Kamil Stoch wygrał olimpijski konkurs na dużej skoczni - dla Polaka to już trzeci złoty medal igrzysk! Obok naszego zawodnika na podium stanęli Andreas Wellinger i Robert Johansson...

Na początek rywalizacji sędziowie ustawili belkę startową w 23. pozycji - a więc tak jak to było podczas serii próbnej; wiatr wiał w plecy z raczej niewielką siłą. W tych warunkach zawodnikom z początku listy startowej trudno było dolecieć do punktu K. Blisko czerwonej linii lądował Janne Ahonen (124,5 m) - to dało Finowi prowadzenie, ale szanse na upragniony medal były praktycznie zerowe (nie to, żeby było to jakąś niespodzianką).

Minimalnie słabszą doległość od Fina uzyskał Davide Bresadola. Włoch lądował dość blisko lewej krawędzi zeskoku, po czym upadł - sunąc po śniegu praktycznie "dojechał" do bandy, ale szczęśliwie nic mu się nie stało - wybieg olimpijskiej skoczni opuścił o własnych siłach.

Po wielu krótszych skokach wreszcie pojawił się pierwszy zawodnik, który osiągnął punkt K - dokładnie na 125. metrze wylądował Jewgienij Klimow, tutaj startujący pod neutralną flagą olimpijską. Rosjanin objął prowadzenie, ale tylko na chwilę - tuż po nim widzieliśmy pierwszy lot za czerwoną linię - 127,5 metra uzyskał Alex Insam. Taką samą odległość osiągnął Mackenzie Boyd-Clowes, jednak Kanadyjczyk minimalnie przegrywał z Włochem ze względu na nieco korzystniejsze warunki.

Konkurs przebiegał bez żadnych problemów, a z czasem obserwowaliśmy kolejne dalekie loty - liderami zostawali Kevin Bickner (129,5 m) i świeżo upieczony rekordzista skoczni Ryoyu Kobayashi (135,5 m). Japończyk przez kilka minut utrzymywał się na czele - do czasu, aż przyszła pora na Michaela Hayboecka. Austriak, który już wcześniej świetnie się tu spisywał, uzyskał aż 140 metrów (wiatr 0,19 m/s) - po doliczeniu wysokich not za styl prowadził z przewagą 6,4 punktu nad Japończykiem.

Podczas gdy Hayboeck i Kobayashi nie ruszali się z pierwszego i drugiego miejsca, za ich plecami sytuacja nieustannie się zmieniała - trzecią lokatę zajmowali kolejno Tilen Bartol (130,5 m - wiatr 0,14 m/s), Maciej Kot (128,5 m - wiatr 0,22 m/s, ale w plecy), Simon Ammann (133,5 m w dobrym stylu, przy wietrze 0,14 m/s w plecy) i Peter Prevc (134 m - tylny wiatr 0,13 m/s).

Przed skokiem Stefana Huli rozbieg skrócono do 22. pozycji - to oznaczało, że każdemu zawodnikowi już na starcie będzie dodawane 3,5 punktu. Polak w bardzo dobrym stylu (3 x 19, 2 x 18,5) uzyskał 132 metry. Po dodaniu punktów za belkę i odjęciu punktów za wiatr (0,13 m/s pod narty) nasz zawodnik był piąty.

Od czwartkowych treningów bardzo dobrze na tym obiekcie spisywał się Andreas Stjernen - również w pierwszej serii konkursowej Norweg uzyskał bardzo dobry rezultat: 134,5 metra (niemal zerowy wiatr) przy stosunkowo niskich ocenach za styl wystarczyło na drugie miejsce. Taką samą odległość uzyskał Dawid Kubacki - po uwzględnieniu świetnych not za styl (4 x 19 punktów) i niezauważalnego wiatru (0,02 m/s) teraz to Polak był drugi ze stratą trzech punktów do Hayboecka.

O ile sytuacji na czele nie zmienili Junshiro Kobayashi (122 m - dziewiętnasty) i Stefan Kraft (131,5 m - ósmy), to zupełnie inaczej było po skoku Roberta Johanssona. Norweg uzyskał 137,5 metra (wiatr 0,16 m/s pod narty), a po doliczeniu not za styl (3 x 18 punktów) był drugi - niespełna punkt przed Kubackim. Tak daleko nie lądował Johann Andre Forfang - 133 metry (wiatr 0,12 m/s) oznaczały dopiero siódme miejsce ze stratą 8,3 punktu do wciąż prowadzącego Hayboecka. Jeszcze słabszy występ zaliczył Daniel Andre Tande (131 m - dwunasty).

Na górze pozostało jeszcze trzech skoczków, a każdy z nich był w stanie zmienić układ sił w czołówce. Zaczął mistrz olimpijski z obiektu normalnego, Andreas Wellinger - 135,5 metra nie dało mu prowadzenia, ale wystarczyło na świetną pozycję do ataku (drugie miejsce ze stratą 1,6 punktu do Hayboecka). Jego rodak, Richard Freitag, lądował dużo bliżej (130 m przy wietrze 0,19 m/s w plecy - dziesiąty) i praktycznie nie miał już szans na walkę o złoto.

Kończący pierwszą serię Kamil Stoch startował w trudnych warunkach - miał wiatr 0,29 m/s w plecy. Po doliczeniu fenomenalnych not za styl (4 x 19,5 punktu!) Polak prowadził z przewagą 3,4 punktu nad Hayboeckiem!


Drugą serię również rozpoczęto przy 23. belce startowej, ale również przy wyraźnie silniejszym wietrze w plecy (ok. 0,3-0,6 m/s). W początkowej fazie rywalizacji najlepiej poradził z tym sobie Janne Ahonen (115,5 m), który nieco awansował w klasyfikacji. Fin jednak długo nie prowadził - wkrótce dużo dalej poleciał Taku Takeuchi (125,5 m - wiatr 0,4 m/s w plecy) i teraz to Japończyk prowadził.

Takeuchiego z pierwszego miejsca wkrótce zepchnął Mackenzie Boyd Clowes (126 m - wiatr 0,16 m/s), a kolejnymi liderami zostawali Kevin Bickner (124 m - wiatr 0,14 m/s), Tilen Bartol (130 m - wiatr 0,16 m/s) i Jernej Damjan (130,5 m - wiatr 0,1 m/s pod narty). Ta sztuka nie udała się za to Maciejowi Kotowi - 129,5 metra (wiatr 0,3 m/s pod narty) wystarczyło Polakowi na trzecie miejsce ze stratą 3,7 punktu do Damjana.

Kolejna zmiana na czele nastąpiła tuż po skoku Markusa Eisenbichlera. Niemiec, który nie mógł być zadowolony ze swojego pierwszego skoku, uzyskał 130,5 metra (wiatr 0,1 m/s w plecy) i wyprzedził Słoweńca o 7,1 punktu. Z prowadzenia nie cieszył się jednak długo, bo już po chwili zobaczyliśmy występ Daniela Andre Tande - 138,5 metra (wiatr 0,18 m/s w plecy) w świetnym stylu (2 x 19,5; 3 x 19) dało mu 17,7 punktu przewagi nad Niemcem; Norweg mógł też mieć nadzieję na spory awans.

Mimo bardzo dobrego skoku (137,5 m - wiatr 0,08 m/s pod narty) z Tande przegrywał Karl Geiger; za Norwegiem plasowali się także Stefan Kraft (125,5 m - wiatr 0,26 m/s w plecy; siódmy), Stefan Hula (129,5 m i wiatr 0,13 m/s pod narty; czwarte miejsce), Richard Freitag (127,5 m - wiatr aż 0,73 m/s w plecy; trzecie miejsce) i Simon Ammann (130,5 m przy niezauważalnym wietrze - czwarty rezultat). W tym momencie Tande mógł być już pewien lokaty w czołowej dziesiątce.

Na tym jednak się nie skończyło - po skoku Johanna Andre Forfanga (134,5 m; wiatr 0,53 m/s w plecy) Tande wciąż prowadził. Sytuacja nie zmieniła się również po występach Petra Prevca (127,5 m - wiatr 0,54 m/s), Ryoyu Kobayashiego (128 m - wiatr 0,31 m/s), Andreasa Stjernena (131,5 m - wiatr 0,45 m/s), a także Dawida Kubackiego - Polak przy wietrze 0,37 m/s w plecy doleciał tylko do 126. metra i był dopiero szósty (ex aequo z Prevcem i Kobayashim).

Daniela Andre Tande zdołał wyprzedzić dopiero jego kolega z drużyny, medalista z normalnego obiektu - Robert Johansson (134,5 m - wiatr 0,41 m/s w plecy). Jeszcze lepiej spisał się mistrz olimpijski sprzed tygodnia - Andreas Wellinger przy wietrze 0,43 m/s pod narty pofrunął na odległość aż 142 metrów! Wysokie noty za styl dopełniły dzieła - Wellinger prowadził i miał już medal!

Na górze pozostali Michael Hayboeck i Kamil Stoch. Austriak stał przed ogromną szansą, ale 131 metrów (wiatr 0,08 m/s w plecy) to było za mało, aby stanąć na podium - był piąty. Z kolejnego medalu mógł więc cieszyć się także Robert Johansson.

Kończący konkurs Kamil Stoch w świetnym stylu uzyskał 136,5 metra (wiatr 0,28 m/s w plecy). Medal był pewny, ale na informację o jego kolorze musieliśmy poczekać. W końcu na tablicy wyników pojawiła się cyfra "1". Kamil Stoch po raz trzeci w karierze został mistrzem olimpijskim!


tabela medalowa »