Oto, co powiedzieli po dzisiejszych zawodach trzej najlepsi:

Adam Małysz: Czuję się jeszcze lepiej niż wtedy, gdy wygrywałem w Holmenkollen Puchar Świata po raz czwarty. Jest to nie tylko dla Norwegów, ale i również dla mnie specjalna skocznia, dlatego że nikt nigdy jeszcze nie wygrał tu tyle razy, a mi skacze się tu wspaniale. Dzisiaj czułem się, jakbym był w Zakopanem, dlatego że było bardzo mało kibiców norweskich, ale za to polskich było naprawdę pod dostatkiem. Cieszę się, że są ze mną. Bardzo bałem się pierwszego skoku, dlatego że był dosyć mocny wiatr na progu i tam kręciło. Na szczęście jak dojeżdżałem do progu, ten wiatr trochę ustąpił i mogłem oddać naprawdę bardzo dobry, daleki skok. W drugiej serii te warunki były już dużo bardziej równe i po prostu trzeba było dobrze skoczyć - i tak skoczyłem. Mam nadzieję, że moja forma dotrwa do końca, bo jest cały czas bardzo wysoka i będę walczył o ten Puchar Świata, dlatego że byłby to mój czwarty raz, i to by było coś wspaniałego. Zawsze powtarzałem, że moim wielkim idolem był Jens Weissflog i do końca będzie, i tak mówiłem: chciałbym zakończyć karierę, skacząc tak jak on czyli wygrywając jeszcze konkursy. Moje skoki były całkiem dobre na samym początku Pucharu Świata i z tego się cieszyłem, bo cały czas byłem w tej najlepszej dziesiątce, trzymałem się tam i bardzo spokojnie czekałem, aż przyjdzie ten dzień, że będę naprawdę skakał i wygrywał, i w końcu przyszedł. Już przed mistrzostwami świata wygrałem trzy konkursy PŚ i wiedziałem, że jadę na Mistrzostwa Świata bardzo dobrze skacząc i z bardzo wielkim optymizmem. Jestem doświadczonym zawodnikiem, niemłodym i w tym momencie jednym już ze starszych w Pucharze Świata i na pewno doświadczenie robi swoje, tym bardziej że trzy razy wygrałem PŚ, byłem już cztery razy mistrzem świata i to po prostu zawodnikowi dodaje jakby takiego - no, nie powiedziałbym może image'u, ale takiej wiary w siebie. Trudno powiedzieć, jak przygotować się na taki sezon, na pewno dużą rolę odgrywają trenerzy. Pomaga mi wiara trenera Lepisto, który ma czasami bardzo wysokie cele i sam się z nich na początku śmiałem, ale chyba można go nazwać cudotwórcą. Po MŚ miałem jeszcze ponad 200 punktów, teraz jestem przed Andersem i jestem na pewno w bardzo wysokiej formie i po prostu muszę dobrze skakać, żeby te skoki, które teraz są, przenieść również na skocznię mamucią w Planicy i latać, mam nadzieję polecieć daleko. O kontuzji Andersa Jacobsena dowiaduję się teraz i jest mi bardzo przykro z tego powodu, bo to jest naprawdę wspaniały zawodnik i od początku sezonu skakał wyśmienicie. Myślę, że teraz działa również to, że nie jest tak doświadczony - wtedy gdy się nie skacze tak dobrze, popełnia się pewne błędy. Mam nadzieję, że jak najszybciej stanie na nogi i będzie skakał jak na początku sezonu, bo chodzi o rywalizację.

Andreas Kuettel: Kiedy przyszedłem rano na skocznię, sądziłem, że nie będziemy skakać, więc ćwiczyłem tylko w hotelu - skoki na komputerze. (śmiech) Gra jest na stronie organizatorów, głównym bohaterem jest chyba Adam, można skakać nawet 150 m na Holmenkollen, ale nie znalazłem się na liście najlepszych. Dzisiejszy skok w serii próbnej był bardzo ważny, ponieważ w Kuopio i Lillehammer nie oddałem wiele udanych skoków. Musiałem znaleźć odpowiednią pozycję. Moje oba skoki konkursowe były stosunkowo dobre i naprawdę jestem zadowolony z tego drugiego miejsca. Sezon zacząłem dość dobrze, zwłaszcza Lillehammer było bardzo dobre dla ekipy szwajcarskiej. Później sezon nie układał się tak pomyślnie, czasami nie było odpowiednich warunków do skakania, miałem problemy. W tej chwili jestem już trochę zmęczony, ale czuję, że wciąż mogę oddawać dobre skoki, a moja forma jest wciąż wysoka. Mam nadzieję, że jutro odbędzie się wspaniały konkurs, który oglądać będzie wielu kibiców. Liczę na dwa dalekie skoki, które pozwolą mi na wysoką pozycję. Myślałem już trochę o lotach w Planicy, które kończą sezon za tydzień, ponieważ są bardzo ekscytujące. Cieszę się, że teraz dobrze skaczę, ponieważ daje to więcej pewności siebie przed Planicą, gdzie chciałbym zaatakować, spróbować dać z siebie wszystko. Wydaje mi się, że mam dobre narty do lotów. Nie mogę się doczekać tych zawodów. Trzy konkursy to dość, nie zamierzam skakać w treningach ani kwalifikacjach.

Anders Bardal: Cieszę się, że jestem na podium. Mój skok w serii próbnej był bardzo zły. Warunki w pierwszej rundzie były zmienne, ale udało mi się oddać dobry skok i zająłem trzecie miejsce. Trochę się tym zdenerwowałem, pomyślałem sobie, że nie jestem aż taki dobry, ale spróbowałem w drugiej serii, zaufałem sobie. Pomyślałem, że jestem w trójce najlepszych i muszę dać z siebie wszystko. W przerwie trochę rozmawiałem z Miką, powiedział, że muszę spróbować. Latem mocno pracowałem, zwłaszcza wrzesień i październik były bardzo dobre. Moja forma wciąż się trochę waha, właściwie przez całą zimę tak było, ale przez ostatni miesiąc prawie w każdym konkursie plasowałem się w drugiej dziesiątce i myślę, że dlatego w tej chwili udaje mi się być czasami także trochę wyżej. Nie wiem, czy uda mi się zachować zimną krew w jutrzejszym konkursie, ale postaram się. (śmiech)