Trzecia seria konkursowa rozpoczęła się przy szesnastej belce startowej. Pierwsze skoki nie były dalekie - żaden ze skoczków nie był w stanie dolecieć do punktu K. W tej fazie rywalizacji zdecydowanie najlepiej spisał się Jan Matura, który awansował o kilka pozycji lotem na odległość 198 metrów.

Wkrótce prowadzenie Maturze odebrał Stefan Hula (193 m), swoją próbę zawalił natomiast Klemens Murańka (142 m). Skoczek ze Szczyrku musiał zaraz ustąpić miejsca kolejnym zawodnikom - za punkt K latali bowiem Roman Koudelka (202 m), Stephan Leyhe (205 m), Manuel Poppinger (209,5 m) i Simon Ammann (209,5 m), którzy kolejno obejmowali prowadzenie.

To było jednak nic wobec próby Michaela Hayboecka - Austriak pofrunął aż na 228. metr i zdecydowanie wyprzedzał rywali. Nie wyprzedził go startujący tuż po nim Dawid Kubacki, jednak próba Polaka była dobra - 206,5 metra dawało drugie miejsce i szansę na wyprzedzenie kilku rywali.

Po skoku Polaka do padającego od jakiegoś czasu śniegu dołączyły coraz silniejsze podmuchy wiatru - efektem były przerwa w rywalizacji i częsty widok Waltera Hofera na ekranach telewizorów. Po kilkunastu minutach zawody wznowiono, a na belce pojawił się Daniel Andre Tande (192,5 m - piąte miejsce, m.in. za Kubackim).

Polaka minimalnie wyprzedził za to Andreas Wellinger - 211,5 metra osiągnięte przy wietrze 1,11 m/s dało mu 0,9 punktu nad Kubackim. Korzystne podmuchy pod narty miał również Vincent Descombes Sevoie - po lądowaniu na 206. metrze Francuz był drugi, pół punktu przed Niemcem.

Inny podopieczny Wernera Schustera, Richard Freitag, świetnie wykorzystał bardzo dobre warunki. Wiatr o sile 1,26 m/s poniósł go po nowy rekord życiowy (231 m) i prowadzenie. Sędziowie natychmiast skrócili rozbieg do progu piętnastego - przy takim najeździe Jurij Tepes doleciał do 220. metra (wiatr 1,35 m/s), co wystarczyło na drugą lokatę. Freitaga nie wyprzedzili także dwaj kolejni Słoweńcy - Anze Lanisek (204,5 m - czwarty) i Robert Kranjec (210 m - trzeci).

Lepszy od Freitaga okazał się za to jego rodak, Severin Freund. 223,5 metra dało broniącemu tytułu Niemcowi pierwsze miejsce, mimo słabego lądowania (choć tradycyjnie trochę zbyt wysoko ocenionego przez sędziów).

Zaskakująco blisko lądował rekordzista świata w długości skoku Anders Fannemel. Norweg nie miał dobrych warunków - przy wietrze 0,05 m/s w plecy uzyskał zaledwie 175,5 metra - był drugi, ale do Freunda tracił już ponad dwadzieścia punktów. Więcej szczęścia (1,07 m/s pod narty) miał Noriaki Kasai - Japończyk świetnie wykorzystał niosący go wiatr i wylądował na 220. metrze - prowadził.

Odległość uzyskana przez najbardziej doświadczonego skoczka była niczym przy tym, gdzie lądował Johann Andre Forfang. Norweg uzyskał aż 240 metrów, ale upadł przy lądowaniu - to nie przeszkodziło mu w okazywaniu ogromnej radości; co ciekawe - mimo niskich not za styl objął prowadzenie.

Po obniżeniu belki do pozycji czternastej na rozbiegu zobaczyliśmy Stefana Krafta. Również Austriak poleciał daleko, choć w końcówce nieco skrócił swój lot, bojąc się, że może go spotkać to samo co Norwega. 226,5 metra dało mu zdecydowane prowadzenie i zwiększyło szanse na zdobycie medalu.

Co w tej sytuacji mógł zrobić Peter Prevc? Słoweniec po raz kolejny pokazał, jak niesamowitym jest lotnikiem. 244 ustał bez problemu, choć o telemarku nie mogło być mowy. Czy trzeba dodawać, że to nowy rekord skoczni i szósty w karierze Prevca lot za linię 240. metra?

Kończący trzecią serię Kenneth Gangnes startował z trzynastej belki. Norweg lądował bliżej (238,5 m), otrzymał niższe noty za styl, natomiast te straty rekompensowała bonifikata za belkę i warunki. Przed ostatnią rundą prowadził Prevc, który wyprzedzał Gangnesa o 3,3 punktu!

W przerwie po trzeciej serii wiatr się wzmógł, co doprowadziło do odwołania czwartej rundy. To oznaczało, że mistrzem świata został Peter Prevc, srebrny medal przypadł Kennethowi Gangnesowi, a brązowy - Stefanowi Kraftowi!


tabela medalowa MŚ Kulm 2016 »