W piękny słoneczny dzień, po konkursie drużynowym Mistrzostw Finlandii w skokach na igelicie, umówiłam się na wywiad z Veli-Matti Lindstroemem. Sympatyczny zawodnik z Lahti wysłał mnie do hotelu w centrum miasta, skutkiem czego nawet nie zdążyłam postarać się o listę z wynikami zawodów - dlatego początek naszej rozmowy wygląda tak, a nie inaczej... Zapraszam do lektury!

Skokinarciarskie.pl: Gratuluję wygranej! Skakałeś naprawdę dobrze, ile metrów zaliczyłeś? Veli-Matti Lindstroem: 96.

Skokinarciarskie.pl: A jaki był najdalszy skok konkursu?

V-M.L.: Mój.

Skokinarciarskie.pl: No to tym bardziej gratuluję! Jak ci się skacze na Puijo? Lubisz tę skocznię?

V-M.L.: Nie.

Skokinarciarskie.pl: Dlaczego??!

V-M.L.: W ogóle nie lubię małych skoczni, właściwie nie rozgrywa się na nich zawodów. Natomiast tutaj skakałem wczoraj podczas treningu, nic nie mam do obiektu.

Skokinarciarskie.pl: Jednak tak naprawdę radzisz sobie zupełnie dobrze na mniejszych skoczniach...

V-M.L.: Może i tak. Ale na przykład tej w Lillehammer nie lubię. Podczas zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego zabrakło mi całych czterech metrów do podium.

Skokinarciarskie.pl: Co w takim razie powiesz o dużej skoczni Puijo? Jutro odbędzie się na niej konkurs indywidualny. Wielu zawodników uważa, że to trudny obiekt...

V-M.L.: Trudny? Może dla kogoś, kto nie skakał na niej od dawna. Ja uważam, że to zupełnie dobra skocznia. Kiedy wczoraj trenowaliśmy, na początku było trochę dziwnie - po przeniesieniu się ze skoczni w Lahti - ale po kilku skokach było ok. Mam nadzieję, że jutro będzie dobrze. Poza tym jeśli ktoś jest w formie, wszędzie mu się dobrze skacze.

Skokinarciarskie.pl: No to na koniec tematu skoczni - co sądzisz o mamutach?

V-M.L.: Oczywiście lubię je najbardziej. Loty są najlepsze.

Skokinarciarskie.pl: Jak jest z twoją formą? Podczas konkursu we Vuokatti (lipcowe zawody Finlandia Veikkaus Tour - przyp. aut.) zająłeś drugie miejsce, później w Letnim CoC było gorzej, ale dziś było naprawdę super.

V-M.L.: Wszystko wygląda całkiem dobrze. Właściwie w tej chwili moja forma jest najlepsza od jakichś dwóch lat, co nie znaczy, że idealna. Dzisiejszy skok konkursowy nie był idealny, spóźniłem trochę odbicie. Na treningach w Lahti szło mi dobrze, a to napełnia optymizmem.

Skokinarciarskie.pl: Uważasz, że słabsze wyniki treningów mogą poważnie wpłynąć na psychiczną formę?

V-M.L.: Jeśli wiele skoków jest słabych, rzeczywiście wpływa to na psychikę. Jeśli na treningach idzie źle, ciężko jest potem startować w zawodach - i odwrotnie: dobra forma treningowa sprawia, że łatwo się skacze w konkursie.

Skokinarciarskie.pl: Jednak niektórym skoczkom lepiej idzie podczas treningów, a później w konkursach poddają się emocjom i wyniki są już słabsze...

V-M.L.: To nigdy nie było moim problemem. Wydaje mi się, że mam mocne nerwy i nie spalam się psychicznie. Właściwie mam wrażenie, że im większy prestiż zawodów, tym lepiej potrafię się skoncentrować na własnym występie.

Skokinarciarskie.pl: Przez jakiś czas borykałeś się z kontuzjami. Podczas meczu charytatywnego w Polsce doznałeś złamania kości śródstopia...

V-M.L.: Tak, a potem miałem jeszcze kontuzję uda, która była znacznie poważniejsza. Teraz jednak wszystko jest dobrze, fizycznie nic mi nie dolega, choć kiedy na wiosnę robiliśmy testy wytrzymałościowe, okazało się, że nie mam tyle sił, ile powinienem mieć. Mój program szkoleniowy był więc nieco lżejszy, a późniejsze testy wykazały, że nabrałem sił.

Skokinarciarskie.pl: Jak w tej chwili wyglądają twoje treningi?

V-M.L.: Latem trenuję 10-12 razy w tygodniu, zarówno na skoczni, jak i na sali.

Skokinarciarskie.pl: Tyle o formie fizycznej - jak wygląda to od strony psychicznej? Czy kadra fińska ma do dyspozycji psychologa?

V-M.L.: Nie, ale ja na przykład rok temu, latem, korzystałem z pomocy psychologa, to były regularne spotkania. Miał dobre pomysły, ale tak naprawdę jestem zdania, że najważniejsze jest zaufanie do samego siebie, wiara w siebie. Dobre wyniki wzmacniają tę wiarę.

Skokinarciarskie.pl: Czy w takim razie uważasz, że psychologowie nie są w sporcie potrzebni?

V-M.L.: Uważam, że na pewno są pomocą dla tych, którzy denerwują się i za bardzo emocjonują zawodami, którzy mają problemy z panowaniem nad sobą.

Skokinarciarskie.pl: Chyba nie do końca - Adam Małysz korzysta z pomocy psychologa i otwarcie o tym mówi, a on raczej nie jest typem, który pozwala, by przytłoczyła go sytuacja.

V-M.L.: Ja w każdym razie mam własne metody na wewnętrzne uspokojenie i radzenie sobie z problemami.

Skokinarciarskie.pl: Janne Ahonen powiedział, że w waszym klubie właściwie wszyscy jesteście dla siebie psychologami. Jak ty to postrzegasz? Oferujecie sobie nawzajem wsparcie? Jaka jest w tym rola trenera?

V-M.L.: Rzeczywiście, potrafimy wspierać się nawzajem. Nasz trener, Ari Saukko, wie, jak do nas podejść. Cenię w nim między innymi to, że potrafi wprost do nas mówić, nie owija spraw w bawełnę.

Skokinarciarskie.pl: Każdy skoczek, jak i każdy człowiek, ma swoje silne i słabe strony. Powiedziałeś, że potrafisz panować nad nerwami, więc to można uznać za twój mocny punkt. Jak jest ze słabościami?

V-M.L.: Czasami "nie czuję" własnego ciała, mięśni. Mam problemy z wyczuciem technicznej strony skoku.

Skokinarciarskie.pl: Pytam o to, ponieważ przyszło mi do głowy, że są pewne cechy, które człowiek wykorzystuje nie tylko w sporcie albo przynajmniej nie w jednej dyscyplinie sportu. Znów nasuwa się przykład Janne Ahonena, który dzięki niesamowitej zdolności koncentracji jest świetnym skoczkiem, ale też odnosi sukcesy w swoich wyścigach samochodowych. Czy ty też masz coś, czemu może się poświęcić poza skokami?

V-M.L.: W moim przypadku jest trochę inaczej. Nie mam tak aktywnego zainteresowania, natomiast ostatnio koncentruję się na swojej szkole. Na wiosnę zacząłem kurs na instruktora sportowego. Nauka trwa trzy lata, ale tak naprawdę są to bardzo intensywne zajęcia od połowy kwietnia do połowy czerwca, zaś przez resztę roku praca samodzielna.

Skokinarciarskie.pl: To dobrze, że masz coś, czym możesz się zająć.

V-M.L.: No nie wiem. Nie jestem typem studenta. (śmiech) W szkole jest rzeczywiście bardzo fajnie i podoba mi się, ale w domu ciężko mi się za cokolwiek zabrać. Chcę jednak zdobyć zawód, choć w tym czasie wolałbym może zająć się czym innym.

Skokinarciarskie.pl: Jak więc spędzasz czas wolny? Matti Hautamaeki powiedział, że lubi leżeć na kanapie...

V-M.L.: Kanapa nie jest zła! (śmiech)

Skokinarciarskie.pl: Nie zaprzeczę...

V-M.L.: Ostatnio mój czas wygląda tak, że rano mam zawody, potem odpoczywam, a pod wieczór zwykle jakiś film albo koncert. Lubię grać w tenisa, czasami grywam z minigolfa, ale raczej rzadko.

Skokinarciarskie.pl: Golf jako taki jest bardzo popularny w środowisku skokowym. Grywają skoczkowie i trenerzy. Tommi Nikunen opowiadał z wielką radością, że z domu ma tylko 30 metrów na pole golfowe...

V-M.L.: (śmiech) Osobiście mam nadzieję, że nie polubię golfa tak bardzo jak Tommi. Wracając jeszcze do kanapy, bardzo lubię czytać. Podczas podróży właściwie zawsze mam ze sobą książkę. Szczególnie przepadam za literaturą fantasy typu "Władca Pierścieni". W takich powieściach potrafię się zagłębić i zupełnie zapomnieć o świecie.

Skokinarciarskie.pl: Masz dużo okazji do czytania, skoro przez całą zimę tydzień w tydzień podróżujecie...

V-M.L.: Z Finlandii mamy niestety wszędzie daleko, więc podróże zabierają wiele czasu. Myślę, że dobrym rozwiązaniem byłoby pogrupowanie konkursów, na przykład żeby kilka odbywało się w Europie i żebyśmy mogli tam zostać między jednym a drugim, a nie zawsze wracać do domu. Nie wiem, czy nie byłoby to nawet bardziej korzystne finansowo, bilety lotnicze dużo kosztują. Puchar Świata jest naprawdę męczący i czasem człowiek marzy chociaż o tygodniu przerwy. Letnie zawody są o tyle dobre, że można sobie wybrać, w jakich zawodach chce się startować.

Skokinarciarskie.pl: Jakie są właśnie wasze najbliższe plany? Startujecie w ostatnich konkursach Letniej Grand Prix, w Niemczech?

V-M.L.: Myślę, że z kadry A ktoś pojedzie, chyba już tak ustalono.

Skokinarciarskie.pl: A ty?

V-M.L.: Jeśli jutro pójdzie mi dobrze, to kto wie...?

Skokinarciarskie.pl: Dość luźno podeszliście do tegorocznej LGP. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom kadra A nie pojawiła się w Zakopanem...

V-M.L.: Były jakieś problemy ze skocznią, ale nic więcej o tym nie wiem.

Skokinarciarskie.pl: Szkoda, że zabrakło was w Zakopanem. W Polsce fińska ekipa ma naprawdę dużo fanów. Skoki są popularne, nawet jeśli Adam nie skacze najlepiej. Choć w Zakopanem akurat wygrał...

V-M.L.: Według mnie Adam skacze dobrze, często jest na podium. Nie można wciąż wygrywać, to niemożliwe, zwłaszcza gdy wielu innych skoczków chce tego samego.

Skokinarciarskie.pl: Dziś na skoczni widzieliśmy Akselego Kokkonena. Co u niego?

V-M.L.: Zobaczymy, jak mu pójdzie, jak długo wytrzyma. Axu na razie próbuje wrócić do skakania. Myślę, że jeśli nie zabraknie mu motywacji, wszystko będzie ok. Czas pokaże, w którą stronę zwróci się jego kariera.

Skokinarciarskie.pl: Z pewnością trudno jest wrócić po tak długiej przerwie?

V-M.L.: Nie jest to łatwe, ale z drugiej strony może być i tak, że w bardzo krótkim czasie można wrócić do formy, jeśli się ciężko pracuje.

Skokinarciarskie.pl: Na czacie Skokinarciarskie.pl powiedziałeś, że nie lubisz zbyt dumnych ludzi. Czy w środowisku skokowym często obserwuje się przypadki, że ktoś po odniesieniu sukcesu zaczyna zadzierać nosa i patrzeć z góry na kolegów?

V-M.L.: Nie wydaje mi się, by miało to koniecznie związek z sukcesami. Niektórzy ludzie mają po prostu taki charakter, skłonność do takiego zachowania.

Skokinarciarskie.pl: Pytam, ponieważ niektórzy skoczkowie nie są tacy jak ty, który zawsze chętnie godzisz się na wywiad, zdjęcie czy autograf. Zastanawiam się, czy wynika to właśnie z formy bądź jej braku.

V-M.L.: Myślę, że zawodnicy, którym idzie gorzej, tęsknią za przejawami popularności, mają nadzieję, że ktoś z nimi zechce porozmawiać. Chętniej się na wszystko godzą.

Skokinarciarskie.pl: Pytanie na koniec - w fińskiej kadrze dużo się ostatnio pozmieniało, jeśli chodzi o życie prywatne. Janne Ahonen, Tami Kiuru i Jussi Hautamaeki już żonaci, Tommi Nikunen zaręczony. Ty jesteś ze swoją dziewczyną, Mona-Liisą Malvalehto, już pięć lat - nie planujesz ślubu?

V-M.L.: Nie!!! Zupełnie o tym nie myślę!

Skokinarciarskie.pl: Czemu?!

V-M.L.: Mam dopiero 22 lata! Tamci są już starszymi panami. (śmiech) Uważam, że nie mam się do czego spieszyć.

Skokinarciarskie.pl: Dziękuję bardzo za rozmowę i życzę powodzenia w jutrzejszym konkursie!




Tekst i zdjęcia - Katarzyna "Clio" Gucewicz..