshida wszem i wobec głosili, jak bardzo są zadowoleni z przebiegu minionego sezonu, mniej zadowoleni z architektury norweskiej skoczni Midtstubakken w Oslo byli niezidentyfikowani wandale. Zrzucenie belki na rozbiegu doprowadziło do licznych uszkodzeń - choć szczęśliwie ich naprawa nie kosztowała zbyt dużo.

Wspomnijmy jeszcze o weteranach - Primoż Peterka wygrał zawody "Starych Orłów" w słoweńskim Sebenje, natomiast Janne Ahonen chwalił wybór Janiego Klingi na trenera fińskiej reprezentacji.

Na koniec trochę kolarstwa - równie bliskiego mojemu sercu co skoki. Rok temu pisaliśmy o Primožu Rogliču, mistrzu świata juniorów w drużynie z 2007 roku. Słoweniec w 2012 roku zakończył karierę skoczka i poświęcił się kolarstwu, a właśnie w maju 2014 odniósł swoje pierwsze zwycięstwo - triumfował na drugim etapie Wyścigu dookoła Azerbejdżanu. Dodajmy, że kolarz Adria Mobil nie poprzestał na tym - w tym roku wygrał już nie tylko drugi etap, ale również klasyfikację generalną imprezy. Bardzo dobrze spisywał się też w Wyścigu dookoła Chorwacji, gdzie przegrał tylko z naszym Maciejem Paterskim.