Świetna książka! Bardzo wciągająca lektura, czyta się jednym tchem od pierwszej do ostatniej strony.

Znaliśmy Thomasa Morgensterna - wielkiego sportowca. Teraz poznajemy go jako refleksyjnego, dojrzałego człowieka. Poznajemy Thomasa, jednego z najlepszych skoczków świata, poprzez jego przemyślenia o sporcie i w ogóle o życiu. Bodźcem do wszystkich tych przemyśleń staje się upadek na skoczni Kulm. Thomas mówi o początkach swojej kariery; o relacjach z Gregorem Schlierenzauerem; o tym, dlaczego lepiej ocenia trenera Kuttina niż Pointnera. Mistrz olimpijski opisuje, jak ciężko jest spełniać oczekiwania swoje i innych. Mówi o plusach i minusach bycia sławnym. O tym, że życie w centrum zainteresowania staje się bardzo obciążające: trzeba brać odpowiedzialność za wszystko, co się mówi i co się robi, żyć w ciągłej presji.

Z książki dowiadujemy się też o trudnych wyborach życiowych Thomasa. Jesteśmy świadkami ciężkiej pracy skoczka nad powrotem do rywalizacji, próbami przezwyciężenia uporczywego strachu, który mu coraz częściej towarzyszy. Obserwujemy Thomasa rozmyślającego o tym, że upadek mógłby skończyć się tragicznie. Poznajemy motywy kierujące nim przy podejmowaniu decyzji o zakończeniu kariery.

Lektura książki na pewno sprawi, że z jeszcze większą sympatią będziemy myśleć o wspaniałym skoczku, który w swojej karierze kierował się mottem: Zwyciężaj, ale nie triumfuj. Wiele przemyśleń Morgensterna czytelnik może odnieść do różnych sytuacji w swoim życiu. Myślę, że niejeden czytelnik sięgnie po nią nie tylko raz.

Dziękuję wydawnictwu za tę ciekawą książkę i z niecierpliwością czekam na kolejną. Może tym razem o Janne Ahonenie...?

Thomas Morgenstern
Moja walka o każdy metr

„Bałem się przed każdym skokiem, ale mimo to skakałem. Kochałem to”.

Kiedy obudził się w szpitalu, nic nie pamiętał. Czuł tylko przeszywający ból i paraliżujące pieczenie twarzy. Kilka godzin wcześniej w Kulm przeżył dramatyczny upadek, po którym cały narciarski świat na moment wstrzymał oddech.
Mimo że do igrzysk w Soczi pozostał niespełna miesiąc, zdecydował, że musi tam wystartować. Rehabilitacja, powrót do formy, ale przede wszystkim walka ze strachem. Z poczuciem, że może już nigdy nie zobaczyć swojej córeczki Lilly.
W tej książce Thomas Morgenstern przypomina swoje zwycięskie skoki, opowiada o rywalizacji z Gregorem Schlierenzauerem, tłumaczy, dlaczego nienawidzi skoczni w Planicy, i wyjaśnia, czemu postanowił rozstać się z Kristiną.
Po raz pierwszy zdradza też, co naprawdę czuje skoczek narciarski. Jakie myśli towarzyszą mu, gdy z ogromną siłą uderza o twardy zeskok. I co dzieje się w jego głowie, gdy po kolejnych upadkach ponownie siada na belce.

Spotkania autorskie z Thomasem Morgensternem