Mimo początkowych problemów ze śniegiem i wiatrem udało się rozegrać indywidualny konkurs w Titisee-Neustadt. Zwyciężył Richard Freitag, a najlepszy z Polaków - Kamil Stoch - był szósty...

Zawodnicy mieli pojawić się na skoczni o 14:30 - na tę godzinę zaplanowany był start serii próbnej. Tę jednak odwołano, ponieważ bardzo obfite opady śniegu (a później śniegu z deszczem) uniemożliwiły przygotowanie obiektu na czas.

Organizatorzy robili, co w ich mocy, aby obiekt był gotowy na oddawanie bezpiecznych skoków. Początkowo konkurs miał rozpocząć się zgodnie z planem (15:30), jednak wkrótce przesunięto go na 15:50. To także się nie powiodło - do opadów dołączył zapowiadany przez meteorologów silny wiatr. Efektem były kolejne opóźnienia (16:30 i 17:00) oraz informacja, że konkurs - jeżeli się odbędzie - to zakończy się po jednej serii.

Ponieważ kolor czerwony praktycznie nie znikał z grafiki prezentującej rozkład kierunków i siły podmuchów, wydawało się, że odwołanie konkursu jest kwestią czasu. Tak jednak się nie stało - po kilku próbach przedskoczków i ustaleniu wysokości belki startowej (ósma bramka) na rozbiegu pojawili się pierwsi zawodnicy!

Już pierwsze próby pokazały, czego można spodziewać się w ciągu najbliższych kilkudziesięciu minut - otwierający konkurs Constantin Schmid przy silnym wietrze pod narty (1,43 m/s) uzyskał 133 metry. Startujący tuż po nim Kento Sakuyama nie miał już takiego szczęścia do warunków - podmuchy rzędu 0,4 m/s poniosły go tylko na odległość 104,5 metra.

Również kolejni zawodnicy nie byli w stanie przeskoczyć czerwonej linii, ani też zbliżyć się do niej - w przypadku niektórych odpowiadał za to wiatr z tyłu skoczni. W tej grupie znalazł się nawet tak doświadczony skoczek jak Gregor Schlierenzauer. Pozytywne było natomiast to, że konkurs przebiegał bardzo płynnie.

Do czasu. Grafika ze skocznią zaświeciła się na czerwono przed skokiem Noriakiego Kasaiego, który musiał czekać na swój skok, siedząc na skraju belki startowej pod pięknym parasolem z motywami Schwarzwaldu. Po chwili Japończyk musiał wstać, ponieważ belka powędrowała do góry (bramka numer dziewięć). Gdy ponownie usiadł, otrzymał zielone światło i oddał całkiem niezły skok (130 m przy wietrze 0,61 m/s pod narty - druga lokata).

Ponieważ w odległościach osiąganych przez skoczków i warunkach niewiele się zmieniało (np. 98 m Janne Ahonena przy wietrze 0,94 m/s w plecy; 95 m Romana Koudelki - wiatr 0,7 m/s), rozbieg znowu wydłużono - tym razem do jedenastej bramki. To też nic nie dało - blisko lądowali Vincent Descombes Sevoie (105 m), Ryoyu Kobayashi (91,5 m) i pierwszy z Polaków - Jakub Wolny (109,5 m), który w tym momencie zajmował piątą lokatę.

Po dość udanym skoku Dienisa Korniłowa (123 m) i słabszych próbach kilku innych zawodników znów doczekaliśmy się przesunięcia belki (pozycja dwunasta). W większości przypadków efekt był jednak taki sam, jak po poprzednich zmianach.

Sporadycznie zdarzały się dalsze skoki - należały do nich próby Petra Prevca (129 m), Gregora Deschwandena (125,5 m), Stefana Huli (124 m w bardzo trudnych warunkach - 0,99 m/s w plecy; trzecie miejsce) i Anze Semenica (124,5 m).

Liczyliśmy na dobry występ Macieja Kota. Polak uzyskał przyzwoitą odległość (118,5 m), jednak od razu po lądowaniu lewa narta podcięła prawą - to zakończyło się niestety upadkiem (na szczęście niegroźnym, zakopiańczyk opuścił wybieg o własnych siłach). Skorzystał na tym Jakub Wolny, który - mimo krótkiego skoku (109,5 m) - wywalczył miejsce w trzydziestce. Kot był tymczasem drugi na liście oczekujących.

Po chwili na rozbiegu pojawił się Robert Johansson, który poleciał na odległość 130,5 metra (wiatr 0,78 m/s w plecy) i wyprzedził prowadzącego od początku konkursu Schmida. Niewiele bliżej (127,5 m) lądował Dawid Kubacki, który po doliczeniu niskich not za styl (lądowanie nieco rozpaczliwe, podobnie jak wczoraj w pierwszej serii) był czwarty.

Nieco dalej (128 m) lądował Piotr Żyła, który zaprezentował również ładniejsze lądowanie. Wiślanin zajmował jednak dosyć daleką - jedenastą - lokatę. Stało się tak za sprawą korzystniejszych, teoretycznie neutralnych, warunków (0,03 m/s pod narty).

Bardzo daleko i w dobrym stylu lądował pierwszy lider tegorocznego Pucharu Świata, Junshiro Kobayashi. 137,5 metra przy wietrze 0,19 m/s pod narty dało mu prowadzenie, choć przewaga nad Johanssonem wynosiła zaledwie 1,8 punktu.

Bardzo dobre próby, mimo dość silnego wiatru w plecy, zaprezentowali również Jernej Damjan (129,5 m), Kamil Stoch (130,5 m) i Johann Andre Forfang (130 m). Wśród nich najlepszą notę zanotował Polak - zajmował trzecie miejsce. Gorzej poszło Stefanowi Kraftowi (126 m - dziewiąty), ale droga Stocha do podium była jeszcze daleka - na górze zostało bowiem trzech mocnych skoczków - Daniel Andre Tande, Andreas Wellinger i Richard Freitag.

I rzeczywiście - już po skoku Norwegia było wiadomo, że na "pudle" zabraknie Polaka. Tande poleciał bowiem na odległość 135,5 metra (wiatr 0,31 m/s w plecy) i objął prowadzenie. Jeszcze dalej (139,5 m) poleciał Andreas Wellinger. Uśredniony pomiar wykazał co prawda lepsze warunki (0,1 m/s pod narty), ale to nie przeszkodziło - reprezentant Niemiec prowadził.

W tym momencie było wiadomo, że w Titisee-Neustadt zwycięży reprezentant gospodarzy. Nie był to jednak Wellinger, a kończący konkurs Richard Freitag - 145 metrów, mimo przysiadu przy lądowaniu, dało mu 2,4 punktu przewagi nad kolegą z reprezentacji!


klasyfikacja generalna Pucharu Świata »
wirtualna klasyfikacja Światowej Listy Rankingowej (WRL) »