I oto przed Państwem szanownym ostatnia część przeglądu pucharowego AD 2016 - pierwsza dziesiątka, najlepsi z najlepszych (co, jeśli to rektor katowickiej AWF z czasów, kiedy studiowałem na UŚ, czyta, nie tłumaczy się jako primus inter pares), absolutna elita i czołówka pucharowa.

Kiedyś mielibyśmy tam zatrzęsienie Austriaków, dziś aż gęsto od Norwegów (czterech zawodników), dodatkowo dwóch Niemców, dwóch Austriaków, Słoweniec i Japończyk. Wśród Norwegów mamy trzech skoczków, dla których miejsce w tak ścisłej czołówce to niespodzianka i zupełna nowość. Najlepszy sezon zaliczyli też Hayböck i maestro Prevc najstarszy. Ale ci dwaj, podobnie jak pięciu pozostałych zawodników, to wyjadacze - niektórzy nawet bardzo starzy wyjadacze.

Ufff... udało się napisać wstęp (chciałbym napisać, że to na szczęście już ostatni raz, ale jeszcze panie czekają), zapraszam więc do lektury.

W tym artykule, zgodnie z sugestiami komentujących, unikam określenia wielki talent - nie oznacza to jednakowoż, iż uważam skoczków z pierwszej dziesiątki za beztalencia.

10. Anders Fannemel (Norwegia; 13.05.1991; 670; 6/-5) - 28/24+1+4 - 24’193 - 24’312

Klingenthal - 25 (27/23), Lillehammer 1 - 41, Niżny Tagił 1 - 12 (8/22), Niżny Tagił 2 - 8 (19/7), Engelberg 1 - 6 (5/6), Engelberg 2 - DSQ, Oberstdorf - 4 (4/3), Ga-Pa - 7 (4/10), Innsbruck - 12 (9/19), Bischofshofen - 18 (21/10), Willingen - 7 (6/7), Zakopane - 15 (14/17), Sapporo 1 - 21 (19/24), SAPPORO 2 - 1 (2/1), Trondheim - 34, Vikersund 1 - 11 (14/9), Vikersund 2 - 17 (8/23), Vikersund 3 - 8 (5/11), Lahti 1 - 8 (5/12), Lahti 2 - 32, Kuopio - 28 (29/25), Ałmaty 1 - 13 (14/15), Ałmaty 2 - 17 (16/19), Wisła 1 - 11 (12/9), Titisee-Neustadt 1 - 6 (3/17), Planica 1 - 9 (7/17), Planica 2 - 10 (5/15), Planica 3 - 9 (10/10); Lillehammer - kwalifikacje; Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 7 (6/6/22), MŚ LOTY DRUŻYNA - 1(1); drużyna Klingenthal - 9(2-dsq), drużyna Zakopane - 1(1), drużyna Oberstdorf - 2(2), drużyna Kuopio - 1(3); drużyna Planica - 1(2); Turniej Czterech Skoczni - 8

Drugi sezon z rzędu kończy Norweg w dziesiątce. I to miła informacja, bo to nad wyraz sympatyczny i skromny chłopak. Co prawda sezon 2015/2016 był krokiem wstecz względem poprzedniego, ale nie można powiedzieć, by zawiódł. Co prawda tylko raz stanął na podium, ale - podobnie jak u Romana Koudelki - było to zwycięstwo (w Sapporo). Był też pewnym punktem drużyny podczas MŚ w lotach - przypomnę, iż Norwergia zdobyła na nich złoto. Zawalił tylko zawody drużynowe w Klingenthal, gdzie został zdyskwalifikowany. W ogóle początek sezonu miał wyjątkowo kiepski, a w Lillehammer spisał się wręcz katastrofalnie. Na szczęście forma szybko wróciła.

9. Richard Freitag (Niemcy; 14.08.1991; 680; 7/+3) - 29/28+0+4 - 24’100 - 24’219

Klingenthal - 4 (8/3), Lillehammer 1 - 16, Lillehammer 2 - 6 (5/12), Niżny Tagił 1 - 11 (12/15), Niżny Tagił 2 - 42, Engelberg 1 - 4 (2/6), Engelberg 2 - 7 (4/18), Oberstdorf - 9 (12/8), Ga-Pa - 6 (5/8), Innsbruck - 10 (17/9), Bischofshofen - 11 (15/9), Willingen - 29 (9/30), Zakopane - 6 (8/7), Sapporo 1 - 30 (12/DSQ), Sapporo 2 - 5 (6/7), Trondheim - 20 (19/17), Vikersund 1 - 12 (8/15), Vikersund 2 - 15 (15/17), Vikersund 3 - 17 (13/19), Lahti 1 - 12 (14/11), Lahti 2 - 29 (28/29), Kuopio - 9 (14/8), Ałmaty 1 - 25 (18/27), Ałmaty 2 - 6 (7/8), Wisła 1 - 9 (3/12), Titisee-Neustadt 1 - 19 (30/10), Planica 1 - 13 (11/14), Planica 2 - 20 (19/23), Planica 3 - 11 (9/13); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - kwalifikacje; MŚ LOTY - 8 (8/16/6), MŚ LOTY DRUŻYNA - 2(3); drużyna Klingenthal - 1(3), drużyna Willingen - 3(1), drużyna Zakopane - 4(4), drużyna Oslo - 4(3), drużyna Kuopio - 2(2), drużyna Planica - 5(4); Turniej Czterech Skoczni - 9

Sezon temu Freitag wygrał dwa konkursy, ale zajął raptem dwunaste miejsce w PŚ. Tym razem nie wygrał żadnego konkursu, ba - nawet nie był na podium - niemniej punktów zdobył więcej i - co najważniejsze - zajął wyższe miejsce w klasyfikacji generalnej na koniec sezonu. Bliski był zdobycia punktów w każdym z konkursów minionej zimy, ale potknął się w Niżnym Tagile. Zdarzały mu się małe wpadki - jak np. w Sapporo (dyskwalifikacja w drugiej serii) lub Willingen (totalnie zepsuty drugi skok) czy nawet w Engelbergu - upadek w drugiej serii drugiego konkursu, w którym naprawdę mógł stanąć na podium. Niemniej udany sezon zawodnika, który od lat kilku należy do ścisłej czołówki.

8. Noriaki Kasai (Japonia; 06.06.1972; 909; 25/-2) - 25/25+0+4 - 43’169 - 43’288

Klingenthal - 5 (4/8), Lillehammer 1 - 30, Lillehammer 2 - 17 (20/15), ENGELBERG 1 - 3 (12/4), Engelberg 2 - 10 (16/7), Oberstdorf - 5 (8/4), Ga-Pa - 12 (11/14), Innsbruck - 7 (6/13), Bischofshofen - 9 (10/8), Sapporo 1 - 4 (8/2), SAPPORO 2 - 3 (3/4), TRONDHEIM - 3 (10/1), VIKERSUND 1 - 3 (5/3), Vikersund 2 - 7 (7/4), Vikersund 3 - 10 (21/5), Lahti 1 - 7 (8/7), Lahti 2 - 16 (11/18), Kuopio - 14 (27/7), Ałmaty 1 - 10 (7/18), Ałmaty 2 - 7 (9/5), WISŁA - 3 (4/2), Titisee-Neustadt 1 - 12 (6/21), Planica 1 - 6 (5/6), Planica 2 - 7 (9/7), Planica 3 - 4 (3/7); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 5 (5/3/7); drużyna Klingenthal - 4(4), drużyna Oslo - 3(4), drużyna Kuopio - 3(4), drużyna Planica - 4(4); Turniej Czterech Skoczni - 7

Młodszych czytelników zapewniam, że skoki narciarskie wynalazł Sondre Norheim, a nie Noriaki Kasai, a Wojciech Fortuna walczył z Yukio Kasayą, a nie z naszym bohaterem. Ale nawet taki stary rep jak ja nie pamięta czasów, kiedy Kasai nie skakał. Dziś ma już 44 lata i nie myśli kończyć kariery. Perspektywa pięćdziesięcioletniego skoczka, kiedyś zupełnie niemożliwa do wyobrażenia, nabiera realnych kształtów. Kasai to fenomen, który doświadczonym skoczkom wskazuje drogę. Wszak kiedyś za weterana uchodził Harada - ale on zakończył przygodę z PŚ w wieku 34 lat, skakał mniej więcej do 38 roku życia (wtedy zaliczył swój nieudany powrót do wielkiego skakania - czyli dyskwalifikację w Turynie). Potem był jego rodak Okabe, który wygrał konkurs PŚ (fakt, że incydentalnie) w wieku lat 38, skakał jeszcze po czterdziestce, ale już nie na takim poziomie.

Kasai jednak przebił ich wszystkich, wygrywając zawody po 42. roku życia, a po 43. ciągle staje (regularnie, bo aż pięć razy w sezonie 2015/2016) na podium i mieści się w dziesiątce PŚ. Należy do najbardziej lubianych skoczków, bowiem - pomijając naturalną sympatię, którą budzą zawodnicy, których zna się od zawsze i którzy przypominają czasy młodości - to jest po prostu niesamowicie sympatycznym człowiekiem i ciężko go nie lubić (osoby, które czują do niego antypatię, jeśli takie są, to pewnie jakieś snoby-abnegaci). Wielu lat skoków i wielu sukcesów życzę Ci, Noriaki.

7. Daniel-Andre Tande (Norwegia; 24.01.1994; 985; 3/+38) - 29/27+0+4 - 21’302 - 22’56

KLINGENTHAL - 1 (2/1), Lillehammer 1 - 6, Lillehammer 2 - 13 (25/6), Niżny Tagił 1 - 6 (2/14), Niżny Tagił 2 - 5 (14/5), Engelberg 1 - 25 (14/29), Engelberg 2 - 16 (9/23), Oberstdorf - 10 (2/16), Ga-Pa - 30 (29/30), Innsbruck - 46, Bischofshofen - 21 (13/26), Willingen - 6 (7/5), Zakopane - 11 (8/11), Sapporo 1 - 35, Sapporo 2 - 9 (17/3), Trondeim - 7 (2/20), Vikersund 1 - 9 (13/7), Vikersund 2 - 9 (10/7), Vikersund 3 - 5 (7/1), LAHTI 1 - 2 (2/3), Lahti 2 - 7 (9/10), KUOPIO - 2 (2/2), Ałmaty 1 - 4 (3/11), AŁMATY 2 - 3 (4/2), Wisła 1 - 7 (6/6), Titisee-Neustadt 1 - 8 (21/5), Planica 1 - 12 (10/12), Planica 2 - 8 (7/10), Planica 3 - 12 (19/16); Kuusamo, Oslo, Titisee-Neustadt 2, Wisła 2 - kwalifikacje; MŚ LOTY - 18 (10/17/21), MŚ LOTY DRUŻYNA - 1(3), drużyna Willingen - (2), drużyna Zakopane - 1(3), drużyna Oslo - 2(1), drużyna Kuopio - 1(1), drużyna Planica - 1(1); Turniej Czterech Skoczni - 24

Norweska niespodzianka. Nie był raczej wymieniany w kontekście nadziei sezonowych, a rozpoczął starty od sensacyjnego zwycięstwa w Klingenthal. Potem było nieco gorzej, ale dalej na pewnym poziomie - spadł z podium w Niżnym Tagile, bywał w dziesiątce, dwudziestce, aż w Skandynawii znowu przyszła zwyżka formy - dwa drugie miejsca w Finlandii, trzecia pozycja w Kazachstanie i w sumie pewne, siódme miejsce w PŚ. Dodatkowo jako wisienkę na torcie należy uznać zwycięstwo drużynowe podczas MŚ w lotach.

6. Stefan Kraft (Austria; 13.05.1993; 1006; 4/-3) - 27/27+0+4 - 22’193 - 22’312

Klingenthal - 6 (14/2), Lillehammer 1 - 4, Lillehammer 2 - 14 (21/10), Niżny Tagił 1 - 22 (21/19), Niżny Tagił 2 - 27 (21/26), Engelberg 1 - 7 (4/10), Engelberg 2 - 8 (8/12), Oberstdorf - 7 (3/7), Ga-Pa - 9 (9/7), Innbsruck - 11 (21/8), Bischofshofen - 4 (4/5), Willingen - 4 (4/8), ZAKOPANE - 1 (2/2), TRONDHEIM - 2 (3/3), Vikersund 1 - 5 (9/4), Vikersund 2 - 6 (3/9), Vikersund 3 - 4 (2/7), Lahti 1 - 11 (11/12), Lahti 2 - 8 (12/9), KUOPIO - 3 (11/3), Ałmaty 1 - 11 (17/8), Ałmaty 2 - 5 (3/7), Wisła 1 - 21 (20/21), Titisee-Neustadt 1 - 22 (22/18), Planica 1 - 10 (13/7), Planica 2 - 12 (11/15), Planica 3 - 10 (14/11); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 3 (4/1/3), MŚ LOTY DRUŻYNA - 3(1); drużyna Klingenthal - 3(4), drużyna Willingen -3(1), drużyna Zakopane - 2(1), drużyna Oslo - 5(4), drużyna Kuopio - 4(3), drużyna Planica - 3(1); Turniej Czterech Skoczni - 5

Nie spada z czołówki też Stefan Kraft. Co prawda sezon 2014/2015 z trzema zwycięstwami, wygraną w Turnieju Czterech Skoczni, brązowym medalem MŚ i trzecim miejscem w klasyfikacji generalnej PŚ miał jeszcze lepszy, ale też nie ma co mówić o regresie. Wygrał w Zakopanem, kilka podiów zaliczył - nie ma się czego Austriak wstydzić. Razem z Hayböckiem kontynuuje linię wielkich skoczków austriackich. Generalnie pewny punkt ekipy i choć wydaje się, że jeszcze nie jest gigantem jak drzewiej Goldberger, Schlierenzauer, Morgenstern, Felder czy nawet Höllwarth, to już skoczkiem na miarę aktualnego trenera Polaków Stefana Horngachera czy Wernera Rathmayra już jest (może nawet jest od nich lepszy).

5. Johann Andre Forfang (Norwegia; 04.07.1995; 1240; 2/+18) - 26/26+0+4 - 20’141 - 20’260

Klingenthal - 9 (16/6), Lillehammer 1 - 12, Niżny Tagił 1 - 5 (6/4), NIŻNY TAGIŁ 2 - 3 (4/3), Engelberg 1 - 14 (29/5), Engelberg 2 - 4 (3/4), Oberstdorf - 8 (9/10), Ga-Pa - 4 (6/3), Innsbruck - 4 (4/4), Bischofshofen - 7 (6/14), Willingen - 9 (11/9), Zakopane - 5 (6/4), Sapporo 1 - 19 (29/9), SAPPORO 2 - 2 (4/2), Trondheim - 18 (30/11), Vikersund 1 - 8 (6/12), VIKERSUND 2 - 2 (4/3), Vikersund 3 - 7 (9/2), Lahti 1 - 6 (9/4), Lahti 2 - 10 (18/4), Kuopio - 5 (15/4), Wisła 1 - 4 (1/11), TITISEE-NEUSTADT 1 - 1 (2/1), PLANICA 1 - 2 (2/2), PLANICA 2 - 3 (2/4), PLANICA 3 - 3 (4/4); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 4 (3/5/8), MŚ LOTY DRUŻYNA - 3(2); drużyna Klingenthal - 9(2), drużyna Willingen - 2(4), drużyna Oslo - 2(3), drużyna Kuopio - 1(4), drużyna Planica - 3(4); Turniej Czterech Skoczni - 6

Wystrzelił z formą o wiele młodszy brat Daniela, który ongi był wielką nadzieją skoków, wykończoną przez kontuzje. Początek sezonu już był dobry - podium w Niżnym Tagile, potem świetne acz pechowe MŚ w lotach (ten upadek w ostatniej serii, kiedy była medalowa szansa), ale też złoto w drużynie, później podium w Sapporo i seria czterech podiów rozpoczęta zwycięstwem w Titisee-Neustadt. W tak silnej ekipie norweskiej jest pewnym numerem dwa, a kontuzja Gangnesa sprawiła, że może zostać liderem tej drużyny - oby nie skończył jak inny „naturalny lider” Rune Velta. Gdyby cały sezon skakał jak mniej więcej od konkursu w Wiśle (gdzie trochę zawalił sobie podium), byłaby pierwsza trójka PŚ. A tak - pewne, a i tak znakomite piąte miejsce.

4. Michael Hayböck (Austria; 05.03.1991; 1301; 7/+1) - 27/25+0+4 - 24’262 - 24’381

Klingenthal - 18 (15/22), Lillehammer 1 - 13, Lillehammer 2 - 8 (8/13), Niżny Tagił 1 - 28 (29/26), NIŻNY TAGIŁ 2 - 2 (3/4), Engelberg 1 - 9 (11/9), ENGELBERG 2 - 2 (6/2), OBERSTDORF - 2 (6/2), Ga-Pa - 5 (7/4), Innsbruck - 5 (7/3), BISCHOFSHOFEN - 3 (3/3), Willingen - 37, ZAKOPANE 2 (3/1), Trondheim - 4 (11/4), Vikersund 1 - 6 (4/11), Vikersund 2 - 8 (11/5), Vikersund 3 - 9 (6/12), LAHTI 1 - 1 (4/1), LAHTI 2 - 1 (1/1), KUOPIO - 1 (1/1), AŁMATY 1 - 2 (2/4), Ałmaty 2 - 5 (5/4), Wisła 1 - 8 (9/6), Titisee-Neustadt 1 - 41, Planica 1 - 7 (8/10), Planica 2 - 4 (4/3), Planica 3 - 6 (6/5); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 11 (7/19/4), MŚ LOTY DRUŻYNA - 3(4); drużyna Klingenthal - 3(1), drużyna Willingen - 3(4), drużyna Zakopane - 2(4), drużyna Oslo - 5(1), drużyna Kuopio - 4(4), drużyna Planica - 3(4); Turniej Czterech Skoczni - 3

Najlepszy z Austriaków. To wystarczająca rekomendacja. Sezon nieco lepszy niż poprzedni, kiedy to wygrał jeden konkurs i był piąty w PŚ, zaliczył też pięć podiów. Tym razem aż trzy zwycięstwa (z rzędu! jak to możliwe, że ktoś przy tej formie Prevca był w stanie trzy konkursy z rzędu wygrać!), aż dziewięć podiów, a także trzecie miejsce (wiem, wiem - gorsze niż przed rokiem) w Turnieju Czterech Skoczni. Nie najlepszy występ w indywidualnym konkursie MŚ w lotach zrekompensował sobie brązem w drużynie. Do obecności w czołówce PŚ Hayböck nas przyzwyczaił, niemniej należy zaznaczyć, że zaliczył sezon życia. Była szansa na pierwszą trójkę PŚ, ale minimalnie przegrał z Gangnesem.

3. Kenneth Gangnes (Norwegia; 15.05.1989; 1348; 5/+38) - 29/29+0+4 - 26’191 - 26’310

Klingenthal - 11 (7/12), LILLEHAMMER 1 - 2, LILLEHAMMER 2 - 1 (1/1), Niżny Tagił 1 - 8 (4/16), Niżny Tagił 2 - 9 (7/12), Engelberg 1 - 5 (16/1), ENGELBERG 2 - 3 (2/3), Oberstdorf - 6 (7/6), GA-PA - 2 (3/2), INNSBRUCK - 3 (2/5), Bischofshofen - 5 (5/4), WILLINGEN - 2 (2/2), Zakopane - 4 (3/3), Sapporo 1 - 29 (4/DSQ), Sapporo 2 - 20 (9/25), Trondheim - 8 (16/6), VIKERSUND 1 - 2 (1/2), Vikersund 2 - 4 (2/8), Vikersund 3 - 6 (8/3), Lahti 1 - 4 (3/5), Lahti 2 - 22 (21/21), Kuopio - 18 (18/19), Ałmaty 1 - 8 (26/2), Ałmaty 2 - 9 (6/10), WISŁA - 2 (2/4), TITISEE-NEUSTADT - 3 (11/2), Planica 1 - 5 (6/5), Planica 2 - 5 (3/6), Planica 3 - 5 (15/2); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 2 (2/2/2), MŚ LOTY DRUŻYNA - 1(4); drużyna Klingenthal - 9(1), drużyna Willingen - 2(3), drużyna Zakopane - 1(4), drużyna Oslo - 2(4), drużyna Kuopio - 1(1), drużyna Planica - 1(3); Turniej Czterech Skoczni - 4

W sezonie 2014/2015 niezbyt do tej pory znaczący skoczek norweski powrócił do PŚ na - najlepszym w karierze - czterdziestym pierwszym miejscu. Niby nic, ale można było wyczuć w powietrzu jakieś fluidy, że Kenneth będzie się w PŚ liczył. No i faktycznie - liczył się Norweg, liczył. Skakał jak z nut, wygrywając w Lillehammer i stając kilka razy na podium; punktując w każdym konkursie (podobnie jak Piotr Wielki) i właściwie nie notując wpadek - poza drugim konkursem w Lahti i pierwszym w Sapporo (choć tam spotkała go dyskwalifikacja). Zdarzało mu się walczyć o awans względem pierwszej serii - jak w Engelbergu, gdzie awansował o jedenaście pozycji, i w Ałmatach, gdzie skoczył aż o osiemnaście miejsc. Świetne miał też MŚ w lotach, gdzie zabrakło trochę szczęścia - prowadził bowiem po dwóch seriach, w ostatecznym rozrachunku przegrywając z Prevcem o marne 1,3 punktu. No i miałem zakończyć, że będzie jednym z faworytów następnego sezonu, ale niestety doznał kontuzji, a jego starty stoją pod znakiem zapytania. Byłoby szkoda, gdyby Gangnesa zabrakło w sezonie 2016/2017.

2. Severin Freund (Niemcy; 11.05.1988; 1490; 9/-1) - 28/28+0+4 - 27’195 - 27’314

KLINGENTHAL - 3 (3/9), LILLEHAMMER 1 - 1, Lillehammer 2 - 5 (10/3), NIŻNY TAGIŁ 1 - 1 (1/2), Niżny Tagił 2 - 12 (15/9), Engelberg 1 - 8 (6/13), Engelberg 2 - 6 (7/8), OBERSTDORF - 1 (5/1), GA-PA - 3 (2/5), INNSBRUCK - 2 (3/2), BISCHOFSHOFEN - 2 (2/2), WILLINGEN - 3 (3/3), Sapporo 1 - 10 (5/23), Sapporo 2 - 4 (8/5), Trondheim - 10 (21/5), Vikersund 1 - 10 (16/5), Vikersund 2 - 5 (5/6), Vikersund 3 - 4 (4/8), LAHTI - 3 (7/2), Lahti 2 - 5 (14/7), Kuopio - 8 (3/15), AŁMATY 1 - 3 (4/3), AŁMATY 2 - 2 (2/3), Wisła - 6 (8/5), Titisee-Neustadt 1 - 5 (8/8), Planica 1 - 4 (1/4), Planica 2 - 6 (8/5), Planica 3 - 7 (5/11); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 6 (9/8/5), MŚ LOTY DRUŻYNA - 2(4); drużyna Klingenthal - 1(4), drużyna Willingen - 1(4), drużyna Oslo - 4(4), drużyna Kuopio - 2(4), drużyna Planica - 5(2); Turniej Czterech Skoczni - 2

Bezsprzecznie to jeden z najlepszych zawodników ostatnich lat. Nie wypada z czołówki i choć nie powtórzył wyników z sezonu 2015/2016, to - parafrazując słowa Pettera Northuga o Martinie Johnsrudzie Sundbym - okazał się być najlepszym z ludzi w sezonie 2015/2016 (bo Prevc to chyba kosmita). Świetny miał zwłaszcza początek sezonu: wygrał dwa konkursy; od pierwszego konkursu w Lillehammer do pierwszego w Niżnym Tagile nawet prowadził w PŚ, potem od Turnieju Czterech Skoczni aż do jego przedłużenia w postaci konkursu w Willingen skakał wspaniale - wygrał nawet w Oberstdorfie, acz - mówiąc eufemistycznie - nie było to przekonywujące zwycięstwo, zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej tegoż Turnieju. Coś niecoś zacięło się podczas MŚ w lotach (nie obronił tytułu będąc „zaledwie” szósty). Później zrobiło się groźnie - absencja w Zakopanem spowodowana urazem, szybki powrót i upadek w Sapporo, a na koniec po prostu dobrze i równo (choć raptem trzy razy stawał na podium po MŚ w lotach). Generalnie jego drugie miejsce w PŚ zagrożone nie było. I na pewno Severin będzie wymieniany wśród faworytów sezonu 2016/2017.

1. Peter Prevc (Słowenia; 20.09.1992; 2303; 7/0) - 29/29+0+4 - 23’63 - 23’182

KLINGENTHAL - 2 (1/5), Lillehammer 1 - 11, LILLEHAMMER 2 - 2 (2/2), NIŻNY TAGIŁ 1 - 2 (3/5), NIŻNY TAGIŁ 2 - 1 (1/1), ENGELBERG 1 - 1 (1/2), ENGELBERG 2 - 1 (1/1), OBERSTDORF - 3 (1/5), GA-PA - 1 (1/1), INNSBRUCK - 1 (1/1), BISCHOFSHOFEN - 1 (1/1), WILLINGEN - 1 (1/1), ZAKOPANE - 3 (1/5), SAPPORO 1 - 1 (1/1), Sapporo 2 - 6 (11/6), TRONDHEIM 1 - 1 (1/2), Vikersund 1 - 4 (3/6), VIKERSUND 2 - 1 (1/1), VIKERSUND 3 - 1 (1/4), Lahti 1 - 5 (1/8), Lahti 2 - 9 (22/2), Kuopio - 4 (6/5), AŁMATY 1 - 1 (1/1), AŁMATY 2 - 1 (1/1), Wisła 1 - 5 (13/3), TITISEE-NEUSTADT 1 - 2 (1/3), PLANICA 1 - 1 (3/1), PLANICA 2 - 2 (6/1), PLANICA 3 - 1 (1/1); Kuusamo, Oslo, Wisła 2, Titisee-Neustadt 2 - zgłoszony; MŚ LOTY - 1 (1/4/1), MŚ LOTY DRUŻYNA - 4(1); drużyna Klingenthal - 2(4), drużyna Willingen - 4(4), drużyna Zakopane - 5(4), drużyna Oslo - 1(4), drużyna Kuopio - 5(4), drużyna Planica - 2(4); Turniej Czterech Skoczni - 1

W zeszłym roku Peter Prevc zajął pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ ex aequo z Severinem Freundem, ale nie zdobył PŚ. Łamaniec ten przepisowy znalazł odzwierciedlenie w niebiesko-czerwonej kolorystyce nagłówka. W tym sezonie nie dał szans rywalom. Znokautował ich. Wygrał aż piętnaście konkursów (rekord!), na podium był dwadzieścia dwa razy (też rekord!), wygrał 51,7% konkursów w sezonie (akurat nie rekord), dodatkowo wygrał wszystko, co było do wygrania - Turniej Czterech Skoczni, MŚ w lotach, klasyfikację PŚ w lotach. Tylko raz poza pierwszą dziesiątką. Łatwiej wymienić chyba to, czego mu się nie udało zrobić - a nie udało się powtórzyć wyczynu Svena Hannawalda (cóż, w Oberstdorfie nieco mu w tym jurorzy przeszkodzili) - tj. wygrać wszystkich konkursów Turnieju Czterech Skoczni, czy wygrać co najmniej sześciu zawodów z rzędu (ba! nie udało się nawet pięciu) - co może wyglądać jak szukanie dziury w całym, ale raczej jest wskazywaniem na to, jakie rekordy Peter może jeszcze zaatakować. Skacze jak Adam Małysz w najlepszych latach. Pytanie, czy będzie w stanie taką formę utrzymać? Na pewno jest głównym faworytem w sezonie 2016/2017.

PS. Warto dodać, iż zarówno Prevc, jak i Freund mają obecnie po 21 wygranych konkursów PŚ i są na dziesiątym miejscu w tej klasyfikacji. Jeśli liczyć też wg liczby kolejnych miejsc na podium, Prevc jest wyżej, choć Freund ma więcej łącznie podiów.